ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันจันทร์ที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2552

เจ็บจับประทับจุด


เจ็บที่เจ็บ เจ็บที่ใจ ใครเขาทำ
ช้ำที่ช้ำ ย่ำที่ใจ ใครเขาแกล้ง
ปวดที่ปวด รวดร้าว ก้าวพลิกแพลง
แทงที่แทง แรงตมมีด ใครกรีดเรา

เจ็บที่เจ็บ เจ็บจับ ประทับจุด
สุดที่สุด ขุดเซาะ กระเทาะเข้า
แตกที่แตก แหลงราญ ใจผลาญเผา
เศร้าที่เศร้า เขาหรือ คือคนทำ

เอาเลยเอา เข้าเลย อย่าเฉยอยู่
ดูซิดู รู้ไหม ว่าใจช้ำ
ปวดเอ๋ยปวด รวดร้าว คราวเวรกรรม
ทำที่ทำ จำจิต ติดจนตาย
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด
.

วันพฤหัสบดีที่ 20 สิงหาคม พ.ศ. 2552

ไหนเหตุผลที่ทิ้ง


บางคนเล็ง ขอบเขต ว่า"เหตุผล"
สุดจำทน สนนำ ในคำนี้
หากมีเหตุ มีผล จนล้นปี่
ตอบด้วยซี ที่ว่า อย่าปิด-พลาง

ถ้ามีเหตุ มีผล ทนลำบาก
ด้วยทุกข์ยาก มากยิ่ง จึงทิ้งขว้าง
แล้วกาลเปลี่ยน เวียนผัน วันที่ต่าง
ใยจึงร้าง ห่างเรา เงาไม่มี

ไม่กลับมา หาแล แม้แต่น้อย
หนูเฝ้าคอย คอยฝัน ทุกวันวี่
ด้วยอยากพบ แม่พ่อ ก่อชีวี
ใยไม่มี มาบ้าง ชั่งว้างใจ
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด
.

วันพุธที่ 19 สิงหาคม พ.ศ. 2552

เพื่อเธอ..ฉันทำ


"ฉันไม่รัก เธอแล้ว คำแน่วแน่
จบกันแค่ ตรงนี้ นะพี่จ๋า
สิ่งใดเป็น เช่นกาล ที่ผ่านมา
จบและลา จากกัน จนวันตาย"

อยากได้ยิน ใช่ไหม ในคำนี้?
บอกแล้วนี่ พอไหม ในความหมาย?
หรือว่าอยาก ให้เผย เอ่ยคำคาย
เชิญเขียนลาย สายษร ก่อนจากกัน

จะพูดเอ่ย เผยย้ำ คำจากษร
ทุกฉากตอน ให้ครบ จบสัมพันธ์
เธอขีดเขียน เพียรจด บทความนั้น
แล้วให้ฉัน เป็นคนบอก สุดยอกใจ

ทั้งที่จิต คิดไว้ ใจยังตรง
แต่ต้องส่ง เธอยื่น คืนเขาไป
ทั้งที่รัก แสนรัก ประจักษ์ใจ
กลับต้องเป็น คนไล่ เธอไกลจร

น้ำตาหยด รดร่วง พร้อมห้วงคำ
ที่เอ่ยนำ พร่ำมา ว่า"ลาก่อน"
รักสุดรัก หนักแน่น แก่นใจอ่อน
แต่ต้องจร จำพราก จากเพราะเธอ

"อยากให้รู้ ไว้หนา ว่ารักล้น"
แต่ต้องทน เอ่ยนำ คำเสนอ
จุกและเจ็บ เก็บกลืน สะอื้นเพ้อ
เพื่อให้เธอ ไม่มี ราคี..คาว
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ภาพวาด
.

วันอังคารที่ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2552

แต่งกลอนต่อ..ล้อเล่น


แต่งกลอนต่อ ล้อเล่น อย่าเห็นจริง
เพราะทุกสิ่ง นี้หนา พาสนุก
จะคิดมาก ไปใย ให้ใจทุกข์
มาร่วมสุข แต่งล้อ ต่อกลอนกัน

แต่งกลอนตอบ โต้กัน มันส์ดีออก
อย่าคิดนอก เหนือไป ให้ไหวหวั่น
เป็นเพียงบท สนทนา พาสุจสันต์
ในทุกวัน ของทุกตอน กลอนที่มี

หาก"ภาพวาด" ได้แต่ง แสลงหู
ก็ขอผู้ พี่น้อง อย่าหมองศรี
ภาพขอโทษ ไหว้ลง ตรงที่นี้
ขอน้องพี่ ที่บ้านกลอน วรอย่าเคือง
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด
.

วันศุกร์ที่ 14 สิงหาคม พ.ศ. 2552

รักตัวเองก่อนดีกว่า


รักตัวเอง ก่อนดีกว่า ถ้าจะเหมาะ
โดนหัวเราะ เยาะท้าย ตายเพราะรัก
มันไม่ชื่น น่าชม สมเพชนัก
พอโดนหัก รักมา ก็ลาตาย
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด
.

ลืมคนลวงไม่ลง


ลืมชายควง ลวงใจ ตัดไม่สิ้น
ยังถวิล คอยหา ในคลาเหงา
จนบางที นึกตรม สมใจเง่า
ไปรักเขา เอาใจแล แคร์มิวาย

จนเขาหัก รักห่าง ให้ว้างว้า
เหลือน้ำตา หยาบหยด รดเป็นสาย
จนบัดนี้ นี่หนา ข้าเกือบตาย
ด้วยเพราะนาย ชายหนึ่ง ยังตรึงทรวง
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด
.

เพราะเป็นหญิง..ยิ่งพูดยาก


ด้วยเป็นหญิง สิ่งนี้ ที่เน้นหนัก
แม้จักรัก มากท้น ล้นดวงจิต
แต่จะให้ เอื้อนเอ่ย เผยประสิทธิ์
โดยมิคิด ใคร่ครวญ กลัวรวนเร

จะพูดเผย เอ่ยคำใด ให้ใจฝาก
มันก็อยาก มากจิต คิดแสร้งเส
ด้วยเพราะฝ่าย ชายเล่า เขาเจ้าเลห์
มิได้เจรจา มาสักคำ

จะให้เรา เฝ้าเอ่ย เผยเสนาะ
คงไม่เหมาะ ดอกหนา คลาคิดย้ำ
ด้วยเป็นหญิง ยิ่งต้อง ตรองให้จำ
จะกระทำ ใดหนอ ขอจงครวญ
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด
.

ย้ำเตือนความผิด


อันความหลัง ฝังเป็น เช่นบทเรียน
มิอาจเปลี่ยน เขียนแก้ แม้แต่น้อย
ทั้งความผิด ติดตัว มัวแสงปรอย
จึงต้องคอย คิดจำ เพื่อย้ำเตือน
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด
.

อยากตาย..แต่..ตายไม่ได้


แม้ชีวิต อัปจน ทนลำบาก
และเหนื่อยยาก มากแท้ เกินแก้ไข
จนบางครั้ง บางที ที่เป็นไป
อยากขาดใจ ตายลับ ดับสิ้นลง

แต่คงเป็น เช่นจิต คิดไม่ได้
จึงทำใจ ให้สู่ อยู่มั่นคง
แม้ปัญหา มากมาย ก่ายเป็นดง
ก็จะยง คงต่อ ขอสู้ตาย
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด
.

กลอน..จากนิยายและบทเพลง


เป็นกลอนเก่า เฝ่าแต่ง แถลงไข
ที่คิดไว้ ให้หลาก ฝากเป็นเรื่อง
จากตอนต้น ฝนฝึก ตรึกเนืองๆ
ใช้คำเปลือง เคืองตรม ผสมคลอ

อาจผิดพลาด ขาดนำ คำสัมผัส
ด้วยฝึกหัด จัดษร เป็นกลอนสอ
ให้รสศิลป์ สิ้นศูนย์ ไม่พูนต่อ
จบแล้วหนอ พอที จากนี้ไป

ท้อใจอยู่ สู้แบ่ง กลับแต่งผิด
แต่ไม่คิด จิตด้อย ถอยหวั่นไหว
ยังสู่ก่อ ต่อคำ นำเรื่องไป
ตราบยังไม่ ได้สัมผัส จะจัดเรียง

กลอนทุกกลอน ษรสือ สื่อความคิด
นำประดิษฐ์ ติดต่อ ทอสำเนียง
หาใช่เรื่อง เบื้องจริง--อิงเพลงเรียง
หรืออาจเพียง เคียงฝาก จากนิยาย
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด
.

พ่อขุนรามฯ


พ่อขุนรามฯ ตามสือ ถืออักษร
เป็นตัวช้อน อ่อนช้อย ร้อยเรียงเขียน
ให้หนึ่งคำ นำจัด ชัดคำเพียร
ขีดตัวเวียน จากใจ ร่ายคำตรง

ภาษาไทย เก่าแก่ แต่โบราณ
สื่อตัวขาน สารนำ คำมั่นคง
ทั้งสระ วรรณยุกต์ รุกตัวยง
ต่างเสริมส่ง ลงเหมาะ เจาะถึงใจ
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด
.

ดอกไม้..นาๆพันธุ์


นาพันธุ์ไม้ ในดง ส่งกลิ่นหอม
หมู่แมงตอม ดอมดม ภิรมณ์ใจ
ด้วยหลากสรร ชันสี ที่สดใส
ชูช่อไกล ไม้งาม ตามต้นตอ

กระดังงา ราตรี จำปีเหลือง
ดอกฟ้าเฟือง เอื่องคำ ระบำช่อ
ทั้งดอกปีบ กลีบหมอก เจ้าดอกอ้อ
ชั่งงามล้อ ต่อแมลง แบ่งกันชม

ดอกชมนาด บาดตา พาส่งกลิ่น
ชื่นชีวิน จิณจา พาสุขสม
ขาวสะอาง ห่างสี ที่สวยคม
แต่กลับห่ม กลิ่นเตย เชยอุรา
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด
.

รักครึ่งทาง


รักกำเนิด เกิดซึ้ง แค่ครึ่งทาง
มาปล่อยร้าง วางทิ้ง แล้วชิ่งหนี
ด้วยเพราะเธอ เจอใคร ใจเปลี่ยนที่
จึงไม่มี ใยเยื่อ เหลือต่อกัน
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด
.

วาเลนไทน์..รักจร



วาเลนไทน์ กลายกล้ำ ทำช้ำชอก
หัวใจยอก ถลอกย่น คนรักจร
มาทิ้งรัก ภักอยู่ คู่เก่าก่อน
ให้ขาดตอน นอนซม จมน้ำตา
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด

วาเลนไทน์..ของหลายคน


วาเลนไทน์ หลายคน ต้องหม่นหมาง
น้ำตาพร่าง พร่ามัว ตัวสั่นไหว
ด้วยต้องเจ็บ เก็บกลืน ฝืนสู้ไป
ด้วยหัวใจ ไหวครอน แลอ่อนแรง

วาเลนไทนน์ หลายรัก ได้ทักเจอ
คอยระเมอ เพ้อใคร่ ด้วยใจแกร่ง
อยากให้รัก ภักหนึ่ง ซึ่งเข้มแข็ง
อยู่ด้วยแรง แห่งสุข ทุกวันคืน
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด
.

ยิ้ม


ยิ้ม..ซ่อนเร้น เห็นที ต้องหนีหาย
ไม่อยากทาย หมายปอง ครองหรอกหนา
ยิ้ม..ไม่จริง ใจกลับ ขอลับลา
ยิ้ม..เย็นชา น่าตัว กลัวจับใจ

ยิ้ม..หวานๆ พาลพบ ขอสบพักตร์
ยิ้ม..น่ารัก ทักให้ ใจอ่อนไหว
ยิ้ม..ยวนๆ นวนนาง ปรางสวยใส
ยิ้ม..จริงใจ ใครเห็น อยากเป็นเกลอ

ยิ้ม..อาทร ป้อนใจ ให้มีแรง
ยิ้ม..เสแสร้ง แกล้งยวน กวนใจเพ้อ
ยิ้ม..หยอกๆ บอกตรงๆ ไม่หลงเธอ
ยิ้ม..เก้อๆ เจอเมื่อใด ได้โดนดี
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด
.

ค่าการ์ดหนึ่งใบ..กับ..ดอกไม้ไร้ค่า


ไม่ผิดหวัง แม้นิด ติดตราตรึง
การ์ดกลอนซึ้ง หนึ่งใบ ใจล้ำค่า
พี่ส่งให้ ใบเดียว เกี่ยวอุรา
ทั้งติดตรา ติดใจ ไม่ชั่วกาล

จะเก็บการ์ด วาดกลอน อักษรศิลป์
อยู่ในลิ้น-ชักเตียง เคียงประสาร
แม้ทุกวัน ผันล่วง กับห้วงกาล
การ์กลอนนาน ขานสือ ยังสื่อใจ

แม้ไม่ใช่ ดอกไม้สี ที่แสนหวาน
พอล่วงผ่าน วานวัน ผันเปลี่ยนไป
ไม่คงสี ที่งาม ตามต้องใจ
เหมือนวันให้ ได้มา กลับลาโรย
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด
.

วันศุกร์ที่ 7 สิงหาคม พ.ศ. 2552

ความจริงใจ..ที่ฉันทิ้ง


ความจริงใจ ให้มา ค่าล้นยิ่ง
แต่ฉันทิ้ง สิ่งดี นี้หล่นหาย
เพื่อไปปอง ครองซึ้ง อีกหนึ่งชาย
ที่จิตหลาย หมายควง เพื่อลวงใจ

แล้วจะให้ กลับมา เห็นค่าเธอ
ทั้งที่เบลอ เผลอจิต คิดจากไป
มันคงแย่ แน่นัก กับรักใหม่
เพื่อทำให้ ใจช้ำ นี้จำเลือน

ไม่อาจเห็น แก่ตัว ชั่วซ้ำสอง
กลับไปครอง เคียงใจ ได้เสมือน
จึงต้องหลบ หลีกเร้น เป็นแค่เพื่อน
ไม่อาจเลื่อน เคลื่อนที่ ดีดั่งเดิม
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด
.

กุหลาบช้ำ


กุหลาบขาว ร้าวรวด ปวดอุรา
ปิ่มน้ำตา ไห้ร้อง หมองใจหมาง
ด้วยคนถือ คือโจร โยนทิ้งขว้าง
กุหลาบบาง ร่างน้อย พลอยช้ำตรม

กลีบดอกช้ำ ซ้ำเจ็บ ทนเก็บกด
ให้รันทด อดสู ต้องสู้ข่ม
ปล่อยน้ำรด หยดหยาบ อาบกายซม
ที่เปื้อนตม จมคลำ ให้หนำใจ
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด
.

วันพฤหัสบดีที่ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2552

ความดีชี้ทาง


คุณความดี ที่ก่อ ต่อเป็นผล
สุดแต่ตน คนนำ ทำไฉน
หากชั่วชาติ ขลาดเขลา เราเลือกไว้
จะโทษใคร ไหนอื่น ให้กลืนกรรม

ด้วยเลือกเอง เกรงกริ่ง กับสิ่งใด
หากต้องใช้ ในผล ที่ต้นทำ
กับเหตุผ่าน กาลเปลี่ยน เวียนผลนำ
กลายเป็นกรรม กล้ำกลืน ให้ฝืนไป

หากความดี ที่ทำ นำสิ่งต่อ
มีผลพอ ก่อถาง ในทางไกล
จงช่วยดล บทโศก วิโยกใจ
ให้เบาไป ได้บ้าง อย่าพลางมัว

ขอบนบาน ศาลกล่าว กับเจ้ากรรม
ช่วยชีนำ ทางไกล ไฟสลัว
อย่าให้หมอง ช่องทาง พลางมืดมัว
ด้วยกรรมชั่ว ตัวแกร่ง แข็งกว่าดี
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด
.

กุหลาบดำ


กุหลาบดำ ช้ำใจ ฤทัยหมอง
ด้วยคนครอง ปองใจ มาไกลห่าง
กุหลาบรัก หังลง ตรงที่วาง
น้ำตาพราง เอ่อหยด รดหลั่งริน
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด
.

รักแรก..คือเธอ


อันรักแรก แทรกตรึง ซึ้งกลางทรวง
คอยเฝ้าห่วง หวงหา คลาหลับฝัน
จะยามหลับ ยามตื่น ทุกคืนวัน
หัวใจพัน มั่นคง ตรงมิวาย

คือรักเดียว เกี่ยวครอง ปองแค่เธอ
มิใช่เผลอ เอ่ยไป ให้ทุกชาย
แต่เป็นเธอ เธอที่ มีความหมาย
จึงมอบสาย ใยต่อ ทอหัวใจ
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด
.

สัญญาใจ..ไม่ลืม


สัญญาใจ ให้ไว้ มนคลานั้น
ยังฝังมั่น ตราตรึง คะนึงถึง
แม้นานวัน ผันไป ใจเป็นหนึ่ง
ยังฝังตรึง ในทรวง ของดวงใจ

มิได้ให้ สัญญา ว่าลมปาก
แต่ฉันฝาก จากทรวง ดวงหทัย
มอบให้แด่ เธอนี้ ที่กลางใจ
จงรู้ไว้ หนาเล่า เราไม่ลืม
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด
.

ซินเจียยูอี่ซินนีฮวดใช้


ซินเจีย..คำ นำพร เป็นกลอนกาพย์
ยูอี่..หาบ เงินทอง กองมั่นคง
ซินนี..ดี ปีเบิก เลิกมงคล
ฮวดใช้..ยง จงเจริญ เทอญทั่วเอย
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด
.

ย้ำรักด้วยปืน


100เปอร์เซ็น เป็นคำ ย้ำสัญญา
เธอว่ามา คลานี้ อย่าลี้เร้น
"จะรักมั่น" สัญญาไว้ ใช่ขู่เข็น
อย่าทำเล่น เช่นเคย จะเอ่ยเตือน

หากไม่จริง ดังว่า สัญญาไว้
จะทำให้ ได้รู้ ใช่ขู่เอื้อน
ด้วยคำพูด พลิกแพลง แสลงเปื้อน
จะย้ำเตือน ด้วยป้อง กระบอกปืน
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด
.

วันพุธที่ 5 สิงหาคม พ.ศ. 2552

รัก..และ..คิด..ถึง


รัก..คำนี้ มีมา กว่าช้านาน
ตราชั่วกาล ผ่านเดือน ไม่เคลื่อนคล้อย
หากได้เจอ เพ้อพบ สบเพียงน้อย
ใจเจ้าพลอย ลอยตาม ความเป็นไป

และ..นั่นหรือ คือรัก ทักมนุษย์
จะห้ามฉุด หยุดอยู่ สู้ไม่ไหว
เมื่อได้พบ สบแล้ว แนวหัวใจ
จะห้ามให้ ไม่สน ก็จนทรวง

คิด..จะหัก รักลง ก็คงแย่
ต้องคิดแล แคร์ใจ ไปหลายช่วง
กับความรัก รักตรึง ซึ้งในทรวง
มันหนักหน่วง ดวงฤดี ที่จะทำ

ถึง..ความรัก จักสบ ภพมากั้น
ก็หาหวั่น สั่นไหว ให้ใจร่ำ
แม้ตายลง ปลงจิต ชีวิตนำ
มิหาทำ ให้บาง หรือลางเลือน
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด
.

ง้อแค่นี้..พอแล้วหรือ


ไม่ได้งอน จริงจัง..หวังให้ง้อ
เธอตัดพ้อ ต่อว่า สารพัด
"สุดเหนื่อยความ ตามง้อ" คอสะบัด
แล้วพูดชัด สัจจา พา"เลิกกัน"

แค่เธอง้อ ตอนเที่ยว ไปเกี้ยวหญิง
ทำสุงสิง อิงแอบ แนบใฝ่ฝัน
แล้วมาง้อ ตอนนี้ พี่เธอนั้น
ตัดสัมพันธ์ กันได้ ไม่ใยดี

แน่ใจหรือ ที่ว่า หาได้ผิด
ลองตรองนิด คิดครวญ ทวนอีกที
ใครกันล่ะ พี่หรือฉัน นั้นไม่ดี?
แล้วตอบที ที่ให้ง้อ พอหรือยัง
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

จะ..ไม่งอนให้ง้อ


เธอไม่ชอบ ตามง้อ ขอคืนดี
ตัวฉันนี้ ก็จะ พยายาม
หากขัดจิต ติดใจ จักไตร่ถาม
ถึงเรื่องความ ตามจริง สิ่งเป็นไป

จะไม่งอน ให้ง้อ ขอสัญญา
จากนี้หนา จะเป็น เช่นคนใหม่
ด้วยสิ่งนี้ ที่เธอ ไม่พอใจ
ฉันทำให้ ได้เออ เพื่อเธอเดียว
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

หวังไว้ให้เป็นผล


อันความหวัง หวังไว้ ให้เป็นผล
ไม่ทุกข์ทน หม่นหมาง พลางขมขื่น
ให้ใจรัก ภักมั่น ทุกวันคืน
สันต์สุขชรื่น ชื่นบาน ชั่วกาลปี

จะสายลม สายใจ สายใยรัก
ช่วยทอปัก ถักด้าย ปลายมัดหมี่
ให้สวยเสริม เติมใจ ให้เรานี้
ด้วยต่างสี ต่างสรร พันกลมเกลียว
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

เฟรนด์ชิปถึงเพื่อน


เปิดเฟรนด์ชิป เขียนสอ ก่อจากใจ
ส่งมอบไป ให้เกลอ เธอคนนั้น
ต่อจากนี้ ที่เหลือ เชื่อใจฉัน
จะคงมั่น พันผูก ปลูกสายใย

จะเป็นเพื่อน เตือนปลอบ มอบกำลัง
คอยฉุดร้อย ฟังแล คอยแก้ไข
ถึงผิดพลั้ง พลาดท่า จะฝ่าไป
ทุกคำใน เนื้อหา วาจาจริง
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ภาพวาด
.

วันอังคารที่ 4 สิงหาคม พ.ศ. 2552

ทำไมใยต้องต่าง



ทำไม..หรือ ถือกำเนิด เกิดมานี้
ทำไม..มี ชีวิต จิตเศร้าเหงา
ทำไม..สุข ทุกข์ห่าง ต่างทำนอง
ทำไม..ต้อง ลองค่า กว่าใครๆ

ทำไม..สู้ อยู่เดี่ยว เปลี่ยวใจว้า
ทำไม..ฟ้า มาดล หนทางให้
ทำไม..เล่า เท่าเปี่ยม เทียมไม่ได้
ทำไม..ใจ ยากหยั่ง ฝังรากลง
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

แค่เศษใจ


แค่เพียงเกล็ด เศษใจ เธอให้มา
แล้วจะว่า ฉันได้ อย่างไรกัน
ในเมื่อเขา เอาให้ ทั้งใจนั้น
ฉันจึงหัน ผันเวียน และเปลี่ยนไป

เธอให้ได้ เพียงเกล็ด ของเศษเสี้ยว
มันจึงเหนี่ยว เกี่ยวรั้ง ขังไม่ไหว
กับคนหนึ่ง ซึ่งให้ ได้หมดใจ
เธอคิดไง ใครถาม ตามความจริง
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ความหลังยอกตอกใจ


เก็บเอาไว้ ใจช้ำ เพื่อย้ำเตือน
ไม่ให้เลือน ลบลา คราชีวิต
ว่าเคยยอก ชอกช้ำ ระกำจิต
กับคนผิด ที่รัก หักใจลา

จะเก็บภาพ ความหลัง เมื่อครั้งก่อน
ทุกฉากตอน สอนใจ ให้คุ้มค่า
ฉันเคยเหน็บ เจ็บจน ล้นคณา
ที่เธอมา ฆ่ากาย ตายทั้งเป็น
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

รักไกล-ใจโยง



โอ้!ความรัก ภักใจ แม้ไกลห่าง
ไม่ร่วมทาง ย่างเดิน เผชิญสู้
แต่หาใช่ ไม่รัก ภักใจอยู่
สองเราคู่ รู้ใจ ไม้ไกลกัน

ความรักนี้ ที่เป็น ดั่งเส้นใย
โยงสองใจ ไกลคว้าง ทางร่วมฝัน
ให้อยู่เคียง เพียงภิรมณ์ ตรมสุขสันต์
แม้รักกัน นั้นไกล แต่ใจโยง
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

วันจันทร์ที่ 3 สิงหาคม พ.ศ. 2552

หนาว*อาบน้ำดีไหมหว่า


หนาวสุดขั้ว ตัวสั่น หวั่นจนไหว
มองน้ำใน ใบขัน ฉันตั้งจิต
1-2-3 ห้ามใจหู่ สู้สุดฤทธิ์
หน้าเหยบิด เยือกเย็น เป็นทวี

แข็งใจสู้ รู้กาล ผ่านหนึ่งขัน
รอดแล้วฉัน วันหนาว คราวหมองศรี
ขันต่อมา ซาลง องศาดี
ชื่นชีวี แล้วเรา เจ้าภาพเอย
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ภาพวาด
.

อุราสลาย


มองภากร ตอนจะลับ กับขอบฟ้า
บนเวหา พาให้ ใจอ่อนไหว
ด้วยความเหงา เศร้าทรวง ดวงหทัย
สุดอาลัย ใจหมอง นองน้ำตา

ความรู้สึก นึกคิด จิตโอยอ่อน
มันซับซ้อน ก้อนสะอื้น ระรื่นหา
น้ำตาหลั่ง รินรด หยดลงมา
ทรวงอุรา แทบสลาย มลายลง
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

.
ภาพวาด
.

ความเข้าใจ


ความเข้าใจ มีให้ ไม่เคยร้าง
แม้อ่างว้าง ทางก่อ ใจต่อฝัน
ทุกสิ่งนี้ ที่ปลูก ใจผูกพัน
เรามีกัน และกัน ฟันฝ่าไป

หากเหนื่อยล้า คลาใด ใจอ่อนแอ
หากท้อแท้ แม้ช้ำ น้ำตาไหล
หากหมดแรง แข็งกล้า เกินฝ่าไป
หากท้อใจ ให้รู้ ฉันอยู่เคียง
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ร้อย..ผูกใจ


ร้อยนภา ดารา มาเฉิดฉาย
ร้อยรุ้งสาย หมายปัก ถักชีวัน
ร้อยความคิด จิตหนึ่ง ซึ่งผูกพัน
ร้อยดวงจันทร์ วันเพ็ญ เด่นตระการ

ร้อยชีวิต จิตใจ ให้เกลียวกลม
ร้อยสายลม พรมมา พาพัดผ่าน
ร้อยเกลียวคลื่น คลืนโลม โหมทการ
ร้อยวิญญาณ สารปลูก ผูดดวงใจ
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ให้สนุกนะพี่โพ(ดีดีจัง)


ให้สนุก สุขหรรษา หนาขาพี่
เที่ยวปีนี้ ที่เชียงใหม่ ใจสุขสันต์
หากว่าเจอ เหมยข่าง พรางพรายพลัน
เก็บรูปมัน มาฝากน้อง สักสองใบ

เที่ยวปีนี้ ที่เชียงใหม่ ในแดนเหนือ
อย่าลืมเสื้อ ใสหนาๆ พาอุ่นไว้
เดี๋ยวจะล้ม ซมนอน ผ่อนพิษไข้
ก่อนจะได้ Countdown กับสาวดอย
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ภาพวาด
.

การเมือง


เปิดประเดิม เริ่มเรื่อง การเมืองไทย
เห็นจะไม่ ได้ความ ตามที่คิด
เพราะหลายสิ่ง หลายอย่าง ที่พลางปิด
จึงหมดสิทธิ์ คิดแก้ อย่างแน่นอน

การเมืองไทย ในประเทศ ทุกเขตขาม
มันเกินห้าม ตามเช็ด เผด็จตอน
หากฝ่ายใด ฝ่ายหนึ่ง ไม่โอนอ่อน
เพื่อบั่นทอน ความต้องการ คงผลาญวาย
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ภาพวาด

โดนปลายคาง


ใจต่อใจ รักต่อรัก ประจักษ์แท้
แต่ถ้าแม้ ไม่จริง อิงมาอ้าง
จงจำไว้ ให้ซึ้ง ถึงกระจ่าง
โดนปลายคาง หางศอก บอกตรงๆ

เราเกียจนัก มักบอก ออกคำปด
ทำบังบด สะกดเอื้อน เหมือนมั่นคง
แต่จริงแท้ แน่ใน ใจทนง
เธอแค่หลง จงคิด คิดหลอกลวง
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ภาพวาด
.

ตอบ-ต่าง-คิด


ทุกคำตอบ ตอบอย่าง ต่างความคิด
อยู่ที่สิทธิ์ จิตใน ใจต่างคน
คำตอบหนึ่ง ซึ่งฝาก หลากตัวตน
ก็ต่างผล บนทาง ที่ต่างไป
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ปล. หมายถึง มีคำถามอยู่หนึ่งคำถามแต่ให้คนสัก 5 คนตอบ ย่อมต่างกัน!

แรงแห่งใจ


เก็บความช้ำ กล้ำกลืน และยืนสู้
ไม่หดหู่ อยู่อย่าง พลางมืดมน
แม้เจ็บช้ำ ซ้ำใน ใจกี่หน
ก็จะทน บนทาง เพื่อย่างไป

อาจมีบ้าง บางที ที่อ่อนล้า
พร้อมน้ำตา พารด หยดรินไหล
แต่ไม่เคย เลยจะพอ ท้อฤทัย
ตรงกันข้าม กลับทำให้ ใจมีแรง

ไม่ว่าเหนื่อย หรือหนัก สักเท่าไร
จะฟันฝ่า ก้าวไป ด้วยใจแกร่ง
จะสู้ทน บนทาง อย่างเข้มแข็ง
ด้วยเรี้ยวแรง แห่งใจ คว้าชัยเอย
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ช้าเกินไป


ดั่งฟ้าแสร้ง แกล้งกัน ฉันคนนี้
พอรู้ดี ที่ใน ใจมีเขา
ก็กลับกลาย เปลี่ยนไป ไม่เหมือนเก่า
ดวงจิตเรา เจ้าล้า ช้าเกินไป

กว่าจะรู้ อยู่แน่ แท้อุรา
มันก็ช้า มากไป แล้วใช่ไหม?
กับสิ่งดี ที่ฉัน นั้นเสียไป
นั่นคือใจ ของเธอ ที่เบลอเลือน
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

.
ภาพวาด
.

รักไม่เด่น



รักของเรา นั้นไม่เด่น เหมือนเช่นใคร
แต่อยากให้ เธอรู้ไว้ ใจคงมั่น
ในรักนี้ ที่มีอยู่ คู่เธอนั้น
เป็นรักฉัน ที่มอบ หอบให้เธอ

เป็นรักแน่ แท้จริง ไม่กลิ้งกลอก
ไม่ลวงหลอก ดอกหนา มาเสนอ
เป็นรักตรง คงมั่น ฉันให้เธอ
เป็นรักเพ้อ เธอไม่แม้ จะแลมอง
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
.
ภาพวาด
.

ความรัก หรือ ความอกหัก


ความรักหรือ คือให้ ใจจริงแท้
ความรักหรือ คือแน่ ใช่แปรผัน
ความรักหรือ คือจริง ใจต่อกัน
ความรักหรือ คือมั่น สัญญาใจ

ความอกหัก พักลง ตรงที่จบ
ความอกหัก หยุดคบ ลบใจไหว
ความอกหัก รักสุด หยุดหัวใจ
ความอกหัก หักใย ใจหลุดลอย
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

วันเสาร์ที่ 1 สิงหาคม พ.ศ. 2552

อย่าเชื่อฉัน


กลัวหัวใจ ตัวเอง เกรงไม่แกร่ง
ไม่เข้มแข็ง เพียงพอ เพื่อรอเขา
หากว่าแปร เปลี่ยนไป ใจของเรา
คงต้องเศร้า ทุกข์ทน ล้นอุรา

กลัวใจเปลี่ยน แปรรัก ให้หักร้าง
เขาสู้วาง ทางไว้ ใคร่ใฝ่หา
แต่เรานี้ ที่เปลี่ยนไป ให้ไกลตา
ดั่งเช่นว่า ให้รอ กลับท้อใจ

กลัวหัวใจ ตัวเอง เกรงจะสั่น
เมื่อเขานั้น ห่างไกล ให้หวั่นไหว
แล้วฉันนี้ มีหรือ จะซื่อใจ
เพราะยิ่งไกล ใจเดียว ก็เปลี่ยวดาย

ไม่อยากให้ ไว้ใจ ในตัวฉัน
เพราะอาจผัน แปรไป ให้ใจหาย
หัวใจเธอ อาจซื่อตรง คงมิวาย
แต่อย่าหมาย รวมฉัน นั้นเหมือนเธอ

อย่าไว้เนื้อ เชื่อใจ จนไม่สน
เพราะจิตคน ยากนะ จะหยั่งเจอ
ยิ่งตัวฉัน ด้วยแล้ว ไม่แคล้วเบลอ
หากไกลเธอ เจอใคร ใจคงเลือน
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~