รัก..คำนี้ มีมา กว่าช้านาน
ตราชั่วกาล ผ่านเดือน ไม่เคลื่อนคล้อย
หากได้เจอ เพ้อพบ สบเพียงน้อย
ใจเจ้าพลอย ลอยตาม ความเป็นไป
และ..นั่นหรือ คือรัก ทักมนุษย์
จะห้ามฉุด หยุดอยู่ สู้ไม่ไหว
เมื่อได้พบ สบแล้ว แนวหัวใจ
จะห้ามให้ ไม่สน ก็จนทรวง
คิด..จะหัก รักลง ก็คงแย่
ต้องคิดแล แคร์ใจ ไปหลายช่วง
กับความรัก รักตรึง ซึ้งในทรวง
มันหนักหน่วง ดวงฤดี ที่จะทำ
ถึง..ความรัก จักสบ ภพมากั้น
ก็หาหวั่น สั่นไหว ให้ใจร่ำ
แม้ตายลง ปลงจิต ชีวิตนำ
มิหาทำ ให้บาง หรือลางเลือน
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด
.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น