ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันศุกร์ที่ 30 ตุลาคม พ.ศ. 2552

30-10-52(คุณป้าหมู)

วันนี้เป็นวันที่สาม ของการ เข้าคอร์สติวการแต่งกลอน

กับคุณป้าหมู ถามว่ายากไหม ตอบตรงเลย ยากมากๆ

เพิ่งจะรู้ ว่ากลอนยากตรงนี้ แต่ไง ก็คงต้องไปต่อ

ก้าวเข้ามาแล้วนิ จะออกง่ายๆก็ไม่ใช่เราซิ



ถึงจะไม่รู้ ว่าจะไปไห้แค่ไหน แต่ก็ขอพยายามก่อน

เราไม่รับปากคุณป้าว่าจะทำได้ เพราะตัวเราเองยังไม่รู้

และบอกท่านไปว่าจะพยายาม



เฮ้อถึงจะขี้ลืม แต่เมื่อเดินเข้ามาแล้วเราก็จะไปต่อ

จนกว่า จะไม่ไหวจริงๆหรือคุณป้าท่าเบื่อเราก่อนแหละ



เมื่อเลือกที่จะเดินฉันก็จะไปถอย


วันอาทิตย์ที่ 25 ตุลาคม พ.ศ. 2552

คำพูด




























คำพูด พิสูจน์ตน
และคำคน พิสูจน์ใจ
คำมั่น สัญญาไว้
ก็หาใช่ ว่าใช่จริง

สัจจา ภาษาเอ่ย
อย่าละเลย หรือเฉยนิ่ง
สัจจา วาจาจริง
ขออย่าทิ้ง ให้ดิ่งจม

เป็นคน ควรซื่อสัตย์
ลิ้นตวัด ชัดคำคม
หากเอ่ย เผยเพียงลม
สักวันตรม เพราะคมคาย

การค้า นานาใด
หากพูดไป ไร้ความหมาย
คนซื้อ ฤาจะก่าย
หากผู้ขาย หมายหลอกลวง

ซื่อสัตย์ ชัดประเด็น
ใครพบเห็น เย็นใจดวง
เคียงกาย ก็หายห่วง
ไม่มีลวง ให้หน่วงใจ

คำพูด จึงสำคัญ
อย่ามองมัน ผันผ่านไป
เพราะคน ไม่สนใจ
แล้วเอ่ยใช้ ไม่รู้คุณ

คำกวง ลวงนิ่มๆ
เหมือนหอกทิ่ม จิ้มจนพรุน
สัจจา แสนทารุณ
หากว่าคุณ ไม่จริงใจ

คำแน่ แต่ซื่อสัตย์
จึงถูกจัด ว่าสดใส
ทำการ งานใดๆ
ลุลวงไป ได้เพราะ"คำ"
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
ภาพวาด
.

กลอนธรรม..จำ..หรือ..ผ่าน







กลอนสอนธรรม คำสอนคน พ้นวัฏฏะ
อยู่ที่จะ คละเคล้า เอาไปใช้
คนมีจิต คิดครวญ ทวนย้ำไป
ก็สุกใส ในดลก มิโศกตรม

กลอนสอนจิต คิดใคร่ ได้เห็นผล
อยู่ที่ตน ค้นหา มาผสม
จากเนื้อนำ คำร้อย ถ้อยยาคม
จะเป็นลม หรือเธอธรรม ค้ำจุนใจ

กลอนสอนสั่ง ฟังเฉย ก็เลยผ่าน
หากไม่ขาน สารต่อ ทอเส้นไหม
ทุกเนื้อนำ ธรรมแจ้ง แถลงไป
อยู่ที่ใคร ใคร่ครวญ ทวนและทำ
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
ภาพวาด
.

แค่เพื่อนเท่านั้น























ณ ที่นั้น มีเพื่อน คอยเตือนปลอบ
หากช้ำบอบ รอบกาย พ่ายแรงท้อ
อยากให้เจ้า เข้าใจ ไว้สักข้อ
ว่าฉันรอ ต่อเติม เพิ่มแรงใจ

อยู่ในจุด สุดกล้ำ ย้ำว่าเพื่อน
ติดตราเตือน เหมือนเงา เร้าหทัย
ทั้งที่จิต คิดวาด คาดการณ์ไว้
คือเคียงใกล้ ใจช่อ ต่อสัมพันธ์

แต่สิ่งใคร่ ใกล้สุด หยุดที่มิตร
แนบสนิท ชิดได้ ห้ามไหวหวั่น
เป็นมดแดง แฝงพวง มะม่วงมัน
ที่เธอนั้น ไม่แม้ จะแลมอง

ถึงเข้าใกล้ ได้เคียง เพียงแค่เพื่อน
ไม่อาจเคลื่อน เลื่อนขั้น ชั้นครอบครอง
แต่หัวใจ ในอก ดั่งตกต้อง
มีเธอจอง ห้องทรวง ทั้งดวงใจ

มิอาจหยุด สุดรัก หักใจลง
ด้วยมั่นคง ตรงแน่ว แก้วหทัย
จะให้เปลี่ยน เวียนผัน หันหาใหม่
ทำไม่ได้...ใจนี้....เพราะมีเธอ
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด
.

เพียงคนคุ้นเคย
























เป็นเพียงคน คุ้นเคย เธอเอ่ยบอก
แต่มันตอก ยอกลึก จนนึกไหว
เป็นแค่คน ที่เธอ เจอผ่านไป
และคงไร้ ความหมาย ในสวยตา

เป็นแค่นี้ ใช่ไหม ในใจนั้น
ไม่สำคัญ แม้น้อย ด้อยคุณค่า
วันที่เคย มีกัน ผันผ่านมา
เธอตีตรา ว่ารู้จัก แค่ทักทาย
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
ภาพวาด
.

วันศุกร์ที่ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2552

สามัคคี..ที่ใจ



















สามัคคี มีคู่ ก็อยู่รอด
ทั้งเภทภัย ใดก็มอด ไม่วอดเผา
หากไร้รัก สามัคคี นี้ต้องเศร้า
ทุกข์ภัยเร้า เข้าถึงตัว ให้มัวมน

สามัคคี นี้หนอ ต่อแรงใจ
ผลักดันให้ ไปคว้า หาทางหน
แม้ขรุขระ จะสู้ อยู่และทน
เพื่อยืนบน ถนนใจ ไปกับเกลอ

สามัคคี ที่มี นี้จะต่อ
ไม่ขอย่อ ท้อนิด คิดเสนอ
ร่วมมือจับ กระชับแน่น แทนใจเออ
รวมเพื่อนเกลอ เธอฉัน ฟันฝ่าไป

สามัคคี ที่ใจ จะไม่ถอย
ฝันงามคอย สอยลง คงไสว
แม้ลำบาก มากเหลือ เชื่อแรงใจ
สู้กันไป ไขว่คว้า มาครอบครอง
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
ภาพวาด
.

ลมร้อน

















ลมร้อน ฤาลมรัก
โหมแรงนัก ยิ่งหนักหน่วง
โลมไล้ ใจหนึ่งดวง
ให้ขาดช่วง บ่วงสายใย

ลมแรง แข็งแกร่งกล้า
พัดมาคลา น้ำตาไหล
ลมเพย เลยผ่านไป
โหมเอาใจ ไปกับลม


ลมเพย ที่เคยอ่อน
บัดนี้ซ่อน ฟอนไฟถม
เผาใจ ในอกตรม
ให้ต้องร้อน เพราะลมเอย
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
ภาพวาด
.

วันพุธที่ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2552

ไฟรัก

























เพลิงผลาญเผา เร้ารอน อ่อนใจแท้
รักผันแปร แค่วัน พลันสลาย
ไม่ตรงมั่น ฝันรวม ร่วมเคียงกาย
จบนิยาย ชายรักลวง เพียงห้วงคำ

มอดเป็นจุน ฝุ่นซาก ยากต่อติด
พรหมลิขิต สิทธ์ใจ ให้ต้องช้ำ
เหลือเพียงเถ้า เขม่าดิน เมื่อยินคำ
ที่เธอพร่ำ รำเพย เอ่ยตัดใย

ไฟเพลิงกานต์ ผลาญวอด มอดเป็นฝุ่น
น้ำตาอุ่น รินหยด แลรดไหล
สำเนียงนำ คำขาด บาดหัวใจ
เปรียบดั่งไฟ ไหม้ทรวง ห่วงรักลา

ไฟรักรอน ร้อนแรง แดงเฉิดฉันท์
ผลาญชีวัน บรรลัย ไม่เหลือค่า
จบรักลง ส่งเขาจร ก่อนน้ำตา
จะอาบทา น่าสมเพช สังเวชเอย
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
ภาพวาด

.

วันอังคารที่ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2552

เติมรสใจ





















ใจเติมใจ ให้แกร่ง แลแข็งกล้า
สู่วันฟ้า สดสวย ด้วยแสงทอง
รักเติมรัก ภักคุ้น อุ่นประครอง
สองคนปอง ห้องใจซึ้ง ตรึงอุรา

เติมรสหวาน ปานขม ผสมเสร็จ
เติมรสเผ็ด เข็ดฝาด มิคราดคลา
เติมรสเปรี้ยว เกี่ยวใจ ในอุรา
เติมชีวา ยาใจ ให้สุขจริง
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
ภาพวาด
.

มิเคย
























มิเคยลืม หรือลา คลาไกลกัน
มิเคยหวั่น พรั่นพรึง ยังตรึงแน่น
มิเคยคิด จิตเวียน เปลี่ยนใครแทน
มิเคยแคลน รักคลอน ให้อ่อนลง

มิเคยเลือน เตือนจิต ให้คิดถึง
มิเคยดึง ปึงปัง พัง..ปิดปลง
มิเคยหัก รักใคร่ ใจพะวง
มิเคยหลง หาใหม่ควง เพื่อลวงใจ
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
ภาพวาด
.

ทางเพื่อน










จะไม่เหงา ไม่หงอย หรือสร้อยเศร้า
จะมีเจ้า เข้าใจอยู่ คู่เคียงข้าง
จะไม่คิด ติควน จนหมองหมาง
ทุกก้าวย่าง ทางเยือน มีเพื่อนเอย
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
ภาพวาด
.

คิดถึงพ่อ












เป็นคนหนึ่ง ซึ่งหวง และห่วงใย
แม้ห่างไกล ใจดวง คอยห่วงหา
แม้ทำผิด พลาดพลั้ง พังลงมา
ไม่เคยว่า วาจาเหน็บ ให้เจ็บเลย

คิดถึงจัง คำเผย ที่เอ่ยสอน
คิดถึงตอน ก่อนหลับ ขับเพลงเอ่ย
คิดถึงพ่อ ก่อเกิด กำเนิดเชย
คิดถึงจัง ตั่งเขนย เคยหนุนนอน
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
ภาพวาด
.

เมื่อมี..ก็..ต้องมี





เมื่อมีชั้น มีขั้น ลักลั่นไป
เมื่อมีไห มีเหล้า เข้าประจำ
เมื่อมีงอน มีอ้อน วอนน้ำคำ
เมื่อมีขำ มีอึ้ง ทึ่งชัวร์ๆ

เมื่อมีพบ มีพราก จากกันไกล
เมื่อมีใส มีขุ่น ให้หมุ่นมัว
เมื่อมีขาว มีดำ ช้ำชัวร์ๆ
เมื่อมีกลัว มีแกร่ง แข่งกันไป

เมื่อมีจันทร์ มีดาว พราวเคียงคู่
เมื่อมีรู้ มีเขลา เข้ากันได้
เมื่อมีสุข มักมีทุกข์ คุกกันไป
เมื่อมีใจ ก้มีเจ็บ เก็บทนทาน

เมื่อมีฟ้า มีดิน ทุกถิ่นเทศ
เมื่อมีเหตุ มักมีผล ปะปนด้าน
เมื่อมีแก้ ก็มีมัด จัดประสาร
เมื่อมีงาน ก็มีเงิน เพลินสุขจริง

เมื่อมีล้ม ก็มีลุก ปลุกใจสู้
เมื่อมีอยู่ ก็มีตาย กลายผีสิงห์
เมื่อมีคบ ก็ต้องขาด วาดฝันมิ่ง
เมื่อมีทิ้ง ก็มีพิง อิงแอบกาย
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
ภาพวาด
.

วันอาทิตย์ที่ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2552

กลุ้ม





























กลุ้ม..ลูกจ้าง ว่างการณ์ งานไม่มี
กลุ้ม..ชีวี หนีท้น ล้นคณา
กลุ้ม..เศรษฐกิจ ติดเศร้า เฉาอุรา
กลุ้ม..ลูกค้า มาเชื่อไป ไม่จ่ายตังค์

กลุ้ม..หนอกลุ้ม กลุ้มทรวง ดวงฤทัย
กลุ้ม..หัวใจ ไหม้หม่น จนภวังค์
กลุ้ม..ชีวา พาเลือนลอง หมองพลัง
กลุ้ม..จิตจัง ซังกะตาย เดียวดายเอย
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
ภาพวาด
.

อย่ารักเพราะแค้น
























อย่าหารัก พักแทน เพราะแค้นใคร
พี่จะไม่ ได้สุข แถมทุกข์กว่า
เพราะความรัก ภักที่ พี่มอบมา
รู้ไหมหนา ว่าคนรับ เขากลับตรม

อย่าใช้รัก ภักเย็น เป็นเครื่องมือ
เพื่อไปสื่อ ถือแน่น ด้วยแค้นขม
อย่าใช้รัก ภักจิต พิศภิรมณ์
ทำเป็นคม บาดทรวง ดวงใจเลย
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
ภาพวาด
.

คนสำคัญ..(ไม่ใช่เรา)















คนสำคัญ นั่นไง ไม่ใช่เรา
แอบนั่งเศร้า เหงาใจ ใครจะรู้
รักเธอมาก อยากเรียง แลเคียงคู่
แต่ต้องหู่ ใจหมอง เธอมองเลย


ไม่ใช่คน สำคัญ เธอมั่นรัก
เป็นเพียงหลัก พักใจ ใช้ก่ายเกย
ไม่ใช่คน ตรึงตรา พาชิดเชย
เพียงแค่เผย เอ่ยเล่า ยามเศร้าใจ


คนสำคัญ มั่นใจ เธอใครคู่
เขาคือผู้ อยู่ใกล้ เธอใช่ไหม?
คนที่รัก แสนรัก ปักดวงใจ
คงไม่ใช่.......ฉันนี้ ที่แอบมอง

~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
ภาพวาด
.

เสียงกล่อมกลอน


























เสียงกล่อมนอน กลอนหวาน เธอขานขับ
ฟังสดับ รับสร้อย ถ้อยคำคู่
ยินเสียงเพลง บรรเลงซึ้ง ตรึงใจอยุ่
ร้อยคำกู่ ชุรัก ภักเคียงครอง


อุ่นไออบ ซบไหล่ ให้ตราติด
แนบสนิท ชิดข้าง กลางใจน้อง
หวานลึกซึ้ง ตรึงตราบ ภาพคุ่ครอง
สองตาจ้อม มองกัน ใจสั่นรัว



มือจับมือ ถือกุม ชุ่มฉ่ำใจ
อบอุ่นไอ ให้ตรา ฟ้าสลัว
เพลงแผ่วๆ แว่งดัง ฝังใจตัว
จันยิ้มยั่ว หัวร่อ คลอเคียงดาว


ซึ้งรถถ้อย ร้อยกรอง อักษรศิลป์
จากดวงจิณ รินหลั่ง ฝังใจสาว
บวกทำนอง ก้องเพลง บรรเลงกราว
แลดวงดาว พราวระยับ ประทับใจ
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
ภาพวาด
.

วันพฤหัสบดีที่ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2552

5.พระธรรมกลอน









ลิ้นกับฟัน ใกล้กัน มันก็ยาก
อยู่ในปาก ของเรา ยังเศร้าหมอง
กระทบกัน บ่อยๆ ไม่ปรองดอง
เหมือนพี่น้อง ญาติมิตร ยังผิดใจ..

จาก หนังสือสวดมนต์
.

4.พระธรรมกลอน


















ปากเป็นเอก เฉกเช่น เป็นอาวุธ
ปากมนุษย์ คมกล้า น่าหวาดหวั่น
ปากดี มีประโยชน์ ไร้โทษทัณฑ์
ปากชั่วนั้น ย่อมลำบาก เพราะปากมอม..

จาก หนังสือสวดมนต์
.

3.พระธรรมกลอน








มีความรัก ความหลง อยุ่ตรงไหน
ก็เกิดภัย ที่นั่น เพราะตัณหา
จงตัดรัก หักใจ ใช้ปัญญา
แสวงหา คู่งาม ความเจริญ

ถ้าตัดรัก หักชัง ยังไม่พ้น
ยังเวียนวน กับทุกข์ สุขสรรเสริญ
จงทำดี หนีชั่ว อย่ามัวเพลิน
หาทางเดิน โดยธรรม นำมรรคา..


จาก หนังสือสวดมนต์

2.พระธรรมกลอน














ความไม่พอ ใจจน เป็นคนเข็ญ
พอแล้วเป็น เศรษฐี มหาศาล
จนทั้งนอก ทั้งใน ไม่ได้การล
จงคิดอ่าน แก้จน เป็นคนพอ..

จาก หนังสือสวดมนต์

วันพุธที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2552

1. พระธรรมกลอน






ไม่หวังดี ต่อเรา เขาไม่บอก
เราจะออก นอกลู่ เขาดูเฉย
เขาชี้แนะ นำมา ว่าเปรียบเปรย
บอกได้เลย ทุกอย่าง เขาหวังดี..


จากหนังสือ สวดมนต์
..

วันอังคารที่ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2552

รักแท้ แพ้ ใกล้ชิด





























จากวัน พลันได้สบ
ใจก็พบ กับความรัก
เมื่อเธอ เข้ามาทัก
ใจเลยภัก รักเพียงเธอ

รักนี้ มิอาจเปลี่ยน
ฉันจะเพียร เรียนเสมอ
จะคบ จบเพียงเธอ
แม้ละเมอ เราเจอกัน


ฉันมอบ หอบไปให้
มีทั้งใจ ที่ใฝ่ฝัน
บอกรัก ไปทุกวัน
เราผูกพันธ์ ใช่ฝันไป

วันหนึ่ง เราต้องห่าง
ทุกก้าวย่าง ทางแสนไกล
เหมือนเช่น ใครดลใจ
ให้ฉันไป ไกลจากเธอ


เมื่อเรา ต้องห่างกัน
หัวใจฉัน มันพร่ำเพ้อ
คอยคิด จิตห่วงเธอ
เลยฝากเกลอ ช่วยดูแล

เพราะหวง และห่วงใย
เลยฝากให้ เกลอเทคแคร์
หวังพึ่ง ซึ่งเพื่อนแท้
ให้ดูแล แทนเราที


ไว้ใจ นะเพื่อนเอ่ย
ฉันก็เลย ฝากคนดี
แนะเขากับเธอนี้
ให้มาซี้ เป็นเพื่อนกัน

คนหนึ่ง ซึ่งใจภัก
ยอมฝากรัก และผูกพันธ์
อีกหนึ่ง คือเพื่อนฉัน
เป็นเกลอกัน มานานปี

สองคน ได้รู้จัก
พูดคุยทัก กันอย่าซี้
ดูแล้ว ชั่งสุขขี
แฟน-เพื่อนนี้ ดีต่อกัน

เมื่อห่วง นั้นลดคลาย
ฉันเลยหาย ไปหลายวัน
เพราะงาน ที่หนักนั้น
ฉันเลยพลัน ห่างจากเธอ

ไม่ได้ ติดต่อมา
ไม่โทรหา อย่างเสมอ
ไม่ได้ ไปพบเธอ
ไม่ได้เจอ เจอะกันเลย

ทั้งที่ คิดถึงมาก
หัวใจอยาก ไปก่ายเกย
ไปร่วม เคียงเขนย
ดูดาวเดย ที่เคยทำ


ยิ่งผ่าน นานนับเดือน
เวลาเคลื่อน เตือนความช้ำ
ฉันเธอ ห่างเพราะกำ
หรือใครอำ กีดกันเรา

ที่สุด งานก็จบ
ใจอยากพบ อยากเจอเขา
อยากพูด อยากแบ่งเบา
ในทุกข์-เศร้า เก่าอย่างเคย

หวังจะ กะเซอร์ไพร์
เลยกลับไป โดยไม่เอ่ย
ไม่โทร ไปบอกเลย
หวังคู่เชย จะดีใจ

เมื่อกลับ มาได้เห็น
สิ่งที่เป็น ใจหวั่นไหว
เห็นเขา ควงคู่ใหม่
มองออกไป ใช่เพื่อนเรา


ดูเขา เธอสนิท
ทำให้จิต ต้องหมองเศร้า
ยืนดู จนลับเงา
ของเธอเขา เคยงก้าวไป

หวังจะ กลับมาอำ
ทำให้ขำ ให้ตกใจ
แต่กลับ เป็นฉันไง
ที่ต้องใบ้ รับประทาน


ยังอึ้ง ทึ่งไม่พอ
ฉันอยากขอ ฟังคำขาน
สิ่งเห็น เช่นที่ผ่าน
ช่วยสื่อสาร ให้เข้าใจ

ทั้งคู่ ต่างขอโทษ
บอกฉันโปรด ให้อภัย
เวลา และทางไกล
เธอเผลอใจ ให้แก่กัน


อีกคน ที่พร่ำออก
เธอพูดบอก ให้ตื้นตัน
เสียใจ คำสั้นๆ
ง่ายๆนั้น ฉันเข้าใจ

ที่สุด รักก็จบ
เมื่อเธอพบ เจอคนใหม่
คนนั้น ไม่ใช่ใคร
เพื่อนฉันไง แฟนใหม่เธอ


~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด

มะละซ้อน ซ่อนเงื่อน








มะลิซ้อน ซ่อนเงื่อน เตือนดวงใจ
ว่าคนใกล้ ไกลห่าง อย่างหวาดหวั่น
มะลิลา คลาลบ จบชีวัน
ปลิว ร่วงพลัน ฉันแม่ ต้องแลไกล

ต้องจบแล้ว แคล้วคลาด ขาดคนห่วง
มะลิซ้อน ซ่อนบ่วง ของดวงใจ
มาปลิหล่น ทนทุกขื ให้จุกใน
มะลิลา ลาไป ใจเศร้าตรม
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
ภาพวาด

จะรอก็จะรอ
















เคยบอกแล้ว ว่าจะรอ ก็จะรอ
จะไปขอ เปลี่ยนใจ เข้าใจไหม
เคยบออกแล้ว ว่าจะรัก รัดหมดใจ
ก็จะไม่ ทิ้งไป ให้ไกลกัน

ฉันใจเดียว ดวงเดียว รักคนเดียว
ไม่ชอบเที่ยว เกี่ยวควง ลวงให้หวั่น
หากรักแล้ว ชอบแล้ว ไม่แคล้วกัน
สองใจมั่น พันรวม ร่วมเกี่ยวดอง
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
ภาพวาด

อย่ามองใครต่ำ










อย่ามองใคร ให้ต่ำ แล้วย่ำเหยียบ
อย่าได้เปรียบ ผู้ใด ว่าไร้ค่า
อย่าได้วัด ผู้คน สนที่มา
อย่าดูหน้า ตาซื่อ แล้วถือตาม


เพราะต่างคน ต่างกรรม นำมาเกิด
จึงประเสริฐ เลิศยิ่ง ทุกสิ่งยาม
หากให้เลือก เกิดเอง เกรงไม่ห้าม
คงได้หลาม รวยล้น จนไม่มี


อย่ามองคน เพียงหน้า หาค่าใจ
จงมองให้ ลึกไป ในฤดี
เพราะต่างคน ต่างเกิด กำเนิดมี
ด้วยกรรมที่ ได้ก่อ จึงต่อเวร
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
ภาพวาด

ขอลาพัก








ขอลาพัก สักนิด ไม่คิดจาก
เพราะงานมาก หลากหลาย จนกายล้า
จึงขอสุด หยุดแต่ง แบ่งเวลา
แล้วจะมา หาบ้าง เมื่อว่างนา

ต้องขอบคุณ พี่น้อง และผองเพื่อน
ที่ไม่เลือน ลืมกัน หมั่นมลล์หา
คอยส่งจิต คิดถึง หนึ่งน้องยา
ให้กลับมา หาบ้าง อย่าห่างไกล


ทุกอักษร ตอนอ่าน หวานในจิต
ให้เราคิด นึกโทษ โกรธตัวหนา
เพราะห่างไกล ให้เพื่อน เมลล์เตือนมา
ผ่านตัวสือ อักษรา มาหากัน

ก็อยากกลับ จับแป้น พิมพ์บทกลอน
เหมือนครั้งก่อน ตอนใหม่ ให้ใจสั่น
ได้คิดคำ ฉ่ำหวาน สารชีวัน
เป็นกลอนมั่น สัญญารัก หักอกลา


คงไม่ช้า ภาพวาด จะกลับคืน
จะหยัดยืน ฝืนอยู่ สู้ยิบตา
แต่ตอนนี้ ที่ฉัน นั้นอ่อนล้า
จึงต้องลา จากจร กลอนห่างไกล

หากให้ฝืน ยืนสู้ อยู่ตอนนี้
คงไม่ดี พี่จ๋า ข้าขอไกล
ไม่มีแรง แข็งขืน ฝืนต่อไป
ที่ทำได้ คือห่างไกล ใช่จากนาน

หากมีแรง แกร่งกล้า ในคลาใด
จะกลับมา สารใหม่ ใจขับขาน
จะเรียงร้อย ถ้อยคำ ให้ฉ่ำหวาน
เพื่อมาสาร บ้านกลอน ตอนต่อไป
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
ภาพวาด
ปล.เขียนลงใน
ตอนหมดแรงจริงๆ
เป็นกลอนนานมาแล้ว

เงื่อนตายปลายใจ







อันความเจ็บ เก็บจำ ยังช้ำใจ
มิลืมได้ ดั่งจิต คอยคิดถึง
แม้นานวัน ผันเปลี่ยน เวียนคะนึง
ยังตรงตรึง ซึ้งใจ ไม่เคยเลือน

ภาพเก่าก่อน ซ้อนทับ นับไม่ถ้วน
ใจยังหวน ครวญชิด มิบิดเบือน
ไม่อาจงัด ตัดทิ้ง ยังสิงเตือน
เหมือนผูกเงื่อน เชือกตาย ที่ปลายใจ

~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
ภาพวาด

วันศุกร์ที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2552

ต่อกลอน(คุณลุงพงษ์+ภาพวาด)2

























มาเยี่ยมเยือน เรือนกลอน อักษรสาร <<~~ภาพวาด เห็นคำหวาน ผ่านสือ ถือเรียงร้อย ทุกตอนบท จดจำ คร่ำครวญคอย ใจดวงน้อย พลอยสุข ทุกเนื้อนำ

ฝนตกลง ตรงทาง หน้าต่างฉัน <<~~คุณลุงพงษ์ ใจรำพัน ฝันเฟื่อง เรื่องของเรา อยู่คนเดี่ยว เปลี่ยวจริง อิงความเศร้า ช่างหงอยเหงา เฝ้ารอ ขอรักมา ขอแค่เพียง เอียงจิต สักนิดหน่อย ขอรอคอย สอยใจ ใส่อุรา เพียงแค่พบ สบพักตร์ ทักด้วยตา สุขหนักหนา ถ้าเราสอง ครองคู่กัน

ยินดีคู่ อยู่ข้าง ร่วมทางด้วย <<~~ภาพวาด สองใจช่วย กรวยกลุม แลอุ่มฝัน ต่อให้เจอะ เจอภัย ใดไม่หวั่น เพียงเธอนั้น มั่นตรง อย่าหลงเลือน จะอยู่รอ ขอเธอ อย่าเผลอร้าง จะอยู่ข้าง อย่างนี้ นี่เสมือน จะอยู่ตรง คงที่ มิมีเลือน จะอยู่เยือน เดือนลา มิลาตาม
ยินดีร่วม รวมจิต ชิดเป็นหนึ่ง <<~~คุณลุงพงษ์ ช่างซาบซึ้ง ตรึงตรา กล้าพยายาม ใจจดจ่อ รอรัก ทักทาบทาม รักล้นหลาม งามเงา เนาว์อุรา จะอยู่เคียง เรียงเธอ เสมือนเหมือน ไม่แชเชือน เลื่อนย้าย คลายห่วงหา จะฟูมฟัก ภักดี มีกานดา ไม่โรยลา ช้าชัก รักนิรันดร์

อันความรัก ภักดี ที่มอบมา <<~~ภาพวาด ชั่งมีค่า กว่าใจ ใครนับพัน อยากจะเก็บ อยากจะกัก รักเหล่านั้น ไว้ที่ฉัน คนนี้ นี่คนเดียว ขอเธอส่ง คงรัก ที่ภักดี อย่าได้หนี ลี้หลบ หรือลบเลี้ยว ขออย่างห่าง ร้างลา สักคลาเชียว เป็นหนึ่งเดียว เกลียวฝัน ฉันและเธอ
จะประคอง น้องนาง สอางค์องค์ <<~~คุณลุงพงษ์ เกาะเกี่ยวคง ชงชื่น รื่นเสมอ ไม่แปรเปลี่ยน เวียนวน จนโอเวอร์ น้อมเสนอ เธอฉัน มั่นรักไง ไม่โกหก หมกเม็ด ให้เข็ดเขี้ยว ไม่ลดเลี้ยว เฉี่ยวหาย ย้ายไปไหน ขอเป็นคู่ ชูช่อ ก่อเก็บไว้ รวมสองใจ ใส่ชูรส บดเป็นหนึ่ง
เติมรสใส่ ให้ใจ ได้เต็มอิ่ม<<~~ภาพวาด หยอดน้ำจิ้ม ชิมดู รู้รสถึง หวานไม่พอ ขอน้ำตาล ผสานซึ้ง ร่วมเป็นหนึง ตรึงแน่น มิแคลอนคลอน ใส่หัวใจ ใยรัก ภักกันเกลียว รวมเป็นเดียว เยียวยา ภาษาษร ใส่ห่วงหา ห่วงใย ให้อาทร เป็นบทตอน กลอนรัก ภักชีวิน
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
ภาพวาด+คุณลุงพงษ์

ปล. ต่อใน Hi 5

ต่อกลอน(คุณลุงพงษ์+ภาพวาด)











คิดก่อนทำ นำทาง ห่างความทุกข์<<~~คุณลุงพงษ์
เพื่อความสุข ปลุกปลอบ กอบชีวา
ตั้งเป็นแนว แผ้วถาง วางคุรค่า
เพื่อสรรหา ฝ่าฟัน ดั้นด้นไป

ทำก่อนคิด จิตสร้าง ทางไล่รุก<<~~ภาพวาด
ได้ความทุกขื จุกมา พาหม่นไหม้ เ
จ็บเหลือจับ กับกาล ผันผ่านไป
แต่หทัย ใจสู้ มิรู้เกรง

รู้แล้วจับ ปรับเปลี่ยน เวียนวนใหม่<<~~คุณลุงพงษ์
รู้แก้ไข ให้ตรง คงตัวเอง
รู้ถูกผิด คิดทำ จำต้องเร่ง ใ
ห้บานเบ่ง เปล่งแสง แห่งตัวตน

จะเปลี่ยนปรับ กับจิต ให้คิดก่อน<<~~ภาพวาด
นึกยอกย้อน ตอนเก่า เคยเศร้าล้น
ให้เป็นยา ทาแผล ที่แปรปน
จากรอยหม่น พ้นไป ทุกภัยพาล
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
คุณลุงพงษ์+ภาพวาด

ปล.ต่อใน MSN

เพียงคนคุ้นเคย






























เป็นเพียงคน คุ้นเคย เธอเอ่ยบอก
แต่มันตอก ยอกลึก จนนึกไหว
เป็นแค่คน ที่เธอ เจอผ่านไป
และคงไร้ ความหมาย ในสายตา


เป็นแค่นี้ ใช่ไหม ในใจนั้น
ไม่สำคัญ แม้น้อย ด้อยคุณค่า
วันที่เคย มีกัน ผันผ่านมา
เธอตีตรา ว่ารู้จัก แค่ทักทาย
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~

ภาพวาด
.

วันอังคารที่ 6 ตุลาคม พ.ศ. 2552

สัญญา..จูบ








สัมผัสอุ่น คุ้นเรียง เคยเคียงใกล้
ยังวาบไหว ในจิต ให้คิดถึง
จากวันจาก พรากลา ยังตราตรึง
ชายคนหนึ่ง ซึ่งห่าง ต่างแดนไกล

อันรสจูบ จูบฝัง วันสั่งลา
บอกน้องยา "อย่าจร หรืออ่อนใจ
รอพี่กลับ รับขวัญเจ้า อย่าเศร้าไป
ทำหทัย ให้แข็ง เพื่อแกร่งคอย"


สัมผัสวูบ จูบที่มือ คือตราจอง
จะไม่ปอง มองใคร ให้ใจถ่อย
จะรอพี่ นี้กลับ นับวันคอย
สัญญาถ้อย รอยจูบ ยังวูบจำ
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~

ภาพวาด
.

เส้นชีวิต



















เพราะชาติก่อน ก่อกรรม นำชีวี
ถึงชาตินี้ นี่หนา มารับผล
ด้วยเราสร้าง ถางไว้ ในทุกหน
จึงต้องหม่น ใจหมอง นองน้ำตา


คนที่กรีด ขีดเน้น เส้นชีวิต
ก็คือจิต ใจมัว แสนชั่วช้า
ด้วยเหตุก่อ ต่อกรรม จึงนำพา
ให้ต้องมา ใช้ชด รันทดเอย
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~

ภาพวาด
.

รัก คือ..









รัก..คือความรัก คือใจภัก รักที่เป็น
รัก..อย่าลวงเล่น เจ็บที่เป็น มันเข็ญใจ
รัก..คือสิ่งดี มอบชีวี นี้ถักใย
รัก..คือหทัย มอบส่งไป ไม่เคยวาง


รัก..คือดวงจิต คือความคิด ปฏิภาณ
รัก..คือดวงมาน คือสายธาร การเดินทาง
รัก..คือหัวใจ คือสายใย ไม่แรมร้าง
รัก..คือทุกอย่าง คือใจกลาง ระหว่างใจ
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~

ภาพวาด
.

ความคิดถึงกำลังเดินทาง2









ความ..ที่รัก ภักมั่น มิผันแปร
ความ..ที่แคร์ แลห่วง จึงห่วงหา
ความ..ที่ห่าง ทางไกล ไปลับลา
ความ..เหว่ว้า พาให้ ใจอาทร


คิดถึง..จัง หวังเรียง อยู่เคียงคู่
คิดถึง..อยู่ รู้ไหม ใจไหวอ่อน
คิดถึง..มาก อยากเจอ เพ้อขอพร
คิดถึง..ตอน ก่อนพราก จากกันไกล


กำลัง..ก่อ ต่อสาร ส่งผ่านจิต
กำลัง..ทธิ์ คิดถึง คะนึงไหว
กำลัง..รัก ทักทาย สายลมไป
กำลัง..ใจ ใคร่หอบ มอบให้เธอ


เดิน..ทางตาม ความคิด และจิตใจ
เดิน..ทางไกล ไปพบ ประสบเจอ
เดิน..ทางรัก ภักมั่น ฉันและเธอ
เดิน..ทางเพ้อ เพรียกหา คลาห่างกัน
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~

ภาพวาด
.

ความคิดถึงกำลังเดินทาง



















ความคิดถึง..ซึ่งส่ง ตรงจากใจ
ความคิดถึง..หนึ่งใน หทัยนี้
ความคิดถึง..ซึ้งทรวง ดวงชีวี
ความคิดถึง..คนดี ที่ห่างไกล


กำลัง..ก่อ ต่อสาร ส่งผ่านจิต
กำลัง..ทธิ์ คิดถึง คนึงไหว
กำลัง..รัก ทักทาย สายลมไป
กำลัง..ใจ ใคร่หอบ มอบให้เธอ


เดิน..มาถึง ซึ่งทาง ให้ย่างก้าว
เดิน..ท้าหนาว คราวหวั่น สั่นใจเพ้อ
เดิน..มาหา พาให้ ใจละเมอ
เดิน..มาเจอ เธอที่รัก ภักหัวใจ


ทาง..ที่ไกล ไม่สั่น หรือหวั่นกลัว
ทาง..สลัว มัวมน ฉันทนไหว
ทาง..ที่ย่าง ห่างสุข ฉันทุกข์ใจ
ทาง..ต่อไป ให้มีกัน อย่างมั่นคง
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~

ภาพวาด
.

วันจันทร์ที่ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2552

รักอย่างไร..ใจเธอมีเขา











จะให้รัก ปักใจ ได้อย่างไร
เมื่อหทัย เธอยัง ฝังภาพเก่า
จะให้หอบ มอบใจ ไปคลอเคล้า
ทั้งที่เขา ยังเป็น เช่นดวงมาน

ฉันยอมปล่อย ถอยห่าง ถึงว้างว้า
รินน้ำตา ลารัก หักกิ่งก้าน
ไม่ขอต่อ ขอเติม เสริมแก่นสาน
กลัวร้าวราญ ผลาญฤดี กว่าที่เป็น

~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~

ภาพวาด
.

เปลี่ยนจากเดิม
























สิ่งมากมาย หลายหลาก ยากเก็บกลืน
เราจึงยืน ฝืนสู้ อยู่เหว่ว้า
มองทางใด ให้หม่น จนเลือนพร่า
ความเริงร่า เคยมี กลับหนีไกล

คนที่เคย เอ่ยเล่น อยู่เป็นิจ
คนที่เคย มีชีวิต จิตแจ่มใส
คนที่เคย หยอกเย้า ไม่เศร้าใจ
คนที่เคย ร้องไห้ ก็กลายแปร

จากคนเดิม เริ่มเปลี่ยน ให้เพี้ยงแพลง
เป็นกล้าแกร่ง แข็งใจ ไม่อ่อนแอ
ไม่หยอกยั่ว ยวนเย้า หรือเคล้าแคร์
ไม่มีแม้ แต่ยิ่ม ให้ปริ่มเปรม
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~

ภาพวาด
.

แหวนแจก



















แหวนที่แจก แลกใจ ไม่ต้องการ
แม้รักปาน ทานทบ จะกลบกลับ
เพราะเจ้าแหวน แทนจิต คิดประดับ
เธอให้ยับ กับทุกหญิง จึงทิ้งไป

ไม่ขอสวม ร่วมนิ้ว เป็นริ้วรอย
รักที่ร้อย สร้อยถัก ขอผลักไส
แม้ต้องเก็บ เจ็บช้ำ ซ้ำเพียงไหน
ขอหักใจ ให้จบ ไม่พบเจอ
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~

ภาพวาด
.

ต่อกลอนอวยพร(รึเปล่า)19ปี/2552















ถึง12กรกฎบรรจรดจบ
คือวันครอบวันเกิดกำเนิดเผย
ของงามงอนนวลละอองน้องภาพเอย
พวกพี่เลยมาทวยอวยพรชัย...โอม


ขอน้องภาพจงสุขสมภิรมณ์หวัง
ได้เหมือนดั่งที่คิดจิตฝันใฝ่
ไม่มีทุกข์แพ่งพายมากลายใกล้
จนทำให้น้องพี่นี้มัวมน...น้ำเพชร


อันน้ำใจให้พวกพี่ๆขอบคุณ
ยามว้าวุ่นกลุ่มในใจเกินทน
ก็มีน้องที่เรียงเคียงกมล
จนหลุดพ้นทุกข์ทันที่บั่นทอน...ริน


เจ้าภาพวาดเจ้าแตกแปลกจากพวก
เหมือนผนวกความช้ำจำซุกซ่อน
แต่กลับมอบไมตรีที่โอนอ่อน
และอาทรแก่พี่เพื่อนไม่เลือนลา...ลุงอิน


ดื้อเหลือแสนแก่นกระโหลกโจ๊กตลอด
แถมเป็นยอดนักพยศบทวาจา
ลองไม่ฟังรั้งอย่างไรก็ไร้ค่า
แถมตีหน้างอง้ำคว่ำหงิกงอ...หมอ(เอก)


มีทุกแบบแนบตราว่าภาพวาด
หากเกิดขาดสิ่งใดไปแม้ข้อ
คงมิใช่ อภิญญา ภาพวาหนอ
ที่ผสม คารมคลอ ต่อเป็นเธอ...นนท์


เมื่อเหยียบย่างเข้า19เจ้าอย่าเปลี่ยน
เป็นน้องเพียรแสนซนคนเดิมเออ
เพราะความดื่อแสนงอนตอนได้เจอ
ทำให้เธอดูน่ารักนักเนื้อกลอย...วา


เฮ้ย! เฮ้ย! เฮ้ย! ไอ้วา อย่าว่างั้น
เดี๋ยวภาพมันดื่อสบัดกัดไม่ปล่อย
แค่ตอนนี้ก็เฮี้ยวแยกเขี้ยวคอย
ถ้าเนื้อกลอยกลายเป็นสิงห์ยิ่งน่ากลัว...แซม


ไม่ว่าภาพนี้จะ เป็นอะไร
ก็ขอให้แยกแยะ ดีและชั่ว
สมกับที่เป็นน้องครองใจทั่ว
เหมือนดั่งตัวที่เด่นเช่นนี้นา...กริช


มีน้ำใจช่วยเหลือเมื่อเดือดร้อน
มีคำอ้อนเมื่อพลาดผิดพลั้งมา
มีอารมณ์โมโหตอนโกธา
มีวาจาว่าเหน็บเจ็บถึงใจ...สา


มีรอยยิ้มส่งยื่นเมื่อขื่นขม
มีคำคมคอยปลอบยามหวั่นไหว
มีคำกลอนซ่อนห่วงบ่วงสายใย
มีหัวใจแกร่งกล้าและมั่นคง...อร


พวกสิ่งดีที่เจ้านั้นเฝ้ายื่น
พี่รุ้ตื้นลึกบางความทนง
จริงๆแล้วแก้วใจเจ้าโศกศง
แต่กลับยงหยัดยืนฝืนแข็งใจ...นัน

ตั้งแต่รู้จักกันจนวันนี้
ยังไม่เห็นน้ำตาปรี่ที่รินไหล
ไม่แม้แต่ที่จะบอกความทุกข์ใจ
แถมกลับให้ความอุ่นใจคนอื่นมา...หนึ่ง


บางสิ่งอย่างเก็บไว้ในหัวใจ
มากเกินไปไม่ดีหนอน้องยา
แบ่งเบาบ้างคลายลงความศงกา
แล้วเจ้าจาเห็นทางสว่างไกล...แข

และอย่าบอกว่าสุขไม่ทุกข์เลย
เพราะสายตาน้องเผยเอ่ยความใน
สิ่งที่เจ็บเก็บซ่อนก้อนช้ำใจ
รู้บ้างไหมดวงเนตรเจ้าเศร้าเหลือทน...ต่อ


พักตร์อาจแต้มแก้มอิ่มยิ้มมาชัด
แต่ก็ขัดกับในตาพาหมองหม่น
เจ้าอาจปิดบังไว้ใจทุกข์ทน
ก็ไม่พ้นสายตาพี่ที่เฝ้าแล....ซี


วันเกิดนี้ที่มาถึงจึงขอให้
ทุกข์อันใดที่มีพลีพ่ายแพ้
ไม่ย่างกายมาซ้ำย้ำดวงแด
จนอ่อนแอกว่าตอนแต่ก่อนมา...อั้ม


และตอนนี้พี่ขอเราเจ้าภาพวาด
เรื่องปราปราบโมหันพลันโกธา
ให้เจ้าเรียกเขาพี่วจีจา
อย่าตั้งหน้าข้อนขอดนะยอดดวง...สิน

เขาแค่อยากจะลองสมองหญิง
ว่าจะหยิงในตนหรือคนล่วง
ภาพอย่าเคืองเรื่องผ่านที่นานช่วง
ให้หนักหน่วงดวงใจไปเลยเออ...นาง


ดีกันซะสองคนอย่าห่ำหัน
เดี๋ยวเวบมันพังลงตรงนี้เน้อ
ปราบก็แกล้งอะไรอย่างเซ่อๆ
ภาพก็เออโกรธง่ายคล้ายๆกัน...ทิน


ยังไงก็วันกลายคล้ายวันเกิด
สิ่งประเสริฐคืออภัยให้กันนั้น
อย่าผูกขาดพยาบาทอฆาตกัน
ผูกสัมพันธ์ฉันทืมิตรคิดแต่ดี...เก่ง


สุดท้ายก็ ตามคาด ภาพวาดผิด
น่าแค้นจิต จริงหนา ตัวข้านี้
ดูซิดู เขาทำ แลย่ำยี
แต่พวกพี่ ว่าภาพผิด คิดได้ไง?..ภาพวาด


ไม่ได้ว่าภาพผิดอย่าคิดงั้น
ลองมองหันมาใหม่จะได้ไหม
น้องจ๋าน้องตรองนิดแล้วคิดใหม่
ถึงความในเป็นจริงสิ่งที่ครวญ..ริน


มองแล้วมอง ตรองแล้วจิต คิดแบบเดิม
ไม่เพิ่มเติม สิ่งใด ให้ต้องทวน
เขาพูดเอ่ย เผยวาจา พาเรรวน
ไม่อยากครวญ ให้อาฆาต อาจฆ่าคน..ภาพวาด


ไอ้ดื้อเอ๋ยไอ้ดื่อถือทิฐิ
พี่ขอติหน่อยหนาน้องหน้ามล
แค่คำพูดๆไปใยกังวน
ทำใจแคบแยบยลขุ่นหม่นมัว..โอม


ภาพไม่ได้ ใจแคบ แอบซ่อนเลห์
เขารวนเร เหคำ นำมายั่ว
จะให้เชื่อ เนื้อคำใด ใจก้กลัว
หากเจ็บตัว อีกคลา จะว่าไง..ภาพวาด


เชื่อพี่ได้น้องภาพทราบไว้นะ
ที่ทำน่ะแค่เล่นเป็นมิตรไม
แต่จริงนั้นพี่อยากจะชิดใกล้
เป็นเพื่อนใหม่ของน้องผองเพื่อนเกลอ..ปราบ


ฉันจะเชื่อ คุณได้ อย่างไรล่ะ
เมื่อสัจจะ ครั้งก่อน ตอนแรกเจอ
คุณบอกไว้ ว่าจะเล่น อย่งเป็นเกลอ
แต่พอเผลอ ก็แกล้ง แทร้งให้กิน..ภาพวาด

ในตอนนั้นไม่นับครับน้องภาพ
พี่อยากทราบตัวตนจนลืมสิ้น
ถึงการเป็นคนมีวาจาจิณ
จึงพูดปลิ้นปล้อนไปไม่ใส่ใจ..ปราบ


พูดง่ายๆ คล้ายผลัก คนกักขฬะ
อันสัจจะ น่ะหนา ถ้าเหลวไหล
ก็ไม่ครวญ ทวนสบ คบต่อไป
ว่าจริงไหม? เล่าหนอ ขอตอบมา?..ภาพวาด


จริงทุกสิ่งจริงทุกอย่างอย่างที่พูด
แต่ว่าพี่ขอพิสูจน์อีกทีหนา
ว่าพี่ไม่ใช่คนปล้อนกะล่อนมา
ขอน้องยา ภาพใจ อภัยที ..ปราบ


รู้อย่างนี้ นี่เล่า ยังเฝ้าทำ
ฉันจะจำ ย้ำไว้ ในฤดี
หากมีสอง รองหลัง จากครั้งนี้
ชั่วชีวี นี้หนอ ขออย่าเจอ..ภาพวาด


จะไม่มีครั้งลองสองหรือสาม
จะพูดตามความจริงสิ่งเสนอ
จะไม่ยอมปลดปละสัจจะเจอ
จะบอกเธอน้องเนืองแต่เรื่องจริง..ปราบ


~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
พี่ๆที่น่ารักแต่งให้ในวันเกิด 12/7/2552 19ปี
(แต่ก็ว่าเราอยู่ดี ชิ!!)

วันเสาร์ที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2552

ขอแค่เหรียญกลมๆ

























ยินสำเนียง เสียงวรณ์ ดั่งฟอนไฟ
มาเผาใจ ในอุรา ข้าให้ช้ำ
เสียงเล็กๆ เด็กร้อง ก้องเนื้อนำ
ยลยินคำ จำตรา มิลาเลือน


เสียงน้อยๆ ลอยลม ผสมสาน
เหมือนเล่าขาน ผ่านปรอย รอยน้ำเปื้อน
แผลช้ำฟก ตกเกลอะ เฟอะร่างเกลื่อน
คงย้ำเตือน ใจเจ้า ให้เศร้าตรม


นั่งริมทาง ร่างเล็ก ของเด็กน้อย
เพื่อรอคอย เพียงเกล็ด เศษเงินสม
รอผู้ใหญ่ ใจบุย หนุนน้ำนม
ขอแค่เหรียญ กลมๆ ให้ชมเชย
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~

ภาพวาด
.

กาลเวลาหรือจะมาเกี่ยว..


















กาล...หน้าหนาว ชั่งเปล่าเปี่ยว เชียวหนอใจ
กาล...หลับใหล ใครเล่า คอยเฝ้าดู
กาล...เวลา นาที ที่เหลืออยู่
กาล...รอคู่ เคียงใกล้ อยู่ไหนกัน


เวลา...คอย รอใคร หัวใจเหงา
เวลา...เขา ไม่มา พาไหวหวั่น
เวลา...รัก ห่วงใย ใจรำพัน
เวลา...ห่าง จากกัน ฉันห่วงเธอ


หรือ...คนใกล้ จากไกล ไปไม่กลับ
หรือ...จะดับ ความสัมพัน นี้ให้เก้อ
หรือ...เขาทิ้ง รักเรา แล้วไปเจอ
หรือ...เขาเพ้อ หาใคร มิใช่เรา


จะ...อย่างไร ยังไง ก็ยังรัก
จะ...ขอปัก รักนี้ ไว้ที่เขา
จะ...ขอสู้ ดูแล และบรรเทา
จะ...ขอเศร้า เคียงข้าง ไม่ห่างไป


มา...วันนี้ ที่ฉัน นั้นมีเธอ
มา...ได้เจอ เผลอจิต คิดฝันใฝ่
มา...ได้สบ พบรัก ปักดวงใจ
มา...ได้ใกล้ ก้าวไป ข้างใจเธอ


เกี่ยว...รักร้อย ถ้อยคำ นำประสาน
เกี่ยว...คำหวาน ผ่านใจ ไปเสนอ
เกี่ยว...ความคิด คำนึง นึกถึงเธอ
เกี่ยว...คำเพ้อ พร่ำเพรียก เรียกหากัน



ใจ...หนึ่งบอก ว่าเจ็บ กับการรอ
ใจ...หนึ่งขอ เฝ้าคอย ไม่ถ้อยคำมั่น
ใจ...หนึ่งรัก รักเขา เข้าทุกวัน
ใจ...หนึ่งฉัน บอกรอ เขาต่อไป


ฉัน...จะขอ เป็นฉัน ในวันนี้
ฉัน...จะขอ รอคนดี ที่ห่างไกล
ฉัน...จะหวง บ่วงรัก ถักทอใจ
ฉัน...จะไม่ ทิ้งไป หาใหม่ปอง


ยัง...คงรัก รักนี้ เท่าชีวิต
ยัง...คงคิด จิตหวง ห่วงคู่ครอง
ยัง...คงมั่น คำสัญญา ของเราสอง
ยัง...คงจ้อง มองหา ผู้มาเยือน



เด็ดเดี่ยว...รัก หนักแน่น แทนคำมั่น
เด็ดเดี่ยว...วัน สัญญา อย่าคลาดเคลื่อน
เด็ดเดี่ยว...ใจ สองเรา เฝ้าย้ำเตือน
เด็ดเดี่ยว...เดือน เลื่อนลับ เธอกลับมา



อยู่...อย่างเหงา เศร้านัก รักห่างไป
อยู่...อย่างตัว กลับใจ ไกลกันหนา
อยู่...อย่างคน ทนหเงา เศร้าอุรา
อยู่...อย่างชา ชินจิต เฝ้าคิดถึง


เสมอ...ทาง ห่างไป เราไกลกัน
เสมอ...ฉัน ห่างเธอ เพ้อคนึง
เสมอ...รัก ของเรา ร่วมเป็นหนึ่ง
เสมอ...ซึ่ง ใจใกล้ แม้กายไกล
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~

ภาพวาด
.

วันศุกร์ที่ 2 ตุลาคม พ.ศ. 2552

รักที่ไกลใจจะยืนกี่คืนวาร






























รักที่ห่าง ร้างไกล ใจครองคู่
มันจะอยู่ ได้ยืน กี่คืนวาร
จะวันนี้ พรุ่งนี้ ที่ผันผ่าน
อีกกี่นาน กาลหละ นะคนไกล?

เหนื่อยเหมือนกัน ฉันรู้ อยู่แก่จิต
แต่ไม่คิด ตีจาก พรากไปไหน
เพราะจิตรัก ภักตรง คงก้าวไป
ด้วยหัวใจ ไหวคลอน แลอ่อนแรง

เพราะเชื่อมั่น ในรัก แม้จักห่าง
ด้วยมีเธอ เสมอข้าง ทุกทางแห่ง
อาจอ่อนไหว ไปบ้าง ยามอ่อนแรง
แต่ไม่แปลง เปลี่ยนไป หรอกใจเรา

แม้ไม่รู้ คู่จิต ชีวิตจอง
จะได้ครอง ปองสม ภิรมณ์เร้า
หรือห่างไป ให้ลบ จบที่เรา
เป็นฉันเขา เล่าหนา ยอดยาใจ


แต่ที่รู้ อยู่แน่ แท้ตอนนี้
คือฉันมี เธอข้าง ย่างก้าวไป
ต่อให้เจอ อุปสรรค์ หนักเท่าไร
จนร้างไกล ใจเจ็บ จะเก็บจำ
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~

ภาพวาด
.

หนาว








หนาว..สายลม พรมโกรก ดบกสะบัด
หนาว..คลื่นซัด ปัดมา พาสะท้าน
หนาว..สายฝน หล่นโปรย ระโรยผ่าน
หนาว..สายธาร ผ่านห้วย ช่วยยาใจ

หนาว..น้ำค้าง พร่งพอด บนยอดหญ้า
หนาว..วิญญา พาสลด ไม่สดใส
หนาว..เสียงทัก ปักษี ที่บิลไกล
หนาว..หัวใจ ให้ร้าง เพราะห่างเธอ
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~

ภาพวาด
.

สับสนยามไกล









รู้สึก สับสน ในใจ
ยามเธอ จากไป ไกลห่าง
หัวใจ สุดเหงา อ้างว้าง
หลงทาง อย่างคน โง่งม

ความรัก ที่ต้อง ไกลกัน
รู้ไหม ว่าฉัน ขื่นขม
หัวใจ ดวงน้อย พลอยตรม
ต้องจม อยู่อย่าง เดียวดาย
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~

ภาพวาด
.

พลีชีพเพื่อพ่อ

"ขอยอมพลี ชีวี นี้เพื่อชาติ

มอบทุกหยาด หยดเลือด เชือดถวาย

แด่พระพ่อ มิ่งขวัญ ฉันยอมตาย

แม้วางวาย กายสิ้น ดิ้นก็ยอม"

คำปฏิญ วิญญา ที่ว่าไว้

มาจากใจ ในความคิด จิตนอบน้อม

แด่พ่อหลวง ดวงใจ ไทยจึงพร้อม

พลีชีพยอม จอมเกล้า เจ้าแผ่นดิน

~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~

ภาพวาด

.

เลิกลวง ห่วงบ้าง




























เลิกหลอกลวง ห่วงใจฉัน บ้างได้ไหม
เธออย่าให้ ความหวัง แล้วพังหนี
เพียงคำพูด ที่บอก ออกดูดี
แล้วกลับกลาย เป็นงี้ นี่อะไร

ถ้าไม่บอก ให้ฉัน นั้นไหวหวั่น
คงไม่พลัน ต้องขม ตรงใช่ไหม
แต่ที่เธอ พูดมา ว่ามีใจ
จึงทำให้ จิตขื่น กลืนไม่ลง
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~

ภาพวาด
.