ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันศุกร์ที่ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552

สไตร์เพลง






















คาราบาว ว๊าววี๊ด กรี๊ดสนั่น
ตี-แทง-ฟัน กันมะลุม สุมเป็นโก๋
เราก็หนี ลี้หลบ พบอีโต้
หัวโต.โต แบะแตก แยกจากกัน

เพลงก้มันส์ อยู่หรอก ขอบอกเอ่ย
แต่ไม่เคย แลยจะสุข สนุกสันต์
เห็นมีการ งานที่ใด ได้พลันละวัน
วิ่งหนีกัน มันส์กว่าเพลง บรรเลงฟัง

เพลงที่ฮิต ติดชาร์ด ก็มาดหมาย
แค่ชอบสาย แนวลูกทุ่ง ไม่รุงรัง
เสียงที่เบ่ง เปล่งร้อง ยังก้องดัง
มีพลัง ฟังดู รู้ความใน

แต่บางเพลง นักร้องดัง ฟังไม่ชัด
ทำให้ขัด อัดอั้น ตันหทัย
ทั้งเสียงร้อง แนวดลตรี จี้หัวใจ
ฟังไม่ได้ แนวฮิปฮอป ด๊อปไปเลย
.
ภาพวาด
.
ปล.ตอบพี่โพ

วันพฤหัสบดีที่ 26 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552

ต่อกลอน(แค่คนคนนึง+ภาพวาด)




























ณ ที่เดิม ที่เก่า ของเราสอง<<~~ภาพวาด
ยังเรืองรอง ส่องแสง แสดงฉาย
เป็นที่ตรึง ซึ้งทราบ ตราบเจียนตาย
เป็นจุดหมาย ปลายฝัน อันมั่นคง

ณ ที่เดิม ที่เก่า เป็นเถ้าถ่าน<<~~แค่คนคนนึง

เป็นแค่เพียง วันวาน ไม่ประสงค์
ไร้ซึ่งแล้ว แววรักเก่า เราจบลง
สุดปลายฝัน อันมั่นคง แค่นิยาย

ณ ที่เก่า เงารัก เคยถักคล้อง<<~~ภาพวาด
ใจยังมอง หาอยู่ เพียงคู่หมาย
ถึงแม้จบ รักแล้ว แก้วกระจาย
ก็มิคลาย สายใย เคยให้กัน

ณ ที่เก่า เฝ้าหลง คงมั่นรัก<<~~แค่คนคนนึง

ใจยังภักดิ์ ทั้งที่รู้ เขาแปรผัน
จะรักต่อ เพื่ออะไร ให้จาบัลย์
เมื่อไหร่กัน ฉันจะลืม ว่ารักเธอ

ณ ที่เก่า เราอยากจำ แลคำนึง<<~~ภาพวาด
แต่เขาบึ้ง ปึงปัง ฝังใจเพ้อ
ไม่อยากเคียง คู่เรา เฝ้าละเมอ
บอกอยากเบลอ ใจลืมรัก พักทิ้งลง

ณ ที่เดิม ที่เก่า เคยเฝ้าหวง<<~~แค่คนคนนึง

เคยเป็นห่วง เคยรักใคร่ เคยใหลหลง
แต่สุดท้าย ไม่วายพ้น รักพังลง
ใจเป็นผง ตรงที่เก่า แสนร้าวราน

ณ ที่เก่า เงารัก เราหักลา<<~~ภาพวาด
ทิ้งพี่ยา จรไกล ใจหักหาญ
แต่วันนี้ สำนึกผิด คิดครวญการณ์
รู้สิ่งผ่าน นั้นทำ จึงจำนน

ณ ตรงนี้ ที่เดิม แห่งความเหงา <<~~แค่คนคนนึง

ณ ที่เก่า เงาเดิม ที่เริ่มต้น
ณ วันนี้ สิ่งที่ผ่าน ต้องจำนน
เมื่อคนรัก หนึ่งคน ... กลับร้างลา

ณ ที่เก่า เรามาต่อ ทอสายรัก<<~~ภาพวาด
ให้แน่นหนัก ดุจเดิม เสริมคุณค่า
ความผิดผ่าน นานเคย ที่เลยมา
เธอทิ้งไป ได้ไหมหนา พ่อยาใจ?

ณ ที่เดิม ที่เก่า เราเคยสุข<<~~แค่คนคนนึง

ณ ที่เดิม เคยทุกข์ ใจหมองไหม้
ก็อยากจะ รักเธอ อย่างเป็นไป
แต่หัวใจ เจ็บปวด เกินรักลง

ณ ที่เก่า เรายิน ศิลป์สำเนียง<<~~ภาพวาด
ความรักเคียง จบแล้ว ไม่แคว้วคง
จากนี้ไป ใจดวง ทรวงทนง
คงวายลง ปลง..แด แค่น้ำตา

ณ ที่เดิม เริ่มต้น บนความรัก<<~~แค่คนคนนึง

เคยพิงพัก ปักใจ หยุดตามหา
แต่สุดท้าย กลายกลับ เขาลับตา
ทำได้เพียง ฝันเองว่า ... เขายังเคียง

ณ ที่เก่า เงาฝัน ในวันนั้น<<~~ภาพวาด
เธอมีฉัน ข้างคู่ อยู่ร่วมเรียง
แต่ด้วยรัก ฉันแปร แผ่ใจเอียง
จึงเหลือเพียง แค่เงา ให้เศร้าใจ

ณ ที่นี่ ตรงนี้ ... ในวันเก่า<<~~แค่คนคนนึง

เคยมีเรา ร่วมเคียง ... จำได้ไหม
หรือสิ้นแล้ว แววรัก ถักเยื่อใย
จึงจากไป ไม่คิดหวน ทวนกลับมา

ณ ที่นี้ ตรงนี้ ฤดีฝัง<<~~ภาพวาด
ถึงภาพหลัง เราสอง ครองอุรา
แต่ที่ลี้ หนีไกล ไปไม่มา
เพราะใจข้า มันแย่ เลยแปรไป

ณ ที่นี้ ที่เก่า เราเคยคู่<<~~แค่คนคนนึง

ข้าได้หา คบชู้ เปลี่ยนคู่ไม่
แต่เจ้านี้ ที่ข้ารัก ภักดิ์หัวใจ
เหตุไฉน ใยเล่า เจ้าจึงแปร

ณ ที่เก่า เขาตรง และคงมั่น<<~~ภาพวาด
แต่ว่าฉัน นั้นเปลี่ยน เวียนใจแผ่
เพราะความโง่ จมคล่ำ ช้ำดวงแด
ไม่แน่แท้ แปรรัก หักทิ้งไป

ณ ที่เก่า เงารัก สลักจิต<<~~แค่คนคนนึง

ข้าเคยคิด ไม่ผิดแน่ เจ้าคงใช่
คนที่จะ คู่เคียง เรียงร้อยใจ
แต่สุดท้าย ผู้หญิงใด ... ก็เหมือนกัน!!

ณ ที่เก่า เราแปร ไม่แท้รัก<<~~ภาพวาด
ตีใจหัก พักลง ไม่คงมั่น
ปล่อยหนึ่งคน ที่รักเรา เศร้าโศกศัลย์
สมแล้วฉันน ที่เขาไม่ อภัยเออ

ณ ที่เก่า เจ้าวิ่ง ทิ้งข้าหาย<<~~แค่คนคนนึง

ปล่อยให้ข้า เปล่าดาย อยู่เสมอ
ณ ที่เก่า เราสอง เคยพบเจอ
และที่นี้ ที่ข้าเก้อ เพราะเจ้าลา

ณ ที่เก่า เงาฝัน ในวันนั้น<<~~ภาพวาด
ฉันทิ้งรัก ภักมั่น ไม่ฝันหา
แต่เคยรู้ บ้างไหม ใยถึงลา
แล้วหายหน้า ไม่ปอง ครองอีกชาย

ณ ที่เก่า เหงาแสน ขาดแคลนรัก<<~~แค่คนคนนึง

ด้วยหนึ่งคน ที่ใจภักดิ์ เขาห่างหาย
ข้าไม่รู้ ด้วยเหตุใด ที่รักคลาย
และทิ้งข้า ให้เดียวดาย ตายทั้งเป็น

ณ ที่เก่า เหงานัก ด้วยรักห่าง<<~~ภาพวาด
ใจเคว้งคว้าง พลางสั่น เลยหวั่นเอน
ข่าวคราวเอย เคยมี กลับลี้เร้น
หลังๆเป็น ไม่มา พาเศร้าใจ

ณ ที่เก่า เปล่าเปลี่ยว เดียวดายแสน<<~~แค่คนคนนึง

ด้วยคามเหงา เข้าทดแทน รักอ่อนไหว
แสนเหว่ว้า คราที่ ไม่มีใคร
เมื่อหนึ่งใจ หนีไปไกล ไม่กลับมา...

ณ ที่นั้น ฉันเหงา เฝ้ารำพึง<<~~ภาพวาด
ถึงคนหนึ่ง ซึ่งไกล ใจเหว่ว้า
คอยและรอ ขอข่าว กล่าววาจา
แต่พี่ยา มิส่ง ให้ศงกา

ณ ที่นี่ ตรงนี้ พี่แสนเหงา<<~~แค่คนคนนึง

อยากส่งข่าว- คราวถึงเจ้า เฝ้าถามหา
แต่ไม่อาจ ส่งได้ ใจโศกา
ขอน้องยา อย่าพึ่งท้อ โปรดรอกัน

ณ ที่นั้น ตรงนั้น วันที่เหงา<<~~ภาพวาด
เหตุใดเล่า ข่าวหาย คล้ายไม่มั่น
ปล่อยคนรอ รอเจอ เพ้อรำพัน
จนวารวัน ผันไป ไร้ข่าวเธอ?

ณ ที่นี่ พี่ก็ รอกลับไป<<~~แค่คนคนนึง

เจ้าหัวใจ ยังคิดถึง ตรึงเสมอ
อาจไร้ข่าว เปล่าว่าง ไม่อาจเจอ
แต่ขอเธอ โปรดรอ... ขอคนดี

ณ ที่นั้น ฉันรอ พ่อจอมขวัญ<<~~ภาพวาด
คอยนับวัน ผันผ่าน นานเหลือที่
ไม่มีข่าว ไม่คราว ร้าวฤดี
ขอถามที ที่ให้รอ พอหรือยัง?

ณ ที่นั้น วันเก่า เราเคยคู่<<~~แค่คนคนนึง
เจ้าเคยบอก จะรออยู่ ทุก - ทุกครั้ง
แล้วเหตุใด ครานี้ ที่ลำพัง
จึงถามว่า พอหรือยัง ให้ฉันรอ?

ณ ที่นั้น ฉันถาม เพื่อตามข่าว<<~~ภาพวาด
อยากรู้เรื่อง รู้ราว คราวไกลหนอ
กลัวเหลือเกิน ว่าคนบอก ออกให้รอ
จะเปลี่ยนช่อ หัวใจ ให้ฉันตรม

ณ ที่นั้น มั่งคง ซื่อตรงแน่<<~~แค่คนคนนึง

มิผันแปร เปลี่ยนใจ ให้ขื่นขม
ลองสัมผัส ความรักข้า จากสายลม
รักยังคง สะสม ... ไร้วันจาง

ณ ที่นั้น มั่นใจ ได้แค่ไหน?<<~~ภาพวาด
เธอบอกไว้ ไม่แปร แค่กล่าวอ้าง
ใจจริงๆ หยั่งลง คงเวิ้งว้าง
เพราะจุดทาง สิ้นสาย คล้ายลางเลือน

ณ ที่นี่ มีรัก ภักดิ์เจ้าแน่<<~~แค่คนคนนึง

ไม่เปลี่ยนแปร บาดใจ ให้เชือดเฉือน
จะกี่ปี กี่วัน มั่นไม่เลือน
ยังย้ำเตือน หัวใจ ให้แค่เธอ

ณ ที่นั้น มั่นไว้ ให้สัจจะ<<~~ภาพวาด
แต่ลวงละ เลยมา พาใจเพ้อ
เก้าปีแล้ว แคล้าคลาด ไม่อาจเจอ
ฉันรอเธอ เพียงคนเดียว แสนเปลี่ยวใจ

ณ ที่นี้ มีใจ ใกล้จะกลับ<<~~แค่คนคนนึง

มิได้ดับ ลับหาย คลายหวั่นไหว
ยังคงมั่น ไม่หวั่นกลัว มั่วสิ่งใด
รู้สึกไหม ไออุ่น .. ใก้ล - ใกล้เธอ

ณ ที่นี้ มีอุ่น คุ้นเคียงใกล้<<~~ภาพวาด
รู้สึกได้ ใกล้ยิ่ง สิ่งเสนอ
แต่กายา อย่าห่างนาน ให้พาลเพ้อ
นับวันเจอ เธอนี้ ทุกวี่วัน

ณ ที่นี่ มิมีใจ ให้ใครอื่น<<~~แค่คนคนนึง

ทุกวันคืน ตื่นหลับ ใจยังมั่น
แม้ตัวไกล ใจไม่ห่าง ต่างรำพัน
ณ ที่นั้น ฉันยังรอ รอกลับไป

ณ ที่ต่าง ห่างกัน ฝันจะคู่<<~~ภาพวาด
อยากจะอยู่ เคียงพี่ นี้ด้วยใจ
แต่เก้าปี ที่ผ่าน นั้นนานไป
พอคนใหม่ เข้ามา เลยพาแปร

ณ ที่เก่า เงารัก นั้นหักหาย<<~~แค่คนคนนึง

เมื่อสุดท้าย เขากลายกลับ ลับแน่แท้
ส่วนใจเรา ยังเฝ้ารัก ภักดิ์ไม่แปร
ยังหวังแค่ ได้ห่วงใย ไกล - ไกลเธอ

ณ ที่นั้น ฉันจาก อยากจะลบ<<~~ภาพวาด
ไม่อยากคบ พบคนไกล ให้ใจเพ้อ
ไม่อยากหวน กลับไป เคียงใกล้เธอ
ไม่อยากเจอ ให้หวั่น บั่นอุรา

ณ ที่นี่ ที่เจ้า ไม่อยากกลับ<<~~แค่คนคนนึง

เพราะกลัวใจ จะรับ ความรักข้า
เพราะหวั่นไหว ในนี้ ที่อุรา
ยอมรับเถอะ ว่ารักข้า.. เรารักกัน

ณ ที่นั้น ฉันพร้อม จะยอมรับ<<~~ภาพวาด
ว่ายังซับ กับรักนี้ ที่ผูกพัน
แต่ด้วยทาง ห่างไป ไกลขวางกัน
ทำให้ฉัน นั้นอยากจบ ลบรักเรา

ณ ที่นั้น มั่นหรือ ที่ถือบอก<<~~แค่คนคนนึง

ว่าจะล๊อค ห้องใจ ไม่ให้เหงา
ที่เจ้าอยาก พรากจบ ลบรักเรา
แต่ทำไม ยังนั่งเฝ้า ... รอกลับไป

ณ ที่นี้ ที่เคยคู่ อยู่เคียงข้าง<<~~ภาพวาด
มันอ้างว้าง อย่างเหลือ เมื่อเธอไกล
และจำเพราะ พอดี ที่คนใหม่
เข้ามาใกล้ ให้ฉัน นี้หวั่นทรวง

ณ ที่นั่น ฉันว่า อย่าพูดเลย<<~~แค่คนคนนึง

ความคุ้ยเคย ของเรา ยังห่วงหวง
เธอยังคง รักฉัน อยูทั้งทรวง
เพราะคนข้าง ที่เธอลวง เขาเป็นเกย์

ณ ที่นี้ ที่ฉันอยู่ มีคู่ใหม่<<~~ภาพวาด
แล้วเธอเล่า รู้ได้ไง ใครแสร้งเส
มาเอ่ยบอก ออกว่าเขา เล่าเป็น เกย์
เชอะตาเท่ห์ เฉไฉตาม ใส่ความคน

ณ ที่นั้น ฉันรู้ คู่ของเธอ<<~~แค่คนคนนึง

เพราะฉันเก้อ รอเธอ ในทุกหน
จึงตามหา แล้วพบ เกย์หนึ่งคน
แสนสยอง พองขน ... คือแฟนเธอ

ณ ที่ไหน ไม่รู้ แสนหู่หด<<~~ภาพวาด
ห้ สลด ใจฉัน ฝันละเมอ
ด้วยแฟนเก่า เขาบอก ออกว่าเจอ
กับแฟนเธอ คนใหม่ ให้ งุนงง

ณ ที่เดิม เริ่มแรก จนแยกรัก<<~~แค่คนคนนึง

ณ ที่เก่า เราหาญหัก รักเป็นผง
ณ ที่นี้ ที่เรา เฝ้านั่งปลง ยังงุนงง
รสนิยม เธอเปลี่ยนไป!

ณ ที่นี้ ที่เห็น เด่นวันนั้น<<~~ภาพวาด
เป็นแฝดกัน หาใช่เขา ผู้เคล้าใจ
ขอบคุณนะ ที่เอ่ย เผยฝากไว้
แต่ผิดไป แล้วพี่ มิมีทาง

ณ ที่นั่น ฉันเห็น มิมีผิด<<~~แค่คนคนนึง

เจ้าจงคิด ให้ดี หลาย - หลายอย่าง
แน่แล้วหรือ ว่าผิดคน มิมีทาง
เพราะวันนั้น พี่หลงทาง ไปบาร์เกย์

ณ ที่นั้น ฉันขอหยุด สุดเรื่องเขา<<~~ภาพวาด
มาเป็นเรา ให้เข้าใจ อย่าไฉเฉ
เธอบอกไว้ ว่าหลง เขาบาร์เกย์
ถามหน่อยเซ ไปได้ไง ให้ตอบมา

ณ ที่นั่น ฉันเห็น เธอกับเขา<<~~แค่คนคนนึง

ใจแสนเศร้า ปวดร้าว เกินรักษา
หวังไปอัด ไอ้หมอนั่น เข้าสักครา
อนิจจา ที่เขาไป... อย่าพูดเลย..

ณ ที่ไหน ได้เห็น เราเป็นคู่<<~~ภาพวาด
เธอแอบดู อยู่ตรงไหน แห่งใดเอ๋ย
ช่วยตอบมา สักที พี่จงเอ่ย
เห็นเคยเผย ว่างานมาก ยากกลับมา

ณ ที่นั้น ฉันเฝ้า ทำงานหนัก<<~~แค่คนคนนึง

เพื่อกลับมา หายอดรัก ไม่หนีหน้า
กะเซอไพรส์ ให้ตื่นเต้น เต็มประดา
แต่กลับมา กลับเป็นข้า ช๊อคเสียเอง

ณ ที่นี้ พี่ว่าน๊อค ช๊อคเรื่องใด<<~~ภาพวาด
กลับการได้ กลับมา..น่าครื้นเครง
อยากรู้นัก เรื่องวน อลเวง
ทำพี่เอง นั้นถึงน๊อค ช๊อคไปเลย

ณ ที่นั่น วันโน้น ที่พี่กลับ<<~~แค่คนคนนึง

เพื่อจะมา รอรับ เจ้าเฉยเฉย
กะแกล้งทำ ให้ตกใจ เหมือนอย่างเคย
แต่ช๊อคเลย น้องเดินมา กับชายใด

ณ ที่นั้น วันนั้น ฉันนึกออก<<~~ภาพวาด
ก็ขอบอก พี่เลย เอ่ยเอื้อนไป เ
ขาเป็นแฟน ที่พบ จึงคบไว้ เ
พราะรอพี่ คนไกล ไม่ได้เออ

ณ ที่นั้น มันคง ปลงไม่เหลือ<<~~แค่คนคนนึง

ซึ่งใยเยื่อ เมื่อครั้งรัก รักเสมอ
นี่แหละหนา มารยาหญิง จริงนะเออ
หลอกให้รัก รักเธอ เผลอก็ลา
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
แค่คนคนนึง+ภาพวาด

http://www.kaweeclub.com/11/t1617/90/
.

วันพุธที่ 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552

กลอนภาพ2





































































คนไกลแดน











คิดถึง คนไกล ไกลหน้า
มองหา ทุกคลา ราตรี
สักวัน หนึ่งนะ คนดี
จะมี วันที่ ได้เจอ

ขอแค่ คนไกล ไม่เลือน
เมลเตือน มาหา เสมอ
ให้คน ที่รอ รอเจอ
รู้เธอ ยังคิดถึงกัน

แม้ห่าง ห่างไกล ไกลแดน
ไม่มี ใครแทน ให้หวั่น
สัญญา จากใจ คงมั่น
เธอนั้น หนึ่งเดียว เกลียวใจ
.
ภาพวาด
.

ความว่างเปล่า..ร้าวใจตรม






















ตื่นมาพบ ความว่างเปล่า และว้าวเหว่
ต้อนหันเห หน้าเบือน กลบเกลือนช้ำ
เพราะภาพเก่า เร้ารวง ดวงใจร่ำ
ให้ฝังจำ กล้ำกลืน สุดขื่นตรม

ไม่มีเงา เขาเรียง เคียงเขนย
เหมือนอย่าเคย ที่เป็น รำเค็ญขม
สุดอาลัย ไห้หา พาระทม
ต้องตรอมตรม ซมยิ่ง เขาทิ้งไป
.
ภาพวาด
.

ขอเพื่อน..ขอกำลัง










วันที่ท้อ ขอเพื่อน อย่าเชือนแช
วันที่แพ้ ขอเพื่อน แย่เลือนลา
วันที่เศร้า ขอเพื่อน อย่าเบือนหน้า
วันที่ล้า ขอเพื่อน อย่าเลือนใจ

วันที่ท้อ ขอกำลัง ให้ตั้งสู้
วันที่หู่ ขอกำลัง ให้ก้าวไป
วันที่หมอง ขอกำลัง ให้ยั้งชัย
วันที่ไกล ขอกำลัง อย่าพังลง
.
ภาพวาด
.

รักคือชีวิน



















คำว่ารัก นั้นหรือ คือสายใย
คือการให้ ใช่ลวง แค่ควงเล่น
คือชีวิน สิ้นพราก ยังฝากเด่น
คือทุกข์เข็ญ เป็นคู่ สู้ร่วมกัน
.
ภาพวาด
.

ปริญญาชีวิต
















ปริญญา ชีวิต ลิขิตได้
ด้วยหัวใจ ในตัว ชี้ชัว-ดี
หากเลือกก่อ ต่อกรรม นำชีวี
ผลพึงมี ที่กลับ คือรับตรม

ปริญญา ชีวิต คือจิตตั้ง
พร้อมพลัง ยั้งฉุด แม้สุดข่ม
ต้องเดินหน้า ฝ่าฟัน อย่าหวั่นตรม
เพื่อจุดชม คมปลาย สายชีวา

ปริญญา ใบนี้ นี่สำคัญ
เมื่อชีวัน พลันหราก จากฌลกา
ก้ยังยง คงอยู่ คู่ชีวา
เป็นตัวตรา คลาตาย มลายลง

ปริญญา ใบนี้ ไม่มีกฎ
เดินตามบท ชดใช้ ใช่ประสงค์
ด้วยทำไว้ ไม่เปลี่ยน จึงเวียนวง
มานำส่ง ตรงตัว ให้มัวมน
.
ภาพวาด
.

สิ่งตอบแทนเสียสละ



























เสียสละ ให้รัก ประจักษ์แจ้ง
เธอแสดง ให้เห็น เด่นนั้นหนา
แต่ความรัก เธอนั้น เขาพลันลา
เหมือนไร้ค่า อย่าเศษดิน หิน-กรวด-ทราย

ฉันอยากรับ รักเธอ ที่เพ้อพก
มาเก็บกก ฟกฟู อยู่แนบกาย
ให้ความหมอง ของฤดี นั้นคลี่คลาย
อยู่บนลาย สายทาง อย่างสุขใจ

เอาความเจ็บ ของเธอ ที่เพ้อหา
มารักษา ทายา พันผ้าให้
เอาความช้ำ ซ้ำตรง คงของใจ
มาเก็บใน ใจน้อง เพื่อครองเคียง
.
ภาพวาด
.

กำลังใจ























น้องจะเป็น กำลังใจ ให้กับพี่
ถึงร้ายดี แค่ไหน อย่าได้หวั่น
น้องจะอยู่ คู่เรียง เคียงทุกวัน
ขอพี่นั้น อย่ามัว กลัวไปเลย


ถึงเรื่องร้าย กลายย่าง ทางเหน็บหนาว
ใจปวดร้าว ถึงที่สุด จุดเฉลย
แต่อยากให้ พี่รู้ไว้ ใจนี้เอย
จะเคียงเกย พี่คู่ สู้ด้วยกัน


ความเจ็บปวด รวดร้าว ในคราวนี้
น้องขอมี ส่วนช่วย ด้วยใจมั่น
แม้ความทุกข์ จุกหนัก สักร้อยพัน
ขออย่าหวั่น อย่าท้อ หนอพี่ยา
.
ภาพวาด
.

ชอบ





























ชอบ..บวกปลื้ม ลืมไม่ลง ใจคงมั่น
เธอคือฝัน อันเลิศ ประเสริฐค่า
จึงขอรัก ภักทรวง ดวงวิญญา
แด่พี่ข้า คนเดียว ไม่เหลียวใคร

ชอบ..และรัก ปักจิต ไม่คิดหัน
แม้เธอนั้น จะแค้นค้น จนเพียงไหน
ขอให้รู้ ว่ารักนี้ ที่หัวใจ
หารักใน ทรัพย์ทอง ที่กองเนิน

ชอบ..มานาน กาลเปลี่ยน มิเวียนผก
ใจในอก ตกเป็นทาส แต่ขลาดเขิน
จึงห่างไกล ไม่กล้า มาเผชิญ
ได้แต่เดิน เมยงมอง จองในใจ

ชอบ..เพราะเธอ คือเธอ เสมอต้น
ไม่เปรอปน ล้นทะลัก กระอักไหล
ฉันจึงชอบ ชอบจากทรวง ดวงฤทัย
มอบหัวใจ ไปเสนอ เธออย่าเมิน
.
ภาพวาด
.

วันอังคารที่ 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552

ใจเธอมีฉันไหม?























เธอทำ ให้ฉัน คิดถึง
ตราตรึง ซึ้งอยู่ มิหาย
ทุกวัน พร่ำเพ้อ มิวาย
เดียวดาย เพราะไม่ มีเธอ

แล้วใน ใจเธอ เล่าหนา
ห่วงหา กันบ้าง ไหมเออ
แม้น้อย แม้นิด จิตเพ้อ
มีบ้าง ไหมเธอ คนดี

หรือว่า หลอกใจ ให้รัก
แล้วหัก ผลักไส กันนี้
ปล่อยคน ที่รัก ภักดี
น้ำตา ล้นปรี่ เอ่อทรวง

.
ภาพวาด
.

เธอต้องการ




























คิดทะลาย กำแพง แฝงกายเร้น
ให้มันเป็น เช่นซาก หลากผุยผง
เพื่อนเข้าไป ในใจนี้ ที่มั่นคง
แล้วเจาะลง ตรงจุด ขุดหัวใจ

พอได้สม ภิรมหวัง ดังตั้งจิต
เธอก็คิด จากจร ตัดตอนไป
ปล่อยความเจ็บ เก็บกลืน สะอื้นไห้
คงสมใจ ใช่ไหมเออ "เธอต้องการ"
.
ภาพวาด
.

ไม่มีจุด























ดั่งชีวิต คนเกิด กำเนิดมา
สิ้นมารดา บิดา ด้วยอาสัญ
ต้องระเห เร่ร่อน ซ่อนความหวั่น
อยู่กับวัน ศัลย์โศก วิโยกตรม

จะก้าวย่าง ทางใด ไม่มีจุด
เดินประดุจ ดั่งมอด บอดเนตรคม
หากผิดพลาด ขาดเขลา คงเศร้าซม
ตกหลุมหล่ม จมตาย วายชีวี

ไม่มีผู้ ก่อทาง ถางทางให้
จึงเดินไป ไร้หลัก จักต่อตี
เหมือนเกสร ล่อนลอย ปรอยเมฆี
จะร้ายดี อยู่ด้วยกรรม นำเรามา
.
ภาพวาด

วันอาทิตย์ที่ 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552

อย่าตีกำแพง



























อย่าพยายาม ตีท้า ฝ่ามาเลย
ปล่อยใจเชย นี้ขัง หลังกำแพง
เจ็บ-จุก-เศร้า เหงาหนัก รักทิ่มแทง
ขอจำแลง แฝงกาย หายเป็นลม

ไม่ต้องการ สารรัก ใครทักมา
ขอเหว่ว้า เปล่าเปลี่ยน เดียวใจข่ม
อยู่อย่างนี้ ที่ขัง หลังอาศรม
ดีกว่าซม ตรมหนัก เพราะรักลวง
.
ภาพวาด
.

แต่งกลอน





















ต่อเล่น.เล่น เห็นสนุก สุขใจล้น
หาคำค้น ด้นดั้น แลสรรเสก
จากสัมผัส จัดษร กลอนเป็นเอง
อย่ารีบเบรค ใจคิด เพราะติดพัน
.
ภาพวาด
.

แหวนเก่า-ใหม่




















จะแหวนวง เก่าใหม่ ไม่สำคัญ
สำหรับฉัน นั้นหนอ ขอจริงใจ
ถ้าเธอมี มอบมา ให้คลาใด
สิ่งคืนให้ ไปสลัก คือรักคง
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
ภาพวาด
.

รักยังอยู่






















ถึงแม้ห่าง ต่างไป ให้ว้างว้า
แต่จงรู้ ไว้ว่า ข้าคิดถึง
ด้วยหัวใจ ในทรวง ห้วงคะนึง
ยังตราตรึง แค่เธอ เสมอเลย

แม้ฉันตาย วายวาง ต่างภูมิภพ
ก้มิลบ ใจภัก รักยอดเชย
ถึงต่างห้วง ต่างกาล พาลเฉลย
ใจที่เคย ครองคู่ ยังอยู่คง
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
ภาพวาด
.

ต่าภูมิภพ




























คนรักไกลห่าง
ด้วยต่างภุมิภพ
แต่รักไม่ลบ
ให้จลใจลืม
V
V
V
คน..หนึ่งใจ ใจนี้ ที่ฉันเจอ
รัก..เสมอ เธอเดียว เกี่ยวใจคู่
ไกล..กันลับ ขอบฟ้า พาหดหู่
ห่าง..กันอยู่ ต่าภพ ไม่ลบใจ

ด้วย..เพราะเหตุ เขตแคว้น แดนถิ่นฐาน
ต่าง..ชั่วกาล ผลาญขื่น สะอื้นไห้
ภูมิ..ใดกลาง กั้นเงา เราเอาไว้
ภพ..ชาติใหม่ ใจนี้ ขอมีเธอ

แต่..เพียงชั่ว นาที เครยมีกัน
รัก..ถูกบั่น สั่นไหว ใจพร่ำเพ้อ
ไม่..เคยเลือน ร้าลา พาละเมออ
ลบ..ภาพเธอ ได้ลง ยังคงเตือน

ให้..ชาติหน้า แนท์ใด ได้เคียงเคล้า
จบ..ความเศร้า นี้ลง อย่าคงเยือน
ใจที่เจ็บ เก็บจำ น้ำตาเปื้อน
ลืม..มิเลือน เตือนสลัก ว่ารักกัน
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~

ภาพวาด
.

ดั่งภาพขาด


















น้ำตาหยด รดหลั่ง หลังม่านฝน
น้อยใจคน เคยมั่น มาผันเปลี่ยน
เหลือเพียงซาก ฝากไว้ ใจหมุนเวียน
ดั่นงภาพเขียน เพียรวาด มาขาดลง
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
ภาพวาด
.

เชิญไกลก่อนโดนปืน






















ฉันเพิ่งรู้ อยุ่นี่ จากที่เจอ
ว่าใจเธอ เพ้อหา เมื่อคลาพบ
จากวันหนึ่ง ซึ่งผ่าน ผสานสบ
ยังมิลบ สายใย จากนัยตา

เธอรักแรก แทรกซึ้ง ตรึงใจมั่น
หรือหลอกฉัน กันเล่า เจ้ายอดยา
หากไท่รัก ภักจริง อิงอุรา
เชิญไกลหน้า ก่อนปืน จะยื่นยัง
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
ภาพวาด
.

ตัดใย


























เขาทิ้งฉัน ได้ลง ไม่คงมั่น
แปรเปลี่ยนผัน หันหนี มีคนใหม่
ปล่อยความรัก หักถอน จรจากไกล
เหลือทิ้งไว้ เพียงน้ำตา อายหน้านอง

คนเคยรัก ภักมั่น กลับหันหาย
ตัดใยสาย ลายเกี่ยว เหนี่ยวให้หมอง
จบการคบ ลบการเรียง เคียงประครอง
พร้อมน้ำนอง สองปราง หม่นหมางทรวง
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
ภาพวาด
.

หมัดเข่าศอก






























หมัก-ศอก-เข้า เข้าที่ ไม่มียั้ง
ใครคิดพัง เมืองไทย ของให้รู้
ฉันจะตั้ง ประดังหน้า ท้าศัตรู
ให้ถอยกรู เข้ากลุ่ม หลุมฝังเลย
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
ภาพวาด
.

อย่าดูถูกนะเพื่อน

























อย่าดูถูก หัวใจ กันได้ไหม?
ถึงแม้ไกล ใช่ว่า จะลาเลือน
ทางที่ยาว ก้าวเรียง เคียงเสมือน
ฉันเป็นเพื่อน เธอตลอด นะยอดชาย
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~**~*~*~*~
ภาพวาด
.

สู้ด้วยใจ








ถึงตัวไกล ใจดวง คอยห่วงหา
คอยวันมา พาพบ ประสบเห็น
อยากอยู่เรียง เคียงใกล้ ให้ฉ่ำเย็น
แม้รำเค็ญ เป็นคู่ สู้ก้าวไป

เธอจะเป็น หนึ่งเดียว เกี่ยวใจฉัน
สู้-ฝ่าฟัน มั่นคง ตรงสู่ชัย
แม้จักมี อุปสรรค หนักใด.ใด
เพียงมีใจ สองดวง ก็ล่วงเลย
~~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด
.

วันอาทิตย์ที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552

ขอเป็นกำลังใจ





















น้องขอเป็น กำลังใจ ใหกับพี่
ถึงร้ายดี มีบ้าง ทางข้าหน้า
คงสักวัน วันหนึ่ง จะถึงคลา
ที่ฟากฟ้า เปิดกว้าง กระจ่างเอย

เมฆครึม.ครึม ครึ้มหมด ยังบดบัง
แต่พลัง แรงใจ น้องไม่เคย
จะลดน้อย ถอยนิด คิดเมินเฉย
จนร้างเลย พี่ไกล ไปสักคลา

ขอให้พี่ นี้สู้ สู่วันใหม่
ก้าวเดินไป ในทาง อย่างแกร่งกล้า
ส่วนความหลัง ฝังใจ ในอุรา
จงเป็นยา ก่อบท ของกฎใจ

อย่านำสิ่ง วานวัน ที่ผันผก
เก็บในอก ตกต่อ ท้อหทัย
แต่จงนำ ความหลัง ที่ฝังใน
ก้าวเดินไป ให้ดี กว่าที่เป็น

หากว่าพี่ มีปัญหา มารุมเร้า
จงเอ่ยเล่า เศร้าบอก อย่าหลอกเร้น
ถึงแม้เจ็บ เก็บกด บทรำเค็ญ
น้องจะเป็น น้องสาว ก้าวข้างเคียง

จะอยุ่ตรง คงที่ ไม่หนีซ่อน
แม้ล้าอ่อน ผ่อนผละ ไม่ละเลี่ยง
น้องจะเป็น น้องนี้ ที่ข้างเรียง
และเป็นเสียง เฮฮา พาสุขใจ

สัญญาจริง ใช่ษร กลอนแต่งเล่น
สัญญาเป็น เด่นนำ น้ำคำไข
สัญญานี้ มีสื่อ สัตย์ซื่อใส
สัญญาใจ ของน้องสาว ใช่กล่าวลวง

~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
ภาพวาด
.

วันศุกร์ที่ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552

ตราบฟ้ายังรักตะวัน..ตราบนั้นยังมั่นคง











คราบฟ้า ยังรัก ดวงตะวัน
ดั่งฉัน มั่นใจ ในตัวเธอ
ตราบกาล นานเปลี่ยน เวียนละเมออ
มิเพ้อ เผลอใจ ให้ใครครอง

ตราบชั่ว ชีวิน มิสิ้นสุด
ขอหยุด ใจนี้ ตีตราจอง
มอบแก่ แดเธอ เพ้อใฝ่ปอง
เคียงครอง คู่ทุกข์ สุขเรื่อยไป

ตราบใด ตะวัน มิสิ้นแสง
ใจแกร่ง แรงรก มิหักไหว
ตราบใด ดวงจันทร์ ยังสุกใส
ตราบนั้น หัวใจ ยังมั่นคง
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
ภาพวาด
.

คิดถึงจัง..ฝังใจไม่ลืมลา























คิดถึงจัง ฝังใจ ในดวงแด
ไม่มีแม้ แต่นาที ที่ไม่ซึ้ง
คอยห่วงหา คอยห่วงใย ให้คะนึง
ตราติดตรึง ซึ้งใจ ไม่ลืมลา

แม้เวลา หมุนเวียน เปลี่ยนผ่านผัน
แต่ใจฉัน นั้นไม่แปร แน่ยิ่งกว่า
ยังคงตรง คงรัก ภักชีวา
ขอสัญญา วาจาจริง อิงแอบกาย
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
ภาพวาด
.

มีแค่เธอคนเดียวที่ใจจะรัก























มี..เพียงหนึ่ง ตรึงใจ ให้คอยฝัน
แค่..ทุกวัน ฉันขอ พอใจแล้ว
เธอ..คือเธอ เสมอวาด ไม่คลาดแคล้ว
คนเดียว..แนว แถวเส้น ที่เน้นใจ


ที่..มั่นคง ตรงนี้ มีแค่เธอ
ใจ..ฉันเจอ เธอคู่ อยู่เคียงใกล้
จะ..ไม่ขอ มีใครอื่น ให้ขื่นใจ
รัก..รู้ไหม ใจฉัน มั่นต่อเธอ

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด
.

หมากฮอส





























ขอเปิดเล่น เกมส์นี้ ที่ตัวแรก
เดินซ้ายแยก แทรกไป ในทางขวา
ตัวสองพร้อม ล้อมกลุ่ม สุมกันมา
ต้องทั้งท่า หน้าด่าน ฐานมั่นคง


เขาเดินเลาะ เจาะกลาง เป็นทางสอง
ให้เราต้อง ป้องกัน อย่าพลันหลง
ด้วยตัวเลี่ยง เพียงหนึ่ง ซึ่งยุยง
อาจเจาะลง ตรงกลาง เป็นทางยาว


เขาเดินหมาก หลากกล ให้จนจิต
ทุกช่องติด ปิดทาง จะย่างก้าว
เราจึงเลี่ยง เสี่ยงดู สู้อีกคราว
ด้วยเบี้ยขาว ก้าวขวา ท้าประเดิม


พอกินฉับ จับวาง มีทางไป
จึงรีบไล่ เบี้ยเรา เข้าฮอสเสริม
เป็นแรงทุน หนุนเนื้อ เพื่อต่อเติม
กับตัวเริ่ม เพิ่มระดับ นับว่าดี


เห็นช่องสาม ตามทวน ใคร่ครวญคิด
แต่มันติด จุดเสีย เบี้ยตัวนี้
จึงตริตรอง มองดู ครู่นาที
เห็นช่องมี นี่หนอเกลอ เสมอกัน

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด
.

พระธรรมกลอน19
















..บทกลอนธรรมภาษิต..

อันบุญทาน การกุศล ควรทำเถิด
เราตายเกิด ชาติไหน ไม่หมองศรี
รูปจะสวย รวยทรัพย์ ปัญญามี
เป็นคนดี พร้อมได้ ทั้งกายใจ

พ้นกะเทย เบ้ยบ้า ตาหูหนวก
อีกจำพวก เดินไม่รอด ไปทางไหน
น่าสมเพช เวทนา น่าน้อยใจ
ทำบุยไว้ ช่วยอุดหนุน บุยค้ำชุ

การเกิดแก่ เจ็บตาย ให้สำนึก
ควรระลึก เข้าไว้ ให้ทุกผู้
ทั้งเศรษฐี ยาจก ทาส ปราชญ์วิญญู
ใครจะอยู่ พ้นตาย นั้นไม่มี

เมื่อตายแล้ว ก้เวียนเกิด กำเนิดใหม่
ท่องเที่ยวไป ในสงสาร หมดทางหนี
ตายแล้วเกิด เกิดแล้วตาย แต่ละที
จะเกิดดี ตายดี อยู่ที่กรรม

ถ้าทำดี บุญมี กุศลช่วย
เอื้ออำนวย กุศลชุบ อุปถัมภ์
พ้นเปรตสัตว์ อสุรา กุศลนำ
ช่วยจุนค้ำ สู่สวรรคื ชั้นนิพพาน

ถ้าทำชั่ว จะพาตัว ไปสู่ทุกข์
เข้าบั่นบุก ในนรก แดนสถาน
ต้องทนทุกข์ เวทนา สุดประมาณ
ขอเชิยท่า หญิงชาย สร้างความดี

อันศีลทาน ภาวนา อุตส่าห์สร้าง
หมั่นปล่อยวาง สังขาร ในทุกที่
ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค ท่านทรงชี้
หนทางนี้ ใครเดินอยู่ สู่นิพพาน

จะช้าเร็ว อยุ่ที่สร้าง การกุศล
บำเพ็ญตน ภาวนา กัมมัฏฐาน
ละกิเลส ตัณหา อุปาทาน
จิตฟุ้งซ่าน ใจเศร้าหมอง อย่าให้มี

เอาศีลธรรม ถือประจำ ในชีวิต
บำเพ็ญจิต ปล่อยวาง เข้าทางหนี
ตัวกิเลส โลภ โกรธ หลง อย่าให้มี
หนทางนี้ ท่านชี้ไว้ ในพระธรรม

กรรมนี้แล สุดแล้วแต่ ท่านจะคิด
กระแสจิต ของท่าน ขั้นสูงต่ำ
ท่านจะเชื่อ หรือไม่เชื่อ บาปบุญกรรม
เชิญท่านทำ กรรมนั้น ของท่านเทอญ

จาก..หนังสือสวดมนต์
.

พระธรรมกลอน18













..โลกรอด..เพราะ กตัญญู..


อันบุคคล กตัญญู รู้คุณโลก
อุปโภค.. บริโภค.. มีให้หลาย
ข้าวหรือเกลือ ผักหรือหญ้า ปลาหรือไม้
รู้จักใช้ อย่าทำลาย ให้หายไป

อนึ่งคน ต่อคน ทุกคนนี้
ล้วนแต่มี คุณต่อกัน นั้นไฉน
มองให้ดี ดุให้เห็น เช่นนั้นไซร้
โลกรอดได้ เพราะกตัญญู รู้คุณกัน

ประเทศชาติ ศาสนา มหากษัตริย์
รวมเป็นอัตตภาพไทย ใหญ่มหันต์
รอดมาได้ เพราะรักใคร่ อย่างผูกพัน
เพราะกตัญญู มีให้กัน ที่ใจเอย

จาก..หนังสือสวดมนต์
.

พระธรรมกลอน17














..เป็นมนุษย์ หรือ เป็นคน?..


เป็นมนุษย์ เป็นได้ เพราะใจสูง
เหมือนหนึ่งยูง มีดี ที่แววขน
ถ้าใจต่ำ เป็นได้ แต่เพียงคน
ย่อมเสียที ที่ตน ได้เกิดมา

ใจสะอาด ใจสว่าง ใจสงบ
ถ้ามีครบ ควรเรียก มนุสา
เพราะทำถูก พูดถูก ทุกเวลา
เปรมปรีดา นวัน สุขสันต์จริง

ใจสกปรก มืดมัว และร้อนเร่า
ใครมีเข้า ควรเรียก ว่าผีสิง
เพราะพูดผิด ทำผิด จิตประวิง
แต่ในสิ่ง นำตัว มั่วอบาย

คิดดูเถิด ถ้าใคร ไม่อยากตก
จงรีบยก ใจตน รีบขวนขวาย
ให้ใจสูง เสียได้ ก่อนตัวตาย
ก้สมหมาย ที่เกิดมา อย่าเชือนเอย

จาก..หนังสือสวดมนต์
.

พระธรรมกลอน16













..มองแต่แง่ดีเถิด..


เขามีส่วน เลวบ้าง ชั่วหัวเขา
จงเลือกเอา ส่วนที่ดี เขามีอยู่
เป็นประโยชน์ โลกบ้าง ยังน่าดู
ส่วนที่ชั่ว อย่าไปรู้ ของเขาเลย

จะหาคน มีดี โดนส่วนเดียว
อย่ามัวเที่ยว ค้นหา สหายเอ๋ย
เหมือนเที่ยวหา หนวดเต่า ตายเปล่าเอย
ฝึกให้เคย มองแต่ดี มีคุณจริง

จาก..หนังสือสวดมนต์
.

พระธรรมกลอน15














อย่าดูหมิ่น บุญกรรม จำนวนน้อย
มันจะคอย ตามต้อง สนองผล
เหมือนตุ่มใหญ่ เปิดหงาย รับสายชล
ย่อมเต็มล้น ด้วยอุทก ที่ตกลง

สาธุชน สั่งสม บ่มบุญบ่อย
ทีละน้อย แนบไว้ มิไหลหลง
บุญนั้นย่อม เต็มพลัน ด้วยมั่นคง
กุศลส่ง สู่สถาน นิพพานเอย

จาก..หนังสือสวดมนต์
.

พระธรรมกลอน14











ตนเตือนตน ของตน ให้พ้นผิด
ตนเตือนจิต ตนได้ ใครจะเหมือน
ตนเตือนตน ไม่ได้ ใครจะเตือน
ตนแชเชือน ใรจะเตือน ให้ป่วยการ

จาก..หนังสือสวดมนต์
.

วันพฤหัสบดีที่ 5 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552

พระธรรมกลอน13

..ลำดวน..

ลำดวนดง คงไว้ ซึ้งใบเขียว
ไม่แห้งเหี่ยว ใบแข็ง แกร่งจริงหนอ
ยามได้ฝน ชุ่มฉ่ำ พรำพะนอ
พลันเกิดก่อ กลีบกลิ่น ประทนใจ

ด้วยใบเขียว กลีบแข็ง แฝงด้วยกลิ่น
กลบไอดิน หอมกรุ่น ละมุนไหม
รากเป็นยา ให้คุณ สมุนไพร
ทั้งดอกใบ คงค่า น่านิยม

เปรียบคนแก่ แก่กาย แต่ใจแกร่ง
แอบซ่อนแฝง ความดี มีสะสม
แม้เรือนร่าง โรยรา น่านิยม
ยังอบรม ลูกหลาน อ่านวิชา

เยาวชล อ่อนวัย ไทยทั้งผอง
ร่มโพธิ์ทอง ของเจ้า เฒ่าแล้วหนา
คุณแม่-พ่อ ยาย-ย่า ปู่และตา
เลี้ยงดูมา ควรสนอง ตรองให้ดี

ลำดวนแกร่ง แกร่งแก่ เฉกแม่พ่อ
ผลิ-ดอกช่อ งามเลิศ เกิดกลิ่นสี
ดังลำดวน หอมปลูก เป็นลูกดี
ครูเฒ่านี้ คนแรก คือพ่อเรา

ถึงเวลา ใส่ปุ๋ย ลำดวนแล้ว
โอ้ลูกแก้ว เลี้ยงใจ อย่าให้เฉา
ไม่โศกศัลย์ บรรพ-บุรุษเรา
ไม่โศกเศร้า หอมหวน ลำดวนไทย
.
จาก..หนังสือสวดมนต์
.

พระธรรมกลอน12









..ภาษิตธรรมของท่านพ่อบัณฑรูสิงห์..

เขาไม่ถาม อย่าตะกราม ตะกละกล่าว
ไก่สามหาว มิใช่ยาม ตะกรามขัน
กลัวไว้หน้า กล้าไว้หลัง ระวังทัน
คนทุกวัน แปดเหลี่ยม สิบสองคม

คนน้าเนื้อ ใจเสือ ก็เหลือคบ
ข้างนอกกลบ หวานไว้ ข้างในขม
มะนาวเกลี้ยง ก้ไม่ล้น เท่าคนกลม
เร็วกว่าลม เหลี่ยมลบ ตลบตะแลง

ฝนจะตก เท่าไหร่ น้ำไม่ขัง
ย่อมไหลหลั่ง ลงรู คุระแหง
รสไม่รู้ ดุจจวัก ที่ตักแกง
ปากแหว่งแหว่ง เปรี้ยวหวาน ไม่พาลรู้

ถึงมีหู มีอยู่..ดัง..หูกะทะ
มีตาปะ..ดั่ง..สัปปะรด น่าอดสู
มีปาก ปากก็ห้อย เหมือนหอยปู
มีเท้าคู้ มือตาย เหมือนไม่มี

กระจกส่อง มองเด่น แลเห็นหน้า
ปัญญาส่อง ปัญญา ชี้แจ่มใส
ตัวของตัว ชั่วดี มีเพียงใด
ไม่ต้องไป หาหมอดู ก็รู้ดี

จิตไม่ตาย รูปไม่ตาย อย่าหมายผิด
รูปกับจิต บอกหมด ปลดสงสัย
รูปทั้งกอง เหมือนฟอง ชลาลัย
เด่นขึ้นได้ ย่อมสลายเร้น เป็นธรรมดา
.
จาก..หนังสือสวดมนต์
.