ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันเสาร์ที่ 23 มกราคม พ.ศ. 2553

เพียงหวนคืน






















เพียงรำพึง คะนึงหา พาร่ำไห้
เพียงท้อใจ ใยรัก มาหักร้าง
เพียงโศกเศร้า เคล้าน้ำตา พาหมองหมาง
เพียงอ้างว้าง อย่างคน ทนทรมา

เพียงน้ำหยด รดริน ถวิลถึง
เพียงคำนึง ตรึงทรวง ดวงชีวา
เพียงเฝ้าหวัง สักวัน ฝันกานดา
เพียงยอดยา ใจครวร จะหวนคืน
.
ภาพวาด
.

สัญญาแปร















หากสัญญา ว่ามา พาเปลี่ยนแปร
คงเป็นแค่ คำลวง มาควงคล้อง
ขอเถิดขอ อย่าว่า สัญญาปอง
ให้ใจหมอง น้ำช้ำ ระกำเลย
.
ภาพวาด
.

บทสรุปทางแยก

























เมื่อถึงทาง ย่างแยก ให้แตกร้าว
หัวใจราว แทบดับ ยับสลาย
ด้วยคนอยู่ คู่ใจ ตัดใยสาย
ปล่อยมลาย กลายดิ้น แทบสิ้นใจ

ไม่เหลือแม้ แต่วัน เคยสันต์ชื่น
กลับต้องขื่น กลืนกล้ำ ความช้ำไหว
ให้เจ็บปวด รวดร้าว เศร้าหทัย
เมื่อเธอไป ไกลจร ให้รอนราน

บทสรุป ความรัก คือหักสิ้น
ใจแดดิ้น รินน้ำตา อนาฐาน
ไม่มีแล้ว แก้วใจ ในดวงมาน
เหลือเพียงก้าน ไม้กิ่ง ถูกทิ้งตรม

บทสรุป สุดท้าย เหมือนตายจาก
ฉันถูกพราก จากไป ใจต้องข่ม
กลืนน้ำตา แทนข้าว ร้าวระบม
อยู่กับปม ความรัก ที่หักไป
.
ภาพวาด
.

จะไม่เป็นเช่นอาถรรพ์
























จะไม่เป็น เช่นอาถรรพ์ อย่าหวั่นไหว
โปรดเชื่อใจ กันหน่อย อย่าถอยหนี
แม้ห่างไกล เพียงไร ใจดวงนี้
ยังไม่เคย ลืมคนดี...นาทีเดียว

โปรดเชื่อใจกันบ้าง อย่าว้างว้า
ทุกทิวา ราตรี มีใจเกี่ยว
ไม่เคยออก นอกลู่ สักครู่เชียว
เพราะมั่นเดียว เกี่ยวครอง เพียงสองเรา

อย่าหวั่นไหว ไปเลย ไม่เคยเลือน
ยังย้ำเตือน ใจรัก ภักดิ์คลอเคล้า
ที่ห่างนี้ มีเขต เหตุงานเข้า
จึงห่างเงา ไม่บ้าง ใช่พาลลืม
.
ภาพวาด
.

รักมั่นจนวันตาย




























รักเธอ อย่างเธอรัก
ผูกสมัคร ภักใจมั่น
ไม่คิด จิตเหหัน
ดวงใจฉัน นั้นมีเธอ

รักคง ตรงต่อใจ
มอบให้ไป ใช่พร่ำเพ้อ
ห่วงหวง ทรวงละเมอ
มอบเสนอ แด่เธอเดียว

รักมั่น จนวันตาย
ชีสลาย สายใยเกี่ยว
ขอเธอ อย่าห่อเหี่ยว
รักแน่นเหนียว ยังเกลียวกลม
.
ภาพวาด
.

หญิง-ชาย























ทั้งหญิง และทั้งชาย
ต่างก็ร้าย พอพอดี
หญิงชั่ว มั่นโลกีย์
ชายอัปปรีย์ มีหลายใจ
.
ภาพวาด
.

ส่งหลวงปู่ทิม




























หนูภาพวาด ขลาดเขลา เบาปัญญา
ส่งจิตมา ตามกลอน อักษรสาร
แด่หลวงปู่ ผู้ล่วงลับ ดับสังขาร
สู่วิมาน ม่านฟ้า ด้วยอาสัญ

ขอน้อมราบ กราบกราน ท่าหลวงปู่
ส่งท่านสู่ เมืองฟ้า นภาฝัน
ในจุดแดน แคว้นทอง ผ่องอำพัน
ที่จุดขั้น ชั้นบน หนทางธรรม
.
ภาพวาด
.
ปล.ต่อกลอนของพี่โพ เวบ ดีดีจัง
.

ฝากฝนหล่นโรย




























ฝากฝนโปรย โรยจากฟ้า
หัวใจข้า พาคะนึง
ถึงชาย นายคนหนึ่ง
เขาติดตรึง ซึ้งในใจ

ฝนโปรย ระโรยริน
ใจถวิลบิน บินไปใกล้
ป่านนี้ จะเป็นไง
ส่งข่าวใจ ให้รู้ที

ฝนโปรย โรยแรงลม
ช่วยพัดพรม คมวาที
ฝากใจ ในวารี
ว่าคนดี นี้เฝ้าคอย

ฝนโปรย โกยกอบรัก
ผูกสมัคร ภักมิถอย
ทุกวัน มั่นใจคอย
ส่งทะยอย ปรอยเกลียวใจ

ฝนโปรย โชยกลิ่นชื่น
ยามค่ำคืน ยืนหวั่นไหว
คนต่าง ร้างลาไกล
อีกเมื่อไหร่ จะกลับมา

ฝนโปรย โรยกระเซ็น
ให้ความเย็น เป็นสื่อพา
บอกถึง หนึ่งใจว้า
รอเธอมา ทุกราตรี
.
ภาพวาด
.

ปลายทางห่างรัก





อันจุดหมาย ปลายทาง ยังพลางมน
ไม่มีคน ทนสู้ อยู่เคียงข้าง
มองที่ใด ให้ว้า พาเลือนลาง
ทุกสิ่งอย่าง ต่างเฉา มืดเงามัว
.
ภาพวาด
.

วันศุกร์ที่ 22 มกราคม พ.ศ. 2553

ภาพเจอผี(เรื่องจริง)



















ไม่รู้ซิ ภาพเห็น เด่นกับตา
ไม่เจอหน้า แต่เห็น เป็นแค่หัว
มองแวบแวบ วาบไป ใจระรัว
บอกไม่กลัว แค่ตาฝาด คิดวาดไป

ครั้งก็แล้ว สองครั้ง ก็ยังฝาด
เราคิดวาด ภาพนิมิต หรือจิตไหว
แต่พอเห็น แวบแวบ แบบเยอะไป
เริ่มทำใจ ไม่ได้หนา ว่าหลอนเอง

ก็ด้วยภาพ ที่"ภาพ"เห็น เด่นนั้นหนา
เขาก้มหน้า กอดเข่าชัน ไม่หวั่นเกรง
ในท่าเดียว แวบหน อลเวง
คิดไปเอง ก็มิใช่ ใจวกวน

ถ้าตาฝาด วาดนิมิต คิดเผลอไผล
แล้วทำไม ใยจึง ซ้ำหนึ่งคน
ไม่เปลี่ยนแบบ เปลี่ยนท่า พาสับสน
กับเป็นตน คนเก่า กอดเข่าชัน
.
ภาพวาด
.

เปรียบใดในคุณแม่






















เปรียบใด หาได้ไม่
พระคุณใหญ่ คอยคุ้มเกล้า
ความรัก ฟักฟูมเฝ้า
แด่ลูกเจ้า แต่เยาว์วัย

ความรัก กว้างว่าฟ้า
ผืนสุธา ยังน้อยไป
รักแม่ แน่กว่าไหน
ทุกเภทภัย คอยคุ้มกัน

แม่อด ลูกต้องอิ่ม
ลูกแย้มยิ้ม แม่สุขสันต์
แม่เมื่อย เหนื่อยไม่หวั่น
ให้ลูกนั้น มีปัญญา

ลูกสุข แม่สดใส
ลูกร้องไห้ แม่โศกา
ลูกเจ็บ แม่เจ็บกว่า
ลูกไกลตา แม่เศร้าตรม
.
ภาพวาด
.

พระคุณครู







พระคุณครู ชูอุ้ม ควบ-คุม-สอน
ความรู้ป้อน มอบแก่ศิษย์ มิปิดเร้น
จะภาษา วาจาผวน สำนวนเย็น
มอบให้เป็น ความรู้ คู่ติดตาม

แม้ศิษย์เด่น ศิษย์ด้อย คอยทอถัก
มอบความรัก ให้หมด แสนงดงาม
เมื่อผิดพลาด ขาดรอย ท่านคอยปราม
ให้ย่างตาม ความถูกต้อง ครรลองธรรม
.
ภาพวาด
.

รอนิด..คิดจาก








เธอรีบบาย คลายสัญญา มาลาทิ้ง
ปล่อยฉันดิ่ง ตรองตรม ระทมจิต
นี่น่ะหรือ คือรัก ภักใกล้ชิด
ให้รอนิด คิจาก พรากไปเลย
.
ภาพวาด
.

ก่อนเจ็บจริง

















หากการรอ ผลลัพธ์ กลับต้องจบ
ขอทวนทบ อกที นะพี่จ๋า
ไม่อยากรอ เพื่อประสบ พบน้ำตา
ขอเอ่ยลา หักใจจร ก่อนเจ็บจริง
.
ภาพวาด
.

รูปวาด



































































ใจว่าง



























หัวใจว่าง ขาดคู่ อยู่คลอเคล้า
เมื่อไหร่เล่า เราจะพบ สบความรัก
ทั้งสี่ห้อง ของอุรา เหว่ว้านัก
รอคนรัก ทักทาย มาหมายปอง
.
ภาพวาด
.

ใยรัก

















ทุกทุกยาม ความสนิท ชิดใกล้กัน
ทำให้ฉัน นั้นอุ่น ละมุนหวาน
ด้วยมีเธอ เสมอเรียง เคียงชัวกาล
ก้าวเดินผ่าน ความขื่น ยืนเคียงไป

ทุกสิ่งรวม ร่วมต่อ ทอเป็นรัก
สารใจภักดิ์ ปักห่วง บ่วงใยใกล้
เริ่ม จากศูนย์ พูนเพิ่ม เติมเส้นไหม
ร้อยเป็นใจ ให้พัน อย่างมั่นคง
.
ภาพวาด
.

จุดดีที่เหงา






















ถึงต้องเหงา เศร้ซึม หรือขรึมบ้าง
แต่ไม่ว้าง ว้าวุ่น จนขุ่นข้อง
ดวงใจนี้ ที่ช้ำ ซ้ำยังหมอง
จึงได้ตรอง ตอนเหงา เฝ้าทบทวน

อย่ามองเหงา ให้ร้าย ความหมายเปลี่ยน
จงคิดเวียน เพยรซึ้ง ถึงขบวน
ก็จะรู้ จุดดี มีชนวน
กับการครวญ ทวนกาล ที่ผ่านมา
.
ภาพวาด
.

วันเสาร์ที่ 16 มกราคม พ.ศ. 2553

แค่น้องสาว(ใช่ไหม?)






















ฉันเคยแคร์ แคร์ชล คนรอบข้าง
แคร์ทุกอย่าง อย่างที่ควร เมื่อทวนคิด
แต่ผลส่ง ตรงกลับ ต้องพับปิด
เหมือนโดนอิฐ ติดก่อ สุดท้อใจ

เอาใจใส่ ใส่ใจ ก็ไร้ผล
ยามทุกข์ทน ร่วมทนทุกข์ รุกเผาไหม้
เอาใจแล แลดู คอยอยู่ใกล้
แต่กลับได้ ใจลวง ในห้วงคำ

โกหกมา วาจาพูด พิสูจน์ชัด
ซึ้งชะมัด ตวัดลิ้น ยินแล้วช้ำ
เป็นแค่น้อง ลองค่า กว่าเอ่ยคำ
พี่เก็บงำ คำลา ทิ้งคาใจ

จะมาเอ่ย เผยเมื่อไหร่ ใคร่อยากถาม?
แล้สตอบตาม ความจริง ก่อนทิ้งไป
หนึ่งหรือสอง ของวัน จะผันไกล
น้องควรได้ ทราบการจร ตอนกี่ยาม?

คนครัวครอบ รอบข้าง ต่างก็รู้
แตน้องหนู ผู้นี้ พี่กลับห้าม
ปิดกันเงียบ เหยียบกันไว้ ไม่เอ่ยความ
ปล่อยถึงยาม ยามจะไป ใกล้เจียนจวน

คิดว่าดี หรือพี่ ที่ไม่บอก
มันกลับชอก ตอกย้ำ ช้ำว่าคร
คิดว่ารู้ ผู้หลัง ครั้งจะจวน
น้องจะด่วน ทำใจ หรือไงกัน?

เจ็บนะเจ็บ เจ็บที่ พี่ไม่เอ่ย
แต่ผู้เผย เฉลยนี้ นี่กับฉัน
เขาเป็นแค่ คนนอก นอกชีวัน
กลับเอ่ยมัน วันลา คลาไม่เจอ!!!

รู้ทีหลัง ทั้งที่ น้องนี้ใกล้
รุ้วันไป ใครคนอื่น ยื่นเสนอ
รู้ว่าเป็น เช่นน้อง รองค่าเออ
พี่ชายเธอ เธอจึงหลอก ไม่บอกเรา

"พ่อเดียวแท้ แม่เดียวกัน ฉันช้ำหนัก
เหมือนถูกผลัก หักให้ ไกลกับเขา
ไม่รู้ข่าว ราวเรื่อง เนื่องจากเง่า
พี่เลยเอา เราออก นอกครอบครัว"
.
ภาพวาด
.

อย่าลืมเพื่อน

















หากมีทุกข์ รุกเร้า ให้เศร้าใจ
จำเอาไว้ เถิดหนา ว่ามีเพื่อน
อยู่ที่บ้าน งานกลอน อักษรเอื้อน
อย่าลืมเลือน ร้างรา หากว่าตรม

จะอยู่ข้าง ทางหน จะทนสู่
จะอยู่คู่ ในคืน เธอขื่นขม
จะอยู่เคียง เอียงซบ กลบใจตรม
จะอยู่ชม วันลมหมาย ของปลายทาง
.
ภาพวาด
.

รับขวัญ( รึ..เปล่า)






กลอนรับขวัญ เขากลับ จะขับกล่อม
ด้วยคำอ้อม ประโลมรัก ประจักษ์ซึ้ง
ท้วงทำนอง ของเนื้อหา จะตราตรึง
แถมต้องทึ่ง อึ่งกิมกี่ เลยพี่เธอ

"เธอกลับมา ทำไม ไอ้คนบ้า
รู้ไหมหนา ว่ารอทน จนพร่ำเพ้อ
กลับมาซะ ป่านนี้ นี่นะเออ
แก่จนเบลอ เลอะเบือน เลือนพอดี"
.
ภาพวาด
.

รักเพื่อน












รักที่ให้ นี้หนา สุดกล้าแกร่ง
เป็นดั่งแท่ง เพชรพราว วาวสวยใจ
ยิ่งกว่าเขา ขุนหาญ วิมานใด
มอบส่งไป ให้เธอ เสนอตรง

รักที่มอบ ที่หอบ กอบจากจิต
แนบสนิท ชิดกัน อย่างมั่นคง
ไม่มีลด ถดถอย หรือน้อยลง
จะอยู่ยง ตรงต่อ ทอสายใย

รักนี้หนา หาใช่ลวง หรือควงทิ้ง
รักนี้จริง อิงคุ่ อยู่เคียงใกล้
รักนี้แน่ แท้มั่น มิหวั่นไหว
รักนี้ให้ ไม่เลือน รักเพื่อนเกลอ
.

ภาพวาด
.

เวลาหาค่ารัก








ใช้เวลา หาค่า คำว่ารัก
แม้มากนัก สีกเพียงไหน อยากให้รอ
หากเอื้อนเอ่ย เผยง่าย คล้ายคำยอ
มิเพียงพอ แค่ใจดอก ที่บอกไป

อยากได้ยิน คำรัก ทักจากจิต
หรืออยากพิจ เพียงนำ น้ำคำไข
แค่พูดบอก ออกตรงไม่คงใจ
อยากได้ไหม เล่าเอย จะเอ่ย(ให้)ฟัง
.
ภาพวาด
.

ทั้งรู้แต่ก็รัก




















แม้ต้องเจ็บ ต้องช้ำ ระกำจิต
แต่ใยคิด ใฝ่คว้า หามาทัก
เพื่อจะลิ้ม ชิมรส บทความรัก
ให้ประจักษ์ หนักแน่ แก่หัวใจ

ถึงแม้สุด จุดท้าย มลายล้ม
คือตรอมตรม ซมซาน จะทานไหว
แต่ก็แตก แปลกนัก รักเป็นภัย
กลับทำให้ ใจต้องการ จะสารทอ
.
ภาพวาด
.

เมื่อไหร่การรอจะจบ




























ไม่อยากเปลี่ยน เวียนใจ ให้โลเล
จึงตองเหว่ ว้างว้า พาหมองหม่น
ด้วยสัญญา ตราตรึง ซึ้งสองคน
น้องจงทน ทนรอ อย่างท้อใจ

เฝ้าแต่ขอ รอนับ วันกลับมา
ทุกทิวา ราตรี นี้หวั่นไหว
เมื่อไหร่หนอ การรอพบ จะจบไป
และสองใจ ได้คู่ อยู่เคียงกัน
.
ภาพวาด
.

รู้จุดของใจ




























เขาอยู่ไป ไกลแคว้น ในแดนดิน
แต่ยังผิน ยินเสียงแว่ว แผ่วมาทัก
จึงมิต้ง จรตาม หาความรัก
เพราะตระหนัก หลักสุด อยู่จุดใด

ที่เหลือนนี้ นี่หนอ คือรอกลับ
มาช่วยนับ รักจากหนึ่ง ไปถึงชัย
จึงต้องรอ รอเขา อย่างเศร้าใจ
แล้ววันใด ไหนหนา จะมาเยือน
.
ภาพวาด
.

ขอบคุณเพื่อน

























ขอบคุณเพื่อน เตือนใจ ให้ไออุ่น
สัมผัสคุ้น ละมุนไม ส่งให้นี้
เป็นเหมือนแรง แห่งพลัง ยั้งชีวี
ส่องทางที่ เคว้งคว้าง สว่างไป

จะมองดาว พราวฟ้า ในคราค่ำ
เพื่อเตือนย้ำ กำลังใจ ที่เธอให้
แม้ท้อทด หดหู่ จะสู้ไป
เพราะแรงใจ จากเพื่อน ส่งเตือนมา
.
ภาพวาด
.



















โลดสดใส ได้เหมาะ เพราะความรัก
ที่พิงภัก ปักคู่ อยู่เคียงข้าง
จะถิ่นแดน แคว้นใด ก็ไม่ต่าง
เพราะรักบาง สร้างก่อ จึงทองาม

จะความรัก ภักคู่ แบบชู้สาว
หรือรักยาว ก้าวไป ไม่เกรงขาม
จะความรัก ภักอิง พิงทุกยาม
หรือในนาม ความเป็นเพื่อน คอยเตือนใจ

จะความรัก แนบแน่ พ่อแม่มอบ
ท่านคอยกอปร ปลอบอุ่ม คุ่มผองภัย
จะความรัก ถักปลาย ลายแบบไหน
ก็ทำให้ รักสวย ด้วยรักเออ
.
ภาพวาด
.

หนาวใจคลายอย่างไร












หนาวที่กาย คลายได้ ด้วยไออุ่น
แต่หนาวขุ่น คุ้นจิต มันติดตรา
ทำไฉน ไงดี เล่าพี่ยา
ให้ใจข้า กล้าทน พ้นหนาวใจ

หนาวที่ร่าง ข้างพี่ ก็มีอุ่น
แต่หนาวขุ่น วุ่นว้า อุราไหว
จะซบหลัก พักพิง อิงที่ใด
ให้หนาวใจ คลายลง ไม่ศงกา
.
ภาพวาด
.

ปิดกักใจ


















ขอปิดทาง มิย่างกาย อย่าหมายเปิด
ห้ามละเมิด มายุ่ง หรือสุงสิง
ด้วยเพราะช้ำ ซ้ำจุด ทรุดร่างทิ้ง
ใจจมดิ่ง นิ่งนอง หมองเหลือทน

เจ็บและช้ำ ซ้ำพอ ขอหยุดพัก
ขังตัวกัก จักติด ปิดทางหน
อยู่ในห้อง หมองหมาง ว้างใจหม่น
เพียงเพื่อพ้น คนลวงหลอก มาตอกใจ

โลกสดสวย ด้วยแสง ที่แปร่งเปล่ง
มีเสียงเพลง บรรเลงหวาน ผสานใส
ทั้งหมู่นก วิหกผิน ที่บินไกล
พฤษาไม้ ไผ่พริ้ว ปลิวตามลม

และสิ่งอื่น หมื่นแสน รำแพนสวย
แต่กลับช่วย ให้ฟื้น รื่นภิรมณ์
ไม่ได้แม้ แต่นิด จิตยังตรม
ขออยู่จม ซมเหน็บ เจ็บคนเดียว
.
ภาพวาด
.

วันศุกร์ที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2553

ของรองลำดับ





















หากให้เป็น ตัวสำรอง ของหัวใจ
ฉันขอไป ให้ไกล ไม่ขอรับ
ไม่อยากเป็น เช่นของ รองลำดับ
ที่ถูกนับ ว่าน้อย เพื่อคอยเธอ
.
ภาพวาด
.

ทำดีได้ดีมีที่ไหนฯ














ทำ.สิ่งไหน ได้สิ่งนั้น มิผันเปลี่ยน
ดี.ที่เพียร เวียนทำ จึงนำผล
ได้.เป็นทุกข์ รุกเร้า เศร้าเหลือทน
ดี.จึงดล ผลกลับ ให้รับตรม

มี.จิตเผื่อ เอื้อเฟื้อ เกื้อหนุนนำ
ที่.ได้ทำ สม่ำอยู่ คู่อารมณ์
ไหน.กันเล่า เรากลับ รับทุกข์ทม
ทำ.ให้จม ตรมช้ำ รอยน้ำตา

ชั่ว.เขาทำ นำก่อ ต่อผลส่ง
ได้.ยืนยง คงอยู่ คู่กันมา
ดี.และเลิศ ประเสริฐล้ำ นำคุณค่า
มีถามไป.ในโลกา สุธานี
.
ภาพวาด
.

ทำดีได้ดี - ทำชัวได้ชั่ว




























ทำ.บุญทาน กานกุศล ผลบังเกิด
ดี.ประเสริฐ เลิศล้ำ นำชีวี
ได้.เป็นผล หนทาง สร้างบารมี
ดี.คือดี ที่จิต ประสิทธิ์พร

ทำ.แต่กรรม ห่ำหัน ฟันกันตาย
ช่ว.ทั้งกาย ใจโฉด โทษตัวก่อน
ได้.ผลลัพ กลับยื่น คืนวงจร
ชั่ว..จึงย้อน ศรกลับ ให้รับกรรม
.
ภาพวาด
.

รอ..ไม่หวั่น










จะขอรอ ต่อไป ไม่ไหวหวั่น
เพราะเชื่อมั่น สัญญา ก่อนลาไกล
น้องจึงรอ อยู่มิวาง ทางร้างใจ
ขอเพียงให้ เขากลับมา สักคลาเอย
.
ภาพวาด
.

มิได้ผิดสัญญา























มิได้เหนื่อย เมื่อท้อ ต่อการรอ
มิได้ย่อ ขอจงรู้ คู่ชีวิต
มิได้เวียน เปลี่ยนไป ไกลจากจิต
มิได้ผิด คำสัญญา ที่ว่า"รอ"
.
ภาพวาด
.

เชื่อแล้วจะทำไง?





















จะเชื่อได้ อย่างไรเล่า ไม่เข้าใจ
เธอเอ่ยให้ ไว้แค่บอก ออกปากเพ้อ
ความในดวง ทรวงอุรา หาไม่เจอ
หากเชื่อเธอ ฉันต้องช้ำ จะทำไง?

เพียงแค่บอก ออกจากปาก ฝากเป็นถ้อย
มันชั่งด้วย น้อยไป ให้หวั่นไหว
เพียงแค่คำ นำเสนอ ยามเผลอไผล
หากช้ำใน ใจไหม้หมอง คงร้องครวญ
.
ภาพวาด
.

ความหลัง พลังหนุน
















มิได้ตรม ซมตาม กับความหลัง
มิได้ฝัง หวังไว้ ในวันก่อน
มิได้ขุด จุดหวั่น มาบั่นทอน
มิได้ย้อน ตอนขื่น ให้กลืนกิน

แต่บางยาม ความหลัง ที่ขังขุ่น
ก็เป็นทุกน หนุนนำ ทำให้ดิ้น
เพราะเคย ช้ำจำจด บทชีวิน
จึงรู้สิ้น ดิ้นได้ มิคลายคลอน
.
ภาพวาด
.

อย่าตัดสิทธิ์


























จะเป็นคน หรือสัตย์ อย่าตัดสิทธิ์
การดำรง คงชีวิต ลิขิตถาง
มันก็อยาก ที่จะอยู่ สู้ไม่ต่าง
มองโลกกว้าง ทางไป ในดลกา

อย่าตัดรอน ก่อนถึง ซึ่งอายุ
ให้ลงกุ จุกลับ ดับชีวา
สิ้นสลาย สายป่าน กาลเวลา
ด้วยเขามา ฆ่าเถือ เอาเนื้อตน
.
ภาพวาด
.

คำ ว่า เสียใจ





















อันคำว่า เสียใจ ไม่อาจคืน
กับความขื่น ของหทัย ที่ได้รับ
โปรดจงเก็บ คำนี้ วลีกลับ
มันช่วยซับ น้ำตาไหล ไม่ได้เออ
.
ภาพวาด
.

มีเพียงเธอ























มีเพียงเธอ เสมอกลาง ระหว่างใจ
มิมีใคร ไหนหรอก จะบอกเอ่ย
มีเพียงเธอ เที่นั้น อย่าหวั่นเลย
ที่ก่ายเกย เชยใจ หทัยกัน

ที่ตรงอก ด้านซ้าย ของกายนี้
ให้คนดี ที่รัก และภักมั่น
มอบทั้งตัว หัวใจ ใยสัมพันธ์
ร้อยรวมกัน ปั่นเกี่ยว เป็นเกลียวใจ
.
ภาพวาด
.