เมื่อถึงทาง ย่างแยก ให้แตกร้าว
หัวใจราว แทบดับ ยับสลาย
ด้วยคนอยู่ คู่ใจ ตัดใยสาย
ปล่อยมลาย กลายดิ้น แทบสิ้นใจ
ไม่เหลือแม้ แต่วัน เคยสันต์ชื่น
กลับต้องขื่น กลืนกล้ำ ความช้ำไหว
ให้เจ็บปวด รวดร้าว เศร้าหทัย
เมื่อเธอไป ไกลจร ให้รอนราน
บทสรุป ความรัก คือหักสิ้น
ใจแดดิ้น รินน้ำตา อนาฐาน
ไม่มีแล้ว แก้วใจ ในดวงมาน
เหลือเพียงก้าน ไม้กิ่ง ถูกทิ้งตรม
บทสรุป สุดท้าย เหมือนตายจาก
ฉันถูกพราก จากไป ใจต้องข่ม
กลืนน้ำตา แทนข้าว ร้าวระบม
อยู่กับปม ความรัก ที่หักไป
.
ภาพวาด
.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น