---->>
พี่เตือนน้อง
พี่ครางแครง=สี่ม่วง & ภาพวาด=สี่ฟ้า
โม้ปากมัน หันเวียน เปลี่ยนตามเรื่อง
ช่างปราดเปรื่อง เยื้องย่าง ทางสดใส
ทะเลทราย ว่ายวน หนทางไป
ผลสุดท้าย ได้ขี่อูฐ ตูดระบม(ฮา เสริมให้)
มีรูปไว้ ให้เห็น เป็นของแถม
จิกภาพแจ่ม แซมไว้ ให้ดูสม
ทรายเมืองไทย ไม่มี ที่ชื่นชม
หยิบโปรยลม ผสมโชว์ โอ้งามจริง
จินตนา เรื่องเล่า พี่เจ้าบอก
หัวเราะออก ห้า.ห้า น่ามันส์ยิ่ง
ทะเลทราย ว่ายวน หล่นโรยดิง
ด้วยถูกทิ้ง โปรยปลาย ตามสายลม
เอ๊ะแต่ไหง ท้ายกลอน อักษรสือ
ที่เล่าลือ กับแปลก.แปลก แทรกเพชสม(สมเพช)
ภาพไม่เอา ภาพไม่ฟัง ยังคารม
กรอเทปกลม ม้วนกับ ไม่รับฟัง
เล่าผ่านไป ไม่รับ กลับคืนแล้ว
เล่าเสียแจ้ว แนวนี้ มีมนต์ขลัง
เล่าทุกตอน ย้อนสู่ ดูจังจัง
เล่าแล้วหวัง ยังไง คงไม่มา
ถ้าเกิดมา ว่าไป คงไม่บ่น
น้องทั้งคน บ่นได้ อย่างไรหนา
เป็นน้องรัก ปักใจ ในอุรา
น้องรับหน้า พาที พี่ลี้ภัย
เขาไม่บ่น ก้นกร่อน ให้อ่อนจิต
แต่แผลงฤทธิ์ คิดหมาย ทำลายให้
ทั้งเตะต่อย ตีอก ชกตานัย
จนเขียวไป เหมือนแพนด้า ไม่น่าลอง
ถึงเป็นน้อง ครองฤดี อย่างพี่เอ่ย
แต่ใช่ว่า จะเลย ไม่ทำน้อง
อาจโดนหนัก กว่าใครอื่น ถ้าขืนลอง
จึงจำต้อง หาช่องลี้ เพื่อหนีเออ
พี่นึกแล้ว แววออก บอกว่าวุ่น
เดียวหัวหมุน ขุ่นมัว ยั่วจนเพ้อ
พักทำใจ ให้นิ่ง เปลี่ยนสิ่งเจอ
มัวออเออ เผลอไผล ให้วุ่นวาย
อยากเตือนบอก ออกไป ก็ใช่ที่
น้องสาวพี่ นี้นะ จะเสียหาย
ทั้งเสือสิงห์ กระทิงป่า มาออกลาย
จะเลวร้าย ไปเล่นล้อ คอยต่อความ
ภาพเข้าใจ ในคำเตือน พี่เอื้อนเอ่ย
จะไม่เฉย เลยละไป ให้ใครหยาม
จะเปลี่ยนใหม่ ในคำล้อ แต่พองาม
จะไม่ตาม ความเลือด เชือดเนื้อตน
แม้สนุก สุขใจ ในรสกลอน
ที่ร่ายษร ร้อยจิต น้องคิดค้น
แต่ถ้ามัน นั้นเป็นหอก ตอกกับจน
ให้ตัวหม่น ก็จะแก้ แต่นี้เลย
น้องสาวพี่ นี้หนา ช่างน่ารัก
พอพี่ทัก มักฟัง ไม่นั่งเฉย
พี่ขอบใจ ในจิต คิดชื่นเชย
ยากจะเอย เผยใจ ในพี่น้อง
สิ่งไหนดี พี่ไม่ว่า ให้ว้าวุ่น
แถมยังหนุน ดุนไป ถ้าไม่หมอง
น้องรู้ยั้ง พลั้งผิด คิดไตร่ตรอง
พี่นี้ต้อง ขอบใจ ในไมตรี
น้องต่างหาก ต้องขอบคุณ อุ่นคำเนื้อ
ที่พี่เอื้อ เฟื้อหอบ มอบมานี้
แม้สนุก สักเท่าไหร่ ในวลี
แต่ถ้ามี ปัญหา ต้องลากัน
ภาพชอบต่อ ทอกลอน สายษรร้อย
ใช้คำถ้อย เพียงเล่น เป็นสุขสันต์
มิเคยคิด เป็นจริง สิ่งร้อยพัน
ขอยืนยัน ใจดวงนี้ มิมีเลย
ต้องดูใคร ไหนเล่า เขาให้เกรียติ
ใช่ยัดเหยียด เบียดบัง หวังตาเฉย
เอาแต่ได้ ไร้ค่า น่าชิดเชย
ทำละเลย เผยธาตุแท้ เห็นแก่ตน
ศักดิ์ศรีเรา เขาต้อง มองรักษา
ใช่เพียงว่า ถ้าได้ ไม่ยอมสน
เพียงกอบโกย โบยบิน ก็สิ้นคน
ควรหลีกพ้น หนทาง ห่างไว้ดี
จะตีปีก หลีกทาง อย่างพี่ว่า
จะไม่ท้า พาตน หม่นราศรี
จะเดินเบี่ยง เลี่ยงเลาะ เหมาะในที
จะไม่หนี แค่หลีกเลี่ยง เพียงสมควร
จะทำตาม ความแนะ และจำไว้
แม้ต่อไป ได้สบ พบใครป่วน
เราควรตรึก นึกถึงตน หม่นศรีนวล
ต้องทบทวน ควรใคร่ คิดให้ดี
พี่ดีใจ ในน้อง มองแยกแยะ
ยามต้องแตะ แกะเกลา ให้เข้าที่
แต่ละคน บนทาง อย่าว่ามี
ทั้งชั่วดี นี้นั้น อยู่พันพัว
ทุกสิ่งที่ พี่ว่า ถ้าถูกผิด
ถ้าน้องคิด ติดใจ อยู่ในหัว
โต้แย้งได้ ไม่มี ที่หมองมัว
ไม่ต้องกลัว ตัวพี่ นี้รับฟัง
แต่ตอนนี้ ไม่อยากลี้ ตีปีกหนี
อยากตรงรี่ เข้าปะทะ ให้หงายหลัง
กล้าดีนัก ใช้พี่ชาย คล้ายกำบัง
เดี๋ยวได้พัง ทั้งเวบ(o.p) เซบบล็อคเลย
ภาพจะไม่ ให้ตัว ต้องมัสหม่น
แต่ไม่ทน อยู่นิ่งได้ ให้เฉยเฉย
เรื่องอะไร จะให้มา ว่าเปรียบเปรย
ถูกหยันเย้ย ฝ่ายเดียวนี้ ไม่มีทาง
ลุยทั้งที มีเชิง คอยเริงรับ
ศอกสลับ กับเข่า เฝ้าถากถาง
ต้องรู้หลบ ทบไว้ ใช้อำพลาง
ยามเยื้องย่าง วางกล อย่ารนราน
อย่าร้อนรน จนเกิน เดินติดกับ
ต้องคอยปรับ รับมือ คือคำขาน
ตัดบทไป ใช้น็อก ล็อกกกระดาน
ทุกเทศกาล สานไว้ ในไม้ตาย
ไม้ตายนั้น ฉันพอมี ค่ะพี่ท่าน
สืบเสาะนาน กว่าจะรู้ สู่เส้นสาย
โดนไปแล้ว ไม่นับ ถึงกับอาย
โธ่!ผู้ชาย (..ชื่อ?..) ร้ายไม่แน่ แค่คุยโว
สองวันแล้ว ที่แก้วตา พาปล่อยหมัด
แถมโดนซัด ไปจั๊ง.จั๊ง ยังจะโม้
อยากให้พี่ ได้เห็น เป็นการโชว์
เวทีโต้ วาที ที่บ้านกลอน
ต้องอย่างนี้ ซี่น้อง ถูกต้องแล้ว
ต้องอย่าแผ่ว แจ้วเลย เคยถูกต้อน
ต้องเรียนรู้ ดูเอา เข้าขั้นตอน
ต้องมีย้อน ป้อนไป ให้รู้มือ
ใครมาดี ดีไว้ อย่าให้หมอง
ใครอยากลอง ลองดี ตีให้บื้อ
ใครมากวน กวนตอบ มอบคำลือ
ใครมาตื้อ ตื้อไป ลากให้ยาว
เมื่อพี่เชียร์ เสียไม่ได้ เดี๋ยวไม่เจ๋ง
ต้องนักเลง เข้าไว้ ใจหาญห้าว
ใครดีมา น้องดีไป ในเรื่องราว
หากใครก้าว เข้ามามั่ว เดี๋ยวจั่วโชว์
พวกนักกลอน ษรกวน ชนวนเหตุ
ขอแบ่งเขต อย่าได้ท้า มาอวดโอ้
ภาพวาดนี้ มีพี่ชาย ให้ท้ายโข
อย่ามาโม้ โต้เลยหนอ พอกันที
พี่ครางแครง & ภาพวาด
ปล.ขอบคุณนะคะพี่ครางแครงที่เตือนเกี่ยวกับกลอนที่ภาพไปต่อกับอีกหลายคนในช่วงนั้น และก็ความสนุกในการต่อกลอนนี้ภาพก็ขอบคุณมากค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น