---->>
คืนฟ้าดำ คล้ำมัว สลัวเลือน
ดวงจันทร์เดือน เคลื่อนคล้อย ลอยกลางหาว
แสงส่องสาด ดาดดื่น คืนไร้ดาว
ให้รวดร้าว หนาวหวั่น สั่นฤดี
วิหกจ้อง มองจันทร์ บนชั้นฟ้า
เฝ้าถามหา ดารา ในคลานี้
ด้วยเพราะแสง แรงส่อง เคยผ่องสี
กลับริบหรี่ ยี้ยับ จะดับลง
โอ่ดวงดาว สกาวเรียง เคยเคียงจันทร์
ใยเหหัน พลันหาย คล้ายไสส่ง
ปล่อยจันทรา พร่ามัว สลัวลง
พะว้าวง คงครวญ ไร้มวลดาว
โอ่ดาวเอ๋ย เอ๋ยดาวจ๋า คลาค่ำแล้ว
ยังไร้แวว แพรวเพชร เกล็ดกลางหาว
แสงเล็กๆ เม็ดน้อย ลอยสกาว
ใยมิก้าว พราวข้าง เหมือนอย่างเคย
ปล่อยเดือนฉาย สายแสง แฝงใจมัว
มืดสลัว ทั่วพรม ลมรำเพย
วิหกร้อง ก้องทัก รักคู่เกย
เขาลาเลย เชยชวน ให้ครวญฤา
ภาพวาด
23/8/52
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น