ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันเสาร์ที่ 2 ตุลาคม พ.ศ. 2553

ข่าวพี่หายไปไหน





...ข่าวพี่หายไปไหน...



ความรู้สึก น้องนี้ ที่มีอยุ่
พี่คงรู้ น้องมีมาก มากแค่ไหน
ทั้งคิดถึง ทั้งรัก และห่วงใย
มันล้นใจ เกินจะพร่ำ กล่าวรำพัน



ยิ่งพี่ห่าง ต่างไป อยู่ไกลแสน
ด้วยดินแดน แคว้นทาง มากลางกั้น
น้องยังนึก รู้สึกเป็น เช่นมีนั้น
มันคูณร้อย ตามวัน ที่ผันเลย



แล้วตอนนี้ พี่มาหาย ให้ไหวหวั่น
น้องนับวัน เฝ้าคอย เพียงถ้อยเอ่ย
บอกเรื่องราว กล่าวให้ฟัง เหมือนดั่งเคย
อย่าเงียบเฉย เหมือนอย่างนี้ นะพี่ภพ



เป็นพี่น้อง สองคน จนเติบใหญ่
โยงสายใย ไม่ขาด วาดเส้นสบ
แล้วนี่เกิด อะไร ในระบบ
เส้นบรรจบ เคยทอ ต่อไม่มี


ภาพวาด


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น