---->>
ตะวันยอแสง
ตะวันทอ ยอแสง จะแฝงเร้น
ยามจะเย็น เพ็ญเดือน เคลื่นแทนที่
ให้ส่วนลึก นึกเหงา เศร้าฤดี
เพราะยามนี้ ที่ร้าง ห่างกันไกล
สุริยา จะลาลับ กับขอบฟ้า
นัยนา พร่าเลือน เหมือนจะไห้
ลมเย็นโชย โหยหวน ครวญฤทัย
พร้อมหยดใส ไหลแต้ม ที่แก้มนวล
สุดสายตา ฟ้ากว้าง ให้ว้างเวิ้ง
สีแดงเพลิง...เหลิงหลง คงกำสรวล
ไร้ที่หลบ ซบอิง ยิ่งรัญจวน
เมื่อนึกหวล จึงครวญคร่ำ ช้ำไม่คลาย
ภาพวาด
15/10/53
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น