ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันเสาร์ที่ 2 ตุลาคม พ.ศ. 2553

คำรักเลือน




เธอเคยเอ่ย เผยออก บอกว่ารัก
สันต์สุขนัก ประจักษ์ซึ้ง ตรึงเสมอ
แต่วันนี้ ที่มา พาละเมอ
เพราะว่าเธอ บอกจบ กลบหัวใจ


คำบอกรัก ภักใจ ให้คลาก่อน
คงปลิวว้อน ร่อนหาย มิกลายใกล้
จบกันลง ตรงนี้ ที่จากไป
พร้อมหทัย ใจรอน ฉันอ่อนแรง


เธอคงลืม รักเรา เคยเคล้าอิง
ถึงได้ทิ้ง ดิ่งจม ตรมในแอ่ง
ไม่ซื่อตรง คงมั่น ผันพลิกแพลง
ปล่อยอ่อนแรง แสร้งเส หันเหใจ


ไม่มั่นตรง ตรงมั่น เหมือนวันเก่า
ไม่คลอเคล้า เคล้าคู่ อยู่เคียงใกล้
ไม่ซื่อสัตย์ สัจจา ภาษาใจ
ไม่ห่วงใย ใยขาด อนาถทรวง


ปล่อยฉันจำ คำรัก ที่ปักจิต
แนบสนิท คิดถึง คะนึงห่วง
ปล่อยฉันกอด ออดอิง พิงเงาทรวง
น้ำตาร่วง ดวงฤดี มีรอยตรม

ภาพวาด
6/10/52

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น