...ไฟหนาว...
ยะเยือกเย็น เป็นทวี ที่ผ่านพัด
โบกสะบัด ซัดซ่าน สะท้านไหว
ลมหนาวมา คลาปลายฝน แสนหม่นใจ
ร้าวหทัย ให้ร่างสั่น หวั่นอุรา
ยามปรายฝน ต้นหนาว ในคราวนี้
เหมือนตอกย้ำ ซ้ำชีวี ที่อ่อนล้า
ใครคนหนึ่ง ซึ่งอยู่ไกล ไปลับตา
จะมองมา หากันไหม ใต้แสงดาว
เย็นยะเยือก เปลือกใจเปราะ เกาะใจสั่น
น้ำตาพลัน รินไหล หทัยร้าว
คนรักตาย วายชลม์ ช่วงต้นหนาว
ให้ร้อนผ่าว ราวเพลิงกานต์ ผลาญดวงใจ
ภาพวาด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น