ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันพฤหัสบดีที่ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

กำลังใจ/ไม่ต้องแคร์





..กำลังใจ/ไม่ต้องแคร์..



ช่วงเวลา  ที่ใจ  น้องไหวอ่อน
เสียงสะท้อน  ก้องถาม  ข้อความหนึ่ง
เรื่องที่เจอ  ไหวไหม?  ให้อื้ออึง
คำตอบจึง  เหมือนก่อน  ตอนพี่เคียง



ภาพยังไหว  ไหวคะ  แม้จะหนัก
อุปสรรค  แค่นี้  ไม่หนีเลี่ยง
ยิ้มขื่นขื่น  ยื่นให้  ในสำเนียง
ขอแค่เพียง  พี่ยังอยู่  หนูจะทน



กำลังใจ  ตอนนี้  พี่เท่านั้น
ขอยึดมั่น  ก้าวไป  ในทางหน
ยามอ่อนแอ  แท้ท้อ  ขอสักคน
คือพี่ตน  คนนี้  ที่เคียงกัน



สายเลือดหลอม  ย่อมข้นกว่า  ธาราใส
พี่น้องไซร้  เป็นที่พัก  เป็นหลักมั่น
ถึงวันนี้  พี่ไกล  ไปร้อยพัน
แต่ว่าฉัน  ยังอุ่นใจ  ได้ทุกครา



ยอมรับนะ  ว่าเสียงแม่  ยังแผ่ซ่าน
ความแอออน  ทรมาน  ยังซ่านซ่า
ก้องในโสต  โอดครวญ  ป่วนอุรา
ติดตรึงตรา  หาเลือน  เหมือนทุกใด



เสียงกระเทาะ  ประแทก  แทบแหลกสิ้น
ไม่อยากยิน  สักครา  ถ้าเลือกได้
แต่อับจน  หนทาง  จะย่างไป
เพราะเลือกใด  ได้ไม่  ในสิ่งเป็น



ให้เลิกร้าง  ต่างเลนด์  เส้นขนาน
ดีกว่าท้อ  ทรมาน  พาลขื่นเข็ญ
หากทนอยู่  สู้จบไป  ไม่ลำเค็ญ
ไม่ต้องเห็น  แก่บุตร  หยุด..อย่าแคร์



พี่ภพ-ภาพ  รับได้  ไม่ต้องห่วง
ถ้าตัดบ่วง  ไม่ช้ำ  ไม่ย่ำแย่
เพราะเรื่องรัก  กลายเป็นขม  ตรมดวงแด
แล้วพ่อแม่  จะทน  ทนทำไม

ภาพวาด


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น