ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันเสาร์ที่ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

เด็กยิงเด็ก





...เด็กยิงเด็ก...



มีเรื่องมา  ว่าเผย  เอ่ยคำเอื้อน
คติเตือน  ใจแท้  แม่และพ่อ
ตามใจลูก  ปลูกฝัง  ยังยกยอ
ฟังไว้หนอ  ขอเล่า  กล่าววาจา



ลูกคนขับ  รับจ้าง  ไม่สร้างเรื่อง
ไม่รู้เนื่อง  จากใด  อะไรหนา
ยิงเพื่อนกัน  นั้นตาย  วายชีวา
พ่อแม่เขา  เอาล้านกว่า  ราคาตี



ถามครอบคลุม  คุ้มไหม  มันไม่คุ้ม
เพียงเลขกลุ้ม  สุ่มมา  หาสุขศรี
ชีวิตเล็ก  เด็กคนหนึ่ง  ซึ่งยังมี
มันเกินที่  ตีราคา  มาเป็นเงิน



ฝ่ายมือปืน  นั้นหรือ  ก็คือเด็ก
ยังตัวเล็ก-น้อยอยู่  ใช่ดูเผิน
วันเดียวกัน  นั้นแน่  ที่แย่เกิน
กลับหลงเพลิน  เดินใกล้  ไปซังเต



คือที่ภาพ  ทราบมา  ช่วงอายุ
ไม่บรรลุ  ภาวะ  ผละมาเขว
พ่อแม่เขา  กลุ้มหนัก  ดังหลักเซ
ลูกเกเร  ยิงเพื่อนตาย  วายชีวัน



ด้วยฐานะ  ก็ไม่ดี  ที่พอรู้
แถมจู่จู่  ต้องจ่ายมาก  ยากผ่อนผัน
เรื่องไก่เกี่ย  ไม่ต้องเผย  เอ่ยใดกัน
ทางฝ่ายนั้น  ไม่ยอมดอก  บอกได้เลย



ทั้งสองฝ่าย  น่าเห็นใจ  ไม่แตกต่าง
ทั้งฝ่ายข้าง  ผู้ถูกยิ่ง  สิ่งที่เผย
ฝ่ายคนยิง  ไม่นิ่งนอน  เหมือนก่อนเคย
ใช่ว่าเฉย  กับสิ่งมี  ที่เกิดเป็น

ภาพวาด


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น