รู้สึกใจ

รู้สึกแป๊บ  แสบทรวง  ในดวงใจ

เหมือนมีใคร  ใช้มีด  แล้วกรีดหนึก

มักเจ็บมาก  ยากเผย  ความรู้สึก

ในส่วนลึก  นึกตรม  ขมอุรา

ใครกันหนอ  เจ้าของมีด  ใช้กรีดใจ

ช่วยตอบให้  ใช่ไฉเฉ  เร่หนีหน้า

คนคนนี้  ที่ทำ  ช้ำวิญญา

ไยมิฆ่า  ฉันเล่า  เศร้าใจจริง

ปล่อยให้เจ็บ  ปล่อยให้ช้ำ  ซ้ำไม่สน

ทำเหมือนคน  ลนไฟ ใจไม่นิ่ง

ให้ปวดหนึก  ลึกลง ตรงใจหญิง

ด้วยชายทิ้ง  ลวงใจ  มิใคร่ครอง

ภาพวาด

2550