หมุนไม่ทัน

หมุนไม่ทัน



งานยุ่งยุ่ง วุ่นวาย ตั้งหลายอย่าง
หนูสับราง ไม่ทัน เลยหันมั่ว
ทั้งในคอม นอกคอม ล้อมรอบตัว
มันเนียนัว นัวเนีย ละเหี่ยใจ



หันทางไหน ไปเจอ เฮ้อ..อยากบ้า
ทุกสิ่งบ่า ถามโถม โหมเข้าใส่
คิดบัญชี แต่งกลอน ต่อกลอนไทย
ดูแลไป เว็บอีกห้า พสมึนเมา



เช้าอาบน้ำ อาบท่า มาขายของ
พอบ่ายสอง เข้าห้องตัว มั่วเลขเหมา
ตาดูเลข มือจิ้ม-คิด จิตบางเบา
พอเย็นเข้า หน้าจอ นั่งต่อกลอน



มีลงงาน ทำเว็บ นั่งเซฟบล็อค
ทุกอย่างล็อค เวลา พาเหนื่อยอ่อน
สองทุ่มทราบ ภาพอาบน้ำ เตรียมเข้านอน
ได้พักผ่อน ตอนตาปิด พี่คิดดดู

ภาพวาด

เหนื่อย

เรื่องของความรัก ดารารุณ & ภาพวาด

เรื่องของความรัก

น้องดารารุณ - สีม่วง & ภาพวาด - ชมพู


คนของเธอ เคียงข้าง อยู่ไม่ห่าง
ต้องอำพราง เก็บใจ ไม่ให้เห็น
เพียงมองเธอ จากมุมนี้ อย่างที่เป็น
ต้องซ่อนเร้น ความในใจ ไม่บอกเธอ

เราอกหัก รักคุด เสียจุดยืน
ต้องทนฝืน เป็นแบบนี้ อยู่เสมอ
แล้วเมื่อไร ใจหนา จะพบเจอ
ไม่อยากเก้อ คนเดียว เปลี่ยวหัวใจ



หารักพบ คบแท้ แหมชั่งยาก
เพราะส่วนมาก รักร้าย เพียงกายใกล้
รักจริงจริง ลิงหลอก ชอกฤทัย
เป็นรักให้ ใคร่หลง ไม่คงยืน

รักเพียงปาก รักเพียงบูด พูดเท่านั้น
ใจไม่มั่น ผันไป ให้ขมขื่น
รักจริงจริง มิ่งขวัญ นั้นหรือคืน
โอ้ชวนชื่น ไม่ใช่รัก แค่พักอิง



เพียงแอบอิง พิงใจ แต่ดันรัก
เพียงได้พัก แค่นี้ ก็โยนทิ้ง
ก็พอรู้ ดูแล้ว ว่าไม่จริง
แต่ประวิง คิดไป ไม่ใคร่ครวญ

ก็มุมนี้ มีแค่รัก ที่ลวงหลอก
เขาทำชอก บอกรัก แล้วเดินสวน
เราก็ดัน รักแล้ว ไม่แปรปรวน
ใจจึงรวน เมื่อรักยวน ไม่ยอมตรง



เป็นบทเรียน ความรัก ประจักษ์จิต
จงครวญคิด ให้แน่ แคร์ หรือ หลง
หากพลาดไป ใจรัก ภักมั่นคง
ความโศกศง จะมี อยู่ที่เรา

กะระยะ กะทาง ขีดวางไว้
อย่าเผลอใจ ให้หมด เป็นกฎเก่า
หากเมื่อช้ำ คร่ำครวญ ชนวนเผา
ก็จงเอา อีกครึ่งใจ ไว้หยัดยืน



อยากจะลองแบ่งใจสักสี่ส่วน
กันรักผวนเผื่อใจยามฝืดฝืน
หนึ่งพ่อแม่สองผองเพื่อนเผื่อเติมฝืน
สามให้เขาสี่เรายืนเผื่อพักใจ

ยิ่งรักมากยิ่งเผื่อมากไม่อยากเศร้า
ใจของเราตัวของเราชอบหวั่นไหว
เผื่อไว้เก็บเผื่อไว้ก่อนบอกในใจ
เก็บสักนิดใช่เพื่อใคร...เพื่อเราเอง



เผื่อใจว่าง ถางทาง เมื่อหมางหม่น
รอดหลุดพ้น คนรักดะ จะข่มเหง
ไม่อยากกลืน ขื่นใจ ให้วังเวง
เพราะกริ่งเกรง เกินกว่า จะท้าทาย

แบ่งห้องใจ ให้เป็นส่วน ครวญย้ำคิด
อย่ายึดติด จิตรัก ที่ภักหมาย
หากเมื่อเจ็บ เก็บกลืน ยืนเดียวดาย
ขอห้องปลาย ท้ายสุด จุดภักใจ



แม้ว่ารัก หนักหนา น่ากลัวนัก
แต่ก็จัก ยังรัก จะหาไหน
ก็ในเมื่อ รักยั่ว ยวนเย้าใจ
ก็เลยไป หลงใหล ในทุกที

แต่รักมาก ต้องหัดปล่อย ใจไว้หน่อย
เพราะรักคอย แต่จะหลีก และถอยหนี
ต้องเผื่อใจ เอาไว้ หากปรานี
เพราะเมื่อมี รักแล้ว เจ็บติดตาม



ทางที่ดี คิดให้ดี ดีกว่านะ
อย่ารักดะ ให้ไหว หัวใจหวาม
เลือกรักใช่ ปล่อยใจ ไม่บุ่มบ่าม
อย่ารักสาม ถามสี่ มีหลายคน

เลือกรักเดียว ใจเดียว ไว้เกี่ยวครอง
ติไตร่ตรอง มองหลายแง่ แลเหตุผล
อย่ารักมาก หลากหลาย คล้ายเวียนวน
จะอับจน หนทาง ร้างรักจริง



จูนหัวใจ ให้สมอง ได้คอยสั่ง
กันพ่ายพัง เพราะอารมณ์ ที่สู่สิง
ค่อยๆมอง ค่อยๆหา ตามความจริง
ไม่ทอดทิ้ง เหตุผล ไว้ดลใจ

ไม่หลงผิด รักไป โดยไม่คิด
แม้รักติด ตรึงตรา อย่าหวั่นไหว
เรื่องของรัก อาจหมายถึง เรื่องของใจ
แต่ขาดไร้ ไตร่ตรอง คงปองตรม


ดารารุณ & ภาพวาด

ปล.น้องดาว พี่ขอขอบคุณความสนุกในรสของบทกลอนนะจ๊ะ

เจ็บเพราะรัก พี่รอบทราย & ภาพวาด

เจ็บเพราะรัก

พี่รอยทราย - สีม่วง & ภาพวาด - สีชมพู


ความจริงแห่งใจเราเป็นเจ้าของ
แต่ใจน้องนางนั้นอยู่ที่ไหน
รักไม่รักบอกบ้างช่วยเผยใจ
อย่าปล่อยให้เคว้งคว้างไร้จุดยืน

ความสัมพันธ์คลางแคลงไม่กระจ่าง
ยิ่งอ้างว้างหัวใจเจ็บสุดฝืน
สุดท้ายพี่คงต้องช้ำกล้ำกลืน
ลืมตาตื่นมองรักเราที่เลือนลาง



เจ็บกับรัก มักไม่แปลก อกแตกร้าว
น้ำตาพราว เปล่าแปล๊บ แสบสุดหมาง
เจ็บและปวด ยวดยิ่ง จริงทรวงกลาง
น้ำตาพร่าง พรายริน แทบสิ้นใจ



เพราะรักเขาเราหรือรับเจ็บปวด
ต้องร้าวรวดเลียแผลสักแค่ไหน
พบรักแท้รักเทียมเจียมหัวใจ
ณ ทรวงในแน่นิ่งดิ่งคลื่นตรม

จบดีกว่าล้าแรงแข่งกับรัก
จำต้องหักหาญใจไข้ขื่นขม
เป็นคู่เวรคู่กรรมทำระทม
หยุดความตรม " ตัดบัวอย่าเหลือใย "



ตัดใจรัก หักถอน ความอ่อนล้า
ทิ้งน้ำตา ลาก่อน ความอ่อนไหว
ไม่ขอตรม ซมตาม ความปวดใจ
ลากันไป ไกลห่าง แยกทางที

พอเถอะเศร้า เร้าทรวง ห้วงใจขม
ทุกข์ระทม ปมใจ ให้หมองศรี
ต่อนี้ไป ไม่เหลือ เยื่อไม่ตรี
จรลี หนีจาก ยากหลับคืน



ตัดบัวเหลือเยื่อใยทำไมเล่า
มานั่งเศร้าซึมรักหักใจฝืน
แค่เจ็บแค่ร้าวล้มทั้งยืน
ไม่นานฟื้นฝันใหม่ไยต้องตรม

จบแล้วรักปลอมตรอมยิ่งนัก
ครานั้นหักหาญใจไม่สุขสม
รักแท้รักลวงเหลือเพียงลม
ความระทมท่วมท้นป่นดวงใจ



จบกันที ก็ดีแล้ว แก้วทรวงข้า
หากห่วงหา จะพาเศร้า เราหวั่นไหว
พอเถิดรัก ไม่ขอภัก ให้หนักใน
เจ็บที่ได้ ใจเป็นแผล เหลือแค่รอย

รักแล้วเจ็บ เก็บไว้ ใจก็เศร้า
ทรวงอกเรา เขาไม่แคร์ แม้สักหน่อย
สู้ทิ้งรัก หักทีเดียว สิ้นเกลียวปรอย
ตักใยฝอย คอยพัน สะบั้น..ลา



ในมุมหนึ่งของใจที่ยังเศร้า
มองเพื่อนเงาเงียบงันรักเหือดหาย
ดวงใจน้อยน้ำตาร่วงร่ำพร่างพราย
เขื่อนทลายท่วมนอง ณ กลางใจ

ภายนอกกร้าวแกร่งดุดันเหลือ
แต่ภายในสั่นเครือสุดหวั่นไหว
ทุกข์ตรมปวดร้าวหนาวเกินใคร
ทนสู้ไปด้วยใจมั่นหวังเห็นทาง



ในมุมหนึ่ง ของใจ ที่ไหวหวั่น
มีเพียงเงา เรานั้น นั่นเคียงข้าง
น้ำตาหยด รดไหล ในทรวงกลาง
ให้อ้างว้าง หว่างฤดี นี้เหลือทน

ภายนอกราว เข้มแข็ง แลแกร่งกล้า
ภายในล้า พาทุกข์ สุดสับสน
พยายาม ห้ามความหมอง จำจองตน
จึงกลับกลาย เป็นคนเจ็บ เก็บกดไป

พี่รอยทราย & ภาพวาด

ปล.พี่รอยทรายขา ภาพขอขอบคุณความสนุกในรสของบทกลอนมากๆนะคะ

♪ น้ำตา..กับความเศร้า คุณกิ่งไผ่ & ภาพวาด

น้ำตา..กับความเศร้า


คุณกิ่งไผ่ - สีส้ม & ภาพวาด - สีชมพู



น้ำตาใช่จะมาจากความเศร้า
ใหลเบาๆมันก็มีความหมาย
จะสุขทุกข์อกหักมีมากมาย
แล้วแต่กายทีใจสั่งน้ำตาลิน

แต่ฉันนี้คนดีเธอรู้ไหม
ว่าหัวใจของฉันนี้
ทั้งที่รักทั้งห่วงเธอคนดี
แต่สุดที่ของทางเธอจากใป

แล้ววันนี้คนดีน้ำตาล่วง
บอกว่าบ่วงความรักนั้นหนีหาย
ขอบอกเธอ ว่าฉันรักเธอมีคลาย
กลับมา กลับมา ได้ไหม



โทษทีนะ จ๊ะน้อง อย่าหมองหม่น
รักเปลี่ยนคน ใจเปลี่ยนแปร มิแคร์ต่อ
ความรู้สึก ดีดี ที่เคยทอ
วันนี้หนอ มีให้ ไม่เหมือนเดิม

ถึงกลับไป ใช่ว่า อุรารัก
จะแน่นหนัก ดุจเก่า เป็นเงาเสริม
ความผูกพันธ์ นั้นมาก จากเรกเริ่ม
คงจะเพิ่ใ มิได้แล้ว นะแก้วใจ



ขอบคุณมาก จากใจ ใจดวงนี้
ที่คนดี กลับมา หาดังเก่า
ต่อจากนี้ จะสร้างฝัน ทางของเรา
จะขอเอา หัวใจนี้ เป็นเดิมพัน

ด้วยสายใย หัวใจ ทอใยรัก
จะขอถัก ทอใจ ให้เติมฝืน
เป็นแปลน้อย กล่อมกลอยใจ หลับทั้งคืน
แม้ยามตืน จะขอเฝ้า เอาใจเธอ



กลับมาหา ด้วยใจ ยังใฝ่รัก
ยังแน่นหนัก ภักแท้ มิแปรเพ้อ
กลับมาอยู่ คู่เรียง เคียงเสมอ
มิละเมอ เปลี่ยนแล้ว นะแก้วใจ

จะขอตรง คงรัก ภักใจมั่น
แด่เธอนั้น คนนี้ ที่เคียงใกล้
แม้คืนวัน ผันผ่าน นานเท่าไน
มั่นรักไว้ เพียงเรา ดั่งเงาตาม



เมื่อคนดี กลับมา ด้วยใจรัก
ยังแน่นหนัก รักแท้ ดังประสงค์
ขอรักเรา ยืนยาว และชื่อตรง
ไม่คดโคง ทางเบี่ยง เลียงทางกัน



คุณกิ่งไผ่ & ภาพวาด

ปล..ภาพขอบคุณคุณกิ่งไผ่มากนะคะ สำหรับความสนุกในรสของบทกลอน

น้ำตาล้างใจ ดารารุณ & ภาพวาด

น้ำตาล้างใจ


ดารารุณ - สีม่วง & ภาพวาด - สีฟ้า



น้ำตาที่ไหลริน
หมดแล้วสิ้นซึ่งความรัก
ห่วงใยเคยปกปัก
หมดความภักดิ์หลั่งน้ำตา

น้ำตาที่รินไหล
เหมือนกับใจที่โหยหา
จนใจแจ้งวาจา
ดวงแดข้าไม่ฝืนทน

ปล่อยตาให้แดงก่ำ
ปล่อยตาช้ำไม่คิดสน
ปล่อยใจให้ร้อนรน
เศร้าเปื้อนปนเปียกน้ำตา

ใบหน้าเคลือบหยาดน้ำ
รอยหมองคล้ำซ้ำเติมข้า
ปลดปล่อยด้วยน้ำตา
ขอล่ำลาความช้ำใจ



น้ำตา รินลาเศร้า
โศกรุมเร้า บรรเทาได้
ร้องร่ำ ความช้ำใน
ให้หลั่งไหล ไปจากตา

ปล่อยปลด สลดจิต
ด้วยมิ่งมิตร ฤทธิ์แรงล้า
รินหยด รดลงมา
เพื่อความกล้า ท้าเดินไป

เพื่อนจ๋า น้ำตาเจ้า
จงล้างเศร้า ที่เผาไหม้
ล้างกรด ที่รดใจ
ล้างหทัย ให้แกร่งที



ยิ้มรับกับน้ำตา
ยิ้มเริงร่าน้ำตานี้
ยิ้มโรยโหยฤดี
ลวงชีวีว่าปลดปลง

รอยยิ้มที่ริมแก้ม
ยังคงแต้มคราบความหลง
เศษซากความซื่อตรง
ที่ดิ่งลงความเศร้าใจ

น้ำตาที่หยาดหยด
ทำสลดไร้สดใส
ไม่นานคงจางไป
พร้อมใจที่แหลกลาน



วันนี้ ที่ร้องไห้
ด้วยเศร้าใจ หทัยผลาญ
ร้องออก บอกเล่าขาน
ด้วยสายธาร ม่านน้ำตา

พรุ่งนี้ จะลุกไหว
จะก้าวไกล ไปข้างหน้า
เจ็บนี้ จะชินชา
เป็นรอยตรา พาแกร่งยืน

ร้องเข้า เอาให้ออก
ความช้ำชอก ยอกใจขื่น
เจ็บหนัก ต้องพักกลืน
เพียงชั่วคืน จะยืนเอง



ร้องไห้ในวันนี้
กับชีวีแสนเส็งเคร็ง
ชอกช้ำจำละเลง
ใจร้องเพลงสลดทรวง

จะร้องไปถึงไหน
อีกนานไหมน้ำตาร่วง
รอยน้ำคล้ำเป็นดวง
กับวันลวงที่ผ่านมา

นานไหมจึงจะหยุด
ถึงจะหลุดพ้นน้ำตา
นานไหม...จึงมีค่า
ในสายตาของสักคน



วันนี้ ที่ฉันร้อง
เอาความหมอง นองใจตน
ไหลไป ในวังวน
กระแสชล ม่านน้ำตา

พอที ฤดีไหว
พรุ่งนี้ไป ใจไม่ล้า
เจ็บหนัก ขอพักลา
ไม่อยากตรา พาโศกตรม

สร้อยแสง แรงอาทิตย์
จะสะกิด ปลิดใจข่ม
ลาแล้ว แก้วใจจม
ความขื่ขม ปมหัวใจ



ยามยิ้ม รักก่อปม
รักระทม น้ำตาไหล
แก้ได้ หรือปมใจ
แก้ยังไง ช่วยบอกที

เพียงแค่ นั่งร้องไห้
แล้วหัวใจ จะหลีกหนี?
แน่หรือ ดวงฤดี
จะหลีกลี้ ด้วยน้ำตา



ไหลริน แลรินไหล
ทุกหยดใส ใจร่ำหา
ช้ำฟก อกอุรา
ให้เยียวยา น้ำตาใจ

เก็บกัก ก็หนักอก
ดั่งวิหก ตกเพลิงไหม้
แรงร้อน รอนรอนไป
ผลาญเผาไหม้ ไร้ขมคลุม

เหลือร่าง ที่เปลือยเปล่า
กับเขม่า ให้เร้ารุ่ม
ปีกขน ห่อกายนุ่ม
ถูกไฟสุม ให้อาลัย



เศษใจ ไหม้เพราะรัก
น้ำตาชัก เริ่มหลั่งไหล
ไหลมา มาดับไฟ
ไฟในใจ ที่ร้อนรน

น้ำตาที่ร่วงริน
มาดับสิ้นเสียวายชน
จบแล้วดวงกมล
หมดแล้วกลแห่งรักเรา



ไฟโหม โรมพัดหนัก
หัวใจรัก กลายเขม่า
น้ำตา แลความเหงา
พร้อมความเศร้า ยิ่งเร้ารุม

เศษผง ความศงกา
เพียงมายา คลาไฟสุม
น้ำตา ที่ชื้นชุ่ม
ก็ดับกลุ่ม ไฟมอดลง



น้ำตา ดับไฟรัก
แม้เคยภักดิ์ สุดลุ่มหลง
จบรัก ที่มั่นคง
จบรักลง ด้วยน้ำตา

น้ำตา ไหลบ่าแก้ม
ความเศร้าแซม ความรู้สา
เรื่องรัก ที่ผ่านมา
ความโศกา พาหวั่นกลัว



เจ็บมา น้ำตาเยียว
ความเด็ดเดี่ยว จักเป็นรั้ว
จากนี้ ฤดี-ตัว
จะไม่มัว ดั่งวัวควาย

เจ็บแล้ว ที่แคล้วผ่าน
จะอาจหาญ ทุกการหมาย
เจ็บยาก จากความตาย
เหมือนร่างกาย ได้ชีวิน


ดารารุณ & ภาพวาด

เรื่องกลอน พี่ครางแครง & ภาพวาด

เรื่องกลอน

พี่ครางแครง - สีน้ำเงิน & ภาพวาด - สีฟ้า


ขอขอบคุณ พี่ชาย นายครางแครง
ที่ร่วมแรง ต่อกลอน อักษรให้
น้องภาพวาด สนุกคำ ลำนำไทย
จึงเอาไป เก็บไว้ ในบล็อคตน



เอาไปไว้ ใช้อ่าน การศึกษา
เป็นแนวท่า ว่าไว้ ให้เป็นผล
ทั้งเลวดี มีอยู่ คู่ปะปน
ต้องแยกค้น วนเวียน เพียรเลือกดู



ทุกลำนำ คำกลอน ต่อตอนนั้น
บันทึกมั่น วันหน้า คลาไม่อยู่
หากเลือนลืม ลืมเลือน เชือนแชชู
จะได้รู้ ถึงมิ่งมิตร ชิดวาจา



เป็นกลอนต่อ ล้อคำ นำความคิด
เป็นมิ่งมิตร ชิดใกล้ ได้ศึกษา
เป็นแบบอย่าง วางไว้ ให้น้องยา
เป็นตำรา ครางง จงเปิดดู



เป็นกลอนต่อ ล้อเล่น เช่นขำขัน
เป็นสุขสันต์ วันต่อวัน พันความรู้
เป็นพี่น้อง ร้องขาน สารคำชู
เป็นมิตรคู่ มิตรแท้ แปรร้อยกรอง



กลอนมันมัน วันเก่า เล่าเรื่องไว้
กลอนพาให้ ได้เล่น ไม่เป็นสอง
กลอนสนุก ลุกยืน ชื่นตามอง
กลอนสนอง ครองใจ ให้ร้อยเรียง



ทุกคมคำ คำคม ผสมสุข
ทุกคำทุก ทุกคำ ลำนำเสียง
ทุกใจคำ คำใจ ไม่เอนเอียง
ทุกถ้อยเรียง เรียงถ้อย จากสร้อยใจ



ทุกราวเรื่อง เรื่องราว ที่กล่าวถ้อย
ทุกเรียงร้อย ร้อยเรียง เสียงสดใส
ทุกข้อคิด คิดข้อ ล้อกันไป
ทุกเยื่อใย ใยเยื่อ เมื่อร่ายเรียง

ในบล็อกนั้น วันวาน พี่ผ่านเข้า
เลยแก้เอา สัมผัส จัดสายเสียง
เข้ารูปรอย ร้อยไว้ ไม่ให้เอียง
เพื่อหลีกเลี่ยง ไว้เพิ่มกลอน ลองย้อนดู



จากจุดเริ่ม สู่จุดนี้ นี่ก็นาน
กว่าจะสาร กานท์กลอน อักษรคู่
เมื่อได้มี ใครติว่า มาค้ำชู
เราก็รู้ จุดบอด ตลอดทาง

เรื่องย้อนกลอน ษรสรรค์ ชั่งมันเถิด
พี่เตลิด ไปไหนมา ภาษาห่าง
ไม่สบาย หรือเปล่าหนอ ขอย่าพราง
บอกน้องนาง ได้นะนี่ คุณพี่ชาย

พี่ครางแครง & ภาพวาด

ปล.ขอบคุณคร้าบบบบบบบบบบบบบบ พี่ครางแครง ที่ต่อกลอนกับภาพ สนุกมากค่ะ