อย่าเชิญชวน
อย่าใจน้อย-น้อยใจไปเลยหนา
โชคชะตาลิขิตถึงจิตเศร้า
รักมีนั้นของใครอย่าได้เอา
หากว่าเหมามาครองอาจร้องครวญ
เขาไม่มองหมางเมินยิ่งเดินหนี
ตัวเรานี้ต้องหยุดในจุดส่วน
อย่าคิดห่ามข้ามกรอบขอบขบวน
จนเหมือนชวนเชิญไปแบบให้ฟรี
เป็นผู้หญิงหยิ่งหน่อยอย่าอ่อยทั่ว
เขาจะหาว่ามั่วมัวหมองศรี
เสื้อมทั้งศักดิ์เสียชื่อคือไม่ดี
ความผิดมีที่เราเอาไปเชิญ
.........
ภ.ภาพวาด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น