☆ หลับสักตื่น..ก็ยืนได้
หัวถึงหมอน..นอนหลับ..ดับทุกข์โศก
ความวิโยคมีมา..พาเหือดหาย
ทิ้งทุกอย่าง..ผ่านคืน..ขื่นพอคลาย
ไม่เลวร้ายอย่างเก่า..ที่เราตรม
เหมือนสติปัญญา..พร้อมฝ่าบุก
จะรับรุก..ถูกทาง..อย่างเหมาะสม
ความเจ็บ-ช้ำ-ย่ำ-ยี-มี-เป็นปม
แย้มยิ้มข่มเอาไว้ในใจพอ
จะอะไรก็ดีที่รวมเข้า
จนเป็นเรา..คนนี้..ที่เห็นหนอ
ต้องขอบคุณอย่างยิ่งสิ่งถักทอ
ให้ฉันต่อก้าวลื่นยืนอย่างไว
คนบางคนกว่าลุกกับทุกข์นั้น
ก็ผ่านวันนานนมตรมกว่าไหน
แต่กับฉันคนนี้ที่ทุกข์ใจ
จะลุกได้..เมื่อกลับ-ตื่น..แค่คืนเดียว
เป็นข้อเดียวข้อดีที่ชื่นชอบ
กับการมอบ..ชีวิต..นิด..ในเสี้ยว
พี่กับเพื่อนเหมือนหลักปักตรงเลี้ยว
ให้ฉันเกี่ยวยึดกายเมื่อไร้แรง
.........
ภ.ภาพวาด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น