ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันอังคารที่ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2554

☠ ร่างแล้วจบ









☠ ร่างแล้วจบ



ไร้ความคิดจิตสร้างวางอักษร
ไร้บทกลอนย้อนยอกกรอกภาษา
ไร้อารมณ์ผสมคำร้อยนำมา
ไร้ทีท่าว่าแล้วเหมือนแมวเซา


จรดนิ้วลงตรงคีย์หลายทีผ่าน
ยังขับขานกานท์ใดไม่ถึงเป้า
เพียงครึ่งครึ่งกลางกลางวางคำเอา
สุดท้ายเรา..อิดออดถอดใจลง


ถอนหายใจให้เบื่อเมื่อยังฝืน
กลอนพื้นพื้นกลืนคำเกินนำส่ง
จะแต่งเสริมเติมรสพจน์บรรจง
ก็มิตรงตามปองที่ต้องการ


หนึ่งดวงใจใคร่ฝากอยากขีดเขียน
หนึ่งใจเพี้ยนเฉยชามิว่าขาน
บทสรุปสุดท้ายในกระดาน
คือผลงานร้อยกรองแค่คล้องคำ


คิดอะไรใส่หมดกดคีย์มั่ว
จิ้มระรัวร่ายเรียงเพียงเพ้อพร่ำ
หนึ่งบทกลอนอ่อนเนื้อหาที่ว่านำ
ใครใคร่ขำขำเถิดฉันเปิดทาง

.........
ภ.ภาพวาด



วันอาทิตย์ที่ 28 สิงหาคม พ.ศ. 2554

♬ ทางข้างหน้า








♬ ทางข้างหน้า



ทางข้างหน้า..หารู้ดู..ไม่ออก
ไม่มีีใครไหนหรอก..จะบอกได้
แต่สิ่งหนึ่ง..ซึ่งฉัน..นี้มั่นใจ
จะจับมือพี่ไว้..ไปด้วยกัน


หากต้องพ่ายเพลี่ยงพล้ำ..จนช้ำหมอง
จะประคองพี่เอง..มิเกรงหวั่น
จะพยูงจูงพาเข้าฝ่าฟัน
อย่าโศกศัลย์ไปก่อนจนอ่อนแแรง


ทำวันนี้ที่เป็นดั่งเช่นเก่า
อนาคตนั้นเล่าเราไม่แจ้ง
อย่าคิดร้ายคล้ายขลาดหวาดระแวง
สิ่งเปลี่ยนแปลงภายหน้า..กล้าเผชิญ


เชื่อคำน้องมองตา.."ว่าไม่ทิ้ง"
ภัยทุกสิ่งอย่าหวาดจนขลาดเขิน
แม้ลำบากอย่างไรขอให้เดิน
คงไม่เกินแรงกายถึงปลายทาง


เพียงแค่สู้รู้ไหม?..ว่าไปได้!
เพียงแค่ใจ..ไหวอยู่..หนูยังข้าง
เพียงแค่อุปสรรค..หรือจักวาง
เพียงกำแพงเพิ่งสร้าง!!..หรือขวางเรา?


คิดดูหนอ..ขอฝากอยากให้คิด
จะเดินทิศทางใดให้ถึงเป้า
เพียงแค่ว่าอย่าถอดใจ..เลือกไม่เอา
ทิ้งฝันเผาป่นปี้..หนีจากกัน!!!

.........
ภ.ภาพวาด



เพื่อนจากตา (พี่แครง + ภาพวาด)





เพื่อนจากตา
23-12-2009/28-12-2009
(พี่ครางแครง  :  สีน้ำเงิน + ภาพวาด  :  สีเขียว)





น้องยังดี  มีน้ำตา  มาเป็นเพื่อน
ที่คอยเตือน  เยือนสู่  ดูหลั่งไหล
อยู่ชะล้าง  หว่างตา  ที่พร่าไป
จนทำให้  ได้เห็น  เป็นแสงทอง

ผิดกับพี่  นี้ห่าง  เวิ้งว้างหนัก
อยากพิงพัก  สักครา  น้ำตาหมอง
มันไม่มี  ที่ไหล  ให้เนืองนอง
เสียงกึกก้อง  ล่องไหล  อยู่ในทรวง



เพื่อนจากตา  คราหมอง  เมื่อน้องช้ำ
คือร่ำร่ำ  ไห้ไป  ในบ้างช่วง
บ้างทีเจ็บ  เก็บไว้  ฤทัยดวง
ไม่อาจล่วง  บอกใคร  ให้ได้ฟัง

พี่เป็นชาย  ไห้ร้อง  จะมองแย่
อย่าเพียงแม้  แต่นิด  คิดสักครั้ง
ถึงเจ็บปวด  ทรวงใน  ใจผิดหวัง
ก็ห้ามหลั่ง  น้ำตา  มายาเยียว

เกลียดยิ่งนัก  ผู้ชาย  ร้องไห้ออก
ภาพขอบอก  คลาได้พิศ  มิคิดเหลียว
ทั้งสมเพช  ทั้งระอา  พาห่อเหี่ยว
อยากจะเหนี่ยว  สักหมัด  ซัดซะที




เพราะเป็นชาย  ไงเล่า  ไม่เฝ้าหยด
ต้องเก็บกด  อดไว้  อยู่ในที่
มันตกใน  ไหววน  บนฤดี
ก็คงมี  สีหน้า  ว่าตรอมตรม

จะให้ไหล  ไปทั่ว  กลัวโดนหมัด
น้องน้องซัด  ตัดคอ  หนอใจข่ม
ถึงจะยิ้ม  อิ่มอยู่  รู้ระทม
พะอืดพะอม  ขมขื่น  ไม่ชื่นทรวง



รู้สึกดี  ที่สุด  ดุจใจหมาย
ด้วยพี่ชาย  ไม่รินรด  น้ำหยดร่วง
น้องก็กลัว  หัวใจ  ฤทัยดวง
จะทะลวง  หมัดซ้าย  ตรงใต้คาง

เห็นพระเอก  ในละคร  บางตอนเศร้า
อยากจะเอา  อะไรอัด  ซัดซะผาง
แต่ความงก  โทรทัศน์  มาขัดกลาง
น้องจึงห่าง  นั่งไกล.ไกล  ไม่บู้โชว์




น้องจอมโหด  โลดแล่น  จอมแก่นแก้ว
พี่เชื่อแล้ว  แน่วแน่  แม้ไกลโข
ถึงอยู่ไกล  ได้ฟัง  ยังโอ้โฮ
ใช่โยกโย้  โยเย  จนเป๋ไป

ดีแล้วจ้า  อย่าใกล้  ให้เสียของ
อาจขัดข้อง  ต้องหา  น่าหวั่นไหว
จับมัดแขน  แน่นหนา  พาอยู่ไกล
ของจะได้  ไม่พัง  ยามนั่งดู



น้องเปล่าโหด  โลดแล่น  หรือแก่นแก้ว
พี่อย่าแซว แนวคำ  มาอำหนู
โธ่!วจี  พี่ชาย  นายจง..ชู่(แบบว่า ชู่ๆๆๆๆ ให้เงียบๆอ่ะ)
ใครฟังอยู่  รู้ความโหด เดี๋ยวโดดไกล

เงียบเงียบไว้  ไวไว  อย่าได้ดัง
เดี๋ยวคนนั่ง  ต่อกลอน  จะอ่อนไหว
พี่ชายจ๋า  อย่าเอะอะ  นะได้ไหม
น้องกลัวไม่  มีคนล้อ  ต่อกลอนกัน5555




เงียบแล้วจ้า  ว่าไป  ก็ไม่โหด--พี่แครง
เพียงแค่โกร
  กระโดดใส่  ไม่หุนหัน
ใจช่างเย็น  เห็นอยู่  ดูทุกวัน
ทุกสิ่งนั้น  นั่นหนา  กลอนพาไป

น้องฉันนี้  นี่หนอ  จะขอบอก
เรียบร้อยออก  หลอกเล่น  เห็นสดใส
ผ้าพับอยู่  ดูเรียบ  เปรียบเปรยไง
ดูอย่างไว้  ไยลืมรีด  ฉีดน้ำพรม



(พี่ครางแครง + ภาพวาด)

แค่เศษพลอย (พี่แครง +ภาพวาด)




แค่เศษพลอย



จะเศษพลอยด้อยค่าราคาต่ำ--พี่แครง
หรือเพชรล้ำน้ำเยี่ยมเปี่ยมราศี
เดิมอยู่ดินสิ้นค่าหาได้มี
ราคาดีที่ว่าพาเชิดชู

ทั้งเพชรหินดินพลอยน้อยมากค่า
ขึ้นอยู่ว่าพาไปนำใช้สู่
เพชรน้ำงามทรามวัยไร้คนดู
มาจับคู่สู้หินทรายได้อายกอง




ทั้งเพชรพลอย  ด้อยค่า  ราคาต่ำ--ภ.ภาพวาด
หากเก็บนำ  เจียระไน  ลบไคลหมอง
พลอยแลเพชร  เกล็ดจะวาว  ราวแสงทอง
ทีนี้ลอง  มองดูซี  พี่เลือกใคร

ด้วยน้ำเพชร  เกล็ดเหลี่ยม  เปี่ยมคุณค่า
มีราคา  กว่าเศษน้อย  พลอยใช่ไหม
เพชรจึงเป็น  เช่นสิ่งปอง  ของยวนใจ
แต่พลอยไซร้  เป็นได้เพียง  เสี่ยงหินสี


พี่แครง +ภาพวาด

วันพุธที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2554

- สร้างคุณค่าในตัว









- สร้างคุณค่าในตัว



หากหญิงเวียนเปลี่ยนรักเจอหลักหมาย
อย่าคิดตายเลยหนอขอครวญก่อน
ชีวิตนี้มีค่าอย่าใจร้อน
แค่รักจรจากเราเท่านั้นเอง


เมื่อผู้หญิงทิ้งไปหาใหม่นั้น
จงตั้งมั่นทำตนเป็นคนเก่ง
สร้างราศีเสริมค่าน่ากริ่งเกรง
ให้มันเปล่งรัศมีเราดีพอ


หากแต่หญิงทิ้งไปยอมตายเสีย
น่าละเหี่ยยิ่งเหลือเชื่อเถอะหนอ
หญิงจะมองโชคมีดีที่ท้อ
เลิกเคลียคลอคู่คิดสั้น..ฉันสบาย

.........
ภ.ภาพวาด


วันอาทิตย์ที่ 21 สิงหาคม พ.ศ. 2554

เพื่อนจากตา (น้องดาว-พี่แครง-ภาพวาด)









เพื่อนจากตา


น้องดาว : สีขมพู  -  พี่แครง : สีน้ำเงิน  -  ภาพวาด :  สีเขียว
29-12-2009/11-1-2010

เพื่อนจ๋า มาแล้วหรือ
ยังใสซื่อ เหมือนเดิมไหม
น้ำตา ต้องหัวใจ
พิสุทธิ์ใส ดั่งวันวาน

หลั่งไหล มาเป็นเพื่อน
นานนับเดือน คืนแสนหวาน
ไม่เลย ไม่ยาวนาน
ความรักพาน ลาจากไป

น้ำตา ที่ข้างแก้ม
ยังคงแต้ม ความอุ่นให้
น้ำตา ในหัวใจ
ยังอยู่ไหม? เป็นเพื่อนกัน




น้ำตา  มาเป็นเพื่อน
ดูดั่งเหมือน  เตือนชีวัน
สะกิด  จิตใจฉัน
มิห่างหัน  วันจากลา

เพื่อนเอย  เผยความใน
ความจากใจ  ไหลลงมา
รอยด่าง  ที่ค้างคา
ท่วมใบหน้า  สาแก่ใจ




เพื่อนรัก เคลียข้างแก้ม
ริ้วรอยแซม หยาดน้ำใส
ความเศร้า บรรเทาไป
แต่ยังไม่ ไหลล่วงริน

น้ำตา บนใบหน้า
ร้อนจนชา ดวงแดดิ้น
ยามรัก แทบกลืนกิน
พอรักผิน ...กลืนน้ำตา




เพื่อนรักมักคอยล้อ
ไหลจนออคลอใบหน้า
ไหลอาบทาบไปมา
ไม่ล้างลาครารักจาง

เจ้าอยู่คอยดูข้า
หรือเพียงว่ามาถากถาง
ไหลย้อยห้อยเป็นทาง
แก้มสองข้างมิว่างลง



เพื่อนรักมักเคียงข้าง
ไยครวญครางไม่ประสงค์
คิดถึงจึงไหลลง
อยากให้ปลงความเศร้าใจ

เธอทักหักความเศร้า
น้ำตาเคล้าบนแก้มใส
กลัวเธออัดอั้นใจ
จึงรินไหลระบายริน




ไหลริน   มิสิ้นโศก
ไหลท่วมโลก   โศกมิสิ้น
ไหลนอง   ครองแผ่นดิน
ไหลท่วมถิ่น   จนชินชา

ไหลอยู่   มิรู้หมด
ไหลประชด   รดกายา
ไหลไป   ก็ไหลมา
ไหลท่วมฟ้า   พาจมตาย



จมน้ำ จมน้ำตา
จมรักข้า ที่ละลาย
จมน้ำ เพราะกลชาย
จมน้ำตาย กลางรักลวง

จมใจ ใจตายด้าน
จมใจพาล พานเป็นบ่วง
จมลม ที่แกล้งห่วง
จมติดบ่วง...ที่ถ่วงใจ




จมเศร้า  เศร้าจมทรวง
จมแดดวง  ทรวงหวั่นไหว
จมโศก  โศกทรวงใน
จมน้ำใส  ไหลจากตา

จมช้ำ  ช้ำใจเจ็บ
จมจิตเหน็บ  เก็บตรึงตรา
จมรัก  รักหักลา
จมอุรา  น้ำตาริน




ล้นไหล  ไหลหลั่งมา
ล้นอุรา  เป็นอาจินต์
ล้นอก  ตกถึงดิน
ล้นทรวงดิ้น  สิ้นมนตรา

ล้นจิต  คิดไม่ออก
ล้นจนยอก  หลอกไปมา
ล้นใจ  ไหวอุรา
ล้นจนน่า  สาแก่ใจ



เต็มอก รกฤดี
เต็มหน้านี้ ที่บ่าไหล
เต็มเปลี่ยม เตรียมล้นใจ
เต็มข้างใน จนใจจม

เต็มแล้ว ความทุกข์เข็ญ
เต็มลำเค็ญ เบนผสม
เต็มรัก ที่ก่อปม
เต็มจนจม...จมเจ็บใจ




เต็มพอ  ก็ต้องล้น
เต็มเสียจน  ล้นหลั่งไป
เต็มทรวง  ก็ห่วงใย
เต็มจนไหล  ไม่หมดที

เต็มแล้ว  แว่วมาอีก
เต็มทุกซีก   หลีกหลบหนี
เต็มจน  หม่นฤดี
เต็มเกินที่  มีให้เต็ม



เติมใหม่ ไม่ได้หรือ?
เติมความซื่อ เติมให้เต็ม
เติมคำ ลงในเล่ม
เติมความเค็ม ให้กับเกลือ

เติมรัก ใหม่ได้ไหม?
เติมน้ำใจ ให้ชิดเชื้อ
เติมหวัง อย่าให้เจือ
เติมความเชื่อ แด่ตัวเรา

เติมน้ำ ให้กับตา
เติมให้ชา ในความเขลา
เติมใจ ในความเศร้า
เติมใจเบา ให้มั่งคง




กลืนกล้ำ น้ำตาโศก
กลืนวิโยก  โบกทับส่ง
กลืนเศร้า  เร้าใจปลง
กลืนเศษผง  หลงค้างคอ

กลืนทุกข์  รุกทรวงใน
กลืนหัวใจ  หทัยท้อ
กลืนคำ  ช้ำใจพอ
กลืนน้ำคลอ  ทอประกาย

กลืนวัน  อันขื่นขม
กลืนใจจม  ตรมมิหาย
กลืนคืน  ยืนเดียวดาย
กลืนพิษร้าย  หมายฆ่ากัน




เพื่อนเรา  เฝ้าเคียงอยู่
เพื่อนเรารู้  ดูขบขัน
เพื่อนเรา  เศร้าชีวัน
เพื่อนเรานั้น  แสนมั่นคง

เพื่อนเรา  เจ้าหลั่งไหล
เพื่อนเราไย  ไม่รู้หลง
เพื่อนเรา  เขาซื่อตรง
เพื่อนเราจง  ไหลลงมา



น้ำตา  คลาโศกเศร้า
น้ำตาเจ้า  เฝ้าเยียวยา
น้ำตา  อาอาบทา
น้ำตาข้า  บ่าไหลนอง

น้ำตา  ยาเยียวทรวง
น้ำตาล่วง  ทรวงกลัดหนอง
น้ำตา  ทาพิษผอง
น้ำตาน้อง  ไหลนองเนือง




หัวอก  ตกระกำ
หัวอกช้ำ   นำต่อเนื่อง
หัวอก ฟกเปล่าเปลือง
หัวอกเคือง  เรื่องรักลา

หัวอก  ยกไม่ออก
หัวอกชอก  ตอกอุรา
หัวอก  บกพร่องพา
หัวอกข้า  น้ำตาริน



หัวใจ ในรักช้ำ
หัวใจคล้ำ บิดพลิ้วผิน
หัวใจ ร่วงหลั่งริน
หัวใจกิน กลืนน้ำตา

หัวใจ ใจคะนึง
หัวใจซึ้ง ทรวงห่วงหา
หัวใจ ร่ำน้ำตา
หัวใจข้า ละลายลง




หัวจิต  มีกริชปัก
หัวจิตหัก  รักโศกศง
หัวจิต  ผิดใดคง
หัวจิตหลง  ในกงเกวียน

หัวจิต  ถูกปิดกั้น
หัวจิตสั่น  ใครผันเปลี่ยน
หัวจิต  สิทธิ์รู้เรียน
หัวจิตเวียน  เจียนขาดใจ




เติมต่อ  พอช้ำจิต
เติมต่อนิด  ติดหวั่นไหว
เติมต่อ   ยามท้อใจ
เติมต่อให้  ไหลอีกที

เติมใจ  ให้เต็มล้น
เติมใจตน  จนได้ที่
เติมใจ  ให้พอดี
เติมใจนี้  หนีน้ำตา 



เติมสุข  ให้คลุกเคล้า
เติมใจเรา  เป่าปัดล้า
เติมสี  ที่โสภา
เติมคุณค่า  พาสุขใจ

เติมแต่ง  แฝงไออุ่น
เติมละมุน  คูณเข้าใส่
เติมยิ่ม  อิ่มหทัย
เติมรสให้  ใส่ชีวี




ล้นไหล  ล้นในอก
ล้นไหลตก ล้นรกที่
ล้นไหล  ล้นในที
ล้นไหลหนี ล้นชีวา

ล้นหลั่ง  ล้นทั้งจิต
ล้นหลั่งมิด  ล้นปิดตา
ล้นหลั่ง  ล้นพังพา
ล้นหลั่งหน้า  ล้นมากอง



เจ็บนี้  พอทีจิต
เจ็บนี้ปิด  ไม่คิดหมอง
เจ็บนี้  มีละออง
เจ็บนี้จอง  ปล่อยล่องลอย

เจ็บหน้า  ข้ามิขอ
เจ็บหน้าพอ  ต่อรักร้อย
เจ็บหน้า  พาเหงาหงอย
เจ็บหน้าปล่อย  ย่อยยับใจ




บาดแผล แค่วันเก่า
บาดแผลเจ้า เคล้ารอยไหม้
บาดแผล แนบทรวงใน
บาดแผลใจ จากเจ็บทรวง

แผลเป็น เห็นเพียงช้ำ
แผลเป็นซ้ำ ระกำบ่วง
แผลเป็น รักทั้งปวง
แผลเป็นหน่วง ดวงฤดี




รอยช้ำ  จำจนตาย
เหมือนมีดปลาย  คล้ายกรีดจี้
รอยร้าว  จาวฤดี
เป็นเสี้ยมซี่  ที่บอบบาง

รอยปวด  ยิ่งยวดเหลือ
เหมือนใจเนื้อ  โดนเถือร่าง
รอยเจ็บ  เก็บเป็นทาง
ย้ำทรวงกลาง  กว่างจิตใจ




หมดใจ เพราะไร้รัก
ศรเคยปัก ผลักลื่นไหล
เหลือเพียง รอยแผลใจ
สลักไว้ ใช้ซ้ำเติม

น้ำตา ในหน้านี้
ดวงฤดี มิอาจเสริม
น้ำตา ยังคงเพิ่ม
แต่รักเริ่ม จะแผ่วจาง




รักจาง วางลงแล้ว
คงเบาแผ่ว  แว่วยามสาง
น้ำตา  มาเบาบาง
น้ำใจนาง  มาห่างไป

รู้หน้า  หารู้จิต
ยากรู้คิด   ผิดหวั่นไหว
รู้หน้า  หารู้ใจ
น้ำตาไหล  แทนไมตรี



น้องดาว  -  พี่แครง  -  ภาพวาด

บิลสิ้นเดือน--(พี่แครง + ภาพวาด)









บิลสิ้นเดือน
พี่ครางแครง : สีน้ำเงินภาพวาด : สีเขียว



ฝากส่งใจไปช่วยด้วยนะนี้
ตอนสิ้นปีมีงานบานหลั่งไหล
พอดูเห็นเป็นกองมองเด่นไกล
เอ้าเร็วไวไล่สางอย่าวางมือ

บัญชีวางกางไว้ให้เป็นหมู่
ไม้นั้นอยู่คู่ไม้ให้ยึดถือ
นั่นปูนหินดินทรายมาร่ายรื้อ
อย่ามัวยื้อคือว่า...แค่มาเชียร์



ทำทุกวัน  ช่วงนี้  หัวงี้ยุ่ง
งานรังรุง  ตุงนัง  ยังกะเพลี้ย
งานสิ้นปี  ต้องเสร็จทัน  หวั่นใจเฮีย
กลัวโดนเครียร์  แทนงาน    พาลหวั่นใจ

ถ้าน้องหาย  ไม่ต้องถาม  ตามคาดพี่
คือไม่มี  เวลา  มาต่อให้
ถ้าว่างเว้น  กิจการ  งานคราใด
จะกลับมา  ร้อยใส่  ในทันที




ถ้าน้องหาย  ไม่ถาม  แจ้งความไว้
ส.น.ใด  ไหนเล่า  เจ้าของที่
เขียนบอกด้วย  ช่วยย้ำ  นำก็ดี
อย่าได้มี  รีรอ  มาต่อคำ

ล้อเล่นจ้า  ท่าที่  มีงานยุ่ง
หัวฟูฟุ้ง  รุ่งหริ่ง  ยิ่งน่าขำ
มองเห็นภาย  ฉาบไว้  ในลำนำ
เอ้ารีบทำ  ทำไป  ใกล้สิ้นปี



ปั่นทุกวัน  วันยังเย็น  เห็นแต่เลข
ได้พักเบรค  เอาตอนค่ำ  ทำหน้าที่
แต่งกลอนสาย  คลายขุ้น  วุ่นฤดี
กับพี่.พี่  ที่บ้านกลอน  อ้อนวาจา

ขอประจบ  ด้วยตัวสือ  ถืออักษร
ร่ายเป็นกลอน  วอนอย่าเคือง  เรื่องภาษา
หากเล่นหนัก  เกินไป  ในวรา
ก็ต่อว่า  มาได้  ให้สิทธิเลย




พี่ก็เน้น  เล่นสนุก  รุกไปเรื่อย
เขียนเรื่อยเปื่อย  เฉื่อยฉิว  ลิ่วระเหวย
ห้ามขุนเคือง  เรื่องราว  คราวภิเปรย
ก็เพียงเอย  เคยปาก  มันมากความ

เอ้าลุยงาน  สานไป  พี่ไล่ล้อ
อย่ามาท้อ  งอแง  แม้อยากถาม
ยังมัวช้า  ว่าไป  งานไล่ตาม
น้องคนงาม  ห้ามมั่ว  แม้หัวฟู



โหดูเพรียก  เรียกมา  พาหน้างอ
เดี๋ยวหนูขอ  แปรงผม  ให้คมหรู
เรื่องอะไร  ยอมให้ว่า  เดี๋ยวน่าดู
จากหัวฟู  จะหัวเน่า  ให้เมาเลย

ลุยแล้วลุย  ฮุ่ยฮา  หน้าใบบิล
ทำก่อนสิ้น  ปีจบ  คบเฉลย
ขืนปล่อยก่าง  ค้างความ  งามแน่เอย
ถ้างานเกย  ค้างปีหน้า  ท่าจะโดน




เดียวเฮียน็อก  ล็อคคอ  ต่อด้วยเข่า
รีบเร็วเข้า  เจ้าข้า  อย่ามัวโหน
เห็นเฮียไหม  ให้หา  พาตะโกน
อย่ามัวโยน  โอนเอน  ทำเล่นไป

นั้นตาเขียว  เลี้ยวมา  มองหาแล้ว
เสียงแจ้วแจ้ว  แววมา  น่าหวั่นไหว
บิลวานนี้  ที่หา  เอามาไว
แล้วทำไม  ไยนั่ง  ผมตั้งชัน



ก็ห่วงสวย  ไม่ได้  ไงล่ะพี่
จึงไม่มี  เวลา  มารังสรรค์
ขืนแปรงผม  อย่าว่า  สารพัน
ได้โดนยัน  ตกเก้าอี้  ซี้แน่เลย

ทางที่ชัวร์  เอาตัวรอด  ให้ปลอดภัย
ปล่อยผมไว้  ให้ตั้ง  ดังนี้เอ๋ย
เร่งลุยการ  งานเป็นกอง  น้องไม่เฉย
พี่อย่าเอ่ย  คำล้อ  ภาพขอเตือน




เอ้าไม่ล้อ  ต่อเติม  เริ่มจะรู้
เรื่องหัวฟู  ดูไป  มันไม่เหมือน
เอาเรื่องงาน  การไว  ไม่แชเชือน
ไม่บิดเบือน  เลื่อนลอย  เดียวน้อยใจ

อย่าตุบป่อง  น้องเรา  เฝ้าสะสาง
อย่าปล่อยวาง  อย่างว่า  หน้าสดใส
รีบรีบทำ  ทำเข้า  เอ้าเร็วไว
นี้ก็ใกล้  ปีใหม่แล้ว  เสียงแว่วมา




จะรีบทำ  อย่างคำพี่  ที่พร่ำบอก
ปิดแฟ้มล๊อค  บัญชี  สิ้นปีหนา
ปั่นทุกวัน  พลันมือไม้  ใกล้หงิกนา
ไม่รู้ว่า  จะเสร็จงบ  หรือ จบไป

หนึ่งรายรับ  นับรายจ่าย  ยอดขายรวบ
สองเข้าควบ  ธนาคาร  การโอนใช้
สามสต๊อก  ล๊อคสเปก  เช็คเร็วไว
สี่นั้นไซร้  เรียนนายตรง  คือส่งงาน



พี่ครางแครงภาพวาด