ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันศุกร์ที่ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2554

แม่~ผู้เคียงข้าง








แม่~ผู้เคียงข้าง








แต่กำเนิดเกิดเสียงจ้าว่า..อุแว้!!~
ก็มีแม่เคลียเคล้าเฝ้าถนอม
คอยเป่าปัดสัตว์เล็กใหญ่ไม่ให้ตอม
ขับเพลงกล่อมเสียงหวานเมื่อนานมา


วัยเจริญแจงจัดสอนหัดเขียน
ส่งเล่าเรียนมุ่งหมายให้ใฝ่หา
ด้วยหวังเห็นเป็นคนดีมีวิชา
เพื่ออนาคตเราแม่เฝ้าคอย


ตั้งแต่เล็กจนใหญ่ไม่เคยห่าง
แม่เคียงข้างเคียงคู่สู้ไม่ถอย
อุปสรรคหนักใดถึงใหญ่น้อย
แม่ทำรอยทางฝ่าพาลูกเดิน


แม้โตใหญ่ในวันนี้ที่เก่งกล้า
ยังพลาดท่าเสียขวัญขั้นฉุกเฉิน
มีแม่ปลอบปลุกใจให้เผชิญ
มิเคยเมินสักครั้งยังคงเคียง


ลูกจะดีมีสุขหรือทุกข์หนัก
แม่เป็นหลักของใจไม่บ่ายเบี่ยง
ยืนอยู่ถิ่นที่เก่าเฝ้ามองเมียง
หวังแค่เพียงลูกมาบางคราคราว


ในวันแม่วันนี้ที่สิบสอง
จะร้อยกรองกลั่นกานท์เพื่อขานกล่าว
เทิดพระคุณแม่ไว้ให้ดุจดาว
ส่องแสงพราวกลางใจไม่จืดจาง

.........
ภ.ภาพวาด
๑๒-๘-๕๔



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น