ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันอาทิตย์ที่ 21 สิงหาคม พ.ศ. 2554

เล่นต่อกลอน(รวมเพื่อนหลายคน)









๏ อันความรักไม่เลือกชั้นและวรรณณะ --นายพระยา วรเวชชะ
ไม่เลือกพระเลือกเณรที่เป็นสงฆ์
หากนวลน้องรักจริงและมั่งคง
นวลองค์จะไม่บาปและหยาบคาย



๏ ถ้าความรักมาทายทักเข้าจับจิต--ภาพวาด
แอบอิงชิด  สนิทอยู่  เป็นคู่หมาย
ขอเพียงตรง  คงมั่น  มิผันกาย
ยินดีตาย  เพราะรักมั่น  ฉันสัญญา



๏ หากรักนี้ที่ให้เธอไม่แน่--นายพระยา วรเวชชะ
จะขอแดดิ้นดับลับสลาย
ให้กายพังเนื้อแหลกอกแตกตาย
หากที่หมายมอบนี้ไม่มีจริง



๏ จงเชื่อมั่นในรักว่าหนักแน่--ภาพวาด
จะมีแค่  เธอฉัน  เป็นขวัญมิ่ง
กาลเวลา  นำพาใจ  ให้แอบอิง
รักใหญ่ยิ่ง  จริงแท้  มอบแด่เธอ



 ๏ มีเพียงกันและกันจากวันนี้--นายพระยา วรเวชชะ
จะไม่มีอื่นสองสนองเสนอ
จะคงมั่นรักแท้ไม่แบรเบลอ
จะรักเธอคงมั่นไม่พันแปร



๏ กว่าได้พบได้รักได้รู้จัก--ภาพวาด
ก็นานนัก  มากหนอ  พ่อดวงแข
ฟันฝ่าบุก  ทุกข์ภัย  ไม่เคยแคร์
ขอเพียงแต่  มีเรา  คอยเข้าใจ



๏ นับจากนี้ต่อไปสองใจคู่--นายพระยาวรเวชชะ
ช่วยกันสู้ช่วยกันสร้างทางไสว
กัดกันกีดอุปสรรคอุปัททภัย
ทอรักให้ยืนนานชั่วกาลกัลป์



๏ จะไม่หวั่นสิ่งใดมาแผ้วต้อง--ภาพวาด
ขอเคียงครอง  อยู่ข้าง  อย่างคงมั่น
จะรักเธอ  อย่างนี้  ทุกทุกวัน
นิจนิรันตร์  อันยาวไกล  ใจมีเธอ



๏ ฝากชีวิตจิตใจให้ดูแล--นายพระยาวรเวชชะ
มีรักแท้ส่งไปให้เสมอ
เฝ้าส่งจิตฝากใจไปพบเจอ
เชื่อนะเออรักแท้นี้แน่นอน



๏ ขอเธอไว้ใจฉันให้เคียงข้าง--ภาพวาด
แม้เส้นทาง  ยาวไกล  ไม่ไหวอ่อน
จับมือกัน  มั่นไว้  ใจอาทร
เปรียบเหมือนพร  จากสรวงฟ้า  มาคล้องเคียง

 

๏ รักร้อยรักใจร้อยใจไว้เป็นคู่--นายพระยา
คอยรับรู้ใกล้ใจได้ยินเสียง
อยู่ใกล้ใกล้หอบประคองเฝ้ามองเมียง
ส่งสำเนียงคำว่ารักฝากกลับไป



ฉันจะบอกคำว่ารักทุกค่ำเช้า--กันและกัน
จะบอกเล่าแม้จะฝันยามหลับไหล
หรือว่าตื่นฟื้นมากับวันใหม่
บอกว่ารักและห่วงใยทุกวันคืน



๏ เธอได้ยินคำรักของฉันไหม--นายพระยา
ออกจากจิตส่งสู่ใจให้เธอชื่น
ส่งเคียงร่างข้างหมอนนั่งนอนยืน
ทั้งหลับตื่นจะเคียงเจ้าเช้าจรดเย็น



๏ อวลอบอุ่นดีไหมหัวใจเจ้า--ทะเล้นกลอนบทพิเศษ
ทุกค่ำเช้า มีใจ เราดูแล
ใจนี้ไม่ เคยคิด จะเปลี่ยนแปร
รักจริงแท้ มีให้ เพียงแค่เธอ



๏ ไอดิน กลิ่นหญ้า สายลม แห่งรัก--ภาพวาด
จงประจักษ์  รักของฉัน   มิผันเผลอ
จะยึดมั่น  แด่หนึ่งแท้  มิแปรเบลอ
ภักเสมอ  เดียวครอง  เพียงสองใจ



ต่อให้วัน  เวลา  มาพาพราก--แค่คนช่างฝัน
ถึงต้องจากกันไปไกลแค่ไหน
ถึงแม้ว่ากายจะจากกันไกล
แต่หัวใจฉันไม่ไกลกับเธอ



ลมโชยอ่อนพาใจฉันสยิว--ภาพวาด
เปรียบดังทิว  ไม้ไหว  พาใจเผลอ
ฝากคำรัก  ภักดี  นี้นะเออ
ส่งเสนอ  ลอยไป  กับสายลม



๏ มีทั้งรักทั้งห่วงใยให้มากขึ้น--นายพระยา
เพราะบึกบึนจึงให้มากหลากผสม
ไม่ปล่อยเจ้าเศร้าใจไหม้ระทม
ให้ขืนขมตรอมตรมมมเมามึน



๏ ด้วยรักเจ้าจึงประสงค์ลงสระอึ--ภาพวาด
เป็นตัว ฤ (รึ)  ฤทธิ์มาก  จากตับกึ๋น
โอ้!!คนดี  ที่รักวาง  ร่างบึกบึน
น้องรักขึ้น  ทุกวันเดือน  เหมือนบัวตูม



เ ริ่ ม จ า ก น้ อ ย ค อ ย เ ติ ม เ พิ่ ม จ า ก จิ ต --ในชาน้อย
แ ม้ เ พี ย ง นิ ด ห มั่ น เ ส ริ ม เ ติ ม ค ว า ม ห ว า น
มี ค ว า ม รั ก เ ป็ น แ ร ง ทุ น ห นุ น วั น ว า น
ค ล อ ส า ย ล ม พ ริ้ ว พั ด ผ่ า น ช ะ โ ล ม ใ จ



๏ เติมเพิ่มรักให้กันวันละนิด--นายพระยา
เสริมใส่จิตให้กันวันสดใส
มีแต่รักถนุถนอมพร้อมห่วงใย
ส่งมอบไปยังน้องครองคนเดียว



โปรดถนุถนอมไมตรีที่มีให้--กันและกัน
ยามเป็นทุกข์สิ่งใดให้แลเหลียว
อย่าได้ปล่อยฉันทุกข์อยู่ดายเดียว
เพียงเศษเสี้ยวก็ขอให้ได้คะนึง



ฉันไม่อยากทุกข์คนเดียวต่อไปแล้ว--ภาพวาด
ไม่อยากแก่ว  ใจโศกา  ทำหน้าขึง
อยากจะมี  ใครอยู่  เป็นคู้ซึ้ง
มอบรักหนึ่ง  ตรึงตัว  ดั่งบัวตูม



เป็นรักแน่แท้มันไม่ผันผก--กันและกัน
ไม่วนวกไปมาจนหน้ากลุ้ม
ถ้าไว้ใจก็ไม่ต้องมาลองภูมิ
เพื่อจะซูมว่ารักจริงหรือหลอกลวง



ขอให้เชื่อว่าใจนี้ยังรัก--ภาพวาด
ไม่มากมัก  ควงสอง  น้องอย่าห่วง
มีเพียงหนึ่ง  ซึ่งคือเธอ  เสมอทรวง
เป็นแดดวง  ของชีวิต  นิจนิรันดร์



จะนานนับกัปชาติมิอาจขวาง--นายพระยา
เป็นขวากทางกลางใจให้โศกศัลย์
ใจแต่เธอผู้เดียวชั่วกัปกัลป์
จะสร้างสรรค์รักนี้มิมีลืม



อย่าได้ทำตัดรักหักสวาท--ภาพวาด
ให้อนาจ  ใจเลย  เคยด่ำดื่ม
มีเพียงกัน  มั่นไว้  ใช่ว่ายืม
รักสุดปลื้ม  ลืมก็คล้าย  วายชีวัน



จะมั่นหนึ่งตรึงใจไว้ได้ไหม--ควันหมอก
มอบรักให้พี่จริงเป็นมิ่งขวัญ
กัลยาน้องนางอย่าห่างกัน
ชื่นชีวันมั่นสองขอครองเคียง



จะรักไป ตลอด ยอดชีวิต--รอยทราย
มอบดวงจิต คำรัก มาหล่อเลี้ยง
โอบกอด สองเรา ร้อยสำเนียง
สุรเสียง สัญญา อยู่เคียงใจ



เฝ้าถนอมปลอบประโลมโอบไออุ่น--ควันหมอก
ดารารุณกรุ่นกลิ่นแซมแย้มไสว
นวลลอองน้องนางกลางทรวงใน
ขวัญฤทัยของพี่มณีนิล



๏ เป็นความรักเที่ยงแท้ไม่แปรผัน--นายพระยา
จะคงมั่นรักแท้จนแดดิ้น
เททั้งใจมอบให้เพียงยุพิน
ตราบจนสิ้นลมปราณการหายใจ



ต่อแต่นี้ เอายังไง ฉันไม่รู้--รอยทราย
อยากเคียงคู่ ข้างกาย เหมือนกันไหม
อย่าปล่อยรัก เป็นมายา แค่ฝันไป
มีหัวใจ บ้างหรือไม่ ช่วยตอบที



รักกัน หรือไม่รัก เอื้อนเอ่ยบ้าง--NamKang
ไม่คิดหมาง เพียงบอก กันสักหน
รักไม่รัก สัญญา ไม่กังวน
เพียงตอบคน คนนี้ จะทำใจ



เหงา...เศร้า...คิดถึง--แค่คนช่างฝัน
รำพึง...ว่ารัก...หนักหนา
ขอโปรด...ให้ฟ้า...เมตตา
ขอโปรด...ให้พวกข้า...อยู่ร่วมกัน



ความรัก...สมัคร สมาน...ในครั้งหนึ่ง--ภาพวาด
ขอเพียงซึ้ง  คู่ใจ  ไม่ไหวหวั่น
มีและมอบ  หอบต่อ  ก่อสัมพันธ์
เพียงเรานั้น  แค่นี้  แสนดีใจ



อย่าตัดรัก  หักใจ  ให้เจ็บปวด--แค่คนช่างฝัน
มิให้รวด ร้าวในทรวง อีกได้ไหม
อย่าตัดรัก ครั้งนี้ ออกจากใจ
อย่าปล่อยให้ รักเรา ต้องร้างลา



สิ่งที่ยาวนานยิ่งกว่าสิ่งไหน--เหมันต์
สถิตห้องใจที่มันเหว่ว้า
ความเดียวดายเยื้องกายแผ้วผ่านมา
ห้วงเวลาเลยผ่านเชื่องช้าจริง



สิ่งที่จบ แจ้งจากไป อย่าได้สน--ภาพวาด
คนบางคน  ที่เคยรัก  ภักใจยิ่ง
ก็เปลี่ยนผัน  หันเห  เรรักอิง
เหลือเราพิง  ขอบเตียง  ร้องเสียงโฮ



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น