ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันอาทิตย์ที่ 21 สิงหาคม พ.ศ. 2554

เพื่อนจากตา (น้องดาว-พี่แครง-ภาพวาด)









เพื่อนจากตา


น้องดาว : สีขมพู  -  พี่แครง : สีน้ำเงิน  -  ภาพวาด :  สีเขียว
29-12-2009/11-1-2010

เพื่อนจ๋า มาแล้วหรือ
ยังใสซื่อ เหมือนเดิมไหม
น้ำตา ต้องหัวใจ
พิสุทธิ์ใส ดั่งวันวาน

หลั่งไหล มาเป็นเพื่อน
นานนับเดือน คืนแสนหวาน
ไม่เลย ไม่ยาวนาน
ความรักพาน ลาจากไป

น้ำตา ที่ข้างแก้ม
ยังคงแต้ม ความอุ่นให้
น้ำตา ในหัวใจ
ยังอยู่ไหม? เป็นเพื่อนกัน




น้ำตา  มาเป็นเพื่อน
ดูดั่งเหมือน  เตือนชีวัน
สะกิด  จิตใจฉัน
มิห่างหัน  วันจากลา

เพื่อนเอย  เผยความใน
ความจากใจ  ไหลลงมา
รอยด่าง  ที่ค้างคา
ท่วมใบหน้า  สาแก่ใจ




เพื่อนรัก เคลียข้างแก้ม
ริ้วรอยแซม หยาดน้ำใส
ความเศร้า บรรเทาไป
แต่ยังไม่ ไหลล่วงริน

น้ำตา บนใบหน้า
ร้อนจนชา ดวงแดดิ้น
ยามรัก แทบกลืนกิน
พอรักผิน ...กลืนน้ำตา




เพื่อนรักมักคอยล้อ
ไหลจนออคลอใบหน้า
ไหลอาบทาบไปมา
ไม่ล้างลาครารักจาง

เจ้าอยู่คอยดูข้า
หรือเพียงว่ามาถากถาง
ไหลย้อยห้อยเป็นทาง
แก้มสองข้างมิว่างลง



เพื่อนรักมักเคียงข้าง
ไยครวญครางไม่ประสงค์
คิดถึงจึงไหลลง
อยากให้ปลงความเศร้าใจ

เธอทักหักความเศร้า
น้ำตาเคล้าบนแก้มใส
กลัวเธออัดอั้นใจ
จึงรินไหลระบายริน




ไหลริน   มิสิ้นโศก
ไหลท่วมโลก   โศกมิสิ้น
ไหลนอง   ครองแผ่นดิน
ไหลท่วมถิ่น   จนชินชา

ไหลอยู่   มิรู้หมด
ไหลประชด   รดกายา
ไหลไป   ก็ไหลมา
ไหลท่วมฟ้า   พาจมตาย



จมน้ำ จมน้ำตา
จมรักข้า ที่ละลาย
จมน้ำ เพราะกลชาย
จมน้ำตาย กลางรักลวง

จมใจ ใจตายด้าน
จมใจพาล พานเป็นบ่วง
จมลม ที่แกล้งห่วง
จมติดบ่วง...ที่ถ่วงใจ




จมเศร้า  เศร้าจมทรวง
จมแดดวง  ทรวงหวั่นไหว
จมโศก  โศกทรวงใน
จมน้ำใส  ไหลจากตา

จมช้ำ  ช้ำใจเจ็บ
จมจิตเหน็บ  เก็บตรึงตรา
จมรัก  รักหักลา
จมอุรา  น้ำตาริน




ล้นไหล  ไหลหลั่งมา
ล้นอุรา  เป็นอาจินต์
ล้นอก  ตกถึงดิน
ล้นทรวงดิ้น  สิ้นมนตรา

ล้นจิต  คิดไม่ออก
ล้นจนยอก  หลอกไปมา
ล้นใจ  ไหวอุรา
ล้นจนน่า  สาแก่ใจ



เต็มอก รกฤดี
เต็มหน้านี้ ที่บ่าไหล
เต็มเปลี่ยม เตรียมล้นใจ
เต็มข้างใน จนใจจม

เต็มแล้ว ความทุกข์เข็ญ
เต็มลำเค็ญ เบนผสม
เต็มรัก ที่ก่อปม
เต็มจนจม...จมเจ็บใจ




เต็มพอ  ก็ต้องล้น
เต็มเสียจน  ล้นหลั่งไป
เต็มทรวง  ก็ห่วงใย
เต็มจนไหล  ไม่หมดที

เต็มแล้ว  แว่วมาอีก
เต็มทุกซีก   หลีกหลบหนี
เต็มจน  หม่นฤดี
เต็มเกินที่  มีให้เต็ม



เติมใหม่ ไม่ได้หรือ?
เติมความซื่อ เติมให้เต็ม
เติมคำ ลงในเล่ม
เติมความเค็ม ให้กับเกลือ

เติมรัก ใหม่ได้ไหม?
เติมน้ำใจ ให้ชิดเชื้อ
เติมหวัง อย่าให้เจือ
เติมความเชื่อ แด่ตัวเรา

เติมน้ำ ให้กับตา
เติมให้ชา ในความเขลา
เติมใจ ในความเศร้า
เติมใจเบา ให้มั่งคง




กลืนกล้ำ น้ำตาโศก
กลืนวิโยก  โบกทับส่ง
กลืนเศร้า  เร้าใจปลง
กลืนเศษผง  หลงค้างคอ

กลืนทุกข์  รุกทรวงใน
กลืนหัวใจ  หทัยท้อ
กลืนคำ  ช้ำใจพอ
กลืนน้ำคลอ  ทอประกาย

กลืนวัน  อันขื่นขม
กลืนใจจม  ตรมมิหาย
กลืนคืน  ยืนเดียวดาย
กลืนพิษร้าย  หมายฆ่ากัน




เพื่อนเรา  เฝ้าเคียงอยู่
เพื่อนเรารู้  ดูขบขัน
เพื่อนเรา  เศร้าชีวัน
เพื่อนเรานั้น  แสนมั่นคง

เพื่อนเรา  เจ้าหลั่งไหล
เพื่อนเราไย  ไม่รู้หลง
เพื่อนเรา  เขาซื่อตรง
เพื่อนเราจง  ไหลลงมา



น้ำตา  คลาโศกเศร้า
น้ำตาเจ้า  เฝ้าเยียวยา
น้ำตา  อาอาบทา
น้ำตาข้า  บ่าไหลนอง

น้ำตา  ยาเยียวทรวง
น้ำตาล่วง  ทรวงกลัดหนอง
น้ำตา  ทาพิษผอง
น้ำตาน้อง  ไหลนองเนือง




หัวอก  ตกระกำ
หัวอกช้ำ   นำต่อเนื่อง
หัวอก ฟกเปล่าเปลือง
หัวอกเคือง  เรื่องรักลา

หัวอก  ยกไม่ออก
หัวอกชอก  ตอกอุรา
หัวอก  บกพร่องพา
หัวอกข้า  น้ำตาริน



หัวใจ ในรักช้ำ
หัวใจคล้ำ บิดพลิ้วผิน
หัวใจ ร่วงหลั่งริน
หัวใจกิน กลืนน้ำตา

หัวใจ ใจคะนึง
หัวใจซึ้ง ทรวงห่วงหา
หัวใจ ร่ำน้ำตา
หัวใจข้า ละลายลง




หัวจิต  มีกริชปัก
หัวจิตหัก  รักโศกศง
หัวจิต  ผิดใดคง
หัวจิตหลง  ในกงเกวียน

หัวจิต  ถูกปิดกั้น
หัวจิตสั่น  ใครผันเปลี่ยน
หัวจิต  สิทธิ์รู้เรียน
หัวจิตเวียน  เจียนขาดใจ




เติมต่อ  พอช้ำจิต
เติมต่อนิด  ติดหวั่นไหว
เติมต่อ   ยามท้อใจ
เติมต่อให้  ไหลอีกที

เติมใจ  ให้เต็มล้น
เติมใจตน  จนได้ที่
เติมใจ  ให้พอดี
เติมใจนี้  หนีน้ำตา 



เติมสุข  ให้คลุกเคล้า
เติมใจเรา  เป่าปัดล้า
เติมสี  ที่โสภา
เติมคุณค่า  พาสุขใจ

เติมแต่ง  แฝงไออุ่น
เติมละมุน  คูณเข้าใส่
เติมยิ่ม  อิ่มหทัย
เติมรสให้  ใส่ชีวี




ล้นไหล  ล้นในอก
ล้นไหลตก ล้นรกที่
ล้นไหล  ล้นในที
ล้นไหลหนี ล้นชีวา

ล้นหลั่ง  ล้นทั้งจิต
ล้นหลั่งมิด  ล้นปิดตา
ล้นหลั่ง  ล้นพังพา
ล้นหลั่งหน้า  ล้นมากอง



เจ็บนี้  พอทีจิต
เจ็บนี้ปิด  ไม่คิดหมอง
เจ็บนี้  มีละออง
เจ็บนี้จอง  ปล่อยล่องลอย

เจ็บหน้า  ข้ามิขอ
เจ็บหน้าพอ  ต่อรักร้อย
เจ็บหน้า  พาเหงาหงอย
เจ็บหน้าปล่อย  ย่อยยับใจ




บาดแผล แค่วันเก่า
บาดแผลเจ้า เคล้ารอยไหม้
บาดแผล แนบทรวงใน
บาดแผลใจ จากเจ็บทรวง

แผลเป็น เห็นเพียงช้ำ
แผลเป็นซ้ำ ระกำบ่วง
แผลเป็น รักทั้งปวง
แผลเป็นหน่วง ดวงฤดี




รอยช้ำ  จำจนตาย
เหมือนมีดปลาย  คล้ายกรีดจี้
รอยร้าว  จาวฤดี
เป็นเสี้ยมซี่  ที่บอบบาง

รอยปวด  ยิ่งยวดเหลือ
เหมือนใจเนื้อ  โดนเถือร่าง
รอยเจ็บ  เก็บเป็นทาง
ย้ำทรวงกลาง  กว่างจิตใจ




หมดใจ เพราะไร้รัก
ศรเคยปัก ผลักลื่นไหล
เหลือเพียง รอยแผลใจ
สลักไว้ ใช้ซ้ำเติม

น้ำตา ในหน้านี้
ดวงฤดี มิอาจเสริม
น้ำตา ยังคงเพิ่ม
แต่รักเริ่ม จะแผ่วจาง




รักจาง วางลงแล้ว
คงเบาแผ่ว  แว่วยามสาง
น้ำตา  มาเบาบาง
น้ำใจนาง  มาห่างไป

รู้หน้า  หารู้จิต
ยากรู้คิด   ผิดหวั่นไหว
รู้หน้า  หารู้ใจ
น้ำตาไหล  แทนไมตรี



น้องดาว  -  พี่แครง  -  ภาพวาด

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น