ไม่คิดถึง

..ไม่คิดถึง..



ไม่คิดถึง  เลยสักน้อย  แค่คอยอยู่
ไม่เฝ้าดู  เลยสักครั้ง  เพียงนั่งเหม่อ
ไม่ห่วงใย  เลยสักวัน  แต่ฉันเพ้อ
ไม่อยากเจอ  เลยสักนิด  แต่ติด(อยู่)ในใจ



ทุกทุกวัน  ที่เป็นไป  เหมือนใจหาย
ไร้พี่ชาย  คอยดู  อยู่เคียงใกล้
เสียงเย้าหยอก  หลอก-แกล้ง  แฝงอุ่นไอ
มันเงียบไป  ตั้งแต่วัน  พี่นั้นจร
.........

ภาพวาด

❤ รักรู้ไหม

❤ รักรู้ไหม



รัก..รู้ไหมใจนี้มีพี่นั้น
ทุกคืนวันมั่นแท้มิแปรเปลี่ยน
ห่วงรู้ไหมไกลกันทุกวันเวียน
จึงขีดเขียนคำกลอนมาอ้อนเธอ



คิด..รู้ไหมในจิตนี้คิดถึง
มีเธอหนึ่งซึ้งอยู่คู่เสมอ
กรองร้อยกลั่นสรรค์สร้างวางคำเลอ
มิเคยเผลอลืมรักออกนอกดวงใจ



วาดคำกลอนษรส่งลงสลัก
จะประจักษ์วจีนี้หรือไม่
คราได้ยล..คนอ่านสาส์นหทัย
จะซึ้งไหมในถ้อยของร้อยกรอง



หนึ่งบทคล้องพ้องคำลำนำเนื้อ
เป็นใย้เยื่อเพื่อต่อ..ทอใจสอง
สองบทเรียงเคียงเติมเพิ่มทำนอง
ขวัญละออง..น้องนุชสุดอาวอน



ขึ้นบทสามถามถึงคะนึงนิจ
เคยไหมจิตคิดถึงกันวันเหนื่อยอ่อน
น้ำตานี้ที่ไหลใจเปียกปอน
กลัวคนจร..ย้อนคืน..เป็นอื่นไป



รวมทุกบทจดจากฝากสลัก
เป็นกลอนรัก  ภักมั่น  มิหวั่นไหว
หวังเป็นเธอรู้ซึ้งถึงหนึ่งใจ
ว่ามีใครคนนี้ที่รักเธอ

.........
ภาพวาด

ไม่ว่าง

...ไม่ว่าง...


ภาพไม่ว่าง  ช่วงนี้  เลยพี่จ๋า
มีงานมา  มากมาย  ตั้งหลายอย่าง
อยากให้เสร็จ เร็ววัน  ฉันอยากวาง
ได้คิดสร้าง  งานใหม่  ใส่ไอเดีย



เอาล่ะนะ  จะตั้งใจ  ไม่หลีกหลบ
สองเดือนครบ  ต้องเสร็จได้  ไม่ให้เสีย
จะตั้งหน้า  กับงาน  ผ่านจนเคลียร์
แล้วไล่เบี้ย  ทวนอีกที  ไม่มีวาง



เรื่องที่บ้าน  ช่วงนี้  พี่อย่าห่วง
ทุกอย่างล่วง  ตามรอย ด้วยคอนสร้าง
กิจการ  งานไป  ในเส้นทาง
ไม่มีสิ่ง  ใดขวาง  อย่างก่อนเคย
.......

ภาพวาด

งานเยอะมากเลย

...งานเยอะมากเลย...



ปิดบัญชี  ปีเก่า  เอาจนเสร็จ
เปลี่ยนครบเซ็ท  ราคา  ที่มาใหม่
ลงกระทู้  อินโฟ  โชว์ลงไป
แล้วออกแบบ  ห้องให้  ผู้ใหญ่นนท์



ยังไม่พ้น  เดือนหนึ่ง  ซึ่งงานมี
เล่นไปสี่  งานใหญ่  ก็ได้ผล
กำหนดเที่ยว  เลื่อนไป  ดั่งไกกล
คงยากชน  แล้วซี  นะพี่เธอ



มีงานบวช  งานแต่ง  แข่งกันขึ้น
เล่นเอามึน  เลยนี่  ที่เสนอ
ต้องไปครบ  ทุกที่  มีงานเจอ
บางวันเซ่อ  เผลอไผล  ไม่ได้ไป



บางวันสาม-สี่งาน  บานเหมิอนเห็ด
จะรอเสร็จ  ไปพร้อมกัน  นั้นไม่ได้
จึงต้องแยก  เส้นทาง  ให้ตางไง
แม่งั้นไม่  ทันดอก  บอกได้เลย


ภาพวาด

✄ ใจไม่พร้อม

✄  ใจไม่พร้อม



ควรถอยห่าง  ห่างกัน  ณ วันนี้
หยุดตรงที่  ที่ควร  ชนวนก่อ
หากปล่อยปละ  ถลำ  ช้ำคงรอ
จึงมิขอ  ทอทาง  สร้างสัมพันธ์



หยุดหัวใจ  ให้ตาย  ก่อนสายหนา
อย่านำพา  รักให้  ฤทัยหวั่น
ต่างคนต่าง  ทางมี  ที่ต่างกัน
อย่ายึดมั่น  พันบ่วง  เป็นห่วงใจ



พอเถอะพอ  ขอหยุด  ณ จุดนี้
หยุดตรงที่  คำว่า  มองหน้าได้
หากยังเพลิน  เดินเรียง  เคียงกันไป
อาจจบได้  ด้วยเจ็บ  เก็บไว้แทน



ฉันมิพร้อม  น้อมรัก  กับรักดอก
ส่วนลึกบอก  ชอกช้ำ  ระกำแสน
เมื่อเผลอพลั้ง  ฝังใจ  ในพรหมแดน
จะเจ็บถึง  ซึ่งแก่น  แน่นในทรวง



ขอยกเท้า  ก้าวถอย  กลับรอยเก่า
เมื่อใจเรา  สั่งว่า  อย่าล้ำล่วง
ไม่คุ้มเจ็บ  เก็บไว้  ในแดดวง
ใจจึงท้วง  ว่าอย่า  อย่ารักใคร



ฟังเสียงใจ  ในอก  ตระหนกหนัก
หากตรมตรอม  พร้อมจัก  รักต่อไหม
เสียงดังก้อง  ร้องมอบ  ตอบทันใด
ว่าหัวใจ  ไม่พร้อม  จักตรอมตรม



จึงขีดเขต  เหตุนี้  ที่สิ้นสุด
สัมพันธ์หยุด  สุดทาง  อย่างสุขสม
ยกถอยเท้า  ก้าวกลับ  ดับอารมณ์
ก่อนเกิดปม  จมฝัง  ....หลั่งน้ำตา
.....

ภาพวาด

คิดกลอนไม่ออก

..คิดกลอนไม่ออก..



ภาพแต่งกลอน  ไม่ออก  ขอบอกพี่
คิดกี่ที  ก็ล่ม  ล้มไปหมด
แต่งครึ่งครึ่ง  กลางกลาง  เพียงสร้างบท
สุดท้ายงด  เลิกเขียน  เปลี่ยนเป็นมอง


ไปลงนั่น  ลงนี่  ที่เว็บโน้น
เหมือนไปโยน  หินทิ้ง  เปรียบสิ่งหมอง
ทำทุกอย่าง  ขวางหน้า  ที่มากอง
สุดท้ายน้อง  ก็ยัง  เพียงนั่งดู


เกิดอะไร  ไยหนา  พาหมดมุก
ทั้งที่สุข  แสนสุข  ทุกวันสู้
แต่กับกลอน  อ่อนไหว  ไงไม่รู้
ทำให้หนู  เบื่อมาก  ยากเอ่ยมา


ภาพวาด

ช่วงนี้แต่งกลอนไม่ค่อยออกเลย  เป็นมาเดือนกว่าแล้วเนี๊ยะ  ที่แต่งกว่าจะได้  ลมแทบจับแน่ะ

ღ คาดไม่ถึง (พี่รอยทราย & ภาพวาด)

ღ คาดไม่ถึง

พี่รอยทราย : สีม่วง   &   ภาพวาด : สีน้ำเงิน


รักแท้ไม่มีจริงในโลกนี้
ชะตาชี้แกล้งคนเซ่นบวงสรวง
ถูกฉีกทึ้งดึงเล่นด้วยรักลวง
ร้องประท้วงยุติธรรมหาไม่มี

น้ำตาใสไหลรินจากหัวใจ
ต้องช้ำในหมองไหม้หมดใจนี้
แต่ไม่ยอมเสียศูนย์ที่เคยมี
เจ็บกี่ทีก็แค่เหนื่อยไม่ท้อใจ



ต่อให้เจ็บ  เจ็บครวญ  จวนจะตาย
จะตะเกียด  ตะกาย  ไม่หน่ายไหว
ถึงกระอัก  เป็นเลือด  ถูกเชือดใน
ก็จะไม่  ยอมพ่าย  ตายเพราะเธอ

ต่อให้เจ็บ  เจ็บจับ  จะรับลุก
แลขอปลุก  ใจกล้า  พาเสนอ
ต่อให้แรง  อ่อนล้า  พาละเมอ
จงจำไว้  นะเออ  เธอคนลวง

ฉันไม่ยอม  ยอมตาย  ง่าย.ง่ายแน่
เพราะรักแปร  แร่เหราะ  มาเกาะห่วง
จะก้าวไป  ในดงหนาม  หยามเหยียบทรวง
ที่เธอควง  ลวงกัน  ผันหัวใจ



ด้วยน้ำตาล้านหยดขอจดจำ
ในน้ำคำคนลวงที่ผลักไส
จะจำว่าร้าวรวดปวดเพียงใด
จารึกไว้บทเรียนเฆี่ยนใจตาย

จากวันนี้ใจไม่เจ็บอีกต่อไป
เพราะหัวใจแก่วิชาฆ่ารักร้าย
รักทำเจ็บอีกครั้งคงไม่ตาย
ไม่สลายแค่คำจากคนลวง



ความรักร้าย  หมายตอบ  มอบให้เจ็บ
ยิ่งเธอเก็บ ไปช้ำ  น้ำตาร่วง
ฉันยิ่งสา  แก่ใจ  ในใยห่วง
แถมเย้ยควง  ด้วยสาว  ก้าวเดินเคียง

เป็นชายชั่ว  มั่วโลกีย์  ตีท่าซื่อ
คอยฉกยื้อ  หัวใจหญิง  แล้วทิ้งเลี่ยง
ไม่ถนอม  กล่อมรัก  กลับผลักเอียง
เพื่อยินเพียง  เสียงสะอื้น  กลืนน้ำตา



มากรักมักมากหาใดเปรียบ
เกินจะเทียบตัวอะไรได้อีกหนา
คนจัญไรด้อยค่าไร้ราคา
สมน้ำหน้าหากสักวันเป็นเอดส์ตาย



ไม่กลัวเอดส์  แต่ตัว  กลัวหญิงน้อย
จึงต้องคอย  ทำให้ช้ำ  น้ำตาพร่าย
เธอก็เป็น  หญิงหนึ่ง ซึ่งทำลาย
แม่ตัวร้าย  อย่าได้ซ่า  มาแช่งกัน



คนใจร้ายทำฉันน้ำตาพร่า
ยังอุตส่าห์ทำเย้ยยิ้มเหยียดหยัน
หากเธอพบรักจริงเข้าสักวัน
ถึงวันนั้นฉันเยาะบ้างคงเข้าที



คงไม่มี  วันนั้นแน่  หรอกแม่นาง
เจ้าลำอาง  อย่างฉัน  มันก็งี้
ควงไปทั่ว  ยั่วไปเรื่อย  เชื่อยเชยชี
คงไม่มี  ตัวจริงจับ  มารับใจ



น่าสงสารมิเคยลิ้มชิมรสรัก
มีใจภักดิ์ทำมิได้หรือไฉน
น่างสังเวชคนทรามหยามน้ำใจ
รักแท้คืออะไรมิรู้เลย



ผิดแล้วน้อง  ลองตรองใหม่  ให้รู้จุด
รัก..บริสุทธิ์  มีมา  ให้ข้าเชย
ดังเช่นว่า  เจ้ารักข้า  ไงเล่าเอย
แต่มิมี  ใครเกย  ได้เชยใจ



ก็ดีแล้วความจริงที่ได้รู้
เธอจะอยู่แบบไร้รักหายสงสัย
ต่อจากนี้รักคนอื่นสบายใจ
เขี่ยให้ไกลคนร้ายสบายจริง



จะเขี่ยใจ  ไกลจากฉัน  นั้นจริงหรือ
ไม่กลัวฤา  ว่าจะปวด  รวดใจหญิง
ทำได้เปล่า  เล่าที่ว่า  จะชังชิง
อย่าได้วิ่ง  มาซบอุ่น  นะคุณเธอ



โถพ่อคุณใครเล่าเขาอยากซบ
เรื่องมันจบไปนานยังเสนอ
ไออุ่นที่ฉันมีไม่ใช่เธอ
หลงตัวเองแล้วเกลออนาถใจ



ก็ความหล่อ  เท่แมน  แสนสง่า
หญิงในหล้า  ล้วนเหลียว  อย่าเกี้ยวใกล้
แม้กระเทย  ก็ยังมอง  จองจับใจ
โธ่  นวลน้อง  จงรู้ไว้  ในความจริง



คงไม่รู้ว่าสาวสาวเค้าแอบแขวะ
พี่มาแวะเต๊ะท่าจีบผู้หญิง
น่าสงสารที่ไม่รู้ในเรื่องจริง
อารมณ์หญิงแอบชังไร้อาการ



ถ้าแอบแขวะ  และชัง  ดังที่ว่า
แล้วใยหนา  สงตาสวย  ระรวยผ่าน
มอบมาให้  ทั้งเบอร์โทร  โชว์ความหวาน
โอ้นงค์คราญ  เจ้าจะให  คิดไงดี



สาวสาวเขาเช็คเรตติ้งไม่รู้เหรอ
เค้าแจกเบอร์วัดเสน่ห์กันหรอกพี่
หลงตัวเองจริงจริงนะคนดี
หัวงูชี้บอกยี่ห้อมาแต่ไกล



เช็คเรตติ้ง  ต้องให้ใคร  ไหนมาขอ
ไม่ใช่ถ่อ  ส่งเบลอ  เสนอให้
นี่เขาเรียก  หลงเสน่ห์  อย่าเฉไฉ
โธ่!ทรามวัย  ใยไม่รับ  กับความจริง



หาข้ออ้างมาแก้ตัวสารพัด
เก่งชะมัดวิญญาณงูเข้าสู่สิง
เลื้อยหลบหลีกภัยเป็นระวิง
หัวร่อกลิ้งงูเอยเลี้ยวลดไป



ถึงหัวงู  ชูคอ  แต่หล่อล้น
เป็นเหตุผล  ดลใจสาว  มาก้าวใกล้
แม่น้องนาง  เนื้อนวล  ชวนหลงใหล
จะกลับใจ  มาหาพี่  นี้ยังทัน



ฟีโรโมนล้นเหลือมาเผื่อแผ่
ทำยักแย่เล่นตาน่าขบขัน
แค่รูปงามอาหารตาอย่าว่ากัน
สาวสังสรรค์อาหารตาเท่านั้นเอง



ทำไงได้  คนมันหล่อ  ก็อย่างนี้
จะไปมา  แต่ละที  มีสาวเล็ง
บ้างขอเมล์  ขอเบอร์  เฮ้อชักเซ็ง
จึงไม่มี  สาวเจ๋ง  ในดวงใจ



ฝันไปเถอะหาสาวเจ๋งในชาตินี้
พี่คงมีกรรมติดตัวพาเหลวไหล
ฟ้าลิขิตให้เจ้าชู้มีหลายใจ
รับกรรมไปพี่เอ๋ยไร้รักจริง



ถ้าไม่มี  สาวจริง  มาอิงใจ
พี่ยอมได้  ให้เป็นโสด  ชายโฉดยิ่ง
หากต้องพบ  สบพักตร์  รักกลอกลิง
ขอเป็นฉิง  รักชาย  พวกกลายพันธุ์

.....

พี่รอยทราย & ภาพวาด

ปล.ภาพขอขอบคุณพี่รอยทรายมากๆนะคะ สนุกมากๆเลยค่ะพี่

ปล2.กลอนที่แต่งต่อตอนนั้นภาพยังไม่รู้จักเสียงจึงขอโทษไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ