ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันศุกร์ที่ 23 กันยายน พ.ศ. 2554

๒๓ ก.ย ๕๔ สุขสันต์วันเกิด"พี่ติ"(konbannokjingnna)




คล้ายวันเกิด..ของใคร..ในวันนี้
หมอภาพมี..ญาณดู..หยั่งรู้ได้
พี่ตัวตอ..สระอิ..ก็ติไง
เขาเกิดใน..วันดี..วันนี้เอง


ขอทำนาย..ให้ว่า..จะผาสุข
ไร้ความทุกข์..รุกไล่..หมายข่มเหง
สุขภาพจิตชื่น..ช่างครื้นเครง
วาจาเปล่ง..ดั่งมนต์..พาคนตาม



เมื่อซื้อหวย..รวยมาก..หากตรงหมด
อย่าซื้อรถ..กรรมจะย้อน..เพราะซ้อนสาม
ดวงทั้งปี..ดีนัก..รักงอกงาม
จะมีความ..เจริญรุ่ง..มุ่งทำทาน


เชื่อหมอดู..รู้ดวง..ไม่ลวงหลอก
คำทายออก..รู้ซึ้ง..ถึงแก่นสาร
จะมีโชค..มีชัย..ในการงาน
สุขสำราญ..เหลือที่..ทั้งปีเลย

..........
ภ.ภาพวาด


วันพฤหัสบดีที่ 22 กันยายน พ.ศ. 2554

๒๒ ก.ย ๕๔ สุขสันต์วันเกิด"พี่แดงคนดี"





ภาษาใจ..ไขขาน..ผ่านอักษร
คือคำพร..มอบวาง..สร้างความหมาย
ขอพี่สาว..สมสุข..ทุกข์มลาย
สิ่งเลวร้าย..มิกล้า..มาแผ้วพาน


หากพี่ตั้ง..หวังใด.ให้สำเร็จ
จะร้อยเอ็ดหมื่นฝัน..ฟันฝ่าด่าน
ทรหด..อดทน..ผจญมาร
จงข้ามผ่าน..ด้วยดี..และมีชัย




ในทุกทางทุกที่..ขอพี่รู้
จะมีหนู..ตรงนี้..มิไปไหน
คอยส่งแรง..เติมหวัง..กำลังใจ
เพื่อนพี่ก้าว..ต่อได้..ไปด้วยกัน


คือกลอนกล่อง..ของขวัญ..อันน้อนค่า
มอบภาษา..แทนใจ..อย่างหมายมั่น
ทุกทุกบท..พจนา..พารำพัน
แด่..พี่ฉัน..คนห่าง..อยู่ต่างแดน


กล่องกลอนน้อย..ร้อยคำ..พร่ำภาษา
เสกสรรหา..พรดี..มีแบบแผน
ส่งจากไทย..ถึงเลบาฯ..มาเคียงแทน
อุ่นอิงแอบ..แนบแน่น..แสนผูกพันธ์


.........
ภ.ภาพวาด


๒๒ ก.ย ๕๔ สุขสันต์วันเกิด"พี่รอยทราย"





แก่ขึ้น..อีกปี..แล้วพี่ฉัน
ให้สุขสันต์..สิ่งหมาย..ได้ประสงค์
อันการงานน..ผ่านดี..หน้าที่(มั่น)คง
ทุกสิ่งจง..สำเร็จ..เสร็จสมใจ


อันการเงิน..เดินดี..มีพูนเพิ่ม
เมื่อขวาจ่าย..ซ้ายเสริม..เข้าเติมใส่
ไม่มีฝืด..อืดอาด..ขาดมือไป
ขอฉับไว..แคล่วคล่อง..ทุกช่องทาง




ส่งคำพร..กลอนกานท์..ผ่านภาษา
เป็นวาจา..จากใจ..ใคร่เคียงข้าง
ขอร่วมสุข..ทุกข์มี..นี้กับนาง
จะมิห่าง..ให้เปลี่ยว..อยู่เดียวดาย

ภ.ภาพวาด


วันอาทิตย์ที่ 18 กันยายน พ.ศ. 2554

วนวังฝั่งชีวิต




วนวังฝั่งชีวิต



ณ วนวังนาวาน่าหวาดหวั่น
เป็นความฝันหรือจริงนี่สิ่งไหน
ฝนกระหน่ำพรำสาดฟ้าฟาดไฟ
ร้าวฤทัยลึกลงยากทรงกาย


สองขาก้าวเข้าลุยเดินดุ่ยฝ่า
แม้อ่อนล้าเพียงใดใจมาดหมาย
หวังจะไปให้ถึงซึ่งจุดปลาย
จึงตะเกียกตะกายท้าทายทาง


มันจะเป็นความจริงหรืออิงฝัน
ตัวเรานั้นต้องก่อเติมต่อสร้าง
หากคิดปอดถอดถอยแล้วปล่อยวาง
ขอติ๊งต่างชีวิตโดนปลิดชนม์


แม้นเป็นฝันวันคืนตื่นยังยิ้ม
ได้รู้ลิ้มรสทุกข์คลุกเคล้าข้น
แม้นเป็นจริงสิ่งต่างสร้างตัวตน
ได้เป็นคนเต็มคนผลคือดี


สร้่างคุณค่าตราทับประดับไว้
ด้วยหัวใจใฝ่สู้มิรู้หนี
จะเป็นฝันหรือจริงสิ่งที่มี
จงต่อตีอย่างชำนาญเพื่อผ่านไป


ใช้ชีวิตให้คุ้มทุ่มทุกฉาก
จะง่าย-ยากอย่ากลัวมัวอ่อนไหว
เกิดมาครั้งทั้งทีมีหัวใจ
ต้องสู้ได้ให้สุดถึงจุดดี

.........
ภ.ภาพวาด

วันเสาร์ที่ 17 กันยายน พ.ศ. 2554

◆ หว่านพืชหวังผล

◆ หว่านพืชหวังผล







หว่านพืชหวังผล  :  ให้ผลประโยชน์แก่ผู้อื่นเพื่อหวังผลตอบแทน.



อย่าหวังพืชหวังผลเพื่อตนได้
ความจริงใจใหญ่ยิ่งสิ่งมีค่า
หากคิดให้เพื่อรับคืนกลับมา
กรุณาเถิดหนอขออย่าทำ


มิตรอย่าเทียบเปรียบกับธุระกิจ
หากให้สิทธิ์เสมอเผลอถลำ
ผลกำไรได้รับกลับต่างล้ำ
ไม่ชื่นฉ่ำดังปองลองเทียบเคียง


อันการงานด้านขายให้สินเชื่อ
เราคือเหยื่อเนื้อคนอยู่บนเขียง
ใช่เจ้าหนี้มีศักดิ์ปักแถวเรียง
แท้คือเสี่ยงวัดใจที่ให้ไป


ก็หว่านพืชหวังผลแต่ตนเจ็บ
เมื่อไปเก็บกับเขาเราไม่ได้
จากสินเชื่อกลายเป็นเช่นสินใช้
ชาติก่อนไซร้..ของเขาเราเอามา!!!


แต่กับมิตรคิดใหม่มันไม่เหมือน
เขาเป็นเพื่อนที่พบเราคบหา
หากร้อยเล่ห์หว่านน้ำใจให้พึ่งพา
ลดคุณค่ากว่าค่อนลองย้อนดู


ให้น้ำใจด้วยใจใสสะอาด
ทุกหยดหยาดซาบซึ้งถึงค่าอยู่
ความเป็นมิตรปกคลุมคอยอุ้มชู
พื้นฐานปูเหนือทุกสิ่งคือจริงใจ


แม้การงานคลึงคล้ายมิกลายกลับ
ลองเปลี่ยนปรับมุมมีนี้คงได้
ยึดความซื่อถือสัตย์จัดมาใช้
ทำสิ่งใดสำเร้จเสร็จด้วยดี

.........
ภ.ภาพวาด



วันศุกร์ที่ 16 กันยายน พ.ศ. 2554

ชีวิตบนเส้นทาง




ชีวิตบนเส้นทาง




ชีวิตมีที่ไปให้เลือกก้าว
บางครั้งคราวยาวเกินจึงเดินหลง
ขวากหนามขวางกางกันเป็นชั้นดง
แต่แรงส่งตรงสู่คือสู้เอง


จุดมุ่งหมายปลายฝั่งยังไม่เห็น
เปรียบดั่งเป็นปริศนา..พาคร่ำเคร่ง
ทำวันนี้ดีก่อคลอเสียงเพลง
หากรีบเร่งเก่งก่อนจะร้อนรน


ค่อยค่อยก้าวเท้าสืบคลายคืบเคลื่อน
ค่อยเขยื้อนขึ้นไปให้เป็นผล
ค่อยกระทำนำทางเพื่อสร้างตน
ค่อยหลุดพ้นวนวังถึงฝั่งปลาย


รู้ปัญหารู้แก้แต่ละจุด
ยามสะดุดหยุดคราญทวนก่อนสาย
อย่าปล่อยปละถลำทำเลวร้าย
จนมันเป็นเงื่อนตายไม่คลายคืน


มีชีวิตมีสติมิประมาท
จะไม่พลาดพลั้งผิดจนจิตขื่น
รู้รุกรับจับวางอย่ากลมกลืน
จึงหยัดยืนอย่างสง่าด้วยขาเรา

.........
ภ.ภาพวาด

วันพฤหัสบดีที่ 15 กันยายน พ.ศ. 2554

ความรักกับใบหวย



ความรักกับใบหวย



จะคนเหนือ คนใต้ ภาคใดนั้น
ไม่สำคัญ เท่าใจ..เปรียบใบหวย
คิดว่าเลข เด่นดี นี้อำนวย
เป็นเลขสวย เบอร์ตอง จับจองมา


พอผลออก บอกแจ้ง แถลงโชค
ให้วิโยค สุดช้ำ คร่ำครวญหา
มีบ้านขาย รถขาย ได้ราคา
สุดท้ายข้า หมดกับหวย เลขสวยเพลิน


อันความรัก เปรียบดู มองรู้ไหม
ตาแลได้ ใช่เนื้อแท้ แค่ผาดเผิน
รักจะดี หรือไม่ดี ที่ชวนเชิญ
อย่าสรรเสริญ หมดใจ ให้ใครลวง


เผื่อไว้บ้าง สักนิด กันพิษรัก
หากเจ็บหนัก เยียวยา พาพ้นช่วง
รักที่ช้ำ จำเรียน เขียนว่าควง
หวยที่พลาด เพราะดวงดับ อับโชคมี


จะเล่นหวยหรือรักมักต้องเสี่ยง
ตัวขึ้นเขียง เพลี่ยงพล้ำ ช้ำเกินหนี
หากเสี่ยงแล้ว แนวทาง วางว่าดี
ก็สุขี ปรี
ดิ์เปรม ดังเหมกอง

.........
ภ.ภาพวาด

ปล. เหม หมาย ถึง ทอง

วันพุธที่ 14 กันยายน พ.ศ. 2554

ชีวิตของหุ่นคน





ชีวิตของหุ่นคน




เหนื่อยเหลือใจใกล้หมดแรงจะแข็งขืน
สองขายืนยากคงทรงกายอยู่
สองตามัวพรายพร่าน้ำตาพรู
ทุกข์โจมจู่จิตใจไร้บรรยาย


บุญหรือกรรมนำมาพาให้เกิด
นรกเปิดสวรรค์ปิดผิดใดหลาย
สิ่งพบเจอเนืองเนืองคือเรื่องร้าย
ยิ่งตะเกียดตะกายคล้ายยิ่งจม


มีชีวิตคิดทวนล้วนแต่ทุกข์
คอยปลอบปลุกเป็นทุนเข้าหนุนถม
พยายามตามฝันอันลอยลม
แต่ก็ล้มลงมาทุกคราไป


ถามตัวเราเอาไงในวันนี้
จะเดินหนีหรือสู้เพื่ออยู่ได้
หากคิดหนีที่นั้นนั่นที่ใด
แล้วหากสู้  เพื่อใคร?  ใจย้อนมา


ไม่มีเสียงตอบกลับอับทางเลือก
เย็นยะเยือกทั้งใจให้ผวา
ด้วยอยู่เปลี่ยวเดียวดายร่างกายชา
จะเปรียบว่าหุ่นคนก็คงเป็น
.........
ภ.ภาพวาด

วันจันทร์ที่ 12 กันยายน พ.ศ. 2554

เพียงผ่านตา




เพียงผ่านตา



เพียงผ่านตาชาวาบภาพเก่าย้อน
เมื่อครั้งก่อนตอนมีพี่เคียงใกล้
เกาะหลังแกร่งแฝงอุ่นละมุนละไม
ซบอิงไหล่ยิ้มร่าหาใดปาน


เหตุด้วยดื้อพยศประชดแหลก
พี่จึงแบกขึ้นจับเพื่อกลับบ้าน
น้องร้องเพลงเฮฮาพาสำราญ
พี่แทบคลานสี่ขากว่าถึงเรือน


น้ำตาคลอพอนึกรู้สึกปวด
มันร้าวรวดทรวงในหาใดเหมือน
จากเคยมีพี่ชิดมาบิดเบือน
ไร้คำเตือนก่อนจากยากกลับคืน


อนิจาชีวิตคิดแล้วสั้น
ดั่งสวรรค์เหยียบย่ำทำขมขื่น
มาขีดขวางทางไกลให้เรายืน
แล้วหยิบยื่นความตายคล้ายไม่แคร์


ผิดอันใดใคร่รู้บอกหนูเถิด
ถึงได้เกิดเรื่องมากยากเกินแก้
ความสุขนี้มีน้อยทุกข์ลอยแพ
หัวใจแย่กว่ายารักษาทัน
.........
ภ.ภาพวาด

ชวนพี่พักขึ้นคาน




สวัสดีค่ะ พี่พัก 555

บรรยากาศบนคานสาบานแจ่ว!!
ภาพลองแล้วติดใจใคร่เสนอ
สายลมพาพัดเฉื่อยเอื่อยบำเรอ
มาซิเออพี่พักภาพชักชวน


มีวิวชมสมสุขสนุกจิต
แลทุกทิศได้ไกลกว่าหลายส่วน
เห็นไหมคะข้อดีมีเย้ายวน
มะรีบด่วนขึ้นคานสำราญใจ


พวกข้างล่างมุมมองแค่ช่องมด
ไม่สวยสดอย่างข้างบนพี่สนไหม?
คานของน้องทองแท้แท้แน่กว่าใคร
เร็วให้ไวรีบขึ้นมาอย่าช้าที


หากลังเลเลลังชั่งใจอยู่
ใครเขารู้จ้องหมดอดนะพี่
เป็นคำเอื้อนเตือนฝากจากไมตรี
เอาไหมนี่พี่ทิดอย่าคิดนาน

.........
ภ.ภาพวาด

วันศุกร์ที่ 9 กันยายน พ.ศ. 2554

(อา) Taxamon & (พี่) แดงคนดี




เข้าไปเช็คfaceมาพาให้ขำ
ูดูอาอำพี่แดงแกล้งกันใหญ่
ปิดบังนามตามยวนกวนกันไป
คุยกันได้ไงนี่..ที่ภาพมึน


อาของเราเข้าทักด้วยอักษร
แล้วก็ย้อนโต้ดีแบบมีกึ๋น
พูดครับกลบตบคล้ายกายบึกบึน
พี่(แดง)งงขึ้นทุกคราวสาวหรือชาย


ขอเฉลยเอ่ยฝากอยากให้รู้
อาของหนูสาวเสน่ห์เท่เหลือหลาย
แต่พูดห้าวกล่าวกลับครับทักทาย
ทำให้คล้ายชายเชื้อเมื่อได้ฟัง


นามปากกา"natee"มีให้เห็น
อีกชื่อเป็น"popos"ดูโก้ขลัง
"Boomerang"แกล้งยวนกวนทุกครั้ง
และก็อีกเป็นคลังชื่อยังมี


มีมากนามตามยากหากจะหา
มิรู้ว่าแอบไผใครเจ้าหนี้
ภาพเฉลยเอ่ยนามสามชื่อนี้
กลายเป็นชี้ตัวตนให้ค้นเจอ


ต้องขอโทษโปรดอภัยให้ภาพด้วย
แค่อยากช่วยแสดงแจ้งเสนอ
ใครตามหาทางนี้นี่เลย>>เธอ
สวยเสมออาทัก..ภาพรักอา

.........
ภ.ภาพวาด

ปล..จบนี่ต้องอ้อนหน่อย ได้ไม่โดนอาจับฆ่าปาดคอ 555

วันพฤหัสบดีที่ 8 กันยายน พ.ศ. 2554

เสียงของความโหยหา เวลาที่ขาดตอน







เสียงของความโหยหา เวลาที่ขาดตอน



ชีวิตนี้พี่พาน้องฝ่าบุก
ผจญทุกสิ่งอย่างที่ขวางกั้น
ทั้งเรื่องร้ายเรื่องดีมีเคียงกัน
เราฝ่าฟันมาตลอดไม่ถอดใจ


พี่เดินนำทำทางอยู่ข้างหน้า
คอยรักษาปกป้องคุ้มครองให้
แม้ว่าเจออุปสรรคหนักเท่าใด
จะผ่านได้ด้วยดีเพราะพี่ชาย


และด้วยจิตคิดเหลิงระเริงหลง
พี่จะคงเคียงข้างไม่ห่างหาย
ถึงมีภัยใดมาหาระคาย
พี่ใช้กายเป็นโล่โผรับแทน


ความไว้ใจที่คาดและวาดหวัง
กลับต้องพังครืนไปไร้แบบแผน
ชีวิตนี้ที่ไม่มีพี่เป็นแกน
เหมือนผูกแขวนเดียวดายด้ายเส้นเดียว


เพิ่งประจักษ์หลักชัยไม่ไกลห่าง
คอยอยู่ข้างเคียงกันวันเปล่าเปลี่ยว
แค่ลูบหัวยิ้มมาช่วยยาเยียว
กอบแรงเรี่ยวลุกสู้อยู่ทุกคราว


พี่มีค่ากับใจกว่าใครอื่น
ยามขมขื่นนึกคำที่พร่ำกล่าว
"ทุกข์และสุขคู่ใจไม่ยืนยาว
หากปวดร้าวจำไว้ว่าอย่าให้นาน"

.........
ภ.ภาพวาด