ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันจันทร์ที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2555

พรวันปีใหม่จากพี่เมฆ ๒๕๕๖




ขอถือเอาวันนี้เป็นมงคล.
ขอให้สิ่งกุศลที่ภาพสร้าง

โปรดสัมฤทธิ์ผลดังใฝ่ในทุกทาง
เกิดเป็นแสงสว่างกลางดวงใจ

พี่ไม่มีอำนาจประสาทพร

มีแต่คำแนะนำสอนซ่อนแทรกใส่
แทรกรู้สึกหวังดีที่ห่วงใย
มอบมาให้ผ่านอักษรบทกลอนนี้


ขอกราบวอนสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั่วโลกกว้าง

และขออ้างอัญเชิญคุณพระศรีฯ
ให้น้องภาพปราศทุกข์สุขภาพดี
อยู่เป็นน้องของพี่ นานแสนนาน

------------------
เมฆา สายลม



วันจันทร์ที่ 24 ธันวาคม พ.ศ. 2555

◆ หนักแผ่นดิน




หนักแผ่นดิน






หนักแผ่นดิน : ไม่รู้คุณของแผ่นดินที่อาศัย, ทรยศต่อบ้านเมืองของตน, เสนียดสังคม.


"หนักแผ่นดิน"ถิ่นอาศัยคนไร้ค่า
ขอตราหน้าเหยียดหยามประณามส่ง
ไม่รู้คุณหนุนนำทำลายลง
เพียงเพราะหลงละโมบโลภเงินทอง


โกงกันยัด กัดกันกิน ทรัพย์สินชาติ
บ้างเอื้อมอาจ มักใหญ่ หมายจองหอง
คิดล้มล้าง ราชวงศ์ ลงมากอง
แล้วครอบครอง ด้วยระบอบ ตนชอบใจ

พวกหัวขวด อวดอ้าง ริวางแผน
จะยึดแดนแผ่นดินถิ่นอาศัย
มันน่าจับ สับร่าง เอาวางไว้
แล้วปล่อยให้ หมาหิวหิ้วไปกิน
.........

ภ.ภาพวาด
ศ.๑๙.๑๐.๒๕๕๕


แยกทางรัก







แยกทางรัก


เคยเชื่อใจ ไว้ใจ ให้ความรัก
แต่เธอผลัก ฉันห่าง แยกทางหนี
ควงหญิงอื่น ยืนอยู่ คู่ชีวี
ลืมฉันนี้ หมดใจ ไม่ชายตา


คำรักหวาน กาลก่อน ตอนแรกพบ
ถึงจุดจบ เลิกลุ้น หมดคุณค่า
สิ้นความหมายใจลง คงต้องลา
ด้วยเกินกว่า ยื้อแล้ว พ่อแก้วใจ


หากชาติหน้า ฟ้าใหม่ ได้เกิดอีก
วอนพรหมฉีก ชะตา พาผลักไส
เป็นเส้นปะ ขนาดคู่ อยู่ร่ำไป
เพื่อจะได้ ไม่ต้อง ร่วมครองเรือน
.........

ภ.ภาพวาด
ศ.๑๙.๑๐.๒๕๕๕

◆ หญ้าปากคอก




หญ้าปากคอก






หญ้าปากคอก : สะดวก, ง่าย, ไม่มีอะไรยุ่งยาก, เช่น นี่เป็นเรื่องหญ้าปากคอก.


"หญ้าปากคอก"ออกจะง่ายสบายบื๋อ
อย่าทำบื้อแบบยากให้มากเรื่อง
แค่กวาดบ้านธรรมดากลับมาเคือง
เดินเซื่องเซื่องหน้าบูดเป็นตูดลิง


ไม่ได้ใช้ให้ล่าฆ่าใครนะ
เธอถึงจะต้องหมองยัยน้องหญิง
แบ่งเบาบ้างภาระอย่าละทิ้ง
ยามนั่งนิ่งหัดละอายแก่ใจตน


แม่กับพ่อก็กรำทำงานหนัก
เพื่อลูกรักใฝ่เพียรเรียนเป็นผล
อนาคตจากหยดเหงื่อเพื่อสร้างคน
ท่านอดทนลำบากยากกว่าเรา


สงสารท่านสักหน่อยอย่าปล่อยเฉย
หากละเลยดูดายคล้ายขลาดเขลา
ชีวิตในภายหน้าพาซบเซา
จะมีเงาแห่งกรรมครอบงำตัว
.........

ภ.ภาพวาด
ศ.๑๙.๑๐.๒๕๕๕


เบื่อน้ำหน้า




เบื่อน้ำหน้า น่าเบื่อเหลือจะบอก
เล่นมาหลอกลวงใจ ขอไสส่ง
แต่ละคำย่ำยี มีโดยตรง
เธอเจาะจง เป็นฉัน เย้ยหยันมา

ทำให้เชื่อ เพื่อลอบหอบประโยชน์
มันเหี้ยมโหดยิ่งนัก แผนดักหน้า
ใช้น้ำคำ นำทาง วางมายา
แล้วก็ฆ่านิ่มนิ่มทิ่มทะลวง

ฉันโง่เอง ว่าไป โทษใครเล่า
มองเพียงเงา ติดตรึง ไม่ถึงช่วง
จึงเห็นทีดีนัก อยากตักตวง
แม้ใครท้วงว่าอย่าหาฟังคำ
.........

ภ.ภาพวาด
พ.๑๗.๑๐.๒๕๕๕

แม่..





แม่..


แม่รักลูก ผูกพัน กันตลอด
แม่โอบกอด ยามทุกข์ ปลุกปลอบขวัญ
แม่แนะนำ ทำให้ดู อยุ่ทุกวัน
แม่โศกศัลย์ ยามลูกหมอง นองน้ำตา


แม่เข้าใจ ทุกเรื่อง ไม่เคืองขุ่น
แม่ว้าวุ่น ลูกกลุ้ม กุมปัญหา
แม่เจ็บแทน แสนตรม ข่มอุรา
แม่เยียวยา โศกเศร้า เบาจากใจ


คือรักแท้ แม่มี ที่เสกสรร
ความผูกพัน พูนเพิ่ม คอยเติมให้
สิ่งรังเกียจ ถูกเหยียดหยาม ทรามกว่าใคร
แม่รับได้ ตลอด ยอดชีวิน


แม่ไม่เคยเลยที่ จะหนีหน้า
แม่ไม่เคย ให้ค่า เป็นทรัพย์สิน
แม่ไม่เคย สาดสีทา เป็นราคิน
แม่ไม่เคย หมดสิ้นรัก ให้พักพิง
.........

ภ.ภาพวาด
อ.๑๖.๑๐.๒๕๕๕

แกล้งลองใจ







แกล้งลองใจ


อย่ายื่นคำ ตัดขาด มันบาดลึก
ความรู้สึก บอบช้ำ ทำหวั่นไหว
ที่แสดง แกล้งยั่ว วัดหัวใจ
หวังเพียงให้ เธอหึง บึ้งตึงกัน


มิมีจิต คิดร้าง ห่างความรัก
ยังตระหนัก ใจอยู่ เธอคู่ฉัน
เป็นหนึ่งเดียว เกี่ยวคล้อง ครองสัมพันธ์
คือรักมั่น ตราบนาน ชั่วกาลปี


จะอื่นใคร ไหนผ่าน ได้พาลพบ
ไม่อาจลบ รักงาม ตามวิถี
ขอวอนว่า อย่าเคือง ทุกเรื่องมี
ด้วยสิ่งที่ ทำไป ใจรักเธอ


หากไม่ชอบ ตอบมา อย่าตัดขาด
สิ่งที่พลาด แก้ไข ได้เสมอ
การลองใจ ในรัก พักแล้วเออ
จะไม่เผลอ ทำเรื่อง เคืองอีกเลย
.........

ภ.ภาพวาด
อ.๑๖.๑๐.๒๕๕๕


ยาโสม หรือยาพิษ





เป็นยาโสม หรือยาพิษ เชิญคิดก่อน
หากเร่งร้อน ดื่มไป ได้ขึ้นสรวง
ชีวีดับ ลับลา อย่ามาทวง
ด้วยพ้นช่วง ยื้อแล้ว คลาดแคล้วกัน


เปรียบอักษร กลอนกานท์ ผ่านภาษา
บางครั้งครา พาใจ ให้ไหวหวั่น
หลงเสน่ห์ เล่ห์กล จนเมามันส์
อาจเพ้อฝัน กันไป ได้มากมาย


มนต์อักษร กลอนวาง สร้างหลุมดัก
ตกดังพลั่ก เจ็บจุก ทุกข์เหลือหลาย
กว่าจะขึ้น กระเสือกกระสน ทุรนทุราย
ด้วยฤทธิ์ร้าย แห่งมนต์ กลอนดลใจ

ภ.ภาพวาด

ปลงใจ





ปลงใจ


ที่อาภัพจงปรับใจอย่าได้หลง
มัวพะวงคิดย้ำคำเฉลย
เหตุใดที่ชีวิตวุ่น..ไม่คุ้นเคย
รักละเลยพลัดพรากจากกันไป

แม้จะเป็นประกาศิตลิขิตฟ้า
ดวงชะตากำหนดบทร้องไห้
ไม่สามารถคาดหวังยังรักใด
จึงควรกำหนดใจเราให้ปลง

ภ.ภาพวาด

นางแปลง




นางสวรรค์ชั้นใดใครกันนะ
ที่สวยสะพาหลง..จงเฉลย
หรือพระรามจำแลงแปลงมาเอย
หวังเยาะเย้ยนนทกให้ตกใจ

หากทฤษฎีที่คิดไม่ผิดพลาด
นนทกอาจเสียชีวีป่นปี้ได้
เพราะเพียงหลงรูปลักษณ์ปักฤทัย
ชีพจึงพลันบรรลัยในทันที

ภ.ภาพวาด

โสดก็ดี





อย่าเศร้าใจมากนักกับรักนั้น
จะโศกศัลย์ทำไมให้อดสู
รักที่เป็นนึกซะว่าเรียนรู้
อนาคตมีอยู่เดี๋ยวคู่ก็มา

ลองคิดไปโสดอย่างนี้ก็ดีนะ
อิสระทุกวันช่างหรรษา
ทั้งกินอยู่เที่ยวเตร่มันเฮฮา
สุขอุราสบายสไตล์เรา

ภ.ภาพวาด

รูปกาย





รูปกาย


เพียงรูปกาย ภายนอก หลอกให้หลง
ฤาจะคง อยู่นาน ชั่วกาลได้
ต้องแห้งเหี่ยว ซีดเซี่ยวย่น จนป่นไป
มิไฉไล ดุจแรกรุ่น ที่คุณเป็น


หากยึดติด คิดรั้ง รังแต่งเสริม
ก็ยิ่งเพิ่ม รอยตีกา มาให้เห็น
จะฉีดผ่า สักร้อยหน ทนรำเค็ญ
มันยากเข็น เด้งดึ๋ง ตึงดั่งเดิม


หากทำไป ผิดพลาด มาตราฐาน
ทรมาน ตัวเรา ความเศร้าเพิ่ม
อัปลักษณ์ ลักษณะ เกินจะเติม
เป็นจุดเริ่ม พลิกผัน ฝันร้ายจริง


ธรรมชาติ อาจให้ มาไม่แจ๋ว
แต่ทำแล้ว รูปกาย คล้ายผีสิง
จงอย่าเสี่ยง เลยหนอ ขอท้วงติง
ทั้งชายหญิง ฟังให้ชัด คำทัดทาน
.........

ภ.ภาพวาด
ศ.๑๒.๑๐.๒๕๕๕

วันเสาร์ที่ 15 ธันวาคม พ.ศ. 2555

พี่ชายร้องเพลง2






น้ำตาร่วงบนรวงข้าว
พี่เมฆ แต่งเอง



เพลง ในฝัน




ลานรักลั่นทม



จูบไม่หวาน





วันศุกร์ที่ 14 ธันวาคม พ.ศ. 2555

เส้นทางกลอน


กายยังไหวเมื่อใจนี้ไม่หวั่น
จะมุ่งมั่นสู้ทุกนัดไม่ขัดเขิน
ทำให้ดีที่สุดไม่หยุดเดิน
ก็พาเพลินดีแท้ แหม!!ชักมันส์

เส้นทางกลอนอ่อนไหวแต่ใช่ท้อ
เมื่อยังพอมีแรงต้องแข็งขัน
ทำวันนี้ดีที่สุดดุจทุกวัน
ถึงภายหน้าแพ้พลันฉันดีใจ

ภ.ภาพวาด

ปิดทุกทาง





ไม่ยินยอมพร้อมใจให้พี่ค้าง
ปิดทุกทางลงสลักกลัวรักป่วน
เชิญหาอื่นชื่นชมตามสมควร
และอย่าหวนกลับมาหากันเลย

น้องไม่พร้อมตรอมตรมขื่นขมอีก
หลังโดนฉีกใจแบ่งแกล้งเมินเฉย
กลัวอดีตตอกย้ำช้ำอย่างเคย
จึงขอเอ่ยไสส่งอย่างจงใจ

ภ.ภาพวาด

เชื่อวันนี้







ฉันเชื่อรักวันนี้เธอมีให้
แต่ต่อไปไม่แน่อาจแปรผัน
มิจำเป็นต้องให้สัตย์มัดผูกพันธ์
ปล่อยรักมีนี้วันวันตามมันเป็น

หากวันหน้าลาร้างรักห่างหาย
ต้องจากกายจากใจไม่ได้เห็น
เธอมีใหม่หมายคู่จงอยู่เย็น
อย่ารำเค็ญใดหนอพ่อขวัญใจ

ภ.ภาพวาด


ไร้ความหมาย









โอ้ความรักต่างกันมันเจ็บลึก
ใครจะนึกจุดจบพบก้นหลุม
มอบทั้งใจให้เพลินเกินควบคุม
อยู่ในอุ้มมือนางมอบวางลง

เธอขยี้ไม่ยั้งทั้งเขวี้ยงทิ้ง
ทำเหมือนสิ่งไร้ค่าพาปาส่งส่ง
จะเป็นตายอย่างไรไม่พะวง
เพราะมันคงไร้ความหมายในสายตา

ภ.ภาพวาด


เริ่มรักล้น



รักแรกเริ่มเติมใส่ไว้จนล้น
พอผ่านพ้นตามกาลพาลหน่ายหนี
เปลี่ยนคู่ควงลวงเราเศร้าฤดี
ด้วยเธอมีรักใหม่ไว้ครอบครอง

ความรักเก่าเราหรือคือไร้ค่า
ไม่ชายตามาดูผู้หม่นหมอง
ทำระเริงเหลิงใจรักใหม่ปอง
เราจึงต้องหมองเดี่ยวเปลี่ยวลำพัง

ภ.ภาพวาด

พี่เมฆแต่งภาพ








วันพุธที่ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2555

ไม่ทันการณ์





วอนรัฐให้จัดสรร
คงไม่ทันพลันขื่นขม
น้ำมาไร่นาจม
ทุกข์ระทมไปนมนาน

ปีก่อนหรือตอนนี้
ยังไม่มีสิ่งที่ผ่าน
มีแต่แค่ใบงาน
ให้วิจารณ์กันไปมา

ภ.ภาพวาด

คิดบวก









คิดบวก


ถ้าเปิดใจให้ว่างมองทางกลับ
เลิกถมทับความคิดว่าผิดหลัก
สิ่งที่เป็น เห็นดี มีคุณนัก
เอกลักษณ์ บ่งบอก ไม่ลอกใคร

นำจุดด้อยค่อยหัดพัฒนา
สู้สายตาเหยียดหยามความหมองไหม้
สักวันหนึ่งจึงเลิศเฉิดไฉไล
จนใครใครต่างจ้องด้วยต้องตา

คือวิถีที่จิตได้คิดบวก
เพียงผนวกสิ่งเป็นแล้วเห็นค่า
ไม่มองข้ามหยามตนป่นราคา
ให้เขาตราหน้าด่าค่าไม่มี
.........

ภ.ภาพวาด
พฤ.๑๑.๑๐.๑๕๕๕


อย่าให้สัญญาเหนี่ยวรั้ง










มันไม่มีสิ่งใดไหนพิสูจน์
ว่าคำพูดทุกประเด็นที่เน้นหนัก
จะคงมั่นตลอดไม่จอดพัก
อยู่เป็นหลักข้างฉันนิรันดร์กาล

เธออย่าให้สัจสัญญามาเหนี่ยวรั้ง
หากรักพังจบไปให้เลยผ่าน
ทำวันนี้มีเราเอาให้นาน
ถึงต้องแยกแหลกราญ..แค่ซานซม

ภ.ภาพวาด


ถนนกลอน





ตายละหว่า!! ตายแน่ แย่หยังเขียด
ถ้าโดนเบียดตกคลอง คงหมองหมาง
คุณพันทองขับแรงแซงช่องกลาง
คิดทิ้งห่าง ไม่เห็นฝุ่นวุ่นแน่เรา

เอาละน่า เอาสักตั้ง หวังจะสู้
ถึงตกคูยินยอมพร้อมจะเศร้า
ไม่ที่หนึ่ง ไม่ที่สอง สามก็เอา
ขอสู้เขา ดูสักหน  ถนนกลอน

ภ.ภาพวาด

อย่าฝืน





หากมีรักแล้วโศกในโลกหม่น
จงอย่าทนอยู่เลยเอ่ยลาได้
ปลดเปลื้องทุกข์ลงวางร้างแรมไกล
แล้วพักให้ใจเศร้านั้นเบาลง

อย่าฝืนช้ำทำให้ใจต้องเจ็บ
อย่าฝืนเก็บทำให้ใจลุ่มหลง
อย่าฝืนรักทำให้ใจพะวง
อย่าฝืนยื้อว่าซื่อตรง..จงอย่าทำ

ภ.ภาพวาด

จังหวะของใจ





รักสื่อผ่านการกระทำกว่าคำพูด
บทพิสูจน์มีอยู่เชิญดูได้
อาจนิ่งเงียบเปรียบว่าหาใส่ใจ
แต่ลึกลึกข้างในก็ใช่เธอ

บางทีก็อยากพิงนั่งอิงแอบ
เอาหน้าแนบไหล่กว้างข้างเสมอ
ฟังจังหวะของใจในกายเออ
คงจะเผลอหลับพลันและฝันดี

ภ.ภาพวาด

พี่ กะ น้อง




พี่ กะ น้อง


อุ่นอบอวลเฟสนี้พี่กับน้อง
อุ่นหัวใจเกี่ยวคล้องน้องกับพี่
อุ่นความรักความฝันพันทวี
อุ่นรสถ้อยร้อยวลีที่หยอกเย้า

. พี่อยากเล่าเรื่องให้ฟัง ทั้งชีวิต
เขย่าหัวแล้วจุมพิต กระหม่อมเจ้า
บรรจงบีบแก้มสองพวง เพียงแผ่วเบา
ส่งอักษรวอนเว้าเล่านิทาน

. อยากชวนเจ้าน้องพี่มาขี่หลั
จะระวังย่างกรับกรับพร้อมขับขาน
พาลัดเลาะกินลมชมสายธาร
บนหลังพี่มีอาหารหวานให้ลิ้

. พี่จะเด็ดดอกไม้มาใส่หลัง
ให้เจ้านั่งอย่างงดงามบนความนิ่ม
จะกล่อมเจ้าจนนิทราหลับตาพริ้ม
ให้เจ้าหลับพร้อมรอยยิ้ม ทุกคืนวัน

. จะลูบหัวอย่างแผ่วเบา เกรงเจ้าตื่น
จะขอยืนชมความงามยามเจ้าฝัน
ช่วยหยิบผ้าห่มเท้าเจ้าแล้วกัน
ขวัญเอยขวัญ น้องพี่ ...ฝันดีนะ

เมฆา สายลม
(พี่ชายภาพวาด)