หลงเชื่อ
โธ่!!~ คนเราเอาอะไรในคำพูด
ข้อพิสูจน์เห็นชัดถนัดถนี่
บอกมาอย่างทำอีกอย่างต่างสิ้นดี
พอกันทีความเชื่อ..ไม่เหลือเลย
ทำมาว่าพูดเหน็บให้เจ็บลึก
จนเรานึกโทษตัว"ตรูชั่วเหวย"
เขาให้รักให้ค่า..น่าชมเชย
จึงสังเวยด้วยช้ำถลำตน
หลงเชื่อใจอักษรที่อ่อนหวาน
เปรียบน้ำตาลเคลือบพิษฤทธิ์เข้มข้น
เพียงเผลอลิ้มชิ้มนิดก็ปลิดชนม์
น้ำตาหล่นเสียรู้ผู้ทำลาย
.........
ภาพวาด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น