พร้อมจะรอ
คำเธอบอกว่ารักสลักลึก
ความรู้สึกวูบไหวหัวใจเต้น
ประดุจดังรัวกลองยามตอนเพล
ฉันโงนเงน งง งัน แทบกลั้นใจ
มิคาดคิดสิทธิ์นี้ว่ามีอยู่
การครองคู่เคียงเธอ..เพ้อไปไหม
บุรุษที่ดีแสน ณ แดนไทย
มาขอให้ลงคานแต่งงานกัน
ได้แต่ยิ้มอิ่มอกตระหนกนัก
โอ่ความรักทักมาอุราสั่น
จะตอบรับกลัวผลคนโจษจัน
กล่าวว่าฉันนั้นง่ายไม่ชื่นชม
ด้วยว่าเป็นหญิงไทยไว้สง่า
จะกระดี๊กระด๊าหาเหมาะสม
จึงตอบไปไว้ตัวกลั้วคารม
ให้เวลาเพราะบ่มรอสมควร
เธอยิ้มให้นัยตาฉายมาแจ๋ว
เหมือนมีแววหวานสบอย่างครบถ้วน
มือจับมือสื่อใจไม่เรรวน
ความรักป่วนรวมหลอมพร้อมจะรอ
.........
ภ.ภาพวาด
ส.๒๑.๗.๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น