ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันพุธที่ 28 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

รักอ่อนแอ









กลบท ภุมรินบินว่อน ->รักอ่อนแอ


ทบทวนใจ ให้หวาดหวั่น สัมพันธ์ลบ
เมื่อต้องจบ  ทบทวนใจ เราให้แน่
สิ่งที่เป็น ประเด็นหลัก รักอ่อนแอ
คือจุดแพ้ สิ่งที่เป็น ประเด็นใจ


สร้างฝันเคียง เพียงเราสอง ประคองฝ่า
สุข-ทุกข์พา สร้างฝันเคียง สู้เสี่ยงได้
แต่วันนี้ ต้องพลีพร้อม ยอมปล่อยไป
ถึงช้ำใน แต่วันนี้ จบที่ลา


เก็บภาพเก่า เราสองคน แต่หนหลัง
ในภวังค์ เก็บภาพเก่า เฝ้าโหยหา
ไม่มีเหลือ เยื่อสายใย ในอุรา
แม้คุณค่า ไม่มีเหลือ ให้เกื้อกูล


ต่อจากนี้ ต่างชีวิต มีสิทธิ์แล้ว
เชิญถางแผ้ว ต่อจากนี้ เริ่มที่ศูนย์
พบคนใหม่  ได้รักเติม เข้าเพิ่มพูน
ทวีคูณ พบคนใหม่ ดั่งใจเธอ


ทางเลือกฉัน นั้นอยากพอ จะขอพัก
ด้วยเหนื่อยหนัก ทางเลือกฉัน หวั่นพลั้งเผลอ
เข็ดรักมี จะชีช้ำ ทำพร่ำเพ้อ
น้ำตาเอ่อ เข็ดรักมี เจ็บนี้นาน
.........

ภ.ภาพวาด
อ.๒.๑๐.๒๕๕๕


"ห้องลองกลอน"<->>

เพราะใจ





เป็นเพราะใจ ไม่พร้อม จะยอมรับ
หลบมุมอับ  โศกเศร้า เฝ้ากำสรวล
ติดในเหตุ แห่งผล จนคร่ำครวญ
ไม่คิดขวนขวายออก จากนอกมุม

ตรวนที่รัด มัดรั้ง กักขังร่าง
คือตรวนสร้าง จากใจ  ใช้ห่อหุ้ม
ทรมาน สังขาร การควบคุม
อยู่ในหลุม ก้นทรวง แห่งห้วงใจ

ภ.ภาพวาด

มรดกท้องนา






ข้าวรวงทอง ท้องนา เบื้องหน้าฉัน
คือทุนฝัน จุนค้ำ ไม่ต่ำต้อย
เก็บเกี่ยวขาย ได้ราคา มาไม่น้อย
พอใช้สอย เลี้ยงชีวี นี้วันวัน


มรดก ตกทอด ยอดขุมทรัพย์
ที่ได้รับ จากแม่พ่อ เพื่อต่อฝัน
จนประสบ ความสำเร็จ เสร็จโดยพลัน
ชีวิตฉัน จึงมาไกล ได้อย่างเป็น


เกิดจากดิน โตจากดิน ถิ่นท้องทุ่ง
หวังเพียงมุ่ง สู้ชะตา คราทุกข์เข็ญ
ไถ่ถอนนา กลับสู่ อยู่ร่มเย็น
และได้เห็น พ่อแม่ท่าน นั้นสบาย

ภ.ภาพวาด
จ.๑.๑๐.๒๕๕๕

รู้ว่ารัก ยังไม่ตาย





แม้วันนี้ ที่เดิน เผชิญโชค
อยู่บนโลก ลำพัง ทั้งคร่ำเคร่ง
ไม่มีเธอ ข้างใจ ให้ครื้นเครง
มันโหวงเหวง เท่าใด ได้แต่ทน

รู้ว่ารัก ยังไม่ตาย แม้กายจาก
สิ่งที่พราก เพียงพราง ร่างล่องหน
ความผูกพัน มั่นซึ้ง ในหนึ่งคน
เป็นเหตุผล ทนสู้ ถึงอยู่เดียว

ภ.ภาพวาด

จิ้งโกร่ง





กร่อยแน่เทียว เที่ยวมา หาเสียงร้อง
ไร้แววของ เสียงขาน พางานกร่อย
ไปหลบกาย คล้ายพลาง เกลื่อนทางรอย
เจ้าตัวน้อย กลัวคนจับ หิ้วกลับไป


ไหวหวั่นจิต ฤทธา หน้ามนุษย์
ความคิดผุด จับฆ่า น่าหวั่นไหว
กินทุกอย่าง ต่างแปลง ต้มแกงไง
ขึ้นโต๊ะใหญ่ ใส่เครื่อง ครบเรื่องกิน


สิ้นชีพดับ ถ้าจับได้ ตายเท่านั้น
จิ้งโกร่งมัน จึงหาย กลัวตายสิ้น
คนคือพวก ห้ามไว้ใจ อย่าให้ยิน
ไม่งั้นดิ้น ไม่เหลือซาก เพราะปากคน

ภ.ภาพวาด

รักถูกขวางทางฟ้า






เป็นความรักถูกขวางทางฟ้ากั้น
จึงผลัดกันขึ้นลงหลงเวหา
ยามจันทร์ส่องพร้อมหมู่ดาวบนราวฟ้า
ตะวันลาลับกรอบขอบเมฆี

หมดสิทธิ์พบคบหาชะตาขาด
ฝันที่วาดลางเลือนบิดเบือนหนี
เดินบนทางขนานไปนานปี
โดยไม่มีหวังรอให้ต่อเติม

ภ.ภาพวาด





โธ่!!ราหู ดูดู๊มาทำได้
มาแย่งรักจันทร์ไปให้ขื่นขม
ทำควงเยาะเย้ยหยามความตรอมตรม
จนจันทร์จมขมขื่นคืนเดียวดาย

เป็นเวรกรรมทำมานะราหู
ได้เคียงคู่ชั่วยามหมดความหมาย
อาทิตย์เบื่อจึงลี้เร้นหนีกาย
ราหูคลายหลุดพรากจากอาทิตย์ไป

ภ.ภาพวาด

ทุนแห่งรัก









ครอบจักรวาลข้ามดาว->ทุนแห่งรัก


หนึ่งรักฝาก จากหนึ่งใจ ให้เธอหนึ่ง
ด้วยรู้ถึง ซึ้งด้วยรัก ภักดิ์ดีด้วย
รวยขี้เหร่ หรือรวยหล่อ พ่อจน-รวย
ใจสดสวย ช่วยใจขื่น คืนเป็นใจ


เพิ่มกำลัง ทั้งเพิ่มแรง จนแกร่งเพิ่ม
ให้ได้เริ่ม เสริมให้รู้ ผู้ที่ให้
ไปสร้างฝัน ฟันไปหา ฝ่าทางไป
พบวันใหม่ ได้พบเจอ เธอรอพบ


ยิ้มเคียงกัน ปันยิ้มแบ่ง สุขแห่งยิ้ม
สบตาพริ้ม ลิ้มสบจูบ สูบรักสบ
งบทุนใจ ให้งบรัก หลักล้านงบ
มาสมทบ ซบมาอิง นิ่งนานมา
.........

ภ.ภาพวาด
ศ.๒๘.๙.๒๕๕๕



"ห้องลองกลอน"<->>

ประสบการณ์ทันเกมส์









กลบทเสือซ่อนเล็บ->ประสบการณ์ทันเกมส์
**คำที่ ๒ กับ คำที่ ๗ ซ้ำกันทุกวรรค


ตั้งหวังไว้ หมายว่า คว้าหวังถึง
เอื้อมมือดึง ไปสุด หลุดมือได้
มันเริ่มล้า พาหยุด จุดเริ่มไป
เหมือนหมดใจ ในหวัง ทั้งหมดแรง


กลับมานึก ตรึกตรอง ลองมาคิด
มีหลายสิ่ง หลงทิศ ผิดหลายแห่ง
เร่งเปลี่ยนทำ จ้ำดึง จึงเปลี่ยนแปลง
ผลการแผลง จบลง ตรงการวาง


ยอมรับพลาด ขลาดเขลา เรารับรู้
ทำนอกลู่ เหลวไหล ไปนอกข้าง
จากจะดี กลับเจื่อน เหมือนจะจาง
ทุกสิ่งอย่าง ไม่เพิ่ม เริ่มสิ่งเดิม


ขอเอาใหม่ ไขว่คว้า หาเอาอีก
ไม่เสี่ยงหลีก เร่งก้าว คราวเสี่ยงเริ่ม
ประสบการณ์ ผ่านพบ ประสบเติม
ให้รู้เสริม ฐานมั่น ทันรู้เกมส์
.........

ภ.ภาพวาด
ศ.๒๘.๙.๒๕๕๕


:+: กลบท..พยัคฆ์ข้ามห้วย :+:

:+: กลบท..พยัคฆ์ข้ามห้วย :+:





การแต่ง  :  บังคับให้ทุกวรรคมีคำซ้ำกันหนึ่งคู่ โดยมีกำหนดให้คำที่ ๓ ซ้ำกันกับคำสุดท้ายวรรค


ดังรูป...








ค่า..ราคา..ตรารัก



ใจของข้า  ว่าไป  ก็ใจข้า
ขอเถิดหนา  อย่าใกล้  ได้ไหมหนา
ความชินชา  เพราะเจ็บ  เจ็บจนชา
ช่วยเมตตา  ปลดห่วง  หน่อยดวงตา


หรืออยากฆ่า ข้าเล่า  เจ้าจงฆ่า
จะมิว่า  แม้นิด  ไม่คิดว่า
ความโศกา  นิดหน่อย  เป็นรอยกา
ยากเกินยา  ทาแผล  แม้เยียวยา


เธอกรีดผ่า  ด้วยใจ  ที่ใช้ผ่า
ถึงรักษา  ไม่มี  ที่รักษา
เพราะรักคา  ค้างตรึง  จึงค้างคา
เป็นรอยตรา  ว่ารัก  สลักหนา


คุณค่า  ราคา  หาคุณ-ค่า
เธอกลับกล้า  ผลักแปล แม้ชั่งกล้า
ตีราคา  รักให้  ไร้ราคา
จบที่ลา  พาไกล  ให้ต่างลา

.........
ภ.ภาพวาด




หากว่ามี  สิ่งใด  อะไรผิด
จงใช้สิทธิ์  วิจารย์  ในกานท์ได้
"ภาพ"เพิ่งหัด  จัดแต่ง  แบ่งคำไทย
จึงยังไม่  ชำนาญ  จะสารคำ

วันจันทร์ที่ 26 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

(กลบท.. +..)->โศกรักช้ำ









(กลบท.. +..)->โศกรักช้ำ
กลบท บัวบานกลีบขยาย + รถสวนทาง


โศกเศร้าหนัก รักร้าง เขาหมางหมิ่น
โศกเศร้าจินต์ ร้างรัก ถูกหักหลัง
โศกเศร้าทรวง ทวงถาม ได้ความชัง
โศกเศร้าหวัง ถามทวง หมดช่วงโปรฯ


ไม่คาดคิด ทิศทาง ที่ข้างคู่
ไม่คาดรู้ ทางทิศ  จะผิดโผ
ไม่คาดฝัน สัญญารัก จักเปลี่ยนโพลล์
ไม่คาดโล่ รักสัญญา มาเปลี่ยนคน


ช้ำชอกเหลือ เชื่อหมด กลับคดคู้
ช้ำชอกอยู่ หมดเชื่อ เมื่อไร้ผล
ช้ำชอกสุด หยุดใจ ไว้กับตน
ช้ำชอกจน ใจหยุด ทรุดร่างลง


ลาแล้วพี่ ที่รัก เจ็บนักหนา
ลาแล้วลา รักที่ พี่ไสส่ง
ลาแล้วใจ ให้จบ ลบเพื่อปลง
ลาแล้วคง  จบให้ ไม่ต้องเจอ
.........

ภ.ภาพวาด
ศ.๒๘.๙.๒๕๕๕



"ห้องลองกลอน"<->>

ยินดีต้อนรับ




สวัสดีค่ะ

ฝากแต่ตัว  ไม่ได้ ไม่รับฝาก
แต่ถ้าหาก  ฝากใจด้วย ช่วยเต็มที่
จะดูแล เก็บไว้ ให้อย่างดี
จะมิมี ภัยใด ไหนกล้ำกลาย

ภาพวาด

ยินดีต้อนรับจ้า

กลบทรถสวนทาง -> บุญ-บาป









กลบทรถสวนทาง -> บุญ-บาป

ทำความดี มีบุญ เป็นทุนเสริม
สิ่งที่เริ่ม บุญมี  นี้ช่วยถาง
ทั้งการงาน ผ่านคล่อง ทุกช่องทาง
เหมือนจับวาง คล่องผ่าน ทุกด้านไป


ทำความชั่ว ตัวบาป คอยสาปแช่ง
ดุจกลั่นแกล้ง บาปตัว ลาภรั่วไหล
ตกนรก หมกเหว แห่งเปลวไฟ
เดินอยู่ใน เหวหมก นรกนาน


เกิดมาครั้ง ตั้งใจ ให้ดีเถอะ
สิ่งที่เจอะ ใจตั้ง หวังสืบสาน
ทำความดี สร้างบุญ เป็นทุนทาน
เมื่อสิ้นปราณ บุญสร้าง นำทางเรา
.........

ภ.ภาพวาด
พฤ.๒๗.๙.๒๕๕๕

"ห้องลองกลอน"<->>


เปิดใจให้มิตร







เปิดใจให้มิตร


มิตรภาพ..ฉันทราบซึ้งอยู่ถึงแก่น
มิเคยแม้นคิดลบแล้วหลบหนี
อาจเคลือบแคลงขัดแย้งบ้างในบางที
แต่ไม่มีทางหยุดสิ้นสุดลง

ฉันเปิดใจ เปิดประตูให้หมู่มิตร
มิเคยคิดปิดไล่เพื่อไสส่ง
ขี้เหร่-สวย รวย-จน ขอคนตรง
จะมั่นคงมิตรภาพไว้ตราบนาน

ภาพวาด

โคลง5 -> เมขลา-รามสูร







โคลง5 -> เมขลา-รามสูร


ฝนตกคราบ่ายคล้อย.......คลอเสียง ฟ้าเอย
ระหึ่มดังไกรเกรียง.......กึกก้อง
เมขลาล่อชำเลียง.....เหลือบเหล่ แลนา
กลัวเล่ห์รามสูรจ้อง......แย่งแก้วนางหาย

พ.๒๖.๙.๒๕๕๕

อ่านใหม่


พี่อ่านงั้นภาพทรุด แทบมุดพื้น
ขนมกลืนฝืดนักสำลักด้วย
กินทางปากออกจมูกน้ำมูกย้วย
ขอเถอะช่วยอ่านใหม่ให้น้องที

ต้นไม้คือชีวิต







ต้นไม้คือชีวิต


ไร้ต้นไม้ไร้ชีวิตหมดสิทธิ์อยู่
ทั้งห้วยคูคลองนั้นพลันสิ้นสูญ
สรรพสิ่งบนโลกาต้องอาดูร
สิ่งเกื้อกูลมามลายสลายลง


หากมีไม้มีป่าจะผาสุข
จะกี่ยุคกี่สมัยได้เสริมส่ง
ธรรมชาติเลี้ยงชีวันให้มั่นคง
ควรธำรงรักษาไว้ให้ยั่งยืน
.........

ภ.ภาพวาด
พ.๒๖.๙.๒๕๕๕

เพียงภาพขาด






เพียงภาพขาดกระดาษเก่าที่เขาทิ้ง
จะหาสิ่งงามใดในเส้นร่าง
ทั้งสีสันนั้นเจื่อนดูเลือนลาง
เปรียบมิต่างกับศพเมื่อพบเจอ

มิมีค่าควรให้เก็บไว้อีก
จะดึงฉีกหรือขยำนำเสนอ
จะเผาไฟไหม้เป็นจุลเชิญคุณเธอ
จะไม่เผลอเอ่ยอ้อนวิงวอนใด

ภ.ภาพวาด

โคลง4 -> ฝึกโครงเพื่อรู้





โคลง4 -> ฝึกโครงเพื่อรู้


เขียนโคลงยากยิ่งแท้..........แทบอ๊วก เลยนา
ฝึกเล่นเพราะคิดบวก..........แบบบ้า
ยึดหลักคติพวก..........เพียรคิด คำแล
ทุกสิ่งควรลองกล้า..........เริ่มได้ด้วยตน

อ.๒๕.๙.๒๕๕๕


ปิดประตูใจ









ปิดประตูใจ


ความรู้สึก ที่สูญไป คือใจฉัน
เธอสะบั้น มันขาด ไม่อาจหวน
การกระทำ ย่ำยี พึ่งชี้ชวน
ทุกสิ่งล้วน คือเล่ห์ทุ่มเทมา


ไม่อยากเชื่อ เมื่อรู้ ผู้ที่รัก
เขานั้นหักหลังฉัน ทิ้งปัญหา
หวังที่วาด ขาดวิ่น สิ้นราคา
เหลือน้ำตา กับความเขลา ให้เราจำ


ต่อแต่นี้ ชีวิต ขอคิดใหม่
เลิกเชื่อใจ วาจา พาถลำ
ปิดประตู ทุกบาน การเชื่อคำ
หลบในถ้ำ คนเดียว ไม่เกี่ยวใคร
.........

 ภ.ภาพวาด
จ.๓.๙.๒๕๕๕






อารมณ์เช้า



อารมณ์เช้าเขาต้องไม่หมองหม่น
เดี่ยวหน้าย่นไม่หล่อหนอคุณพี่
ยิ้มหน่อยค่ะยิ้มหน่อยพลอยดูดี
ยิ้มให้เห็นฟันทุกซี่งี้เท่ห์จัง

ถ้าหน้าบึ้นหน้าบูดเป็นตูดไก่
เดี๋ยวภาพจะจับไปหมักใส่ถัง
แล้วเสียบไม้ย่างไฟใช่ชิงชัง
ขึ้นโต๊ะตั้งส่งเสิร์ฟเปิบสบาย

ภ.ภาพวาด

วันศุกร์ที่ 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

โลกส่วนตัว ภ.ภาพวาด










”โลกส่วนตัว ภ.ภาพวาด”


หนูร่างรูป โลกใบใหม่ ในกระดาษ
บรรจงวาดระบายสีตามที่เห็น
เริ่มวาดธารน้ำไหลใสกระเซ็น
แล้ววาดเป็นทุ่งหญ้ามาลีพันธุ์


หนูวาดเด็กชายหญิงวิ่งไล่ล้อ
หนูวาดแม่กับพ่อหัวร่อ-ขัน
วาดแมวน้อยกับหมาใหญ่วิ่งไล่กัน
หนูวาดดวงตะวันดวงสีแดง


แล้ววาดรูปนางฟ้าบนท้องฟ้า
วาดดวงตาโตใหญ่ประกายแสง
วาดปีกปุยคลี่กางอย่างแข็งแรง
เป็นนางฟ้าที่ชอบแกล้ง... ใครต่อใคร


หนูวาดโลกส่วนตัว ภ.ภาพวาด
หนูจุมพิตกระดาษหนึ่งฟอดใหญ่
หนูต่อเติมภาพตามฝันทุกวันไป
เติมความคิด เติมหัวใจ ..ไม่เว้นวัน
..........

หนูภาพ
 


ลิงค์ โลกส่วนตัว ภ.ภาพวาด  http://www.facebook.com/groups/435690753122839/