ร่วมจุดไฟ

ร่วมจุดไฟ

ไม่ต้องแคร์ใครอื่นเขาขื่นขม

มลพิษตามลมน่ะสมหวัง

สูดเข้าไปลึกลึกอย่านึกชัง

แม้จะนั่งแล้วตายสบายดี

ต้องขอบคุณจริงจริงที่ยิ่งเผา

โลกร้อนเข้าวิบัติไว..ภัยยากหนี

รวมสองมือสองไม้จุดไฟนี้

ได้ป่นปี้พร้อมกัน..ฉันขอบคุณ

ภ.ภาพวาด

ท้าฟัด..กัดกระจาย*

ท้าฟัด..กัดกระจาย*

(กลอนสดบาทต่อบาท)


1. นี่เป็นแค่กลอนเท่านั้นนะคะ ขำขำ ไม่ได้ทะเลาะกันจริงๆ  แต่ถึงจะเป็นแค่กลอนภาพก็ต้องขอโทษคุณโบยบินด้วยที่บางช่วงบางตอนภาพใช้คำ หนัก แรง และ ลามปามไป  ขอโทษค่ะ
2. ถ้าใครอยากอ่านแบบเต็ม ไปที่ http://board.siamha.com/index.php?topic=4636.0    ขอบอกว่า ช่วงกลางๆใกล้จบ ฮามาก




ภ.ภาพวาด สีเขียว  &  โบยบิน สีน้ำตาล



สดุดขาตัวเจ้าหรือเปล่านะ
มาเอะอะอะไรคนไม่สวย
ปากหรือนี่พูดได้ไม่อำนวย
เดี๋ยวจะซวยมีมวยแถมแม่แรมจันทร์


เอากี่ยกว่ามาอย่าช้าอยู่
ดูซิดูเป็นผู้หญิงหรือลิงนั่น
หญิงหรือลิงอย่างไงหนอ ขอเท่าทัน
ทำก๋ากั่นมันไม่ดีสตรีไทย


ต้องพับเพียบเรียบร้อยลอยหน้าหรือ
ก็เสียชื่อเขาลือได้น่าอายไหม
ตัวของตัวกลัวเขามาว่าทำไม
ดูกระไรผู้ใหญ่ห่วงยังท้วงติง


อย่าทำดีแอบแฝง..คิดแกล้งรู้
ลองคิดดูชายใดกล้ามาสุงสิง
มีออกมากถึงสุไหง (โกลก)..เห็นได้จริง
โวเสียยิ่งเห็นวิ่งไล่จับชายงาม


ชายหายาก มากรู้จัก มักเป็นตุ๊ด
อ้าว..ดูพูด พิสูจน์ไหมอย่าได้หยาม
เรื่องทดลอง น้องลา ไม่กล้าลาม(ปาม)
เห็นห่ามห่ามที่แท้ไม่แน่จริง


ฉันจะแน่ แค่ไหน  ไยต้องเผย
หรือไม่เคยรักใครถามใจหญิง
ขยันนักซักความ ถามเป็นลิง
อย่าประวิงลองเถิดนะมารักกัน


อย่าชวนชัก รักเหลี่ยมเล่ห์..(เดี๋ยว)เข้ฟาดหาง
ลือทั้งบาง โบยบินรักแล้วภักดิ์มั่น
คนเชื่อคำ ช้ำตาย มาหลายพัน
แล้วสักวันจะเสียใจที่ไม่ลอง


ทำอวดโอ้โอ่อ่าหาได้สน
ขาดหน้ามนสวยเจ้าไม่เศร้าหมอง
ดีแล้วที่ ไม่สำออย ปล่อยน้ำ(ตา)นอง
เห็นทีต้องสักสองชาติอาจอาวรณ์


แน่ใจหรือว่าได้เกิด กำเนิดอีก?
อ้าว..กินพริกมาหรือไรไยปากร้อน
ก็พูดตาม สัจธรรมเอ่ยคำกลอน
ทำเป็นสอนปากบอนแรงมาแช่งเรา


พูดให้คิด พิจจารณาหาแช่งสาบ
ก็คนบาปไม่ได้เกิดเชิญเถิดเจ้า
ภาพคนดีสุดยอดแม้ยังเยาว์
ชั่วใส่เขาเอาแต่ดีไม่มีอาย


จะบอกตัว พี่ดีเด่น เช่นนั้นหรือ
แน่นอนชื่อโบยบินหนอพอจะขาย
สิบสลึง ยังคิดต่อ พ่อยอดชาย
แหม! ถูกไปเหมือนได้เปล่าอายเขาจัง


ราคานี้มีข้าวสาร นั้นแถมไหม
ปากกรรไกรชาติใดหนาคู่อย่าหวัง
ก็บอกแล้ว ว่าเกาะคาน บ้านมีตังค์
ให้สมดังปรารถนานะยาใจ


ขอบคุณพรอำนวยที่อวยมอบ
แน่ะ! เขาตอบประชดหนูนะรู้ไหม?
ก็พอทราบแต่ภาพซึ้งถึงแก่นใน
คนอะไรทำไฉเฉเหมือนเล่ห์ลวง


อคตินะนี่ที่กล่าวหา
รักดอกนะจึงมาหยอกเขาออกหวง  
คำจากปากฝากไว้คล้ายไขควง
โถ พุ่มพวงช่างเทียบดูเปรียบเปรย


เพียงบิดไข ใจช้ำทำเป็นแผล
ใจอ่อนแอแลบอบบางแม่นางเอ๋ย
ฉะนั้นสิทธิ์ปิดฉากไม่ยากเลย
โถ ทรามเชยอย่าเลยคิดจะปิดใจ


จะเปิดใจ ปิดใจ เกี่ยวไรด้วย
คงไม่สวยไม่รวยชัวร์กลัวใช่ไหม
เฮอะ!!ตัวกลัว ตัวนั้น เป็นอย่างไร
อยู่ข้างในใจลึกลึกรู้สึกเกรง


ฉันกล้ารักแต่รู้ไว้..ไม่ใช่เจ้า
เป็นแส้สาวดูเข้าแน่ะทำแม่เก่ง
คนมันยอดอัฉริยะนะนักเลง
ไปเดินเบ่งในตลาดอาจถึงตาย


กลัวที่ไหน ให้รู้ สู้ไม่ถอย
คงเจอบ่อยล่ะสิท่าซ่าไม่หาย
มาสักยก ชกด้วยหมัด จะอัดชาย
ไม่ทำร้ายใครจะว่าหน้าตัวเมีย


แคร์ด้วยเหรอเธอว่ามาตั้งมาก
แค่ลมปากถากถางอ้างไปเสีย  
จริงจริงกลัวตัวอ่วมน่วมจนเพลีย
พูดให้เคลียร์เขาเสียหายจะอายคน


"คุณโดนฉันต่อยจนพับหลับคาที่"
หมัดขาวนี้นิ่มนักชักสับสน
นายบ้ากามห่ามซ่ามาซุกซน
โธ่! หน้ามนจับนิดเดียวแค่เสี้ยวมือ

.........

ภ.ภาพวาด & โบยบิน

สิ่งอำนวยความสะดวก

สิ่งอำนวยความสะดวก



มนุษย์สร้างกลไกไว้ใช้ช่วย
เพื่ออำนวยความสะดวกบวกสร้างสรรค์
คิดโน่นนี่มีมาสาระพัน
แต่ละชิ้นละอันกลั่นไอเดีย


ด้วยสิ่งสร้างต่างมีที่เติมต่อ
คือจุดก่อกำเนิดเกิดข้อเสีย
สภาวะมลพิษยากคิดเคลียร์
จะกลบเกี่ยอย่างไรให้พ้นทาง


เพราะต้องการความสบายในชีวิต
ไม่เคยคิดมุมกลับการปรับสร้าง
ผลกระทบต่อโลกโชคหรือลาง
จะมีบ้างอย่างไร ไม่กังวล


ขอแค่ตัวอยู่ได้สบายแท้
สิ่งใดแย่ช่างมัน..ฉันไม่สน
โลกวิบัติสัตว์ตายกองก่ายล้น
ให้เป็นผลภายหน้าข้าไม่แคร์


หากเมื่อโดนกับตัวมัวโทษฟ้า
ลิขิตมาทำไมไม่แยแส
ผู้ที่ทำกรรมไว้ไยเลยแล
ปล่อยฉันแย่แต่ผู้เดียว..เกี่ยวอะไร


นี่แหละเนาะมนุษย์สุดทุเรศ
เกิดอาเพศกับตนถึงสนได้
งั้นละเลี่ยงเบี่ยงหนีทุกทีไป
พอโดนเข้า เป็นไง ไปไม่เป็น
.........

ภ.ภาพวาด

อย่าหยุดเผา

อย่าหยุดเผา



เผาเข้าไป ให้ไฟลุก ทุกพื้นที่
จะป่นปี้แค่ไหนอย่าไปสน
เพลิงพระกาฬผลาญป่ามาจากคน
เป็นจุดแรกเริ่มต้น..ของผลตาม


เมื่ออยากเผาเอาให้สุดจุดไฟสุม
จะที่ลุ่มดอนไร่ไม่ต้องถาม
เชิญเผาเกลี้ยงเยี่ยงเคยแม้เลยลาม
อย่าไปห้าม ปล่อยสุดสุด จุดเข้าไฟ


พอแล้งร้อนวอนว่าอย่าครวญคร่ำ
นึกที่ทำเสียนิดคิดให้ได้
ฝีมือเผาเราเองเกรงอะไร
จงรับไว้ เหมือนป่า อย่าไปกลัว


รณรงค์"เลิกเผา"ก็เท่านั้น
ทำเพ้อฝันคิดเปลี่ยนน่าเวียนหัว
ยิ่งพูดปรามห้าม"อย่า" ดังหาตัว
คนเผาทั่วทุกแห่งแข่งกันทำ


จะห้ามไปไยเล่าไม่เข้าท่า
ปล่อยมันบ้าจนสุดถึงจุดต่ำ
พอโลกร้องเรียกคืน..ยื่นความช้ำ
อย่าไห้ร่ำพร่ำโทษโกรธฟ้าดิน


แล้งน้ำใช้ได้ยากยาก..ลำบากล้น
ร้อนเสียจนเหงื่ออาบเหม็นสาบกลิ่น
มนุษย์สัตว์กัดกันแกล้งแย่งน้ำกิน
คงได้ดิ้นสู้ชะตาพามันส์เพลิน
.........

ภ.ภาพวาด

ดูนานนาน

ดูนานนาน

อันรักแท้ มีจริงสิ่งสวยหรู

แต่น้อยผู้ครอบครองมองสรรเสริญ

เพราะส่วนมากรักเล่นเช่นส่วนเกิน

เพียงผิวเผินที่คบ..ก็จบกัน

รักวัยรุ่น หนุ่มสาว หรือคราวแก่

จะเอาแน่อะไรได้หรือนั่น

ปากที่บอก กรอกหู "คู่ชีวัน"

ใครจะฟันธงได้ว่าไม่ลวง

ดูนานนาน ดูดีดี ก่อนที่เลือก

อย่ามองเปลือกที่ฉาบทราบเพียงช่วง

พอพ้นผ่านนานเนิ่นได้เดินควง

จะถอดบ่วงคล้องคอก็ยากทำ

.........

ภ.ภาพวาด