ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันพฤหัสบดีที่ 31 มกราคม พ.ศ. 2556

สวัสดีวันพฤหัส





สวัสดีวันพฤหัส คนกัดเก่ง

สวัสดีนักเลงเล่นอักษร
สวัสดีคนขี้นคนขี้งอน
สวัสดีคนขี้อ้อน คนค้อนงาม

สวัสดีแม่สาวน้อยแม่ร้อยชั่ง
สวัสดีคนตดดัง คนช่างถาม
สวัสดี อภิญญา ฟ้าสีคราม
สวัสดีโลกในยาม รับอรุณ

แต่งโดย (พี่) เมาฆา สายลม

วันอังคารที่ 29 มกราคม พ.ศ. 2556

ไม่มีใคร


ตัวของเรา







ตัวของเรา


ลุกขึ้นมา อย่าท้อ ขอให้สู้
ฝันมีอยู่ ยิ่งใหญ่ ไปให้ถึง
อาจลำบาก ยากสุด เอื้อมฉุดดึง
และนั่งจึง มีค่า น่าชื่นชม


อุปสรรค ดักขวา เส้นทางฝัน
ต้องฝ่าฟัน ก้าวบุก จึงสุขสม
คำว่าถอย คอยฟ้า ชะตาพรหม
ก็เปรียบหัตพญายม ผลักจมดิน


ตัวของเรา เท่านี้ ที่มีเหลือ
ต้องทำเพื่อ ตัวเรา บุกเข้าดิ้น
หากมัวรอ ผู้ช่วย ด้วยเคยชิน
จบชีวินเสียซะ มันจะดี
.........

ภ.ภาพวาด
ศ.๙.๑๑.๒๕๕๕


รอยเงา





รอยเงา


มีเพียงเงา เราคว้าง บนทางฝัน
กับคืนวัน ผ่านล่วง แสนหน่วงหนัก
ทุกข์จู่โจม โถมใส่ ไม่ได้พัก
จนกายชัก อ่อนล้า เกินกว่าทน


ยามเหลียวซ้าย และขวา ควานหาทิศ
มันมืดมิด เหลือรับ ให้สับสน
จุดหมายมี ที่หวัง จะตั้งตน
กลับไกลจน กว่าคว้า มาครอบครอง


ตัวคนเดียว เปลี่ยวนัก ไร้หลักยึด
ยังสู้ฮึด อดกลั้น กับวันหมอง
ล้านน้ำตา หยาดหยด ที่รดนอง
มันจะต้อง นองไป ถึงไหนกัน
.........

ภ.ภาพวาด
อ.๖.๑๑.๒๕๕๕

คำคน..พ่นดะ


บ้าเอง


คิดถึง..อ้อมกอดพี่


ชีวิตคู่ - ชีวิตคี่









ชีวิตคู่ - ชีวิตคี่


ชีวิตคู่ - ชีวิตคี่ มีมุมต่าง
มีหลายอย่าง เคลือบแฝง พลิกแพลงได้
อยู่ที่ตัวเลือกวาง หนทางใด
แล้วพร้อมรับมันไหม เมื่อภัยมา


ชีวิตคู่ รู้สุข และทุกหนัก
หากความรัก ไม่มั่น ดั่งฝันหา
เขามีสอง ครองรวม ร่วมชายคา
กลืนน้ำตา ทุกวัน มันไหวฤา?


ชีวิตคู่ รู้ทุกข์ และสุขด้วย
เมื่อต่างช่วย ประคอง คล้องใจสื่อ
อุปสรรค หนักใด ไม่คณามือ
หากรักคือความหวังกำลังใจ


ชีวิตคี่ มีสุข ทุกข์เพราะเหงา
มีเพียงเงา เรานั้น แสนหวั่นไหว
จะกินเที่ยว เปลี่ยวคว้าง ทุกทางไป
เหมือนขาดคน เดิมไฟ ให้ร้อนแรง


ชีวิตคี่ มีทุกข์ และสุขยิ่ง
ทำทุกสิ่ง อิสระ กะแสวง
จะเที่ยวไหน นอนไหน ไม่ระแวง
ไม่ต้องแกล้ง สร้างภาพพจน์ ทำอดทน


ชีวิตคู่ - ชีวิคี่ มีทุกข์สุข
มีสนุก มีเศร้า เคล้าหมองหม่น
ตามชะตา พาไป ในทางตน
ตามซึ่งผล แห่งบุญ หนุนนำทาง
.........

ภ.ภาพวาด
อ.๖.๑๑.๒๕๕๕


หัวใจใส่กระทง









หัวใจใส่กระทง


เอาหัวใจ ใส่ลง กระทงน้อย
แล้วจึงปล่อย ลอยลับ กับน้ำไหล
ขอพระแม่คงคา เยียวยาใจ
อย่ามอบให้ ใครนำ ไปย่ำยี


ลูกเคยช้ำ มาครั้ง ยังฝังลึก
ความรู้สึก ตอนจบ อยากหลบหนี
ทรมาน นานนม ตรมฤดี
เจ็บเหลือ.ที่สุดแท้ นะแม่เอย
.........

ภ.ภาพวาด


อวยพรวันเกิด




หัวใจฉัน





หัวใจฉันโดนทำร้ายทำลายแหลก
เป็นเสี่ยงแยกเกินสมานผ่านปลายเข็ม
หยาดน้ำตาตกในไร้รสเค็ม
เธอกลับเล็มแทะเคี้ยวแม้เสี้ยวใจ

ภ.ภาพวาด

ร้อยรวมร้อย









ร้อยรวมร้อย


ร้อยรัก ร่วมร้อยใจ
ร้อยรวมไว้ ให้ล้นหลาม
ร้อยคำ นำสื่อความ
ร้อยนิยาม ตามฝันมา


ร้อยเรียง เสียงร้อยกรอง
ร้อยทำนอง ของภาษา
ร้อยรส บทเสภา
ร้อยเนื้อหา ให้ตราตรึง


ร้อยคน ร้อยใจคิด
ร้อยหมู่มิตร ให้คิดถึง
ร้อยรวม ร่วมเป็นหนึ่ง
ร้อยให้ซึ้ง ถึงแก่นกานท์

ภ.ภาพวาด
ส.๓.๑๑.๒๕๕๕


พิษวาจา








พิษวาจา


พิษวาจาพาให้ใจรุมร้อน
จะนั่งนอนไม่สุขทุกข์ถามหา
ได้ยินเพียงเสียงก้องของวาจา
ทิ่มแทงมากลางอกตกภวังค์


คราวแรกเริ่มเติมหวานผสานผสม
พอชื่นชมหมดรักกลับหักหลัง
ถ้อยที่กล่าวราวมีดกรีดใจพัง
ต้องทรุดนั่งข้างเสากอดเข่าตรม


เธอทำให้ใจนี้มีความหวัง
แล้วก็พังตรงหน้าอย่างสาสม
ไม่คิดแม้แคร์เลยเคยชื่นชม
เปรียบดังถ่มน้ำลายทิ้งท้ายเรา
.........

ภ.ภาพวาด
ส.๓.๑๑.๒๕๕๕


ลองเสี่ยงครองคู่





ลองเสี่ยงครองคู่


ความรักมั่น นั้นดี มีเสมอ
ผู้ใดเจอ เป็นโชค โลกสวยยิ่ง
ครองคู่เคียง เสี่ยงภัย ได้แอบอิง
ถึงจมดิ่ง แห่งเศร้า เรามีกัน


แต่ชีวิต คิดไว้ ไม่มีแน่
เกิดเปลี่ยนแปร ได้หมด บทโศกศัลย์
ผิดที่คาด ผิดที่คิด ผิดสัมพันธ์
จบที่ฉัน ไม่ก็เขา หรือเราตรม


อาจเป็นรัก หักหาญ การกดขี่
อาจเป็นรัก ย่ำยี่ ที่ขื่นขม
อาจเป็นรัก หลายใจ ให้ระทม
อาจเป็นรัก อุ้มสม พรหมนำทาง


ไร้ซึ่งสิทธิ์ เลือกชะตา อนาคด
ผู้กำหนด ก็ไม่รู้ ผู้ใดสร้าง
จะดีร้าย ในเมฆควัน อันเบาบาง
ต้องเดินย่าง เสี่ยงลอง ครองคู่ดู
.........

ภ.ภาพวาด
๓๑.๑๐.๒๕๕๕

แแค่เจ็บ





แค่หันหลังให้กันในวันนี้
สัมพันธ์ที่เคยคบก็จบสิ้น
ก็เป็นธรรมดาน้ำตาริน
หอบหัวใจขาดวิ่นเดินลำพัง

เลิกก็คือไม่พูดคุยไม่พบหน้า
หยุดความปรารถนาตามใจสั่ง
แม้จะเจ็บที่ใจในทุกครั้ง
ก็จะยังก้าว-สู้ อย่างผู้แพ้

เมื่อรัก ห่วงใย โหยหา มาถูกห้าม
เกิดคำถามหลายคำย้ำบาดแผล
เลิกกันแล้วท่องคาถา”อย่าได้แคร์”
เจ็บเพียงแค่ ใจสลาย ไม่ตาย ..ชัวร์...

แต่งโดย  เมฆา  สายลม



แค่เจ็บนิด พิษรัก ไม่หนักหนา
อย่าทำมา คิดนัก ให้หนักหัว
เรื่องขี้ผง หลงใคร่ ใจพันพัว
หากพาตัวเองตาย..เชิญตายเลย


เกิดเป็นคน ทั้งที มีชีวิต
จะตัดสิทธิ์ เพราะรักร้าง วางเฉลย
ก็ปล่อยไป ตามกรรม นำลงเอย
ถูกคู่เย้ย เยาะหยัน คงมันส์ดี


อาจถูกสาบ บาปส่ง ลงนรก
คงได้ตก ขุมสุดท้าย ตะกายหนี
ส่วนคู่คิด สุขเกษมอย่างเปรมปรีดิ์
เพราะได้มี คู่แท้ แหม!!สบาย
.........

ภ.ภาพวาด

วันพุธที่ 23 มกราคม พ.ศ. 2556

กลบทสารถีชักรถ->คิดถึงตอนก่อน








กลบทสารถีชักรถ->คิดถึงตอนก่อน


คิดถึงตอน ก่อนเก่า เฝ้าคิดถึง
วิถีซึ่งพึ่งโชค โลกวิถี
ชีวีอยู่ สู้กรรม นำชีวี
น้ำตานี้ ที่ขมขื่น กลืนน้ำตา


หลายร้อยด่าน ผ่านพ้น คนหลายร้อย
ปัญหาค่อย ทะยอยผ่าน ด่านปัญหา
พึ่งพาใคร ไม่มี ที่พึ่งพา
ท้าทายมา ฝ่าเข้า เราท้าทาย


พลาดพลั้งเรื่อย เหนื่อยล้า คราพลาดพลั้ง
จุดหมายตั้ง ยังไกล ไร้จุดหมาย
ใจกายอยู่ รู้ดี มีใจกาย
คิดยอมพ่าย คลายใจจาก ยากคิดยอม


จนที่สุด หลุดพ้น ถึงจนที่
ถนอมเหน็บ เก็บชีวี นี้ถนอม
ไม่พร้อมพรั่ง ดังคาด อาจไม่พร้อม
ยังพอออม อดเอา เรายังพอ


ตอนนั้นทน จนยาก จากตอนนั้น
เติมต่อแรง แห่งฝัน ฉันเติมต่อ
คิดท้อแท้ แต่ใจ ไม่คิดท้อ
ตอนนี้หนอ ก็รู้ค่า คราตอนนี้
.........

ภ.ภาพวาด
อ.๓๐.๑๐.๒๕๕๕


ลบข้อความ

ภูมิใจในศักดิ์ศรี







ภูมิใจในศักดิ์ศรี


ถึงกลิ่นกลอนสาบโคลน..โดนใจนัก
ถ้อยสลักวางบทรสแจ่มแจ๋ว
คือสิ่งมีดีงามความเพริศแพร้ว
ควรยิ่งแล้วนำกลั่นเขียนบรรยาย


มิเคยแลแม้หยามว่าทรามรก
หากใครว่าสกปรก..จงอกผาย
ภูมิใจได้ในศักดิ์ศรีที่เป็นชาย
ว่าไม่ขายรากเง่าของเราเอง


ทั้งพืชพันธุ์ธัญญาพาราหาร
อีกตำนานเมืองทองของไทยเจ๋ง
วัฒนธรรมดังทั้งกลอนเพลง
เราควรเร่งสืบสานคู่กาลไป


ผู้หยามเหยียดเกียรติศักดิ์ลืมหลักแหล่ง
ทำแสดงโอ่อ่าว่าหน้าใหญ่
ซื้อของนอกออกโชว์โก้กว่าใคร
จริงเปรียบได้กับตัว."วัวลืมตีน"
.........

ภ.ภาพวาด
อ.๓๐.๑๐.๒๕๕๕

กลอักษรสลับ ->คิดใหม่-ทำใหม่






กลอักษรสลับ ->คิดใหม่-ทำใหม่


คิดผิดไปใช่แล้วแนวทางนั้น
เหลิงเยิงฝันวันหน้าว่าทำได้
กะประมาทพลาดหมดอดเดินไป
พร่ำร่ำไห้ไหล่ห่อท้อเหลือเกิน


ตั้งหวังสุดจุดเด่นเน้นเป้าหมาย
กะตะกายป่ายตีนปีนสู่เถิน
แต่แลผลหล่นมาพาเพื่อนเมิน
จะเผชิญเดินย่างอย่างไรดี


จมตรมโศกโลกเงาเฝ้าเก็บกด
ทรหดอดทนบนวิถี
พึ่งซึ้งยิ่งสิ่งได้ไม่ได้มี
เหลือเชื่อที่ชีวิตผิดจนพัง


สร้างทางใหม่ไร้ทุนคุ่นคิดหนัก
เริ่มเสริมหลักปักลงตรงแนวหลัง
ชีวิตเมื่อเหลืออยู่สู้อีกครั้ง
มีที่หวังยังต้องลองกันดู!!
.........

ภ.ภาพวาด
จ.๒๙.๑๐.๒๕๕๕




ลบข้อความ

พี่ของน้อง







พี่ของน้อง


น้องงอแงพี่ปลอบมอบความรัก
น้องเสียหลักพี่ฉุดให้รุดหน้า
น้องร้องไห้พี่คอยเช็ดน้ำตา
น้องยิ้มร่าพี่ยิ้มสุขอยู่คลุกคลี

ตั้งแต่อ้อนแต่ออกนอกจากแม่
ผู้ดูแลนั้นหรือก็คือพี่
คอยห่วงใยไม่ขาดปรารถนาดี
จนน้องมีชีวิตทิศที่ควร

พี่เป็นทุกทุกอย่างข้างเสมอ
สุขที่เจอโศกที่ช้ำทำกำสรวล
คอยแนะนำทำให้ดูสู่กระบวน
หลายสิ่งล้วนมีคุณคอยหนุนนำ

ภ.ภาพวาด
จ.๒๙.๑๐.๒๕๕๕


รักจากปาก




คำว่ารักจากปากฝากให้หลง
พอตกลงปลงจิตลิ้มพิษดื่ม
ค่าที่ได้ลางเลือนเหมือนขอยืม
เธอไม่ปลื้มฉันแล้วคลาดแคล้วกัน

บทสรุปรักวางต่างจากเริ่ม
สิ่งที่เพิ่มตราช้ำทำโศกศัลย์
น้ำหยดน้อยไหลรินสิ้นผูกพัน
คืนและวันดีดีจบที่ลา

ภ.ภาพวาด

จะไปเอามา


ต่างคน