ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันเสาร์ที่ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2558

เพราะมีเธอ




หัวใจปวดรวดร้าวเกินกล่าวขาน
ทรมานสิ้นหวังด้วยพลั้งเผลอ
ถูกประนามหยามคำจนพร่ำเพ้อ
น้ำตาเอ่อหยดหยาดแทบขาดใจ

เหมือนสิ้นทางคว้างลอยถูกปล่อยเกาะ
เหตุจำเพาะเรื่องเลวที่เหลวไหล
คำเอ่ยรักลมปากแล้วจากไป
เหลือเอาไว้ความช้ำ..ทนกล้ำกลืน

และเหมือนหลังพายุปะทุโถม
เธอประโลมปลอบขวัญให้ฉันตื่น
เช็ดร่องรอยหยดเหงื่อคราเมื่อฟื้น
พร้อมกับยื่นมืออุ่นอ่อนมาช้อนมือ

ภ.ภาพวาด
พฤ.๒๒.๑.๒๕๕๘

ใคร



จะมีบ้างสักคนไหม ห่วงใยฉัน?
ด้วยความรัก ความผูกพัน อันแน่วแน่
ที่ประสบพบเข้า เขารังแก
ไม่เคยแคร์จิตใจ อะไรเลย!!

ภ.ภาพวาด

ความผิดพลาด



ที่พลาดไปไม่แปลก..อย่าแบกรับ
ลองเปลี่ยนปรับคราพลั้งไว้สั่งสอน
วันหน้ามีโอกาสอยู่..รู้ต่อกร
จึงเปลี่ยนตอนชีวิตตามคิดเป็น

ภาพวาด

หมดแรง




หมดแรงสู้แล้วข้าน้ำตาตก
เหมือนนรกหลอมร่างลงย่างสด
หัวใจที่มานะทรยศ
ไปตามกฎกงกรรมที่ทำมา

หยุดและพอขอปล่อยเลือกถอยก่อน
สิ้นซึ่งคำอุธรณ์จะวอนว่า
ทิ้งความหวังความฝันแลสัญญา
พร้อมกับหยาดน้ำตาบนหน้านวล

ภ.ภาพวาด

วันศุกร์ที่ 12 มิถุนายน พ.ศ. 2558

"หนูรักพ่อ"



"หนูรักพ่อ"
--------------


จดปากกาบรรจงลงกระดาษ
รอยเส้นวาดอักษรไม่อ่อนหวาน
แต่ละถ้อยด้อยนักไร้หลักการณ์
เพียงสื่อสารหัวใจลงในกลอน
.
จดปากกา แล้วยก ตลกแท้
กับเรื่องแค่ บอกรัก เป็นอักษร
ความรู้สึกสั่นสั่นคอยบั่นทอน
มันหนาวร้อนอุรา.. ไม่กล้าพอ
.
จดปากกา..จดตามในความคิด
ความรู้สึกยังติดหมดสิทธิ์ต่อ
อยากบอกรักสักคำคล้ายค้ำคอ
นั่งจดจด จ่อจ่อ จนท้อใจ
.
ทั้งที่จริง รัก(..)มาก จากส่วนลึก
ความรู้สึก มีมาก ที่อยากให้
ยามเจ็บป่วย แคร์มาก กลัวจากไป
คราวห่างไกล ห่วงมาก จนอยากเจอ
.
นั่นเป็นเพียงสิ่งที่มีตลอด
แต่อิดออด หากจะเอ่ยเผยเสนอ
ทั้งอักษร ถ้อยคำ แสนพร่ำเพ้อ
เป็นเสมอทั้งแต่ก่อนและตอนนี้
.
จดปากกาบรรจงลงน้ำหนัก
ถ้อยสลักวรรคท้ายจะไม่หนี
เอาชนะใจดู..สู้สักที
อ่านดีดี "หนูรักพ่อ" ขอเปิดใจ

ภาพวาด

ขอขอบคุณรูปภาพจาก Google. 

เกลียดชาย / เบื่อหญิง



เกลียดชาย / เบื่อหญิง 
(กลอนต่อ)
------------------------------------------


เกลียดนัก ผู้ชาย ความร้ายลึก
ยิ่งนึก ยิ่งเกลียด เลิกเฉียดใกล้
พูดอย่าง ทำอย่าง ต่างกันไป
ห่างได้ เป็นห่าง แยกทางเลย
><ภ.ภาพวาด

เบื่อนักผู้หญิงหยิ่งเกินรับ
ขยับปากว่าพาเมินเฉย
ช่างติช่างเตียนเนียนจนเคย
แม่เอ่ยพูดยากมากเหลือใจ
><กะลาตาเดียว


เกลียดมาก ผู้ชาย มีหลายรัก
เหมือนหลัก ปักเลน ล้มเอนได้
คารม คมคาย เร่ขายไป
หาใหม่ ไม่ซ้ำ หญิงช้ำทรวง
><ภ.ภาพวาด

เบื่อจริงหญิงรั่วชอบมัวนิ่ม
ซ่อนยิ้มจริตพิษหึงหวง
สร้างเรื่องเติมต่อไว้ล่อลวง
ใครล่วงเพลี่ยงพล้ำต้องช้ำตรม
><กะลาตาเดียว


เกลียดนัก ผู้ชาย ที่ไร้ค่า
ศรัทธา ย่อยยับ อยากทับถม
ทำอ้อน อ่อนไหว ไม่นิยม
ยอมคน โดนข่ม มิสมชาย
><ภ.ภาพวาด

เบื่อแท้แม่คุณช่างวุ่นนัก
ชวนชักตีข่มสมใจหมาย
มโนโอ้อวดวาดลวดลาย
ช่างร้ายเสียจริงหญิงน่ากลัว
><กะลาตาเดียว


เกลียดนัก ปากชาย ร้ายหนักหนา
กล่าวด่า ผู้หญิง นั่นยิ่งชั่ว
หมดซึ่ง ศักดิ์ศรี ที่ในตัว
กระดกลิ้นรัว...ไร้หัวคิด
><ภ.ภาพวาด

เบื่อเหลือเกินรับจับกระเดียด
ส่อเสียดคาดคั้นบั่นทอนสิทธิ์
จำแนกแยกยากรากจมมิด
ความคิดกร่อนลึกยิ่งสึกรวน
กะลาตาเดียว


เกลียดนัก ผู้ชาย ไร้เหตุผล
ถือตน ถือสิทธิ์ ว่าคิดถ้วน
เต๊ะท่า หน้าใหญ่ ไม่สมควร
ยิ้มกวน โทโส....โมโหจัง
><ภ.ภาพวาด

เบื่อหญิงพูดยากมักมากเรื่อง
ทำเฟื่องคุยโวพาโอหัง
ยักย้ายบ่ายเบี่ยงเลี่ยงไม่ฟัง
ทั้งยังก้าวร้าวเจ้าอารมณ์
><กะลาตาเดียว


เกลียดยิ่ง ชิงชัง ฟังชายพูด
พิสูจน์ ชัดเจน ก็เห็นสม
หมดรัก หมดใจ ไม่ชื่นชม
ตัดปม เชื่อมต่อ หญิงขอลา
><ภ.ภาพวาด

เบื่อแน่แค่คิดก็ผิดนัก
เลิกรักกันไปไม่ห่วงหา
ยิ่งคิดยิ่งย้ำช้ำเรื่อยมา
คุณค่าหมดไปไม่เหลือมี
><กะลาตาเดียว


ปล. ก็แค่อารมณ์สนุกๆ หากไปกระตุกต่อมใครก็อย่าได้ร้อนตัวนะคะ 5555 (ขออภัยหากคำไหนไม่สุภาพ)

ขอขอบคุณรูปภาพจาก Google. 

วันพฤหัสบดีที่ 11 มิถุนายน พ.ศ. 2558

สัมพันธ์ที่ตาย



สัมพันธ์ที่ตาย
( สัมผัสซ้ำ ด้วยความตั้งใจ)
---------------------------------


ในเมื่อมีคลับคล้ายกับไม่มี
แล้วจะมีทำไมให้คิดหนัก
ก็ไม่มีซะเลยคนเคยรัก
คิดซะว่าไม่รู้จักเลิกทักทาย

ความสัมพันธ์ค้างคาน่าจะจบ
และควรจบจากวันพากันหาย
หมดเหตุผลยื้อยุดเพราะสุดท้าย
ความสัมพันธ์ที่ตายคงไม่คืน

ตัดโซ่บ่วงห่วงใยอย่าให้เหลือ
เพราะส่วนเหลือหากรัดยามขัดขืน
จะยิ่งผูกปมช้ำให้กล้ำกลืน
มันข่มขื่นเกินรับจงยับยั้ง

ไม่อยากเจ็บจงจบลบให้หมด
ลืมให้หมดเรื่องราวแต่คราวหลัง
เดินต่อไปข้างหน้าโดยระวัง
พร้อมความหวัง ที่มี..ไปดีเธอ!

ภ.ภาพวาด
อ.๑๘.๑๑.๒๕๕๗

ขอขอบคุณที่มาของรูปภาพค่ะ.

รักอำพราง : กลอนต่อ



รักอำพราง : กลอนต่อ
---------------------------


มาหลงผิดพิศเผยคนเคยรัก
เขาผินผลักเสือกไสไม่เห็นค่า
เคยถวิลสิ้นร้างห่างแววตา
ด้วยทีท่าเฉยเมยเฉลยเป็น
>< กะลาตาเดียว

อย่าโยนผิดคิดเบี่ยงทำเลี่ยงหลบ
เดี๋ยวปั๊ดตบตาหลุดได้หยุดเห็น
อคติเตลิดเปิดประเด็น
ช่างเยือกเย็นเกินทนนะคนเรา
>< ภ.ภาพวาด


เพียงถ้อยเอ่ยเผยนิดมาคิดโกรธ
สวมบทโหดระรานพาลอับเฉา
ไร้เหตุผลบนครรลองตรองรับเอา
ช่างน่าเศร้าเสียจริงหญิงนักเลง
>< กะลาตาเดียว

หน้าไม่อายชายหรือตุ๊ด..ฉันสุดกลั้น
ทนอัดอั้น กลืนขม เธอข่มเหง
มีหญิงอื่นชื่นชิด ไม่คิดเกรง
แถมกระเตงกันเที่ยวเกี้ยวกันเพลิน
>< ภ.ภาพวาด


มิเคยเที่ยวเกี้ยวใครให้ยุ่งยาก
ใยต้องลากความยาวราวห่างเหิน
มองเพียงตาอย่าหลงผิดคิดก้ำเกิน
เพราะบังเอิญที่เห็นนั้นมันกะเทย
>< กะลาตาเดียว

อ๋ออออออ!กระเทย เลยชอบ เพิ่งตอบโจทย์
รสนิยมเปลี่ยนโหมด..โกรธแล้วเหวย
ฉันด้อยกว่าตรงไหนเนี๊ยะ!เธอเคลียร์เลย
ช้ำนักเอยหญิงแท้แพ้หญิงเทียม
>< ภ.ภาพวาด


จินตนาการล้ำเลิศประเสริฐ์นัก
จงใจปักกล่าวโทษดูโหดเหี้ยม
คอยตอกย้ำซ้ำให้ผิดคิดตระเตรียม
ช่างยอดเยี่ยมจริงแท้แน่จริงเออ
>< กะลาตาเดียว

พบพิรุธบ่อยครั้งเห็นตั้งมาก
ถึงไม่อยากจะคิด..จิตก็เผลอ
การกระทำแสดงแจงให้เจอ
มักเสนอด้านลบลบ..หลบซ่อนใด?
>< ภ.ภาพวาด


จะพูดมากลากไปคงไม่จบ
ใจเธอกลบรักฝังรั้งไม่ไหว
เมื่อคิดเบี่ยงเลี่ยงหลบจบกันไป
จะพูดกันทำไมให้มากมาย
>< กะลาตาเดียว

อยากจะไป ไปเถิดเปิดทางส่ง
จะเดินลงนรกสุดเป็นจุดหมาย
หรือจะขึ้นสวรรค์พลันสบาย
ขอจงตายจากกันนั้นชั่วกาล
>< ภ.ภาพวาด


จ.๒๔.๑๑.๒๕๕๗

ขอขอบคุณรูปภาพจาก Google.

ห่วงใย คิดถึง



ส.๓.๑.๒๕๕๘
--------------
ห่วง ยามห่าง ให้กังวล ร้อนรนนัก
ใย โยงรัก ที่โยงไว้ เชื่อมใจสอง
คิด แบ่งเบา ทุเลาช้ำ ที่จำจอง
ถึง หม่นหมอง มากเพียงใด ไม่ทิ้งกัน

ภ.ภาพวาด

ควรขอบคุณ



ควรขอบคุณ
-------------------


อยากจะถามสักนิดน้องผิดหรือ?
เลือกปล่อยมือจากมาไม่ลาพี่?
ด้วยความเจ็บกดดันนั้นมากมี
ถ้อยคำที่ควรกล่าวจุกร้าวทรวง

เมื่อใจพี่มีใหม่พึงใจมอบ!
น้องควรปลอบใจตน? ทนอยู่ถ่วง?
หวังลมลมรักเอยที่เคยควง!
อาจจะหวนคืนช่วงมาห่วงใย?

พี่หลอกน้องหลอกง่าย..ทำได้เจ๋ง
แต่น้องหลอกตัวเองเกรงไม่ไหว
รู้ทั้งรู้รักกันมันเปลี่ยนไป
ยอมเดินจากมาทำใจ!!..ไยพี่เคือง?

ความเป็นจริง คิดทวน..ที่ควรนั้น
ขอบคุณกันจะถูกกว่า..มาหาเรื่อง
การต้องทนรับรู้อยู่เนืองเนือง
รู้ไหมเปลืองน้ำตามาเนิ่นนาน

ภ.ภาพวาด

ขอขอบคุณรูปภาพ  .... (เจ้าของภาพ)

ความรู้สึก สึกกร่อน



อ.๒.๙.๒๕๕๗
------------------
ถ้าเมื่อใดความรู้สึกนี้สึกกร่อน
รักลอกล่อนจากใจจนไม่เหลือ
ทุกความหมายเคยมีเป็นขี้เกลือ
ที่เกาะเนื้อรอล้างจากร่างกาย

ความสำคัญเต็มร้อยก็ด้อยค่า
ตามน้ำตาหลั่งรินไม่สิ้นสาย
รักที่ทุ่มอุ้มฝันถึงวันตาย
มันหมดซึ่งความหมายในสายตา

ภ.ภาพวาด

ขอขอบคุณรูปภาพจาก Google.

ควันฃีวิต




ควันฃีวิต
-------------


มากปัญหาถาโถมจู่โจมใส่
อนาคตสดใสมองไม่เห็น
มีเพียงควันอำพรางอย่างที่เป็น
กับประเด็นคำถามที่ตามมา!

มีทางออกบ้างไหมที่ให้เลือก
ได้กระเสือกกระสนได้ค้นหา
ชีวิตนี้หม่นหมองนองน้ำตา
จะเดินหน้าต่อไปอย่างไรกัน?
--------------------------
เหนื่อยแต่ยังอยากสู้ให้รู้แน่
ถึงคำตอบคือแพ้..แค่โศกศัลย์
เจ็บมามากหลากหลายไม่เว้นวัน
มิหวาดหวั่นใดแล้วกับแนวทาง

ภ.ภาพวาด

ขอขอบคุณรูปภาพ กับเจ้าของภาพ.

เสีย




เสีย
------


เสียเธอ เสียใจ ใช่..ฉันเจ็บ
เศร้าเก็บ โศกกลืน ยังยืนไหว
ขีวี ชีช้ำ เลือกทำใจ
หาใหม่ หาดี กว่านี้ ตรึม

เสียรัก เสียรู้ ชูรสชาติ
เผลอพลาด ผิดหวัง เพราะยังทึ่ม
บทเรียน บทแรก ที่แทรกซึม
ดังกระหึ่่ม...กึกก้องอยู่ในใจ

ภ.ภาพวาด
จ.๑๗.๑๑.๒๕๕๗

ขอบคุณรูปภาพจาก Google.