ไม่ได้สร้างสุขนี้จากขี้ปาก

รักสนุกทุกวันฉันไม่ผิด
อย่าสะกิดเรื่องเกิดเปิดปัญหา
อย่าเก็บเล็กเก็บน้อยทยอยมา
เพื่อดราม่าเม้าท์เม้าท์แค่เมามัน
.
ไม่ได้สร้างสุขนี้จากขี้ปาก
ไม่ได้มากเหลี่ยมมุมโดยรุมหยัน
ไม่ได้อวดอ้างตนคนละพันธุ์
เพราะฉะนั้นอย่ารนมาชนตอ
.
ภ.ภาพวาด

ไม่ควร

ไม่ควร
-------------
.
ก็รู้..ว่าไม่ได้สำคัญ
ที่ผูกพันผิวเผิน..ห้ามเกินเพื่อน
เธอขีดกรอบสถานะ..คอยย้ำเตือน
ไม่อาจเลื่อนระดับกระชับใจ
.
เป็นเพียงคนผ่านมา..แค่รู้จัก
ดันเผลอรักเพ้อฝัน..เพราะหวั่นไหว
พยายามหักห้ามปรามเท่าไร
ทำไม่ได้..ใจหญิงยิ่งดึงดัน
.
มีสิทธิ์รักข้างเดียว..ช่างเปลี่ยวเหงา
มันว่างเปล่าไปหมด..โลกของฉัน
แต่ทำไม..ยังรักอยู่อย่างนั้น
ทั้งที่สานสัมพันธ์กันไม่นาน
.
สารภาพได้ไหม?..ก่อนไกลห่าง
เผื่อทุกอย่างจะดีมีอีกด้าน?
เผื่อหัวใจของเธอจะต้องการ?
เผื่อคลายความทรมานใจฉันลง?
.
---------------------------------------
สารภาพไม่ได้..ทั้งที่รู้
เพราะคนคู่คือเขาเฝ้าเสริมส่ง
ต้องหยุดหาข้ออ้างให้พะวง
ไม่ควรหลงพลาดคิดผิดคู่ใคร!!
.
ภ.ภาพวาด
.
กลอนนี้พยายามแต่งไม่ให้มีสัมผัสใน แต่ก็ดูเหมือนจะเคยตัว ผิดพลาดอย่างใดก็แนะนำกันได้นะคะ
.
ขอขอบคุณรูปภาพจากอินเตอร์เน็ตค่ะ

อ่อนล้า

อ่อนล้า ร่างโรย ร้องโอยอวด
ร้าวรวด เหลือรับ กับสังขาร
มีบ่วง ห่วงผูก ถูกทรมาน
เป็นสงสาร สร้างสม ให้ตรมตาม
.
วัฏฏะเวียน เขียนกรรม ตนทำเหตุ
มิใช่เจตนา ที่ฟ้าล่าม
จึงยินยอม พร้อมทน ผจญความ
ทุกขวากหนาม หนัก-น้อย ทะยอยเดิน
.
ภ.ภาพวาด
ส.๒๖.๕.๖๑

คำเชือดเฉือนเตือนให้คิด

พฤ.๑๕.๐๓.๒๕๖๑

---------------------

ร้อยทั้งร้อยถ้อยขมใช่ข่มเหง

ให้กล่าวเกรงกลัวช้ำ..ยิ่งทำผิด

จึงเชือดเฉือนเตือนติงให้นิ่งคิด

หวังสะกิดสติ..ไม่ริเลว

.

หลากปัญหาถาโถมถึงโทรมสุด

แม้สะดุดร่างบอบข้างขอบเหว

ตั้งสติดังจุดไฟให้เห็นเปลว

เพื่อหลอมเหลวปัญหาสิ้นมลาย

.

เพื่อนคือพี่คือน้องประคองค้ำ

ใช่แค่คำเคลือบคนจนความหมาย

เมื่อเพื่อนผิดเพื่อนพลาดขาดยางอาย

จักมิขอถือท้ายทำร้ายซ้ำ

.

ภ.ภาพวาด

กาลเปลี่ยนใจ..ใจเปลี่ยนรัก

"กาล"เปลี่ยนใจ ให้คนเปลี่ยน เพิ่งเรียนรู้

น่าอดสู สุดแสนเศร้า เชื่อเขาง่าย

หลงคำมั่น สัญญาลม อย่างงมง่าย

สิ่งสุดท้าย ที่ได้คืน กลืนน้ำตา

.

ใจเปลี่ยนรัก แล้วผลักไส เมื่อใหม่พบ

รักเก่าจบ จรจากไป ไม่ห่วงหา

เมื่อใหม่มี แทนที่เก่า เขากล่าวลา

คำสัญญา ที่เคยให้ ก็ไม่มี

.

ภ.ภาพวาด