เปรียบกรุงเทพฯ ยามราตรี นี้สวรรค์
งามดั่งจันทร์ วันเพ็ญ เป็นสง่า
ดูแสงไฟ แสนกว่าดวง ดั่งดารา
ทอแสงมา สว่างจ้า ชั่งน่าชม
ยามข้ามคืน มืดมิด จิตอ่อนไหว
มองแสงไฟ ยามราตรี นี้สวยสม
มองดูดาว ที่โอบล้อม โลกกลมๆ
น่าภิรมณ์ ชมชื่น คืนสุขใจ
แต่หากได้ ใคร่เห็น สิ่งเป็นจริง
คงต้องทิ้ง สิ่งลวงนี้ แล้วแลใหม่
ภาพเมืองหลวง ลวงตา คลาหมดไฟ
ก็เปรียบได้ ดั่งขยะ เกะกะตา
ยามกลางวัน นี่น่ะหรือ คือเมืองกรุง
ดูมันยุ่ง รุ่งรัง เสียจังหนา
มองทางนี้ แลทางโน้น โดนในตา
ก็เห็นว่า น่าอาย ขายหน้าจริง
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด
.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น