ผิดที่ใจ

ผิดที่ใจ ไม่ฟัง เลยพังสิ้น
น้ำตาริน ไหลนอง สองปรางนวล
ไม่เคยคิด จุดจบ หรือทบทวน
จึงต้องครวญ ช้ำชอก เขาหลอกเรา

ผิดที่ใจ ไม่จำ คำทัดทาน
จึงซมซาน อย่างนี้ ชีวีเศร้า
หากคิดครวญ ทวนทบ จุดจบเรา
จักไม่เฉา เศร้ารำเค็ญ อย่างเป็นเลย

ผิดที่ใจ ให้รัก ไม่ยักคิด
จึงเดินผิด ทางหน คนเยาะเย้ย
หากวันนั้น ฉันครวญ ทวนเฉลย
จุดลงเอย คงไม่ช้ำ ให้กล้ำกลืน

ผิดที่ใจ ไม่ฟัง จึงพลั้งพลาด
จุดจบหนึ่ง จึงอนาจ ขาดมือยื่น
ไม่มีใคร ไหนจุด ฉุดให้ยืน
ล้มร่างรื่น พื้นกรวด ปวดร้าวเอย
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~