ยอดดวงใจ ในจิต ที่คิดถึง
เธอคือหนึ่ง ซึ่งฉัน นั้นหวั่นไหว
เพียงได้พบ สบพักตร์ รักหมดใจ
มอบไปให้ ใยเล่า เขากลับเมิน
หรือความรัก ถักร้อย มันด้อยค่า
เธอเลยหา รักใหม่ ใช้ควงเหิน
รักเก่านี้ มีอยู่ รู้ส่วนเกิน
มิอาจเพลิน เดินคู่ อยู่ร่วมใจ
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น