ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันอาทิตย์ที่ 14 มิถุนายน พ.ศ. 2552

รอฟังเหตุผล


ใครไม่โดน คงไม่รู้ แต่หนูซึ้ง
ในจุดหนึ่ง ถึงเศร้า เฝ้าคอยหา
อยากจะพบ สบพักตร์ ประจักษ์ตา
เจ้าชีวา ผู้ให้เกิด กำเนิดเป็น

อยู่ไหนหนอ พ่อ-แม่ ผู้แผ่ปก?
เฝ้าฟูมฟก กกกอด คลอดยากเข็ญ
แล้วทิ้งไป ไม่ดู อยู่รำเค็ญ
ว่าจะเป็น เย็นสุข หรือทุกข์จริง

มีคำถาม ความอยากรู้ อยู่จนล้น
ด้วยเหตุผล กลใด ใยจึงทิ้ง
ปล่อยลูกลง ตรงทาง ร้างผีสิงห์
จะซุกพิง อิงที่ใด ใยไม่แล?

หากเหตุผล ล้นยิ่ง จริงดังว่า
แล้วใยหยา ไม่มาดู หนูล่ะแม่?
พอทิ้งไกล ไปเลย ไม่เคยแคร์
สายตาแล แม่เอ๋ย ไม่เคยมี

ช่วยกันก่อ ต่อสร้าง เป็นร่างน้อย
แล้วก็ปล่อย ลอยคอ กับพ่อนี้
อยู่ในทาง ร้างไกล ไม่ดูดี
จนชีวี ที่วาด ขาดอุ่นไอ

อยากจะเจอ เพ้อขอ ต่อฟากฟ้า
ช่วยกลับมา หาลูก ผูกสายใย
ท่านทิ้งรก ตกไว้ ในแดนใด?
ขอจงไป ได้ไหมหนอ แม่-พ่อเอย?

หรือมิกล้า มาพบ ประสบพักตร์
ด้วยมิรัก สักนิด ชิด-ชมเชย
แค่เพียงหน่อ ตอกรรม นำมาเผย
จึงมิเคย เลยจะแล แม้หางตา
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น