ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันพฤหัสบดีที่ 4 มิถุนายน พ.ศ. 2552

ลิขิตให้ช้ำ


โอ่น้ำตา คลาไห้ ใจห่อเหี่ยว
มันเป็นเสี้ยว หนึ่งเกล็ด เศษความช้ำ
น้ำตาไหล ให้ทุกข์ สุดระกำ
หัวใจก้ำ จำกลืน สะอื้นทรวง

ในเรื่องราว ปวดลึก รู้สึกช้ำ
เป็นเวรกรรม ซ้ำให้ ใจหนักหน่วง
ทั้งคนข้าง เคียงใกล้ กับไม่ห่วง
มาซ้ำลวง หลอกเรา ให้เศร้าตรม

นี่ชีวิต ลิขิตมา ให้ข้าช้ำ
เลยต้องกล้ำ จำกลืน สะอื้นปม
กับเรื่องราว ร้าวรวด ปวดระบม
สุดจะข่ม จมน้ำตา พาเดียวดาย
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น