วันนี้ ฉันสับสน
เหมือนกับคน จนหนทาง
วันนี้ ฉันเคว้งคว้าง
มองบางอย่าง นั้นมืดมน
วันนี้ ฉันเหนื่อยล้า
มีน้ำตา มาพร้อมฝน
วันนี้ ฉันทุกข์จน
เกินจะทน ทนต่อไป
วันนี้ ฉันหมดแรง
มิอาจแกร่ง แข้งต่อได้
วันนี้ ฉันท้อใจ
เกินสู้ไหว ใจเศร้าตรม
วันนี้ ฉันร้องไห้
ที่ทำได้ กลืนความขม
วันนี้ ฉันตรอมตรม
เหมือนมีดคม จมปักใจ
~*~*~*~*~*~*~*~*~
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น