ประกายดาว พราวระยับ กับฟากฟ้า
บนเวหา นภาผืน ให้ขื่นขม
คิดถึงจัง คนไกล ใจเศร้าตรม
สุดระทม จมบ่วง ห่วงโซ่ใย
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
---->>
วันศุกร์ที่ 17 กรกฎาคม พ.ศ. 2552
ประกายดาว
ประกายดาว พราวระยับ กับฟากฟ้า
บนเวหา นภาผืน ให้ขื่นขม
คิดถึงจัง คนไกล ใจเศร้าตรม
สุดระทม จมบ่วง ห่วงโซ่ใย
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ป้ายกำกับ:
กลอนคิดถึง
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น