ลืมชายควง ลวงใจ ตัดไม่สิ้น
ยังถวิล คอยหา ในคลาเหงา
จนบางที นึกตรม สมใจเง่า
ไปรักเขา เอาใจแล แคร์มิวาย
จนเขาหัก รักห่าง ให้ว้างว้า
เหลือน้ำตา หยาบหยด รดเป็นสาย
จนบัดนี้ นี่หนา ข้าเกือบตาย
ด้วยเพราะนาย ชายหนึ่ง ยังตรึงทรวง
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด
.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น