มาปลดแอก แหกกรง ที่คงขัง
ด้วยพลัง ตั้งใจ ใคร่ช่วยเหลือ
ให้คนดี ที่หนึ่ง ซึ่งเป็นเหยื่อ
หลุดมาเพื่อ เจอวัน อันสวยงาม
ความหมองเศร้า เงาโศก ในโลกหม่น
ขังใจจน ทนสู้ อยู่ทุกยาม
ทั้งความทุกข์ รุกเร้า เฝ้าติดตาม
เกินจิตห้าม เธอข้ามพ้น จนปัญญา
จึงมารอ ขอกด ปลดแอกออก
ให้ใจยอก ชอกช้ำ ไม่ดำชา
มีทางย่าง ก้าวไกล ไปภายหน้า
ด้วยฝืมือ กานดา น้องยาเอย
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด
ปล..แต่งตอบพี่ พี เวบ ดีดีจัง
.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น