เมื่อยังเจ็บ เก็บจำ ช้ำใจอยู่
ยังหดหู่ สู้อย่าง เคว้างคว้างยิ่ง
มิอาจลืม ลบลา พาประวิง
มิอาจทิ้ง สิ่งเก่า ยังเฝ้าจำ
พี่ก็อย่า พยายาม ห้ามให้ลืม
อันความปลื้ม อยู่ใน แม้ใจช้ำ
ที่เคยสุข สุขอยู่ คู่ทุกค่ำ
ก็เก็บนำ จำปลื้ม อย่าลืมลา
มันยากยิ่ง สิ่งปลื้ม จะลืมลา
มันยากกว่า ถ้าจะเทียบ เปรียบเฉยๆ
มันยากฉุด ขุดออก นอกใจเอย
มันยากเลย ที่จะให้ ใจลืมเลือน
เมื่อลืมไป ไม่ได้ ก้ให้จำ
และคอยย้ำ ซ้ำ ให้ช้ำเตือน
ด้วยที่เก็บ เจ็บท้น ไม่หล่นเลื่อน
สักวันเชือน ชินชา เป็นยาใจ
~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~
ปล.ตอบให้พี่พี ที่เวบ ดีดีจัง
ภาพวาด
.
พูดนี่งายใจลืมยากมากกว่ายิ่ง
ตอบลบโอ้น้องหญิงสิ่งค้างกลางใจไหว
พี่ลืมเขาไม่ได้เลยเอ๋ยทรามวัย
จะทำไงอย่างไรดีวิธีการ..ศร