รักแท้ แพ้ ใกล้ชิด

จากวัน พลันได้สบ
ใจก็พบ กับความรัก
เมื่อเธอ เข้ามาทัก
ใจเลยภัก รักเพียงเธอ

รักนี้ มิอาจเปลี่ยน
ฉันจะเพียร เรียนเสมอ
จะคบ จบเพียงเธอ
แม้ละเมอ เราเจอกัน

ฉันมอบ หอบไปให้
มีทั้งใจ ที่ใฝ่ฝัน
บอกรัก ไปทุกวัน
เราผูกพันธ์ ใช่ฝันไป

วันหนึ่ง เราต้องห่าง
ทุกก้าวย่าง ทางแสนไกล
เหมือนเช่น ใครดลใจ
ให้ฉันไป ไกลจากเธอ

เมื่อเรา ต้องห่างกัน
หัวใจฉัน มันพร่ำเพ้อ
คอยคิด จิตห่วงเธอ
เลยฝากเกลอ ช่วยดูแล

เพราะหวง และห่วงใย
เลยฝากให้ เกลอเทคแคร์
หวังพึ่ง ซึ่งเพื่อนแท้
ให้ดูแล แทนเราที

ไว้ใจ นะเพื่อนเอ่ย
ฉันก็เลย ฝากคนดี
แนะเขากับเธอนี้
ให้มาซี้ เป็นเพื่อนกัน

คนหนึ่ง ซึ่งใจภัก
ยอมฝากรัก และผูกพันธ์
อีกหนึ่ง คือเพื่อนฉัน
เป็นเกลอกัน มานานปี

สองคน ได้รู้จัก
พูดคุยทัก กันอย่าซี้
ดูแล้ว ชั่งสุขขี
แฟน-เพื่อนนี้ ดีต่อกัน

เมื่อห่วง นั้นลดคลาย
ฉันเลยหาย ไปหลายวัน
เพราะงาน ที่หนักนั้น
ฉันเลยพลัน ห่างจากเธอ

ไม่ได้ ติดต่อมา
ไม่โทรหา อย่างเสมอ
ไม่ได้ ไปพบเธอ
ไม่ได้เจอ เจอะกันเลย

ทั้งที่ คิดถึงมาก
หัวใจอยาก ไปก่ายเกย
ไปร่วม เคียงเขนย
ดูดาวเดย ที่เคยทำ

ยิ่งผ่าน นานนับเดือน
เวลาเคลื่อน เตือนความช้ำ
ฉันเธอ ห่างเพราะกำ
หรือใครอำ กีดกันเรา

ที่สุด งานก็จบ
ใจอยากพบ อยากเจอเขา
อยากพูด อยากแบ่งเบา
ในทุกข์-เศร้า เก่าอย่างเคย

หวังจะ กะเซอร์ไพร์
เลยกลับไป โดยไม่เอ่ย
ไม่โทร ไปบอกเลย
หวังคู่เชย จะดีใจ

เมื่อกลับ มาได้เห็น
สิ่งที่เป็น ใจหวั่นไหว
เห็นเขา ควงคู่ใหม่
มองออกไป ใช่เพื่อนเรา

ดูเขา เธอสนิท
ทำให้จิต ต้องหมองเศร้า
ยืนดู จนลับเงา
ของเธอเขา เคยงก้าวไป

หวังจะ กลับมาอำ
ทำให้ขำ ให้ตกใจ
แต่กลับ เป็นฉันไง
ที่ต้องใบ้ รับประทาน

ยังอึ้ง ทึ่งไม่พอ
ฉันอยากขอ ฟังคำขาน
สิ่งเห็น เช่นที่ผ่าน
ช่วยสื่อสาร ให้เข้าใจ

ทั้งคู่ ต่างขอโทษ
บอกฉันโปรด ให้อภัย
เวลา และทางไกล
เธอเผลอใจ ให้แก่กัน

อีกคน ที่พร่ำออก
เธอพูดบอก ให้ตื้นตัน
เสียใจ คำสั้นๆ
ง่ายๆนั้น ฉันเข้าใจ

ที่สุด รักก็จบ
เมื่อเธอพบ เจอคนใหม่
คนนั้น ไม่ใช่ใคร
เพื่อนฉันไง แฟนใหม่เธอ

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด