ณ ที่นั้น มีเพื่อน คอยเตือนปลอบ
หากช้ำบอบ รอบกาย พ่ายแรงท้อ
อยากให้เจ้า เข้าใจ ไว้สักข้อ
ว่าฉันรอ ต่อเติม เพิ่มแรงใจ
อยู่ในจุด สุดกล้ำ ย้ำว่าเพื่อน
ติดตราเตือน เหมือนเงา เร้าหทัย
ทั้งที่จิต คิดวาด คาดการณ์ไว้
คือเคียงใกล้ ใจช่อ ต่อสัมพันธ์
แต่สิ่งใคร่ ใกล้สุด หยุดที่มิตร
แนบสนิท ชิดได้ ห้ามไหวหวั่น
เป็นมดแดง แฝงพวง มะม่วงมัน
ที่เธอนั้น ไม่แม้ จะแลมอง
ถึงเข้าใกล้ ได้เคียง เพียงแค่เพื่อน
ไม่อาจเคลื่อน เลื่อนขั้น ชั้นครอบครอง
แต่หัวใจ ในอก ดั่งตกต้อง
มีเธอจอง ห้องทรวง ทั้งดวงใจ
มิอาจหยุด สุดรัก หักใจลง
ด้วยมั่นคง ตรงแน่ว แก้วหทัย
จะให้เปลี่ยน เวียนผัน หันหาใหม่
ทำไม่ได้...ใจนี้....เพราะมีเธอ
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
ภาพวาด
.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น