ดั่งชีวิต คนเกิด กำเนิดมา
สิ้นมารดา บิดา ด้วยอาสัญ
ต้องระเห เร่ร่อน ซ่อนความหวั่น
อยู่กับวัน ศัลย์โศก วิโยกตรม
จะก้าวย่าง ทางใด ไม่มีจุด
เดินประดุจ ดั่งมอด บอดเนตรคม
หากผิดพลาด ขาดเขลา คงเศร้าซม
ตกหลุมหล่ม จมตาย วายชีวี
ไม่มีผู้ ก่อทาง ถางทางให้
จึงเดินไป ไร้หลัก จักต่อตี
เหมือนเกสร ล่อนลอย ปรอยเมฆี
จะร้ายดี อยู่ด้วยกรรม นำเรามา
.
ภาพวาด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น