เสียสละ ให้รัก ประจักษ์แจ้ง
เธอแสดง ให้เห็น เด่นนั้นหนา
แต่ความรัก เธอนั้น เขาพลันลา
เหมือนไร้ค่า อย่าเศษดิน หิน-กรวด-ทราย
ฉันอยากรับ รักเธอ ที่เพ้อพก
มาเก็บกก ฟกฟู อยู่แนบกาย
ให้ความหมอง ของฤดี นั้นคลี่คลาย
อยู่บนลาย สายทาง อย่างสุขใจ
เอาความเจ็บ ของเธอ ที่เพ้อหา
มารักษา ทายา พันผ้าให้
เอาความช้ำ ซ้ำตรง คงของใจ
มาเก็บใน ใจน้อง เพื่อครองเคียง
.
ภาพวาด
.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น