โอ้น้ำตา คลาไห้ ใจห่อเหี่ยว
มันเป็นเสี้ยว หนึ่งเกล็ด เศษความช้ำ
น้ำตาไหล ให้ทุกขื สุดระกำ
หัวใจกล้ำ จำกลืน สะอื้นทรวง
ในเรื่องราว ปวดลึก รู้สึกช้ำ
เป็นเวรกรรม ช้ำให้ ใจหนักหน่วง
ทั้งคนข้าง เคียงใกล้ กลับไม่ห่วง
มาซ้ำลวง หลอกเรา ให้เศร้าตรม
นี่ชีวิต ลิขิตมา ให้ข้าช้ำ
เลยต้องกล้ำ จำกลืน สะอื้นข่ม
กับเรื่องราว ร้าวรวด ปวดระบม
กลายเป็นปม จมน้ำตา พาเดียวดาย
.
ภาพวาด
.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น