ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

"ขอพระองค์ทรงพระเกษมสันต์...เป็นมิ่งขวัญคนไทยทุกถิ่นฐาน...มีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน...พระภูบาลคุ้มเกล้าเราชาวไทย"

จินตนาการผ่านคำพร่ำอักษร..มิใช่กลอนชีวิตลิขิตเขียน..ด้วยสนุกสุขใจจึงใฝ่เพียร..หากผิดเพี้ยนติติงขอวิงวอน
---->>

วันพฤหัสบดีที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2552

คำรักหลอกลวง




























จากเคยรัก ภักมั่น กลับผันแปร
เป็นไม่แคร์ แม้นิต ให้จิตข่ม
ที่เคยคู่ อยู่เรียง เพียงภิรมณ์
กลายเป็นตรม จมช้ำ รอยน้ำตา

เธอหลอกลวง ควงเล่น แค่เป็นเพื่อน
แต่ย้ำเตือน เอื้อนคำ นำรักหา
ให้ฝังตรึง ถึงทรวง ดวงวิญญา
แล้วก็มา ว่าบอก ออกจบกัน

เธอจะรู้ อยู่ไหม ว่าใจนี้
จากเคยที่ มีคู่ อยู่เคียงฝัน
ต้องกลายลบ จบลง ตรงที่ฉัน
และคืนวัน พลันปวด ร้าวรวดใจ

เธอจากไป ไกลห่าง ให้ว้างว้า
พร้อมน้ำตา พาร่วง ให้ทรวงไหว
และเสียงหนึ่ง ซึ่งฝาก จากหทัย
ส่งตามไป ให้นั้น "ฉัน รัก เธอ"

ถึงแม้ใน ใจเธอ ไม่เจอฉัน
แต่เชื่อมั่น ไว้แน่ แท้เสมอ
คือใจซึ้ง หนึ่งนี้ นี่นะเออ
ที่เสนอ รักไป แม้ ฝ่ายเดียว
.
ภาพวาด
.

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น