---->>
ทินกร ร้อนแรง แสงแดงสาด
ทั่วชายหาด จรดกรอบ ของขอบฟ้า
สีเพลิงกาล ผลาญเผา เร้าวิญญา
รินน้ำตา โศกาโศก วิโยคตรม
มองออกไป ไกลคว้าง กลางทะเล
ให้ว้าเหว่ เอกา พาระทม
ด้วยภาพเก่า เงาฝัง ยังเซซม
ยังเป็นปม จมอยู่ มิรู้ลา
น้ำทะเล สดสวย รวยระยับ
สีเงินวับ กับแสง สุริยา
ทอประกาย คล้ายมนต์ ดลอุรา
สุขจริงหนา คลาคลื่นสาด กราดกระเซ็น
เพียงชั่วแวบ แทบไม่เชื่อ เมื่อคลื่นลด
ปราการณ์กฎ บดขยี่ ชีวีเข็น
เริ่มต้นขึ้น เมื่อคลื่นโหม โถมร่างเร้น
แลกระเด็น เช่นผ้าปลิว ระริ่วลม
เสียงวี๊ดว๊าย คล้ายกริช ปลิดวิญญา
เซ็งแซ่มา พาปวด รวดระบม
มองซ้ายขวา หาคู่ อยู่ชิดชม
ต้องเซซม ทรุดร่าง อย่างหมดแรง
คลื่นสงบ จบลง ให้ศงกา
รินน้ำตา อาลัย ใจแสลง
เห็นร่างกาย ไร้วิญญา ท่าพลิกแพลง
ให้เสียดแทง แห่งที่ จี้หัวใจ
ทะเลสวย รวยสี นาทีก่อน
บัดนี้ปอน เปื้อนชุ่ม เลือดคุมไว้
ทะเลเงิน เพลินเพริศ เลิศสุกใส
บัดนี้ไซร้ ไคล้คาว อ่าวเลือดแดง
น้ำตาหยด รดไหล ใจรำลึก
ความรู้สึก นึกฝัง ยังแจ่มแจ้ง
ทุกนาที ที่คลื่นโหม แลโถมแรง
ยังเสียดแทง แฝงตรา มิลาเลือน
เรื่องวันนั้น ในวันนี้ ณ ที่เก่า
เป็นดังเงา เฝ้าหลอน ทุกตอนเหมือน
เปลี่ยนตรงที่ สีเงินฉาบ คราบเลือดเลือน
แต่กลับเกลื่อน ร่างกาย ไร้วิญญาณ
แลวันนี้ ที่ฟ้า นภาแดง
ทินกร ร้อนแรง ส่งแสงฉาน
ถึงแม้ไร้ ร่างกาย ก่ายเกลื่อนการ
ใจยังซ่าน ผลาญเผา จุดเงาเดิม
เป็นภาพซ้อน ซ่อนซับ ประทับจุด
ที่คอยฉุด จุดเหน็บ ให้เจ็บเพิ่ม
แสงสุรีย์ สีแดง มาแต่งเติม
ให้ภาพเดิม เริ่มฉาย คล้ายเวียนวน
.
ภาพวาด
.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น