เส้นขนาน เส้นนี้ ที่ทุกข์ทน
บอกทางหน คนใกล้ มิได้คู่
เป็นเส้นตรง คงขนาน ชั่วกาลอยู่
จึงหดหู่ อย่างหมดสิทธิ์ คิดคู่ใจ
เส้นขนาน สารก่อ ต่อไม่สุด
มิอาจหยุด จุดสบ พบกันได้
จึงต้องเหิน เดินตามความเป็นไป
แม้เจ็บใน ใจล้น ต้องทนกลืน
เส้นขนาน พาดขีด เหมือนกรีดใจ
เพียงได้ใกล้ เท่านั้น ฉันขมขื่น
ไม่มีหน ทางใด ให้ได้ยืน
อยู่ในผืน เส้นเดียว ร้อยเกลียวกลม
.
ภาพวาด
.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น